Árbók VFÍ - 01.01.1989, Side 100

98 Árbók VFÍ 1988
þessara sjálfhreinsandi varmaskipta gefur góða reynslu fyrir hönnun síðari áfanga, þar sem
hlutur skiljuvatns verður stærri.
Kalda vatnið verður tekið úr borholum við Grámel og leitt í kaldavatnsgeymi við orkuverið.
Vatn fer til hitunar um skiljuvatnshitara, þéttivatnshitara og gufuhitara og kemur út þaðan 88°C
heitt. Kalda vatnið er mettað súrefni og verður tærandi eftir hitun. Til að losna við súrefnið er
vatnið sent um afloftara, þar sem það sýður af sér súrefnið og annað gas við lágan loftþrýsting.
Við þetta kólnar vatnið í 83°C. Að lokum er örlitlu magni af gufu, sem inniheldur gastegundir
blandað í vatnið til að eyða síðustu leifum súrefnis og lækka sýrustig vatnsins til að hindra
myndun útfellinga í veitukerfinu, þegar vatnið blandast jarðhitavatni í Reykjavík.
Stöðvarhúsið í Nesjavalladal er í 177 m y.s. Þaðan er hitaveituvatninu dælt eftir 900 mm pípu
í geymi á Háhrygg í 400 m y.s. Frá Háhrygg er sjálfrennsli til Reykjavíkur. Pípan er fyrst 900
mm og síðan 800 mm að geymum, sem verða á Reynisvatnsheiði í 140 m y.s. Rétt austan
þeirra verður stýristöð, sem stýrir rennsli aðveituæðarinnar og heldur stöðugu vatnsborði í
geyminum á Háhrygg. Frá Reynisvatnsheiði liggur leiðslan að Grafarholti, en þar eru aðal-
miðlunargeymar Hitaveitunnar.
Aðveituæðin að Grafarholti er 27,2 km löng. Hún er gerð fyrir allt að 100°C hita og getur
flutt 1.870 1/s. Rennsli í fyrsta áfanga verður þó ekki nema um 560 l/s.
Æðin er stálpípa, klædd steinullareinangrun í álkápu, þar sem hún er ofanjarðar en í plastkápu
neðanjarðar. Vegna umferðar og umhverfis eru um 5 km leiðslunnar grafnir niður.
Akvörðun um 1. áfanga Nesjavallavirkjunar var tekin í borgarstjórn Reykjavíkur 20. nóvem-
ber 1986. Framkvæmdir hófust vorið 1987 með byggingu orkuvers á Nesjavöllum og lagningu
vegar meðfram aðveituæð. I lok 1988 var byggingu orkuvers og skiljustöðvar á Nesjavöllum
að mestu lokið. Safnæðar voru lagðar og uppsetning búnaðar í orkuveri hafin. Lokið er að
leggja undirstöður undir æðina til Reykjavíkur og 55% af lögninni uppsett. Áætlað er að hefja
prófanirog gangsetningu íjúní, 1990.
Áætlaður heildarkostnaður við virkjun og aðveituæð er 3,2 milljarðar.
Á árinu 1988 var unnið fyrir 1.029 m.kr.
9.4 Annaö
Hér er um að ræða útsýnishús á Öskjuhlíð, en það er byggt sem sjálfstæð bygging inni á milli
heitavatnsgeymanna. Það hvílir ekki á geymunum, heldur á sérstökum burðarveggjum og
súlum. Kjallari er undir öllu húsinu. I rýminu milli geymanna verður svokallaður vetrargarður,
með suðrænum gróðri, tjörnum og aðstöðu til sýninga. Rými þetta er 10 m hátt og þvermál um
35 m. Yfir vetrargarði og út yfir geyma er hringlaga plata að þvermáli 39 m. Á rönd þeirrar
plötu hvílir hvolfþak. Það er kúlusneið, þar sem radíus kúlunnar er 21,2 m og hæð 12,8 m.
Hvolfþakið er byggt úr ferköntuðum stálrörum. Það er klætt með gleri og eru allar rúður
flatar og trapisulaga. Inni í hvolfþakinu er ein hæð yfir ofannefndri grunnplötu. Á þessari efri
hæð er aðalveitingasalurinn. Yst á henni er 4,8 m breitt hringlaga gólf, sem snýst 1 hring á
klukkustund. Ytra þvermál þess er 31 m.
Kringum hvolfþakið er útsýnispallur, sem stendur á geymunum. Pallurinn er úr timbri á
stálgrind.
Áætlað er að húsið fullbúið kosti um 609 m.kr. Á árinu 1988 var unnið fyrir 136 m.kr.
11 Strætisvagnar Reykjavíkur.
Keyptir fimm nýir strætisvagnar fyrir 40,0 m.kr. Skiptistöð í Mjódd (43,3 m.kr.) tilbúin undir
tréverk og fullbúin að utan.