Fjarðarpósturinn - 16.11.1995, Blaðsíða 7

FJARÐARPÓSTURINN 7
Kristján Bersi Ólafsson skólameistari Flensborgar.

J
Á góðri stundu með bæjarfulltrúunum Jóhanni G. Bergþórssyni og Lúðvík
Geirssyni
arrugl allt, er að ná ótrúlega mikilli
fótfestu á síðustu mánuðum og ég
hef orðið var við ótrúlegan áhuga á
alls kyns hreyfingum af þessum
toga.
Eg vil meina að við höfum brugð-
ist þessum börnum; við höfum ekki
gefið okkur tíma til að ala þau upp.
Þau hafa þurft að sjá um það sjálf og
ala hvert annað upp og jtað í sjálfu
sér er margflókið þjóðfélagsmál og
ég vil að það komi skýrt fram að
eins ágætar stofnanir og dagheimili
og leikskólar geta verið, geta stofn-
anir aldrei komið í stað foreldra."
Þessi ásókn unglinga í t.d. sértrúr-
arhreyfingar eru þetta ekki bara
skilaboð um að þetta fólk er að leita
aftur til fortíðar og er að reyna að ná
sambandi við hana?
„Nei, það tel ég nú ekki. Að vfsu
er rétt að þó þessi tvíhyggja, þ.e. að-
skilnaður hugsunar og líkama sem í
fyrstu er komin frá Plató gamla og
kristin trú tók svo upp á sína arma,
hefur löngum verið lífseig á meðal
forþjóða Norður Evrópu. Það nægir
að minna á Sjamanismann en
Sjamanar voru eins konar töfralækn-
ar t.d. Eskimóa og Síberíuþjóða.
Þessir menn gátu fallið í dá, og þá
gat hugurinn orðið sjálfstæður, yfir-
gefið líkamann og ferðast um allar
jarðir og jafnvel birst öðrum mönn-
um í líki t.d. dýra. Þessar kenningar
um sjálfstæði hugans og hæfileika
hans til að bregða sér út fyrir lík-
amann skýra margt eins og t.d. hug-
myndir manna um fylgjur sem til-
teknir einstaklingar eiga að hafa.
Bersinn - síungur
eða hvað?
Hvað varðar spurninguna sjálfa,
þá er ljóst að þegar að kreppir leitar
fólk gjarna til þeirra sem bjóða upp
á einhverjar patentlausnir, hvort
heldur það eru sértrúarflokkar eða
öfgahreyfingar á sviði stjórnmála."
En ef við víkjum frá þessum hug-
myndum um sálina og snúum okkur
að æfistarfinu en að loknu námi
stundaði Kristján Bersi blaða-
mennsku við Tímann og síðan
Kristján Bersi hefur útskrifað rúmlega 1.500 nemendur. Hér sést síðasti hópurinn sem útskrifaðist í vor.
víða taugaveiklun af einhverju tagi.
Nú og unglingar í dag upplifa mjög
sterkt þessa kreppu, þennan ótta við at-
vinnuleysi og landflóttann. Eg verð
var við ákveðið vonleysi og margir sjá
ekki tilgang með náminu af því að
framundan er þetta vonleysi.
Nú ég get vitnað til kannana sem
framkvæmdar hafa verið í framhalds-
skólum þar sem fram kemur að ótrú-
lega stór hluti unglinga hafa íhugað
sjálfsvíg og þó að eflaust komi hærra
hlutfall út í svona könnunum en raun-
verulega á við, ber þetta þó vott um
einhverskonar óöryggi gagnvart fram-
tfðinni.
Og ég hef tekið eftir nú á síðustu
misserum hversu alls kyns trúarhreyf-
ingar hafa átt vaxandi fylgi að fagna
meðal unlinganna eins og við sjáum
t.d. í fréttum frá Vestmannaeyjum þar
sem unglingar brenndu ákveðinn boð-
skap á báli.
Svo virðist sem þessi ungmenni hafi
tekið þetta upp hjá sjálfum sér en með
velþóknun fullorðinna sem fylgdust
með.
Þetta og það sem ég vil kalla nýald-
blaðamennsku og ritstjórn við Al-
þýðublaðið um 10 ára skeið en síðan
þá eða frá því laust eftir 1970 hefur
aðalstarfið verið kennsla og skóla-
stjórn Flensborgarskóla. Er þetta
ekki ákveðið yngingarmeðal að
vinna svona sífellt með unglingum?
„Sjálfsagt ætti það að vera. En ég
er kannski ekki nógu meðvitaður urn
þetta og eflaust eru margir sem
halda því fram að ég hafi nú þegar
verið of lengi í þessu starfi.
Ég kenni ekki mikið en þó alltaf
eitthvað og hef alltaf gert. Að öðru
leyti er þetta kannski líkara því að
vera framkvæmdastjóri hjá stóru
fyrirtæki en að vera einhver uppeld-
isfrömuður. Við höfum jú sérhæft
starfsfólk sem annast t.d. námsráð-
gjöf og vinna þess starfsmanns er
ekki síður persónuleg ráðgjöf við
nemendur.
En vissulega er það krefnandi að
vinna með unglingum og ég held að
við verðum að átta okkur á því að
við erum alltaf að vinna með nýtt og
nýtt fólk og við megum ekki brenna
okkur á því sama og kerlingin fyrir
austan fjall sem sagði: „Ekki skil ég
í því hvað lömbin eru óþæg í rekstr-
inum, þó eru þau rekin þessa sömu
leið á hverju ári.“
Nú er rætt um lélegan námsárang-
ur nýstúdenta við Háskóiann.
Skammast þú þín fyrir þína stúd-
enta?
Ekki síðri toppnemend-
ur!
„Nei, það geri ég alls ekki. Það
sem hefur verið að gerast liðin ár, er
að hluta til afleiðing áfangakerfis-
ins. Það komast hlutfallslega fleiri
nemendur upp úr menntaskólunum
og upp í Háskólann en áður var og
það þýðir auðvitað að eitthvað af
þeim nemendum sem hefur gengið
illa í menntaskóla og fallið og end-
urtekið námsgreinar, gera það
áfram.
En eini raunhæfi mælikvarðinn á
hæfileikum nemenda eru toppnem-
endurnir og ég þori að fullyrða að
þeir eru ekki iakari núna en áður var.
Og ég veit að þeir stúdentar sem nú
útskrifast með toppeinkunnir búa
yfir miklu meiri vitneskju á mörgum
sviðum en minn árgangur gerði."
Hinn anginn á þessu vandamáli
snýr að því hvort við útskrifum í
raun nægilega mikið af menntuðu
fólki til að starfa í nútímaþjóðfé-
iagi?
„Nei, ég held ekki og sérstaklega
tel ég að við séum aftarlega á mer-
inni í tæknimenntun og verkmennt-
un. Þar búum við t.d. við gamalt iðn-
fræðslukerfi sem er úrelt og löngu
gengið sér til húðar.
Síðan eru fjölmargar atvinnu-
greinar og þar af sumar þær mikil-
vægustu í dag, sem falla alveg fyrir
utan menntakerfið og nægir að
minna á þjónustu og þá ekki síst
ferðamannaþjónustu.
Það má nefna að núna í haust var
ákveðið að endurverkja Fiskvinnslu-
skólann og nú undir verndarvæng
Flensborgarskóla og verður því
þetta nám á okkar vegum næstu 2 ár
í tilraunaskyni en auðvitað eru líka
allt skipulag námsins hjá okkur í
stöðugri endurskoðun og síðustu ár
höfum við frekar verið að þyngja
kröfurnar og við höfum gert átök í
mörgum námsgreinum, þannig get
ég t.d. nefnt stærðfræði þar sem við
eigum mjög áhugasaman kennara,
dr. Áskel Harðarson, en hans ódrep-
andi áhugi á þessu sviði hefur fært
okkur framúrskarandi árangur nem-
enda okkar og eigum við nú t.d. tvo
landsliðsmenn í stærðfræði, annan í
yngri hóp og hinn í hóp eldri nem-
enda.
Enda held ég að ég geti verið
ánægður með það hvað Fiensborg
hefur haldist vel á góðum kennurum
og mjög margir hafa kennt hér um
árabil. Og úr þessum stúdentahóp
held ég að mér sé óhætt að segja að
flestir hafa staðið sig ákaflega vel í
því starfi sem þeir hafa kosið sér.
Héðan eru alþingismenn, prestar,
lögfræðingar og verkfræðingar og
guð má vita hvað. Salb
Viðtalið var
tekið á
Súfistanum
%...Ég fór alltafí sveit á
sumrin,fyrst í Arnarfjörð-
inn þar sem ég var hjá
móðurfólki mínu og síðar
að Kirkjubóli í Bjarnardal í
Önundarfirði, þar sem
amma mín bjó þá. Þar var
fœrt frá og þar sat ég yfir
ánum í kvíum.
%...En vissulega er það
krefjandi að vinna með
unglingum og ég held að
við verðum að átta okkur
á því að við erum alltaf
að vinna með nýtt og nýtt
fólk og við megum eicki
brenna okkur á því sama
og kerlingin fyrir austan
fjall sem sagði: „Ekki skil
ég íþví hvað lömbin eru
óþœg í rekstrinum, þó eru
þau rekin þessa sömu leið
á hverju ári.
%...En eini raunhœfi
mœlikvarðinn á hœfileik-
um nemenda eru topp-
nemendurnir og ég þori
að fullyrða að þeir eru
ekki lakari núna en áður
var. Og ég veit að þeir
stúdentar sem nú útskrif-
ast með toppeinkunnir
búa yfir miklu meiri vit-
neskju á mörgum sviðum
en minn árgangur gerði.
%...Enda held ég að ég
geti verið ánœgður með
það hvað Flensborg hefur
haldist vel á góðum kenn-
urum og mjög margir
hafa kennt hér um árabil.
Og úr þessum stúdenta-
hóp held ég að mér sé
óhœtt að segja að flestir
hafa staðið sig ákaflega
vel í því starfi sem þeir
hafa kosið sér. Héðan eru
alþingismenn, prestar,
lögfrœðingar og verk-
frœðingar og guð má vita
hvað.
%...Og ég heftekið eftir
nú á síðustu misserum
hversu alls kyns trúar-
hreyfingar hafa átt vaxandi
fylgi aðfagna meðal
unlinganna eins og við sjá-
um t.d. ífréttum frá Vest-
mannaeyjum þar sem ung-
lingar brenndu ákveðinn
boðskap á báli.