Siglingamál - 01.01.1984, Blaðsíða 3

3
BJÖRGUNARBÚNINGAR OG
VINNUBÚNINGAR
Þróun björgunarbúninqa■
Þaó var £ ma£ ár£ð 1977 að S£gl£ngamálastofnun
r£k£sins vakti athygli á björugnarbúningum til
notkunar £ skipum. Um þessa búninga var birt
grein f maf hefti Siglingamála 1977, og þar
m.a. skýrt frá erlendum tilraunum með þessa
búninga £ köldum sjó. Vitað er, aó kuldinn £
sjónum er hættulegastur skipreka manni £
norðurhöfum. Siglingamálastofnun rikisins
pantaói þvi árið 1977 einn slikan búning, sem
Landhelgisgæslan siðan reyndi vió landhelgis-
gæslustörf.
Siðan hefur Siglingamálastofnun rfkisins viður-
kennt 6 gerðir af björgunarbúningum (björgunar-
göllum) og 2 geróir af vinnubúningum (flot-
göllum) til notkunar £ islenskum skipum, og
stöðugt berast beiðnir um viðurkenningar á
slfkum búningum.
1 nýjum 3. kafla alþjóðasamþykktarinnar um
öryggi mannslifa á hafinu frá 1974 er m.a. gert
ráð fyrir björgunargöllum i flutningaskipum.
Þessi 3. kafli fjallar um bjargtæki skipa og
hann var lagður fyrir þing Alþjóðasiglingamála-
stofnunarinnar til staófestingar á þinginu i
London 7.-18. nóvember 1983.
I þessum nýja 3. kafla eru ákvæói um fjölda
slíkra björgunarbúningaí hverju skipi, og
meginkröfur um gerð búninganna.
Þessi 3. kafli tekur ekki alþjóðlega gildi fyrr
en árið 1986, en i athugun er sá möguleiki, að
ákvæöi þessa kafla verói aó einhverju leyti
látin taka gildi fyrr, að því er varðar ísl-
ensk skip.
Auk þeirra ákvæða, sem eru £ 3. kafla þessarar
alþjóðasamtþykktar, þá hafa Norðurlöndin undan-
fariö unnió aö undirbúningi á samnorrænum kröfum
um gerð þessara björgunarbúninga. Þetta samstarf
er að verulegu leyti á vegum NORDFORSK. Sióast-
liöiö sumar var haldinn hér £ Reykjavik Norður-
landafundur um þessa björgunarbúninga, og á fundi,
sem haldinn var i Helsingfors 1. des. s.l. var
rætt um það m.a., hvort Norðurlöndin gætu náð
samstöðu um þær kröfur, sem gerðar yrðu til þeirra
björgunarbúninga, sem viðurkenndir verða til not-
kunar i skipum Norðurlandanna.
Björgunarbúningar eða vinnubúningar.
Þaó er nauðsynlegt að menn geri sér grein fyrir
þvi, að £ notkun eru tvær megingerðir búninga
Þar er annarsvegar um að ræða bj örqunarbúninga,
sem fyrst og fremst eru ætlaðir til notkunar
við sjóslys. Hinsvegar eru til vinnubúningar■
Til björgunarbúninganna eru gerðar miklar
kröfur um einangrun gegn kulda, og til flothæfni.
1 þeim er yfirleitt um 5 mm þykkt neoprene-ein-
anrgunarefni. I vinnubúningum er mun þynnra
einangrunarefni, oftast ekki meira en 3,5 mm
að þykkt. Björgunarbúningarnir eru þvi óþjálli
til vinnu en vinnubúningarnir. Afastir vett-
lingar með þrjá fingur eru á björgunarbúningum,
en stundum eru lausir vettlingar á vinnubún-
ingum.
Reynslan af björgunarbúningum.
Björgunarbúningar eru nú komnir um borð i tölu-
verðan fjölda skipa, en langflestir eru þeir i
notkun við olíuborun á Norðursjávarsvæðinu.
Þar er einkanlega um tvær gerðir björgunabún-
inga að ræöa, annarsvegar björgunarbúninga, sem
ætlaóir eru til notkunar i skipum til björgunar
úr sjávarháska, og hinsvegar til notkunar á
borpöllum og um borð i þyrlum við vinnu og
flutning milli lands og borpalla. Talió er að
samtals séu nú alls um 6000 búningar til af
báðum þessum gerðum.
Nú hefur nokkur reynsla fengist af notkun
þessara búninga vió raunhæfar aðstæður, og
báðar þessar gerðir hafa verið í ýmsum atriðum
gagnrýndar af notendum þeirra.
Þegar um björgunargalla til nota í skipum er aö
ræða, hefur verið gerð sú krafa, að ein stærð
henti öllum mönnum. Þetta hefur verið talið
nauðsynlegt til að ekki verði þau mistök, aó
stór maður eyddi naumum tima á hættustund til
að komast í lítinn búning. Hinsvegar hafa orðió
vandræði vegna þess, aó litill maður í of stórum
björgunarbúningi getur átt i ýmsum vandræðum.
Komið hefur i ljós, aö flotmagn í bakinu hefur
verið það mikið, að maöurinn flýtur á grúfu, sem
getur jafnvel orðið orsök til drukknunar. Þess-
vegna hefur veriö rætt um aó taka í notkun tvær
stærðir björgunarbúninga, en þannig að báðar
stærðir geti hentað meðalmanni aö stærð. Minni
gerðin yrði fyrir mann 1500-1850 mm aó hæð, en
sú stærri fyrir mann 1700-2000 mm að hæö. Þá
er rætt um að reynt verói að hafa teygjuefni £
bakinu, þannig að loftrými þar minnki. Vett-