Árblaðið - 25.11.1977, Blaðsíða 7

ÁRBLAÐIÐ
7
Blikksmiðja B. J.
Eyravegi 31 - Selfossi - Sími 1709.
KJÖLJÁRN - RENNUBÖND -
ÞAKVENTLAR - RENNUR - NIÐURFÖLL
Oll almenn smíði úr áli, stáli, eir og járni.
Hjá íris...
fæst margt til sauma ásamt tilbúnum
vörum hentugum til gjafa, t. d. dúkar í
mörgum gerðum, púðar, rammar, hillu-
rekkar, bollasett, könnur, eftirprentanir
og fleira.
Alltaf að koma eitthvað nýtt.
Opið frá 10-5,30
Laugardaga 10-12.
Hannyrðaverslunin
Iris
Eyravegi 5
Selfossi - Sími 1468
afsaka, því ég er að fara og
skoða apana. Ver.ið þið blessuð
og þakka ykkur fyrir.“ „Bless
Pondus“, sögðu börnin. Pondus
og dýrahirðirinn gengu áfram og
loksins komu þeir að apabúrinu.
Pondus flýtti sér að grindverk-
inu, en hann gat ekki séð apana.
Hann var of lítill og grindverk-
ið of hátt. ,,Nú skal ég hjálpa
þér“, sagði dýrahirðirinn.
„Hérna færð þú kassa til að
standa á og þú getur skemmt þér
hér eins lengi og þú vilt. Þegar
þú verður svangur getur þú far-
ið heim, þú ratar.“ Pondus stóð
á kassanum og skoðaði. Þetta
var gaman. Aparnir stukku á
milli stallanna. Að geta hreyft
sig svona snöggt, Pondus var
alveg hissa, því hann getur bara
gengið mjög hægt og tekur lítil
skref. Tíminn leið og Pondus
stóð og horfði á apana. Hann
tók ckki eftir því, að sólin var
að setjast, og fólkið var að fara
heim. Aparnir hurfu smátt og
smátt inn í búrin sín og Pondus
hélt að þeir hlytu að koma aftur.
Og að lokum stóð hann cinn og
beið og beið. En aldrei komu
aparn.ir. Allt í einu sá Pondus að
liann var aleinn. Hann varð
hræddur og hljóp út á mitt svæð-
ið. Hann sá cngan. Hvorki dýra-
hirðirinn né nokkurn annan.
Hvað átti hann að gera? Hann
var búinn að gleyma í hvaða átt
hann átti að fara. Og kannske
gæti dýrahirðirinn ckki fundið
hann. Allt í einu heyrði hann
fótatak fyrir aftan sig og hann
heyrði rödd dýrahirðisins. „Nú
þarna crtu, það var gott að ég
fann þig aftur. Hvers vegna ertu
ekki kominn heim?“ „Fyrir-
gefðu“, sagði Pondus. „Ég
gleymdi mér, af því það var svo
gaman að skoða apana.“ Pondus
og dýrahirðirinn gengu hcim.
Öll dýrin voru sofnuð og Pon-
dus fann að hann var orðinn
þreyttur, og það gauluðu í hon-
um garnirnar. „Mér er svo illt í
fótunum", sagði Pondus, „ég er
dauðþreyttur.“ „Á ég að halda
á þér?“ spurði dýrahirðirinn, og
lagði frá sér fötuna. „Nei“ sagði
Pondus, „ég ætla að ganga sjálf-
ur, ef ég fæ bara að hvíla mig
einstaka sinnum. Dýrahirðirinn
gekk og hugsaði og Pondus flýtti
sér cins mikið og hann gat á
litlu, þrcyttu fótunum sínum.
Það var allt hljótt í garðinum og
síðu.stu geislar sólarinnar skinu
á snjóinn. Loksins voru þeir
komnir heim. „Ætli þér veiti af
nokkrum síldum áður en þú ferð
að sofa“, sagði dýrahirðirinn og
tók stóra fcita síld upp úr föt-
unni. Pondus glcypti síldina í
einum bita. „Þér finnst þetta
gott“, sagði dýrahirðirinn og gaf
Pondus aðra síld. Pondus borð-
aði hverja síldina á fætur ann-
arri. „Þetta kalla ég nú góða
matarlyst“, sagði dýrahirðirinn
þegar fatan var tóm. „Þú crt bú-
inn að borða 21 stóra og feita
síld. Góða nótt og sofðu vel.“
„Góða nótt og þakka þér fyrir
að ég mátti skoða apana.“
Þetta var sagan um hann
Pondus og ef þið farið í dýra-
garðinn í Kaupmannahöfn, þekk
ið þ.ið hann strax aftur, því hann
cr stærstur og feitastur af öllum
mörgæsunum.
Lesenda-
bréi
I þessum þætti er ætlunin að
gcfa fólk.i tækifæri til að tjá sig
um það sem því kann að liggja
á hjarta, þ. e. a. s. að varpa fram
spurningum um citt eða annað,
segja sína skoðun á hlutunum
svo citthvað sé tiltekið.
Nú kunna að vera einhvcrjir
sem ekki treysta sér til að skrifa
þættinum en vilja samt sem áður
koma einhverju að, þá er þeim
bent á að hafa samband við
undirritaðan.
Athygli skal vakin á því, að
skrifa má undir dulnefni, cn rétt
nafn og heimilisfang þarf þá að
fylgja með, að öðrum kosti
munu bréf viðkomandi ckki
vcrða birt.
Utanáskriftin er:
ÁRBLAÐIÐ
Box 237 802 Selfoss.
eða hring.ið í Guðmund Ei-
ríksson í síma 1721.
í heimsókn hjá Pondus.