blaðið

Ulloq

blaðið - 11.11.2005, Qupperneq 22

blaðið - 11.11.2005, Qupperneq 22
22 i HEIMSPEKI OG TRÚMÁL FÖSTUDAGUR 11. NÓVEMBER 2005 blaöiö Bandaríkjamenn veitast enn að þró- unarkenningunni Vitsmunahönnunarkenning talin heppileg viðbót í kennslustofur Kansas-búa Inýlega samþykktri vísinda- kennsluskrá fyrir opinbera grunnskóla í Kansas-fylki Bandaríkjanna er líffræði- og vís- indakennurum gert skylt að draga þróunarkenninguna í efa og benda á svokallaða vitsmunahönnunar kenningu sem fýsilegan valkost eða viðbót við hana. Stuðningsmenn þessara lagabreytinga segjast vilja kynna nemendum lögmætar og vís- indalegar spurningar við þróunar kenninguna eins og hún hefur verið skilin til þessa. Vitsmunahönnunarsinnar hafa nú um nokkurt skeið gert mikla hrinu að vísindakennslu í opin- berum grunnskólum í vissum fylkjum BNA og sumstaðar náð talsverðum árangri. ' Gengur kenningin í stuttu máli út á að þró- u n - arkenningin sé „bara kenning“ sem hafi ekki verið sönnuð án alls vafa; heimurinn sé það flókinn að hann gæti allt eins hafa verið hannaður af einhvers konar vitsmunaveru, guði kristinna til dæmis. Nú getur verið gagnlegt að velta fyrir sér hvenær kenning hættir að vera kenning og telst sönnuð án alls efa; ætla mætti að flest af því sem við teljum raun- vísindi í dag, þar með talin erfðavís- indi og stærðfræði, teldist vart satt samkvæmt þeim sannleikskvörðum sem vitsmunahönnunarsinnar vilja beita. Ört ^ölgar í hópi fylgismanna Spaghettí-skrímslisins Kjósendur í bænum Dover í Fíladel- fíu-fylki felldu nýlega úr skólanefnd átta repúblikana sem samþykkt höfðu að hafa yfirlýsingu um vits- munahönnun fyrir níundu- bekkinga þar í bæ, sem for- mála að kennslu á þróunarkenningu Darwins. Gekk sú út á að þróunar- kenningin væri „ekki staðreynd" og hefði óútskýranlegar „eyður“, en í rúmt ár hefur verið skylda fyrir líf- fræðikennara bæjarins að fara með hana. I kjölfarið fóru átta fjölskyld- ur í bænum í mál við skólayfirvöld vegna þess og sökuðu þau um að brjóta stjórnarskrárbundin ákvæði um aðskilnað ríkis og kirkju. Búist er við úrskurði í málinu í janúar- mánuði, en hin nýkjörna skólanefnd hefur sagst ætla að halda að sér hönd- um í þessu máli þangað til. Deilan hefur tekið á sig ýmsar myndir upp á síðkastið. Ein af þeim skemmtilegri er háðsherferð þróun- arsinna gegn vitsmunahönnunar- kenningunni, en þar beita þeir ein- hvers konar „reductio ad absurdum“ rökum til þess að sýna fram á fárán- 1 e i k a kröfu þeirra. Hafa þeir í því skyni stofnað ' „kirkju hins fljúgandi spagettí-skrímslis“, hvers helsta kenning er að heimurinn hafi verið gerð- ur af slíkri veru. Hafa þeir sent skólanefndum höllum undir vitsmunahönnunarkenninguna bréf þar sem þeir krefjast þess að spaghettí-skrímslakenningar fái í kennslustofunni jafnt vægi á við þró- unar- og vitsmunahönnunarkenn- ingar. Heimsækja má „kirkjuna“ á vefslóðinni www.venganza.org. haukur@vbl.is Verðlaunabók vikunnar í boði Bókmenntafélagsins Á þessari síðu má líta Rökfræðihorn- ið svokallaða, en því er ætlað að verða vikulegur liður á heimspeki og trúmálasíðum Blaðsins. Hornið er í umsjá heimspekingsins Hrafns Ásgeirssonar en fyrir bestu svör hverrar viku mun Hið íslenska bók- menntafélag veita vegleg verðlaun; eitthvað rit úr hinni veglegu Lær- dómsritaröð. Verðlaunabókin er að þessu sinni hin magnaða Frelsið eftir enska heimspekinginn John Stuart Mill, í þýðingu Jóns Hnefils Aðalsteinssonar og Þorsteins heit- ins Gylfasonar (sem einnig ritar for- spjall). Frelsið er þekktasta rit John Stu- art Mill og telst til sígildra rita stjórn- spekinnar. Bókin þótti róttæk þegar hún kom árið 1859 en hugmyndirnar sem Mill setur fram í henni hafa orð- ið ein helsta undirstaða stjórnspeki eftir hans dag og grundvallaratriði lýðræðislegrar stjórnskipunar. Verk- ið á þó enn fullt erindi við lesendur, enda er það fyrst og fremst siðfræði- rit, og vinsæídir þess og útbreiðsla allt til þessa dags bera því vitni John Stuart Mill hversu skýr og djúp hugsun Mill um frelsi og þroska einstaklingsins er, auk þess sem framsetning og stíll gera verkið einkar aðgengilegt og læsilegt. Frelsisreglan, sem Mill setur hér fram, hljóðar svo að einstakling- urinn beri aðeins ábyrgð gagnvart samfélaginu á þeim athöfnum sín- um sem skaði hagsmuni annarra, en ekki þeim sem varða aðeins hann sjálfan. Því er hvorki ríkinu né öðru fólki heimilt að skerða athafnafrelsi einstaklingsins, nema í sjálfsvörn. En það er ekki fyrst og fremst rík- isvaldið sem Mill beinir gagnrýni sinni að heldur alræði meirihlutans; hin oft á tíðum þögla skoðanakúg- un sem leitast við að steypa alla í sama mót og heftir þannig þroska einstaklingsins. Það er samfélaginu nauðsynlegt að meðlimir þess búi við hugsana- og málfrelsi og fái að þroskast í fjölbreytileika sínum til þess að allar skoðanir fái færi á að njóta sín, því það er aðeins í rökræð- unni sem ljóst verður hvort skoðun sé sönn eður ei. Auk þess er hver sú skoðun sem við aðhyllumst ekki einlæg og hjartfólgin sannfæring sem ræður breytni okkar fyrr en við höfum tekist á við gagnrýni og efa- semdaraddir. Mill var einn af merkustu heim- spekingum 19. aldar, höfuðpostuli nytjastefnunnar og baráttumaður fyrir kvenréttindum. Um þessi efni hafa komið út í Lærdómsritaröðinni verk hans Nytjastefnan og Kúgun kvenna. Frelsið er tileinkað eigin- konu Mills, Harriet Taylor, sem var náinn samstarfsmaður hans við rit- un hennar. ■ Almennt um rökirœði Rökhornið hefurgöngu sína Rök eru hversdagslegt fyrir- bæri. Oft færum við rök fyr- ir einhverju eða viljum að aðrir geri það, ekki síst ef við erum ósammála þeim. Við erum þó flest sammála um að til séu góð rök og slæm, þótt við séum oftar en ekki ósammála um það í hvorn flokkinn tiltekin rök falla. Eins og með mörg, eða flest, hverdagsleg fyrirbæri er til fræðigrein um þessi mál, kölluð rök- fræði. Henni er gjarnan skipt í tvo undirflokka, formlega rökfræði og óformlega, enda þótt tengsl þeirra séu það flókin að ekki er víst að tilefni sé til slíkrar aðgreiningar. Aðgreiningin er þó oft hjálpleg þeg- ar útskýra þarf ýmis viðfangsefni rökfræðinnar í stuttu máli og verð- ur því notuð hér. Formleg rökfræði tekur t.d. til þess hvernig draga megi 100% ör- ugga ályktun af gefnum forsendum. Dæmi um það er ef gefnar eru for- sendurnar: „Ef Jón er piparsveinn, þá er hann ógiftur“ og „Jón er pip- arsveinn“ og dregin er ályktunin „Jón er ógiftur". í formlegri rökfræði skiptir merking setninganna í raun engu máli, heldur form þeirra og tengsl við aðrar setningar. Rök- semdarfærsluna mætti t.d. setja fram svona: Ef p þá q P q 100% öryggi er hins vegar eitthvað sem við álítum gjarnan að einung- is sé hægt að ná fram í nákvæmum vísindum, s.s. í stærðfræði. Sá heim- ur sem við höfum almenna reynslu af er hverfull og fullkominn vissa kannski sjaldnast á boðstólum. Eðlilegt er að spyrja hvaða rökum forsendur röksemdarfærslunnar eru studdar. En formleg rökfræði fjallar hvorki um innihald setninga né um það hvort þær séu sannar eða ekki. Hún fjallar um formleg tengsl forsendna við niðurstöðu og til þess gerir hún ráð fyrir að forsendurnar séu sannar. T.a.m. er fullkomlega eðlilegt, í formlegum skilningi, að draga ályktunina „Jón er piparkaka" af forsendunum: „Ef Jón er pipar- sveinn, þá er Jón piparkaka1 og „Jón er piparsveinn“. Ef forsendurnar væru sannar, þá væri niðurstaðan það einnig. Takmark formlegrar rök- fræði er þannig að greina gildar rök- færslur frá ógildum, óháð því hvað er satt og hvað ekki. Óformleg rökfræði, hins vegar, fjallar um aðra hlið á röksemdar- færslum, s.s. hvort þær séu sannfær- andi og málefnalegar. Ekki síst eru rökvillur þar áberandi viðfangsefni. Segja mætti að á meðan formleg rökfræði sé fræðin um það hvernig megi gefa rétt rök, þá sé óformleg rökfræði fræðin um það hvernig megi gefa röng rök. Með því að telja upp eða benda á tegundir villna er unnið eins konar forvarnarstarf. Dæmi um rökvillu er t.d. þegar það er notað sem rökstuðningur að aðrir séu ekkert betri en sá sem um ræðir (oftar en ekki sá hinn sami og fær- ir rökin). Sem dæmi um þetta má nefna þegar þau rök eru færð fyrir tilteknu fyrirkomulagi, s.s. í stjórnar- háttum lands, að önnur lönd geri slíkt hið sama (hversu oft höfum við ekki heyrt frasann: „Þetta þykir nú fullkomlega eðlilegt erlendis“). Það að einhverjir geri eitthvað réttlætir aldrei að aðrir geri slíkt hið sama. Hér gefst ekki tóm til að fjalla nán- ar um þessi mál að sinni en áhuga- sömum er bent á vef Stanford Enclo- pedia of Philosophy (http://plato. stanford.edu/). Þar er að finna afar góðar greinar um hina ýmsu undir- flokka rökfræðinnar. hrafnas@hi.is Rökhornið Til mikils að vinna! Gátur, þrautir og vandamál mynda stóran hluta af sögu rökfræðinnar. 1 þessu horni mun birtast vikulega eitthvað slíkt til að glíma við og lausn (ef hana er að fá!) eða umræða birtist þá i vikunni á eftir. Les- endur eru hvattir til að senda inn lausnir sínar. Til mikils er að vinna, því Hið íslenska bókmenntafélag gefur frambærilegustu lausn hverrar viku eitthvað af sínum mögnuðu lærdómsritum. Að þessu sinni er það hið kynngimagnaða Frelsi Johns Stuarts Mill. í þeim tilvikum sem ekki er unnt að gefa afgerandi svar mun valin besta lausnin í ljósi inn- sæis og framsetningar. Gáta vikunnar: Sönnun þess að Guð sé til? Guðertil. Báðar setningarnar innan þessa ramma eru ósannar. Útskýrið/ræðið. Svör sendist á haukur@vbl.is XENA NY SKOVERSLUN I GLÆSIBÆ Góðir skór á a//a fjölskylduna í stærðum 16-50 Veriö velkomin xena xena GLÆSIBÆ S: 553 7060 MJÓDDINNI S: 557 1291

x

blaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: blaðið
https://timarit.is/publication/941

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.