Siglingamál - 01.01.1984, Blaðsíða 4

4
lingar eru áfastir björgunarbúningunum, en
erfitt hefur reynst fyrir litla menn aö koma
höndum inn í vettlingana og halda þeim þar, -
og ef menn hafa dregió fingurna inn til aö hita
þá, þá hefur engum tekist aö koma hendinni aftur
í vettlingana, vegna þess hve efni búninganna
er stíft. Rennilásar búninganna hafa einnig
valdiö erfiöleikum, nema þeir séu smuröir
reglulega. Greinilegt er líka, aö björgunar-
búningarnir krefjast reglulegs eftirlits. Þess
er nú krafist, aö nef og munnur manns £ björg-
unarbúningi sé minnst 120 mm yfir sjávarflöt,
en 80 mm £ vinnubúningum. Sumir telja, aö
flothæfni búninganna sé ekki nægjanleg, þegar
slys ber aö höndum. Friborðið sé of litió, og
menn viija fá fæturna neðar i sjóinn.
Þótt reynslan hafi sýnt, að ýms atriði þessara
björgunarbúninga þurfi aö endurskoöa, þá er
enginn vafi á því, aó björgunarbúningar eru
stórkostlega góö björgunartæki og vörn gegn
kulda i sjó. Vitaó er, aó þegar hafa 22 menn
bjargast í björgunarbúningum frá norskum
skipum og oliuborturnum. Þaö er þvi oróið
tímabært aö taka slíka björgunarbúninga i
notkun i islenskum skipum sem allra fyrst.
Þróun þeirra getur tekiö langan tíma, og þvi
ekki fært aö bíða hennar. Ef geröar yróu nú
þegar kröfur um aö björgunarbúningar yróu
settir um borö í islensk skip, þá yröu þaö þær
gerðir björgunarbúninga, sem Siglingamálastofn-
un ríkisins hefur nú þegar viöurkennt, og þeir
búningar, sem viðurkenningu hljóta á næstunni.
Þegar endurbættar geröir slíkra björgunarbún-
inga koma á markaó, myndu þeir aó sjálfsögóu
smátt og smátt veröa teknir i notkun á íslenskum
skipum, en þeir búningar, sem fyrir voru, yröu
þó áfram viðurkenndir til notkunar.
Hjálmar R. Báróarson
NÝJAR REGLUR UM MÆLINGU SKIPA
I lögum um Siglingamálastofnun rikisins er
stofnuninni falið aö annast mælingu skipa
samkvæmt þeim alþjóöasamþykktum, sem Island
er aðili aö. Hefur stofnunin £ þeim tilgangi
gefið út reglur um hverning mælingu skipa skuli
hagaö. Vió mælingu skipa er leitast viö að
ákvaröa rúmlestatölu þeirra, en rúmlestatalan
er notuð sem mælikvarði á stærð skipa, enda
algeng viðmiðunareining í reglum Siglingamála-
stofnunar ríkisins, fiskveiöiákvæöum og fjöl-
mörgum öörum reglum og ákvæöum, sem varóa út-
gerö skipa og siglingar. Rúmlest er eins og
nafnið gefur til kynna rúmmálseining (1 rúm-
3
lest = 2,83 m ) og segir til um rúmmál þess
hluta skipsins, sem mælingaskyldur er.
Núgildandi reglur um mælingu skipa byggja á
ákvæóum alþjóóasamþykktar, sem gerö var i Oslo
1947 og í daglegu tali er nefnd Oslo-samþykktin.
Þar sem ákvæöi Oslo-samþykktarinnar hafa ekki
verið tekin til endurskoðunar samfara þeirri
þróun, sem orðið hefur i hönnun og smiöi skipa
á sióari árum, hefur gildi rúmlestatölunnar,
sem mælikvaröa á stærö skipa,minnkaö.
Þar sem ekki hafðináðst alþjóðleg samstaða um
aö nota rúmlestatölu skipa, eins og hún er
ákvöröuö £ Oslo-samþykktinni, til ákvörðunar
á stærö skipa og þar sem gildi rúmlestatölunnar
fór þverrandi, var á vegum Alþjóöasiglingamála-
stofnunarinnar, IMO, hafist handa viö aö semja
nýjar reglur um mælingu skipa. Lauk þvi starfi
með því aö ný alþjóðasamþykkt um mælingu skipa
var undirrituð í London 1969.
Siglingamálastofnun ríkisins lét þegar útbúa
drög að nýjum íslenskum reglum um mælingu skipa.
Þar sem ákvæöi 1969-samþykktarinnar ná aóeins
til skipa sem eru 24 metrar aö lengd og lengri,
útbjó stofnunin einnig drög aö reglum um hvernig
mælingu skipa undir 24 metrum aö lengd skyldi
hagaó. Eru þær reglur í öllum meginatrióum í
samræmi viö ákvæói alþjóóasamþykktarinnar.
Mælieining sú, sem notuð er í nýju mælinga-
reglunum, hefur hlotió nafnið "tonn" þó svo hér
sé alls ekki um þyngdareiningu aö ræóa.
Ekki liggur fyrir enn nákvæm vitneskja um,
hvaöa áhrif nýju mælingarreglurnar hafi á stærö