Litli Bergþór - 01.12.2011, Blaðsíða 34

Sagan af Álfi
Þann 12. júlí sl. má segja að hafi verið bankað
uppá hjá okkur heima í Höfða. Úti fyrir var stór og
fallegur, brúnn og hvítur, hundur sem spurði kurteis-
lega hvort hann mætti búa hjá okkur. Það er erfitt að
neita kurteisum hundum um húspláss svo að hér var
honum veitt innganga. Hann fékk nafnið Alfur þar
sem hann birtist hjá okkur svolítið eins og álfur út úr
hól. Nafnið hefur reynst eiga vel við hann þar sem
hann er líka oft eins og álfur út úr hól í háttum.
Ástæða þess að Álfur var í húsnæðishraki á sínum
tíma var sú, eftir því sem ég best veit, að hans fyrsti
eigandi hafði ekki reynst honum vel og hann því lent
í umsjá Dýrahjálpar Islands, sem eru samtök sem að
bjarga dýrum sem farið er illa með eða eru í vanda af
einhverjum ástæðum. Starfsfólk Dýrahjálparinnar
hafði komið Álfi, sem þá hét Plútó en ekki Álfur, í
fóstur hjá Eiríki syni Einars og Emmu sem eiga
Steinholt, nýja húsið á Litla-Fljóti. Eins og gengur og
gerist þá var komið með hundinn í sveitina og farið
út með hann að leika en þá vildi ekki betur til en svo
að hann rak sig í rafmagnsgirðingu og fældist í burtu.
Þetta var í maí og Álfur litli ekki nema fimm mán-
aða gamall. Næstu tvo mánuðina var mikið reynt að
ná honum en ekkert gekk. Fólk var að gefa honum út
en hann vildi engan þýðast. Sarfskona Dýrahjálpar-
innar eyddi ómældum tíma hérna fyrir austan við að
leita að honum og reyna á einhvern hátt að fanga
hann en allt án árangurs, Álfur var ekkert á því að
láta ná sér.
Álfur kallinn var framan af í kringum Reykholt en
fór svo að færa sig til og þar kom að því að hann var
farinn að flækjast í kring um okkur í Höfða. Það liðu
um 10 dagar frá því að við sáum hann fyrst þangað
til hann leitaði hælis sem pólitískur flóttahundur hjá
okkur, þá sjö mánaða og síðan er búin að vera eintóm
gleði hjá okkur. Ekki er gott að segja hvers vegna
hann ákvað að Höfði væri ákjósanlegt heimili,
kannski var hann bara búinn að fá nóg af útilegunni.
Eða þá að hann hefur séð hvað við værum miklar
gæðasálir, við Víglundur. Hann var nokkuð magur
þegar hann kom og ólin var farin að þrengja svolítið
að en þó ekkert hættulega.
Fyrsta hálfa mánuðinn gleypti hann allt sem fyrir
varð og ennþá þykir honum vissara að flýta sér að
borða sem mest og eins borðar hann undarlegustu
hluti. Honum finnst ekkert tiltöku mál að snæða
appelsínur, eldhúspappír, banana, gulrætur og svona
eitt og annað sem maður er ekki vanur að sé á mat-
seðli hunda. Það var eitt sinn eftir að hann var nýlega
kominn til okkar að ég var að taka til í ísskápnum og
Hann er sjarmör hann Álfur.
setti út á bekk það sem ég ætlaði að henda. Þar á
meðal var afgangur af framparti sem hafið verið
steiktur en eitthvað var farið að slá í þannig að hann
taldist ekki ætur lengur. Eg þurfti að skreppa aðeins
út á hlað og það næsta sem ég sé er Álfur rígmontinn
á tröppunni með frampartinn í kjaftinum. Svo fór
hann eins og blátt strik einhvert út á tún með fenginn
og þarf ekki að orðlengja það að þennan frampart sá
ég aldrei eftir það.
En Álfur er ekki einn í heiminum og hann hefur
ákaflega gaman af að leika sér. Það er dásamlegt að
sjá hann og Chiuaiua hundinn Kela, sem er svipaður
á stærð og annað afturlærið á Álfi, leika sér saman.
Keli er nú töluvert eldri og reyndari hundur en Álfur
og lætur hann alveg heyra það og með ólíkindum
hvað hann nær að halda þessum stóra niðri með því
að urra á hann og skamma hann. Það kemur samt
einstöku sinnum fyrir að Álfur er svo ósvífinn að
taka hann upp á skottinu! Þvílík vanvirðing! Nei
Álfur kann sig ekki í samskiptum við sér eldri hunda.
Hann dregur þá á skottinu og hann teymir þá á
hálsólunum um allt. Hann frekjast með dótið þeirra
og hann étur mati'nn þeirra án þess að blikna.
En það sem stendur upp úr er að Álfur er ekki
lengur flökkuhundur. Það var svolítið hjartaskerandi
að sjá þennan ræfil þegar hann var að hugsa sig um
og var að kúra sig niður úti á túni og mæna heim að
bæ og mér verður oft hugsað til þess í vondum
veðrum að nú sé gott að Álfur sé kominn í hús.
Svava Theodórsdóttir
Litli-Bergþór 34