Unga Ísland - 01.09.1918, Blaðsíða 7

UNGA lSLAND
71
Ðrauraurinn.
([Jngverskt æfintýri).
Einu sinni var fálækur bóndi, sem
átti þrjá syni. Einn morgun spurði
hann elsta son sinn, hvað hann hefði
dreymt. »Mig dreymdi skemtilegan
draum, faðir minn«, sagði hann.
»Eg þóttist silja við dúkað borð,
með allskonar krásum á. Eg át og
drakk, og glamraði svo mikið í glös-
um, hnífum og skeiðum, að storkur-
inn, sem sat í hreiðri sínu uppi á
kirkjuturninum, heyrði það, varð
hræddur og flug burt«.
»Þetta var góður draumur«, sagði
bóndi. »Þér veilti ekki af að borða
þig saddan, þvi að enginn brauðbiti
er til í húsinu, og þú færð því ekk-
ert að eta i dag«.
»Hvað dreymdi þig í nótt, drengur
minn?« spurði bóndi næstelsta son
sinn. »Mig dreymdi vel í nótt«, svar-
aði hann. »Eg þóttist vera kominn
í upphá stígvél með silfursporum.
Þegar eg barði saman hælunum, kom
svo mikill hljómur að konungurinn
hrökk við, þegar hann heyrði hann
og býr hann þó langt héðan«.
wÞetta var ekki afleitur draumur.
Hann kom sér líka vel, því að í
vetur færð þú ekki annan skófatnað
ella verður þú að ganga berfættur«,
sagði bóndi. Svo sneri hann sér að
yngsta syni sinum og spurði hvað
hann hefði dreymt. En drengurinn
þagði. Faðir hans bað hann fyrst
með bliðu að segja sér drauminn, en
þegar það dugði ekki, hótaði hann
að flengja hann. Þegar pillur heyrði
það, tók hann á rás út úr húsinu
og út á þjóðveginn og bóndi á eftir
með bareflið á lofti. í*ar mættu þeir
konunginum, Hann ók í vagni sér
til skemtunar, með sex gráum hest-
um fyrir. Kóngur stöðvaði hestana
og spurði bónda, hvers vegna hann
ætlaði að berja drenginn. Bóndi sagði
það vera af því, að strákur vildi
ekki segja sér, hvað hann hefði
dreymt í nótt.
»Taktu við þessum gullsjóð«, sagði
konungur og rétti bóndanum stóran
poka með peningum í, »og láttu mig
fá son þinn í slaðinn fyrir hann.
Syni þínum skal líða vel hjá mér,
ef hann vill segja mér draum sinn«.
Bóndi félst á þetta og tók við sjóðn-
um, en drengurinn fór upp í vagn-
inn til kóngsins og ók með honum
til konungshallarinnar. Iíóngur lét
færa drenginn í skrautlegan klæðn-
að og skipaði honum svo að segja
drauminn í áheyrn allrar hirðarinn-
ar. En live vel sem hann var beð-
inn og hverju sem honum var hótað,
sat piltur við sinn keip. Það var ó-
mögulegt að fá hann til að segja
drauminn. Kóng brast loks þolin-
mæði og sagði: wÞrákálfurinn þinn,
þú átt skilið að deyja og þú skalt
fá það líka. Meðan verið er að kvelja
úr þér lífið, skaltu fá tima til að í-
huga þrákelkni þína«.
Kóngur skipaði mönnum sínum að
taka drenginn og múra hann inni í
borgarfangelsinu; þar skyldi hann
deyja úr hungri.
(Framh.).
Munaðarleysinginn,
Fyrir nokkrum árum var 4 ára
gamall drenghnokki hirtur á götu í
Chicagó og fluttur á uppeldisstofnun.
Klæðlílill var hann og svangur og
átli hvorki foreldra né húsaskjól. —
Honum var þvegið vel og vandlega
og færður í hrein og ný föt.