Unga Ísland - 01.10.1919, Síða 7
UNGA ISLAND
79
Liðna augnablikið er horfið; hið
ókomna kemur ef til vill aldrei. Yfir-
standandi augnablikið er það eina
sem þú ræður yfir.
Rousseau
Jeg býst ekki við að ganga þessa
lífsleið nema einu sinni, geti eg sýnt
einhverjum góðvild og hjálp, þá vil
jeg ekki láta það hjá líða því að jeg
fer hjer ekki um aftur.
Grellei.
Viljir þú vaka yfir gæfu þinni, þá
gerir þú það best með því að vaka
yfir gæfu annara.
Saint Pierre.
Að treysta mönnunum er fyrsta
sporið til að hjálpa þeim.
Heimurinn er spegill, sem gefur
þjer rjetta mynd af sjálfum þjer. Ef
þú yglir þig framan í hann þá grettir
hann sig illilega á móti. En ef þú
hlærð að honum og með honum, þá
er hann kátur og góður fjelagi.
Thackery.
Lífið er ekki þungbært neinum en
öðrum en þeim, sem gleyma vinum
sínum. Gasparin.
Viljir þú vera elskaður sem góður
fjelagi, þá forðastu óþarfa aðfinslu
við þá sem með þjer eru.
Helps.
Lengi lifi konan, sem á bros við
hverri gleði, tár við hverri sorg,
huggun við hverjum harmi, afsökun
við hverri yfirsjón, bæn í hverju
mótlæti og uppörfun hverri von.
Sainte Foix.
Fiðrildið sem stappaði.
Eftir Radiard Kipting.
Salomon sat undir kamforutrjenu
og heyrði alt saman. Hann valt um
af hlátri. Hann hafði aldrei hlegið
svona mikið á æfi sinni. Hann var
nú búinn að gleyma konunum sín-
um, og dýrinu sem kom upp úr
sjónum og öllu leiðinlegu. Balkis sat
hinumegin við trjeð. Andlitið á henni
var orðið að einu brosi, henni þótti
svo vænt um að elskhugi hennar var
kominn í svona gott skap.
Rjett i þessu flaug fiðrildið inn í
skugga kamforutrjesins. Það var
komið að niðurfalli af hita og mæði.
»Hún vill láta mig stappa«, sagði
það. »Hún vill fá að sjá hvað jeg
get. Ó, Salomon konungur, hvað á
jeg að gera. Þú veist að jeg get það
ekki. Og nú trúir hún mjer aldrei
framar. Nú hlær hún að mjer það
sem jeg á eftir ólifað«.
»Nei, litli bróðir«, sagði Salomon
konungur.
»Hún mun aldrei framar hlæja að
þjer«. Hann sneri hringnum á hendi
sjer, bara fyrir litla fiðrildið, ekki til
þess að stæra sjálfan sig. Sjáið firn
mikil. Fjórir geysislórir flugdrekar
komu upp úr jörðinni.
BÞrælarw, sagði Salomon konungur.
»Þegar þessi herramaður (það var
fiðrildið ósvífna) sem situr hjerna á
fingrunum á mjer stappar niður með
berum, vinstri, framfætinum, þá látið
þið höllina mína hverfa á vetfangi
og augabragði, og þegar hann stappar
aftur, þá látið þið hana gætilega á
sinn stað aftur.
»Farðu nú til konunnar þinnar
aftur, litli bróðir og stappaðu niður
fótunum af öllum mætti.
Fiðrildið flaug til konu sinnar.
Þegar hún sá hann tók hún að æpa;