Bergþór - 01.12.1963, Side 6

6
BEBGÞÓR
Desember 1963
IÞROTTIR
Allt frá stofnun UMF Bisk-
upstungna, hafa iþróttir verið
sterkur þáttur í starfi þess og
þykir því hlíða núna, að greina
lítillega frá árangri íþrótta-
manna þess á Skarphéðinsmót-
um, á undanförnum fimmtíu og
þremur árum.
Fyrstu árin voru þeir harla
fáir, sem fóru héðan til keppni
á Skarphéðinsmótum. Raunar
eru heimildir frekar litlar,
hverjir voru þar mestir kappar.
Áður en Skarphéðinssam-
bandið var stofnað, var eitt mót
haldið austur á Þjórsártúni,
einn Tungumaður fór til keppni
þangað í glímu, var það Jón
Jónsson á Laug, eldri. Ófallinn
hætti hann keppni vegna
meiðsla, ekki veit ég hvað hann
lagði marga.
Næst er getið Tungnamanns,
í glímu, Sigurður Greipsson
fékk 1918 fyrstu verðlaun í
fegurðarglímu.
Enn er glímumann úr UMFB
getið 1923, er þá Jón Jónsson
frá Laug, yngri, sigurvegari á
Þjórsártúni.
Næstu sjö ár er svo fátt að
frétt af frammistöðu Biskups-
tungnamanna þeim tekst að
Svn yíiilur sl'iii ...
Framh. af bls. 3
inn vorfundur að Vatnsleysu.
Þar var margt manna og m. a.
Guðni Þórarinsson, faðir Sig-
urðar Guðnasonar, sem þá var
að hætta búskap í .Bræðra-
tungu og hafði nýlega selt bú-
slóð sína og fénað. Hann var
mikill sölu- og gróðamaður og
þótti hafa selt vel, einkum var
til þess tekið, hve hann hefði
selt bát sinn háu verði. —
Hann átti vitanlega, eins og aðr
ir Tungubændur, bát vegna
heyskapar í eyjunni.
Þetta hafði Sigga heyrt menn
tala um og vindur sér nú inn
í þinghúsið og gefur sig á tal
við Guðna:
— Ert þú hættur að búa,
Guðni minn?
— Já.
— Og búinn að selja allt?
— Já, já.
— Hvumig var það, áttirðu
ekki bát?
— Jú, jú. — Ég lét hann
Guðna á Gýgjarhóli hafa hann.
(Minnir mig.)
— Gafstu honum hann?
Þá gall við mikiE hlátur í
húsinu. Guðni hló líka við og
svaraði: Já, það mátti nú heita,
Sigríður mín. Ég lét hann hafa
hann fyrir einhvern greiða.
G. Ól. Ól.
afla sér tveggja stiga, (1926 og
1929), ekki veit ég hverjir
unnu þeirra.
1931 hækkar hagur Biskups-
tungnamanna, í stigakeppni ná
þeir öðru sæti á héraðsmótinu
að Þjórsártúni, þeir hljóta sam-
tals níu og hálft sig þar, en stig
eru á því móti gefin færri en
í flest önnur skipti. (1929 og
1931 er heildarstigatala félag-
anna 37 og 1925 er hún 28,
hvernig sem það fær staðist,
því 1929 og 1931 vantar 13 stig,
ef stig eru gefin 4—3—2—1
eftir röð fjögurra fyrstu manna,
en 7 stig verða í afgang ef stig
eru gefin 3—2—1 fyrir þrjá
fyrstu menn, auk þess sem 37
er ekki deilanleg tala, með heil
um tölum, en ólíklegt er annað,
en stig hafi verið reiknuð í
heilum tölum).
Einn sigurvegara átti UMFB
þar, Erlend Gíslason í Othlíð,
nú í Dalsmynni, sem sigraði í
átta hundruð metra hlaupi.
Hann sigraði þar aftur á næsta
ári, annar maður kom samt
fyrr að marki, en hlaup hans
var dæmt ógilt af mótsstjórn-
inni.
Síðan kemur aftur sama
deyfðin, á átta árum eru í sex
ár enginn keppandi, eitt sinn
einn og annað tveir, ekki er
vitað hverjir voru þeir. Það
skiptir kannske ekki miklu
máli, menn þeir náðu tveim og
hálfu stigi (árið nítjánhundruð
þrjátíu og sjö).
Næstu þrjú ár fást svo fjögur
stig fyrir hvert, en enginn sig-
urvegari var samt í því, svo
verða tvö ár dauð á ný.
Vegur Biskupstungnamanna
vex, vorið nítjánhundruð fjöru-
tíu og sjö, þeir fengu þá sigur
í sundi, þar sigraði Guðjón H.
Björnsson í fimmtíu metra
frjálsri aðferð, á nýju Skarp-
héðinsmeti.
Næstu tvö ár sigrar og setur
met, Einar Ólafsson í Laugar-
ási; í fimmtíu metra baksundi.
Síðustu tvö ár fyrir 1950 fæst
svo drjúgt af stigum. Félagið
er þá í fimmta'sæti, hjá Skarp-
héðni, í heildarstigakeppni.
1948 fær það átján stig árið
eftir sextán. Heimildir hef ég
ekki um, hverjir öfluðu þeirra
stiga, en þá ber hæst í Bisk-
upstungum, innan íþrótta-
manna; Laugarásbræður Einar
og Grétar Ólafssyni, Gísla Sig-
urðsson Othlíð, Sigurð Erlends-
son Vatnsleysu og Magnús
bróður hans, Hörð Ingvarsson
Hvítárbakka og Guðmund Ein-
arsson Iðu.
Árið nítján hundruð fimmtíu
og tvö sigrar Bjarni Sigurðs-
son í tvöhundruð metra bringu
sundi, á nýju Skarphéðinsmeti.
Síðan skal farið fljótt yfir
sögu, á næstu tíu árum veltur
á ýmsu. Sigurvegarar einir
skulu taldir og atburða getið,
sem þykja merkir.
I glímu og hæfniglímu hafa
sigrað, Sigurður Erlendsson
Vatnsleysu, Trausti Ólafsson
Kjóastöðum og Bjarni, Greipur
og Þórir Sigurðssynir í Hauka-
dal.
Á þessum árum hafa sigrað
í sundi Sigríður Sæland Espi-
flöt, sem hefur hlotið samtals
17 sigra og sett þrjú Skarp-
héðinsmet; Bjarni og Þórir Sig-
urðssynir Haukadal og Gústaf
Sæland Espiflöt.
Sigurvegarar í frjálsum í-
þróttum hafa orðið þeir, Jón
Guðlaugsson, Jón H. Sigurðs-
son Othlíð og Þórir Sigurðsson
Haukadal, en sá síðasttaldi á
Skarphéðinsmet í hástökki án
atrennu innanhúss; en þess má
geta, að félagar úr OMF Bisk-
upstungna eiga öll Skarphéð-
insmet, í stökkum án atrennu
innan húss; í langstökki og þrí
stökki á Magnús Erlendsson
bæði metin, en hann var fremst
ur í þeim greinum hér á landi
fyrir tíu árum.
1 knattspyrnu keppti félagið
einu sinni, en árangur varð
ekki sem erfiði, af fjórum fé-
lögum varð það í neðsta sæti.
Félagið hefur alltaf fengið
stig á þessum árum, og þrisvar
I fyrsta tölublaði Bergþórs er
grein eftir Gunnar Karlsson um
gömul bæjarheiti í Biskups-
tungum. Þar er getið um bæ-
inn Otholt í Holtakotalandi.
Þegar ég las þetta, kom mér í
hug gömul þjóðsaga, sem ég
hef heyrt um bæ þennan og
um tildrög þess að hann fór í
eyði.
Mér er ekki kunnugt um að
saga þessi sé til í skráðum heim
ildum, en hún er á þessa leið.
Einhvern tíma fyrr á öldum
var sá bær í Biskupstungum,
sem hét í Holtum. Ekki er vit-
að um fólk það er þar bjó, en
þetta mun hafa verið allstór
jörð og þar á að hafa verið
kirkja, sem þjónað var frá Ot-
hlíð. I austur frá bænum var
hjáleiga, sem hét Holtakot.
Eitt sinn að vetri til bar föru-
orðið í öðru sæti í heildarstiga-
keppni Skarphéðins.
Ég tel rétt að þetta komi
fram, þar sem það getur vakið
til nokkurrar umhugsunar, um
þessi mál, og leitt í ljós heim-
ildir sem ekki eru kunnar.
Slíkt gæti þá orðið til þess, að
skráð yrði af meiri nákvæmni
en hér er gert og ekki á heima
í grein sem þessari, þáttaka
Biskupstungnamanna í íþrótt-
um það sem af er, því vissu-
lega væri gaman að vita hverj-
ir hafa verið þátttakendur af
hálfu félagsins aðrir en þeir
fáu, sem komizt hafa í tölu
afreksmanna. Freistandi hefði
verið að hafa skrá þessa ná-
kvæmari, en ég taldi það ekki
rétt, þar sem það hefði tekið
of mikið rúm af efni blaðsins,
einkum hvað viðkemur hinum
síðari árum; því væri mikill
akkur í öllum viðaukum, við
grein þessa.
Hreinn Erlendsson
Bókasafn
Bókasafnið hefur nú verið
flutt í Aratungu. Ráðinn hefur
verið bókavörður Guðmundur
Ingimarsson.
Safnið er opið til útlána á
föstudögum frá kl. 4—10 e.h.
Fólk er hvatt til að líta inn og
athuga hvort það finnur ekki
bók, sem það hefur hug á að
lesa.
stelpu að garði í Holtum. Baðst
hún gistingar en var úthýst.
Hélt hún þá sem leið liggur
upp að Múla en varð úti undir
steini skammt norðan við tún-
ið í Holtum. Eftir það gekk
hún aftur og lagðist á bæinn.
Varð svo reimt þar að fólk
hélst þar ekki við. Bærinn lagð
ist því í eyði og hefur ekki
verið byggð þar síðan, en jörð-
in lagðist undir Holtakot.
Þar sem bærinn stóð, hafa
lengi verið fjárhús og eru
nefnd Gamlibær. Við götuna
frá Gamlabæ upp að Múla er
stór steinn, sem heitir Stelpu-
steinn, og við fjárhúsin sést vel
móta fyrir bæjarrústum.
örnefnið Útholt er aftur á
móti norðan og norðvestan við
Gamlabæ.
Ingigerður Einarsdóttir.
Gömul
þjóðsaga