Neytendablaðið - 01.09.1967, Side 7
NEYTENDABLAÐIÐ
7
En þessi ánægja að kaupa getur oft hlaupið með okkur í gönur. Við
njótum kaupgleðinnar á bráðfleygri stund, en höfum svo lítið eða ekkert
gagn af því, sem fækkaði þeim seðlum, sem við ella hefðum til frjálsrar
ráðstöfunar. Við erum fátækari en ella. Minnumst þess, að við kaupum
ekki nema einu sinni fyrir hvem seðil, sem við látum af hendi. Og þótt
oftast sé auðvelt að finna afsökun, þá hefur hún ekkert fjárhagslegt
gildi.
Vissulega er mömium vemleg vorkunn að eiga bágt með að fylgjast
með hinum sífelldu verðbreytingum hér á landi. En þó verður það að
segjast, að öimur eins vanþekking á verði hhma daglegu lífsnauðsynja
og hér er, á sér vart hliðstæðu með neinum menningarþjóðum. Og hvort
sem skýringhx er þjóðarstolt eða þá, að víkingablóðið sé farið að þynn-
ast með þjóðinni, þá hlýtur sá alltaf að tapa, sem kann ekki við að
spyrja um verð, er á móti öllu þrasi og þorir ekki að hiðja um kvittun,
hvað þá að fara fram á að fá hana sundurliðaða. Það er ekki einvörð-
migu framkvæmd réttarfarsins að kenna, hve réttlausir við neytendur
oft erum I reynd, heldur engu síður okkur sjálfum, hegðuu okkar og
aðferð sem neytendur. Tilgangur samtaka okkar er að efla hag neyt-
enda og treysta aðstöðu okkar sem slíkra, en honum verður ekki náð
með því eingöngu að gagnrýna seljendur, heldur engu síður eða öllu
fremur að gagnrýna ueytendur_, ekki bara hina heldur okkur sjálf per-
sónulega. Það þurfum við ekki að gera hátt, heldur í hljóði. Og með því
að skrifa áðurnefnda sögu, ekki einu sinni heldur oftar, en einu sinni
er allt fyrst.
Tekjur og útgjöld skapa hag okkar. Islendhigar hugsa almennt
mun betur um tekjur sínar en útgjöld. Og slíkur er munuriim, að það
er eins og það sé allt annað fólk, sem í hlut á, hvort það eru tekjumar
eða útgjöldin, sem um er að ræða. Allt önnur framkoma, gjörólík skap-
gerð. Nákvænmi, stolt og metnaður breytist í kæruleysi, auðmýkt og
bleyðuhátt. Hér er sterklega til orða tekið, og menn nota yfirleitt öimur
hugtök yfir eigin viðbrögð. En því er það gert hér, að margt af því,
sem Neytendasamtökin vinna að, er unnið fyrir gýg, ef íslenzkir neyt-
endur safna ekki liugrekki og þekkingu til að losa sig við vanmáttar-
kennd.