Nýi tíminn - 05.02.1953, Blaðsíða 6

T) .... WJÍlMlT iV'íí' •• íótH' ttr/stiSní :.*! 'i.í’i^nb.'íJ.raaii'í
6) — NÝI TlMINN — Fimmtudagur 5. fébruár 1953
w i.... ...
Hætta Aústtir-Skaitteímigar ao kaup
■ ' • .f* '•' • •• " 1 "•••■■’ '•• -'■■■•■*'vt • ■■ ••'•' •■•'•':v
blöð vegna slæuira
Flugvélas taka ek'ki pést — Straxidferð'askipin
lleygja péstsriKKt einhveEStaðaE á íkustsjöroiím
„Fulltrúafundur bænda í Austur-Skaftafellssýslu, hald-
inn aö’ Hrollaugsstöðum í Suðursveit 23.-25. jan. 1953,
vill láta þaö vitnast að fyrir hendi er mjög almennt álit
manna á svæöinu milli Lónsheiöar og Jökulsár á Breiöa-
merkurssandi, aö rétt sé að hætta blaðakaupum ef ekki
verður bætt um póstflutninga til Hornafjaröar. Rætt hef-
ur verið um aö héraðsbúar bindist samtökum um þessi
Atluu/.hlöðin, og þá einkum Mors’unbiaöið, liafa á hverjuhi degi
í nokkrar vikur œpt upp um ofsóknir gegn Gyðingum í ríkjum
sósíálismans. Tilefni þessa söguburðar er það, að nokkrir menn aí’
Gyðin,íaættum hafa í þessum rík.-um hlotið refsingu eða bíða dórns,
eftir að þeir Iiafa játað á sig ffliepi. 1 Ijús liefur komið, að g'Ia'pina
frörndu þoir í samráði við satntök zíónista og að undirlági þeirra.
Með því að leggja að jöfnu þessi samtök og þær milljónir Gyðinga,
sem í Ausíur-Evrópu búa og ekkert hafa suman við þau að sælda,
er reynt að Jæða þeirri skoðun inn lijá ahnenningi, að þar sé verið
að gera aUt fúík af Gyðingaættum ábyrgt fyrir glæpum einstakra
manna. Morg-unblaðið þýðir þanhig orðið ZIÓNlSMI alltaí sem GYÐ-
INGDÓM.
NÝJA TÍMANUM þykir á stæða til að leiðrétta þennan liugtaka-
rugling og birtir Iiér grein um zíúnisniann eftir kunnan brezkan
hagfræðing og blaðamann, ANDBEW KOTHSTEIN, sem sjálfur er
af rússhéskum Gyðingaættum. Greiiiin birtist upphaflega í London-
arblaðinu OAIUV WOBKEK 7. oktúher sl.
mál“.
Samþykkt þessa gerði full-
trúafundur bændanna sam-
hljóða. Tilefnið til samþykktar-
innar er það alkunna óiag sem
lengí hefur ‘verið á póstsam-
göngum við Hornafjörð.
Blöð ekki ílutt með
flugvélum
Þegar flugsamgöngur hófust
milli Hornafjarðar og Reykja-
víkur tóku þær póst, en Aust-
ur-Skaftfellingar áttu ekki lengi
því láni að fagtta því í seinni
tíð hafa flugvélarnar engin blöð
Framhald af 5. síðu
Landsbankanum ætlað að ann-
ast dagleg afgreiðslustörf bank
ans. Bankastjórinn bendir á, að
ekki þurfi að stofna nýjan
banka til þess að annast verk-
efni, sem Landsbankanum er
ætlað að liafa á hendi eftir sem
áður. Sama athugasemd er
raunar gerð í umsögn Lands-
bankans sjálfs og bent á, að
einmitt þetta ákvæði geri verk-
efni Framkvæmdabankans, sem
upp eru talin í frumvarpinu
næsta þýðdngarlítil.
Niðurstaða bankastjórans
verður því sú, að ekþi ..yerði
séð, að þörf sé á að stofna nýj-
an banka til þess að taka að
sér neitt af þeim verkefnum,
sem upp eru talin. Ýmist eru
þau öll framkvæmd af öðrum
böakum og verður svo einnig
framvegis eða Fjárhagsráði eða
þá að þau eru þess eðlis, að
sízt verður'að teljast héppilegt
eða æskilegt að fela nokkrum
banka slík verkefni. Það sem
bankastjórinn telur þá, að
helzt verði eftir að raunveru-
legu starfsviði bankans, það er
að ákveða um útlán af þeim
helmingi mótvirðissjóðs, sem
ekki fer til landbúnaðarfram-
kvæmda, og nú er komið að því,
sem er mergurinn málsins, en
það eru ummæli bankastjóráns
varðandi mótvirðissjóð og til-
lögur hans um, hvernig saúast
skuli við þeim vanda, sem mót-
virðissjóður og afskipti Banda,-
ríkjanna eru orðin fyrir ís-
lenzkt efnahagslif.
í áliti bankastjórans segir
orðrétt, með leyfi hæstv. for-
seta:
Hann segir um mótvirðis-
sjóð:
„Ekki má veita fé úr sjóðn-
um, hvorki sem lán né til neins
annars, án samþykkis Baada-
ríkjastjórnar og virðist það í
rauninni eðlilegt, en af því leið-
ir, að slíkar leyfisveitingar
um meðferð mótvirðissjóðs
hljóta að hafa í för með sér
meiri eða minni afskipti af
fjármálalifi landsins í heild.“
Síðan segir hann, og nú
koma tillögur hans:
,,En ef afskipti Bandaríkja-
stjórnar halda áfram, eftir að
Framkvæmdabankanum hefur
verið afhentur mótvirðissjóður-
inn, álít ég, að ekki sé um nema
tvær leiðir að ræða.
flutt og stundum jafnvel ekki
bréf.
Póstinum fleygt eiu-
hveEstaðar á íand!
Litlu betri sögu er að segja
af pósti sem fluttur er með
skipum, enda þótt öll strand-
ferðaskip ríkisins eigi sam-
kvæmt áætlun að kóma við á
Hornafirði þegar þau fara til
Austfjarða, því Esja óg Hekla
koma sjaldnast við á Höfn í
Hornafirði, en setja póstinn á
land einhvernstaðar á Aust-
1. Að leita samninga við
stjórn Bandaríkjanna um end-
urgreiðslu mótvirðissjóðs.
Þessa leið álít ég æskilega og
sjálfsagða, hvort sem mh nokk-
ur utanaðkomandi afskipti af
fjárreiðum Framkvæmdabank-
ans verður að ræða eða ekki,
enda takist að ná samningum
um það langaa greiðslutíma, að
þjóðinni verði ekki um megn
að inna greiðsluna af hendi.
2. (Það er eiginlega vara-
tillaga). Ef þessi leið reynist
ekki fær, þá verði sett á lagg-
irnar stofnun, sem eingöngu
hafi með höndum vörzlu mót-
virðissjóðsins og ráðstöfun á
honum í samræmi við þau skil-
yrði, sem Bandaríkjastjóra
kann að setja um meðferð
hans.“
Síðan heldur hann áfra.m:
„Slík stofnun þyrfti ekki að
vera kostnaðarsöm, og með því
Væri þá fullkonilega skllið á
milli mótvirðissjóðsins og ann-
arra fjármála á íslandi, og það
álit ég alveg óhjákvæmilegt.“
Þetta eru allt saman skýrar
tillögur, og hvað er það, sem
lesa má út úr þeim? Eg held,
að það fari heldur elklti milli
1 mála. Bankastjórinn getur ekki
fundið nein íslenzk rök fyrir
þessari bankastofnun. Það er
augljóst, að eini tilgangurinn,
sem hann finnur er sá, að koma
upp stofiiun, sem hefur með
höndum vörzlu og ráðstöfun
þess fjármagns, sem um er að
ræða í samræmi við þau skil-
yrði, „sem Bandaríkjastjórn
kaan að setja um meðferð
þess“, svo að notuð séu orð
Jóns Árnascnar sjálfs. Þess
vegna er það tillaga hans í
fyrsta.lagi, að mótvirðissjóður-
inn verði endurgreiddur til þess
að losa landið við slík erlend
afskipti. Hann telur æskilegt
að fara þessa leið undir öllum
kringuínstæðum að endurgreiða
sjóðinn, ef þjóðinni er það ekki
um megn, og haan telur það
nauðsynlegt, ef Bandaríkin
gera kröfur til áframhaldandi
afskipta.
En ef það nú skyldi koma í
ljós, að Bandaríkin neiti að
taka við endurgreiðslu til þess
að tryggja betur tök sín á f jár-
málalífi landsins, þá er það
varatillaga hans, að sett verði
á laggirnar stofnun, sem ein-
göngu hefur með hcádum
fjörðum og þar liggur hana
von úr viti.
ðkominn enn!
Þannig er t. d. um Horna-
fjarðarpóst er Hekla fór með
setti hún á land á Djúpavogi
en sumt á Fáskrúðsfirði og þeg-
ar Esja kom að norðan tók hún
ekki Hornafjarðarpóstinn,
og er hann ókominn ena!!
Þola þetta ekki lengur
Fultrúafundur bændanna
ræddi þetta mál og gerði sam-
þykkt ti! ríkisstjórnarinnar, og
munu Austur-Skaftfellingar
ekki sætta sig lengur við slíkt
ástand, en gera kröfu til að
póstur verði fluttur meo flug-
vélum og ekki sendur með öðr-
um skipum en tryggt er að komi
við á Höfn.
Líklega verður hótun bænd-
anna um að hætta að kaupa
blöð áhrifaríkust því Skugga-
sundsmönnum Framsóknar
myndi þykja það fjári hart ef
Framh. á 7. síðu
vörzlu mótvirðissjóðsins til
þess eins og hann orðar það
„að skilja algerlega á milli
mótvirðissjóðsins og annarra
fjármála á lslandi“, þ.e. taka
upp þann hátt, sem takmark-
ar afskipti Bandaríkjanna svo
sem frekast er unnt. Verði aft-
ur sá háttur hafður á, sem
gert er ráð fyrir í frv., þá
hljóta þau afskipti, sem fram
fara fyrir milligöngu Fram-
kvæmdabankans, að verða meg-
inatriði í öllu fjármálalífi
landsias.
Ef við nú ættum enga aðra
kosti en þá, sem Jón Árnason
er þarna að gera ráð fyrir, þá
væri ég vissulega samrnála hon-
um, en við eigum þriðja kost-
inn, og hann er sá að afþakka
kurteislega öll erlend afskipti,
og til þess er engin brýn nauð-
syn að endurgreiða mótvirðis-
sjóðinn, því að Alþingi hefur
að minnsta kosti ekki undir-
gengizt neinar kvaðir aðrar en
þær, sem snertir afskipti
Bandaríkjamanna af ráðstöf-
un þess fjár, 'sem geymt er i
íslenzkum bönkum sem mót-
virði hina óafturkræfa fram-
lags, mótvirðissjóðs í þrengri
skilningi. Á fé því, sem inn
kemur sem endurgreiðsla á
lánum úr mótvirðissjóði, hvílir
engin slík samningsbundin
:kvöð. Þess vegna er heldur eng-
in ástæða til þess að verða við
erlendum tilmælum eða fyrir-
mælum um stofnun þessa
banka, og fyrir stofnun hans
eru, að því er mér virðist,
engin íslenzk rök, og þess
vegna er ég andvígur frv.
Brtt. hv. meiri hl. fjhn.
skipta engu raunverulegu máli.
Það er gott, það sem það nær,
að fella niður fyrirmælin um
að afhenda Framkvæmdabank-
anum hlutabréf í Eimskipafé-
laginu og Raftækjaverksmiðj-
unni, en það sem fyrst og
fremst skiptir máli, það er Á-
burðarverksmiðjan og liluta-
bréf ríkisins í ihenni á bankinn
að eignast samkvæmt till.
meiri hl. Það er bita-munur en
ekki fjár, hvort heimild bank-
ans til þess að taka ríkistryggð
lán erlendis án samþykkis Al-
þingis, er takmörkuð við 80
millj. eða 100 millj. Aðalatrið-
ið er, að Alþingi afsalar sér
rétti, sem það undir engum
kringumstæðum á að afsala
sér. Aðrar brtt. sýnast mér
skipta harla litlu máli.
Zíonismj er nefnd sú/kenning,
að Gyðingar eigi hvergi heima
nema í ísrael. Orðið er þess'
vegna um leið notað um þá
hreyfingu sem stendur að stofn-
un Gyðingaríkis í því landi.
En þessi orð&bókarútlistun á
orðinu er villandi, ef þau sögu-
legu skilyrði sem voru fyrir
hendi þegar zíonisminn varð til
í lok síðustu aldar eru ekki um
leið höfð í huga.
ÞeSsi skilyrði voru þau, að
yfirgnæfandi meirihluti Gyð-
inga bjó í auðvaldsríkjum, og
þeir skiptust eins og annað
fólk í þessum löndum í atvinnu-
rekendur og verkalýð, í ríka og
fátæka, stórkaupmenn og smá-
sala, stóriðnrekendur og hand-
xðnáðarmenn.
★
Meðal Gyðinga úr verkalýðs-
stétt var marxisminrx óðum að
fésta rætur í þeirri mynd sem
kölluð hefur verið byltingar-
sinnuð lýðræðisjafnaðarstefna.
Sú stefna kenndi þeim meðal
annars, að hagsmunir þeirra
væru fólgnir í samheldni við
stéttarbræður þeirra af öllum
þjóðernum.
Auðstéttin var á þessum
tíma önnum kafin við að haldá
þeim kenningum að verkalýðn-
um, að hagsmunum hans væri
bezt borgið í samvináu við at-
vinnurekendur, með því móti
yrðu þeir öi'látari og hver vissi
nema 'þéír ’yrðti sbsíálistar elnn
góðan veðurdag, og einnig því,
að atvinnurekandi af samá
þjóðerni væri vinur verka-
mannsins, en verkamenn af
öðrum þjóðeraum óviqir hans.
1 nokkrum löndum, og þá
einkum þar sem ríktu alræðis-
stjóx-nir, eins og í Rússlandi,
Austurríki, Ungverjalandi og
Þýzkalandi, kom þessi þjóðern-
isstefna fram í mynd hatrams
afturhalds og villimennsku, í
mynd gyðingahatursins, antí-
semítismans, sem 'kenndi að
Gyðiagar væru fjandmenn
kristindómsins og annan þvætt-
ing af sama tagi.
Viðbrögð Gyðinga við þess-
um ofsóknum voru snörp og
þeir áttu stuðning og samúð
allra góðra manna. En atvinnu-
rekendur af Gyðingáættum
höfðu jafnmikinn ímugust og
aðrir úr arðræningjastétt á því
að verkamenn þeirra tækju að
aðhyllast skoðanir marxismans.
Þeir tóku því fegins hendi
við hugmyndum zíonismans,
sem upphaflega voru settar
fram af menntamönnum úr
millistétt og gátu virzt svar
Gyðinga við gyðingaþatrinu —
frjálslynd þjóðernisstefna Gyð-
inga.
Þanaig varð zíonisminn vopn
auðmanna af Gyðingaættum
gegn marxismanum, og er það
ennþá daginn í dag. Því vopni
hefur verið beitt til að neyða
verkamenn af Gyðingaættum til
samstöðu við auðmenn 'af sama
uppruna í > stað þess að fylkja
sér saman um stéttarhagsmuni
sína.
Ekki er aóg með það. Zíon-
istahi'eyfingin barðist í fyrstu
við öfluga andstöðu (Palestína
undir tyrkneskri stjórn) og
reyndi því að gera sér mat úr
andstæðunum milli stórveld-
anna.
Um stund hafði hún stuðn-
ing frá Þýzkalandi. Meðan á
fyrri heimsstyrjöldinni stóð,
reiddi hún sig á brezku stjórn-
ina, sem þá var í óða önn að
liða sundur Tyrkjaveldi.
★
Síðar varð Palestína brezkt
„verndarsvæði“ (bráðabirgða-
nýlenda) og brezka stjórnin
tók að æsa Arabaþjóðirnar
upp á móti Gyðingum í því
skyni að nota erjurnar sem af
því mundu leiða sem tylliástæðu
til áframhaldandi dvalar brezks
herliðs í landinu.
Þegar svo var komið, tóku
Gyðingaauðmennirnir að leita
aðstoðar hjá Bandaríkjunum.
Zíonistaríkið sem nú hefur ver-
ið sett á stofn í Israel er alger-
lega háð Bandaríkjastjórn.
Zíonistahreyfingin er því í
dag notuð til að hlekkja verka-
menn af Gyðingaættum við
vagn bandarísku heimsvalda-
stefnunnar og tengiliðurian eru
hinir svonefndu bandamenn
þeirra, Gyðingaauðmennirnir.
Til þessa verks fá Banda-
ríkjamenn gpðan stuðning hjá
þeim svonefndu „vehkalýðszíon-
istum“, sem nú fara méð stjórn
í Israel. Þeir aðhyllast þá kénn-
ingu, að engin grundvöllur sé
fyrir baráttu gegn' auðstótt
ísraels, meðan hún sé „arð-
í’æncÚ' áf 'éi'íéndum áuðmönnum.
í Sovétríkjunum hefur fyrir
löngu verið gert upp við auð-
valdsþjóðfélagið af verkalýða-
um, þ. á. m. Gyðingum sem
lögðu þar fram veigamikinn
skerf. Verkalýður Sovétríkj-
anna hefur byggt upp þjóðfé-
lag sósíalismans, þar sem allar
þjóðir hafa jafnan rétt.
Það er augljóst að starfsemi
Zíonista í Ráðstjórnarríkjunum
mundi vera gagnbyltingarleg í
eðli sínu. Tilgangur hennar
gæti aðeins verið einn; að ein-
aagra verkamenn af Gyðinga-
ættum frá öðrum þjóðum Sov-
étríkjanna, hindra eðlilega
samvinnu þeirra við stéttar-
bræður sína og gera þá háða
auðstéttinni, og gildir þá einu
hvort hún telst af gyðinglegum
uppruna eða ekki.
Það eru engir auðmenn af
Gyðingaætt.um eftir í Sovét-
ríkjunum. En bæði í Israel,
Bandaríkjunum og anaars stað-
ar eru þeir enn til. Zíonista-
hreyfingin verður því í Sovét-
ríkjunum óhjákvæmilega að
andbýltingarsinnuðu verkfæri í
höndum erlendra auðmanna.
Það mun ekki vera á allra
vitorði, að tveir gamlir forvíg-
ismenn brezkrar verkalýcs-
hreyfingar, sem voru í heim-
sóka í Moskvu, urðu fyrir hat-
ramlegum andróðri gegn Sovct-
ríkjunum, þegar þeir ræddu við
einn af stjórnarerindrekum
Isráels í Moskvu í veizlu sem
haldin var í tilefni af byltingar-
afmælinu. Stjórnarerindrekinn
kállaði sig sósíalista.
★
Stjórnarerindrekanum hefði
sjálfsagt orðið miklu meira á-
gengt, ef hann hefði átt tal við
Framh. á 7. síðu
Rœða Brynjólfs Bjarnasonar