Landneminn - 01.10.1948, Qupperneq 12

SéS af IPellington-boganum yfir í Hyde Park.
Hjá maddömunni.
I>EGAR VIÐ nálguðumst hið fræga hús
maddömunnar datt mér í hug Mjólkurfélagshúsið
með auglýsingunni um vírnetið og hægan karlinn.
Ég fór strax að dofna í trúnni á mikilleik safnsins,
fyrst glæsileikinn var ekki meiri að utan, og ég lét
ekki blekkjast þegar við komum að miðasölunni, en
]>ar stóðu tvær stúlkur, báðar í síða móðnum, önnur
Jifandi, en hin úr vaxi og virtist vera systir manns-
ins í glugganum hjá Haraldi, hafði ekki skipt um
föt frá því fyrir aldamót.
Yið keyptum miða af lifandi stúlkunni og fór-
nm svo beint niður í hryllinga-kjallarann, en þar
eru samankomnir allir lielztu og frægustu glæpamenn
og morðingjar veraldarsögunnar, mótaðir í vax, á-
samt beztu og íullkomnustu pyndingartækjum sem
þekkzt hafa til skamms tíma en eru nú orðin úrelt
og hlægileg. Þarna niðri var hálfrokkið, og það var
ekki laust við að hjarlað tæki svolítinn sprett, því
það glitti í alblóðuga fallöxi á miðju gólfi, og á
pöllum í kring sáust hroðaleg mannshöfuð með augun
úti á kinn. Svo vöndust augu mín myrkrinu og þa
varð þetta allt mjög hversdagslegt. Glæpamennirnir
voru allir af Haraldarbúðarglugga-ættinni, pynd-
ingartækin í reyfarastíl og hin ámátlegustu, þumla-
skrúfur og álíka rusl sem nútímamönnum þykir lítið
til koma, enda hafa íramfarir pyndingatækninnar
verið hraðar á þessum síðustu og erfiðustu tímum
fyrir kapítalista heimsins. Lg er viss um að Hiller og
kompaní hefðu ekki lilið við svona græjum. Þarna
var fyrsti rafmagnsstóllinn sem tekinn var í notkun
í heiminum, ákaflega ófullkomin smíð, og við hlið-
ina á honum járnstóll sem notaður var til að brenna
i honum lifandi fólk fyrr á öldum. Merkilegust fannst
mér fallöxin, það var sú sem notuð var í Frakklandi
á sínum tíma til að afhöfða yfirstéttina þar, og fylgdi
með karfan sem notuð var til að bera líkin burt. Ég
leitaði lengi að einhverju verulega hryllilegu, án
árangurs, og svo fórum við upp á loft.
Hinir ungu stjórnmálamenn.
í STÓRUM SÖLUM þar eru samankomnir í
vaxi helztu menn veraldarsögunnar fram á þennan
dag, og væru margir þeirra betur gevmdir í kjall-
aranum. Allt er þetta fólk af fyrrnefndri Haraldar-
ætt. Ég staðnæmdist fyrir framan núlifandi brezka
stjórnmálamenn; voru þeir allir hinir spengilegustu,
en á leiðarvísinum stóð að þetta væru Churchill og
Bevin. Þarna voru og frægir leikarar og herforingjar,
og þekktum við fæsta nema með aðstoð leiðarvísisins.
Allir voru þarna heldur fríðir sýnum, en Bretar þó
áberandi fegurstir. Löbbuðum við lengi um salina og
staðnæmdumst m. a. hjá Hitler og félögum hans. Var
hann ekki nokkurskonar kóngur, sagði tíu ára barn
við mömmu sína. Nei, nei, sagði mamman og svo
var það útrætt.
Við undruðumst stórum og fórum að skoða fra;ga
krikketspilara, en krikket er mesta íþrólt Breta. Einu
sinni ókum við í bíl langa lengi fram ]>já endalausum
krikketvöllum, og allstaðar var leikurinn í fullum
gangi. Hvar eru áhorfendurnir, spurði ég bílstjórann.
They are all in it, sagði hann.
Þar kom að lokum að við vorum orðnir dauðleiðir
á þessu fræga fólki og fórum út, en komum við í
leiðinni í speglasalnum. Þar er allt fullt af kössum
sem hægt er að spila á fyrir penny, og á miðju gólfi
eru spéspeglar í hvirfingu. f kringum þá gengum
við og urðum langir og injóir, lágir og breiðir og
allavega í laginu. Þólti þetta hin bezta skemmlun,
eins og Tivoli. Kassarnir voru flestir í ólagi. Á
einum stað var hægt að sjá Maríu Stuart hálshöggna
12 LANDNEMINN