Nýi tíminn - 05.06.1958, Síða 12
Æðsta ráð Sovétríkjanna heiur sem
orðsendinou fil Alblnols
Skorað á Alþingi að taka þátt í því að útiloka hætt-
ima er stafar af kjarnavígbúnaði Vestur-Þjóðverja
Forseta sameinaðs Alþingis, Emil Jónssyni, hefur bor-f
izt orðsending undirrituð af P. Lobanoff forseta Sam- j
bandsráðs Æðsta ráðs Sovétríkjanna og J. Peive forseta 1
Þjóðernaráðs Æðstaráðsins og fela þeir Alþingisforseta
að kynna þingheimi orðsendinguna.
Hér á eftir fer úrdráttur úr orðsendingunni, sem fjall-
ar um hættuna, sem Evrópuþjóðum og raunar öllum
heimi stafar af kjarnavopnabúnaði vesturþýzka hersins.
í upphafi orðsendingarinnar
segir, að með tilliti til þeirrar
mildu ábyrgðar, sem sérhvert
ríkisþing hljóti að bera gagnvart
þjóð sinni, álíti Æðsta ráð Sovét-
ríkjanna það skyldu sína a6
beina til Alþingis íslendinga á-
skorun um að það stuðli að
þeirri viðleitni, að komið verði í
veg fyrir að vesturþýzka lýðveld-
ið verði búið kjarna- og vetnis-
vopnum. Síðan er minnt á sam-
þykkt vesturþýzka sambands-
þingsins frá 25. marz s.l. um
heimild til ríkisstjórnarinnar til
að búa vesturþýzka herinn slík-
um vopnum. Bent er á að þetta
sé stórt skref í þá átt að þoka
Þýzkalandi lengra á braut
kjarnastríðsundirbúnings. Þýzka
hernaðarstefnan er komin á
kreik að nýju í Evrópu, enda
þótt heimsstyrjöldin, sem hún
kom af stað sé ekki langt að
baki. „Það er einmitt þessi
þýzka hernaðarstefna sem kom
til leíðar heimsstyrjöldunum
tveim, sáði ógnum, dauða og
eyðileggingu, fór báli og brandi
um Evrópu og braut niður með
miskunnarleysi sjálfstæði og
fullveldi þjóðanna undir yfir-
skyni svokallaðrar ,,nýskipunar“
í álfunni.
Af þessum sökum vildum vér
mega beina athygli Alþingis ís-
lendinga að þeirri staðreynd, að
með þessari ákvörðun vestur-
þýzka ríkisþingsins ásamt áætl-
unum forystumanna Atlanzhafs-
bandalagsins um að koma upp
kjarnorku- og eldflaugastöðvum
í löndum hluttökuríkja þess
bandalags er verið að skapa nýja
gróðrarstíu styrjaldarhættunnar
í miðri Evrópu. Ekki er heldur
hægt að láta sér sjást yfir það,
að með því að láta hættuleg-
'ustu tegundir nútímavopna í
hendurnar á vesturþýzka hern-
um, sem nú er undir stjórn fyrr-
verandi hershöfðingja og herfor-
ingja Hitlers, er geigvænlegur
háski boðinn þjóðum Evrópu,
einmitt þeim þjóðum, sem eru
ekki ennþá grónar sára sinna
eftir þá styrjöld, sem tortímdi
milljónum mannslífa á milljónir
ofan og eyðilagði ómetanleg
efnaleg og menningarleg verð-
mæti. Þá má ekki gleyma því,
að vesturþýzka stjórnin heldur
því fram, að endurskoða beri
landamæri í Evrópu, og dregur
enga dul á landakröfur sínar.
Tll Þess að réttlæta það, að
vesturþýzka hernum skuli feng-
m kjarnorku- og eldflaugavopn
€r. *;nn farið á flot með hina
gomlu skroksögu um árásar-
haettu af hálfu Ráðstjórnarríkj-
anna og „héimskommúnismans“
Þessi skröksaga getur engan
blekkt. Hit.'er hafði líka, eins og
unnugt er, „baráttuna gegn
kommúnistahættunni“ að skálka-
árásarstyrjöld þá, sem átti að
tryggja Þýzkalandi heimsyfirráð.
Evrópuþjóðirnar, sem troðnar
voru undir hæli þýzku hernaðar-
stefnunnar, mega ekki aftur láta
blekkjast af slíkum tilefnislaus-
um óhróðri.
Ráðstjórnarþjóðirnar eru önn-
um kafnar við framkvæmd sinn-
ar friðsamlegu menningarný-
sköpunar í þetm tilgangi að
bæta kjör sín enn frekar en
orðið er, og þeim er það hið
mesta áhugamála að mega lifa
í friði og sátt við þjóðir allra
annarra landa að þýzku þjóð-
inni meðtalinni.
Þess vegna geta ráðstjórnar-
þjóðirnar ekki látið sér í léttu
í'úmi liggja, að aftur skuli vera
að skapast gróðrarstía styrjaldar
í miðri Evrópu, þaðan sem
tvisvar hefur verið farið með ó-
friði. á hendur landi þeirra á
fáeinum áratugum.“
Síðan er vakin athygli á því að
ákvörðunin um að fá vestur-
þýzka hernum kjarnavopn er
gerð einmitt samtímis því að
Sovétrikin vinna ötullega að
undirbúningi ráðstefnu æðstu
þjóðaleiðtoga í þeim tilgangi að
bæta alþjóðasamkomulag og
draga úr hættunni af þeirri gjör-
eyðingu, sem af kjarnastyrjöld
myndi leiða.
Kjarnavígbúnaður Vestur-
Þjóðverja er hindrun fyrir fram-
kvæmd pólsku tiHögunnar um
kjarnorkulaust- svæði í Mið-Ev-
rópu og inmn keir.ur lika í veg
fyrir endursameiningu Þýzka-
lands. Með þessum síðustu að-
gerðum vestúrþýzkra stjórnfenda
er verið að stjaka landinu inn á
þá braut sem Hitlerssjórnin fór.
„Það hlýtur að vera hverjum
manni augljóst, að kjarnorku-
búnaður vesturþýzka hersins fer
fram samkvæmt áætlunum
þeirra árásarsinnuðu afla í
Bandarikjunum, sem ætla sér að
nota Atlanzhafsbandalagið til að
neyða hluttökuríki þess tii að
leyfa, að skotstöðvum kjarnorku-
hlaðinna eldflauga verði komið
upp innan landamæra þessara
ríkja. Þessi hernaðarsinnuðu öfl
í Bandaríkjunum gefa engan
gaum að hagsmunum Evrópu-
ríkjanna, sem sum eru þó í Atl-
anzhafsbandalaginu, en stefna að
því að gera Evrópu á sem
skemmstum tíma að forðabúri
amerískra kjarnorkuvopna, en
það rnyndi að sjálfsögðu hafa
það í för með sér, að þau Evr-
ópulönd, þar sem bandarískum
kjarnorkustöðvum yrði fyrir
komið, hlytu að verða fyrstu
skotmörk þeirra kjarnorku-
skeyta, er send yrðu til baka
í endurgjaldsskyni.
Það er vissulega unnt að af-
stýra þeirri kjarnorkustríðs-
hættu, sem felst í því að búa
vesturþýzka herinn kjarnorku-
og eldflaugavopnum, og þeirri
hættu verður að afstýra. Til þess
er nauðsynlegt, að allar þjóðir
sameinist um það að vernda
heimsfriðinn og koma í veg fyrir
kjarnoi'kustyrjöld. í því efni er
sameining Evrópuþjóðanna um-
fram allt nauðsynleg".
Þá er vikið að þeirri ákvörðun
Sovétríkjanna að hætta á sitt
eindæmi öllum tilraunum með
kjarna- og vetnisvopn og þýð-
ingu hennar til að afstýra styrj-
aldarhættunni.
Að lokum er skorað á Alþingi
íslendinga að hefja upp raust
sína og taka þátt í að mótmæla
áætluninni um að breyta Vest-
ur-Þýzkalandi í nýja, háskalega
styrjaldargróðrarstíu í Evrópu.
„Það er þjóðum Evrópu og raun-
ar alls heimsins lífsnauðsyn, að
Fimmtudagur 5. júní '1958 — 12. árgangur 20. tölublað
Maður drukknar í Þingvallavatni
Sl. laugardag drukknaði ungur maður úr Hafnarfirði,
Smári Sigurjónsson að nafni, í Þingvallavatni. Var hann
að veiðum í vatninu ásamt tveim félögum sínum, er bát
þeirra hvolfdi. Voru þeir allir lítt syndir, og þeir tveir
er björguðust að þrotum komnir, er þeim barst hjálp.
Smári heitinn Sigurjónsson
var 31 árs gamall, kvæntur og
átti eitt barn. Heimili hans var
að Holtsgötu 5 í Hafnarfirði.
Var hann rakari að iðn. Félagar
hans á bátnum voru Bergþór
Sigurðsson, Silfurtúni 3 og
Heiðar Guðlaugsson, Silfurtúni
5.
Þeir félagar höfðu áður far-
ið til veiða í Þingvallavatni
og áttu lítinn bát geymdan
þar austur frá í skúr í Skála-
brekkulandi. Seinni hluta laug-
ardagsins fóru þeir að veiða í
vatninu með þrjár stengur.
Gengu veiðarnar heldur treg-
lega og voru þeir að róa til
lands, er það óhapp henti þá,
að Smári, sem sat undir árum
missti aðra árina útbyrðis, og
fengu þeir ekki náð henni aft-
ur. Stinningskaidi var á og
rak þá skjótt frá landi.
Um síðir gripu þeir félagar
til þess ráðs að reyna að koma
upp segli. Notuðu þeir árina,
er eftir var fyrir siglu og kápu
fyrir segl. En er þeir voru að
festa þetta upp, hvolfdi bátn-
um undir þeim. Allir voru þeir
lítt syndir nema helzt Bergþór,
en komust þó allir á kjöl. Fljót-
lega missti Smári þó tök á
bátnum og sökk. Mun hann
hafa fengið krampa, því að
vatnið var mjög kalt.
Magnús Einarsson, Lauga-
vegi 162 Reykjavík á sumar-
bústað við Þingvallavatn rétt
hjá skúr þeirra félaga. Var
hann staddur austur frá á
laugardaginn og hafði fylgzt
með ferðum þeirra þremenn-
inganna, því að honum þótti
Framhald á 10. síðu.
28 með vínveitingum rík
isins en 13 á móti
Á fundi sameinaðs - þings í gaer var þingsályktunar-
tillögu þriggja þingmanna um afnám áfengisveitinga á
kostnað ríkis og ríkisstofnana vísað frá með rökstuddri
dagskrá. Greiddu 28 þingmenn dagskrártillögunni at-
kvæði en 13 voru á móti.
Dagskrártillagan var flutt af
meirihluta allsherjarnefndar og
er svohljóðandi:
„Um leið og Alþingi beinir því
til ríkisstjórnarinnar, að fullrar
hófsemi sé gætt í risnu ríkis-
stjórnarinnar og ríkisstofnana,
tekur þingið fyrir næsta mál á
dagskrá."
Gegn tillögu þessari greiddu
atkvæði allir viðstaddir þing-
menn Alþýðubandalagsins, Frarn-
sóknarmennirnir Gisli Guð-
mundsson, Páll Þorsteinsson, Sig-
urvin Einarsson og Skúli Guð-
mundsson, Sjálfstæðismennirnir
Magnús Jónsson og Pétur Otte-
sen, og Eggert Þorsteinsson. Þrír
þingmenn greiddu ekki atkvæði:
Halldór Ásgrimsson, Jóhann Jós-
efsson og Páll Zóphóníasson, 8
voru fjarstaddir, en allir aðrir
greiddu tillögunni atkvæði.
•skjóli, er hann
var að undirbúa
De Gaulle hlaut aðeins stuðning
rúmlega helmings þjóðþingsins
Borgaraflokkarnir og sósialdemókrafar í stjórn hans,
sem fengiS hefur alrœSisvöld um sex mánaÖa skeiÖ
Enda þótt allir frönsku borgaraflokkarnir og leiötog-
ar sósíaldemókrata hefðu ákveðið að styöja de Gaulle
hershöfðingja til valda, fór svo aö aðeins rúmur helming-
ur þjóðþingsins greiddi stjórnarmyndun hans atkvæöi,
329 gegn 224. Og seint í gærkvöld leit jafnvel út fyrir
að andstaða þingmanna gegn sumum kröfum hans um
sérstök völd kynni að velta stjórn hans áður en hún
hefði komið sér fyrir í valdastólunum.
Atkvæðagreiðslan um stjórn-
armyndun hans fór fram á sunnu-
daginn, og ekkert virtist þá
rnyndu ætla að verða því til fyr-
irstöðu að hann fengi öll þau
völd sem hann fór fram á. Ann-
að kom þó á daginn þegar þing-
nefndir tóku að ræða kröfur
hans. '
Breytingar voru gerðar á kröf-
um hans um sérstök völd í sex
mánuði og voru settir ýmsir fyr-
irvarar sem eiga að tryggja að
þau völd verði ekki misnotuð.
Með þeim fyrirvörum veitti þing-
ið honum þessi sérstöku völd til
sex mánaða með 322 gegn 232 at-
kvæðum, eða enn minni meiri-
hluta en hann hafði fengið dag-
inn áður.
I „ i
Hótar að segja af ser
Þingið hafði einnig veitt hon-
um hin sérstöku völd í málum
Alsir sem fyrri sfjórnir höfðu
haft. Eitt mál var eftir til af-
greiðslu, en það var krafa hans
um að þiiigíð afsalaði sér rétti til
afskipta af hinni nýju stjórnar-
skrá sem hann hyggst bera beint
undir þjóðina. Þetla vildi kosn-
ingalaganefnd þingsins ekki fall-
ast á og visaði frá þessu atriði í
tillögum hins nýja forsætisráð-
herra án mótatkvæða.
De Gaulle hai'ði komiff í þing-
húsið um níuleytiff í gærkvöld til
að þakka þinginu fyrir skjóta af-
greiðslu mála. En þegar honum
varff ljóst að málalok kynnu aff
verffa önnur en hann hafði talið,
lýs'ti hann því yfir að stjórn
hans myndi ekki sitja nóttunni
lengur, ef þingið veitti honum
ekki öll þau völd sem hann hefði
fariff fram á.
Hann ráuk síðan gf þingfundi
og það þótti í frásögur færandi að
hann fór ekki til bústaðar for-
sætisráðherra sem hann var flutt-
ur í, heldur til gistihúss þess sem
hann dvaldist í áður en þingið fól
honum stjórnarmyndun,
Óvíst um úrslit
Þegar blaðið fór í prentun var
Framhald á 10. síðu.