Læknablaðið - 01.01.1931, Blaðsíða 17

LÆKNABLAÐIÐ
ii
t
Hendrik Stefán Erlendsson, héraðslæknir.
var fæddur 27. febr. 1879 hér í Reykjavík, sonur Erlends gullsmiÖs Magnús-
sonar, sem alþektur var á sinni tíS. Stúdent varÖ hann 1899 og útskrifaðist
af læknaskólanum 1910 um vorið.
Hendrik var ágætur námsmaður og sérstaklega tungumálamaður með af-
brigðum. Sagði einhver fyndinn maður um hann, að ef hann kynni 100 orð
i einhverju máli, þá gæti hann talað
það. Það er ekki vafi á þvi, að þótt
Hendrik siðar reyndist liðtækur lækn-
ir, þá var hann einn af þeim mönn-
um, sem lenda á rangri hillu í lifinu.
Hann hafði vafalaust góða kennara-
hæfileika og hugur hans var allur i
tungumálum, enda byrjaði hann fyrst
á því námi við Hafnarháskóla, en
Hafnarlifið hefir reynst mörgum við-
sjált, og Hendrik enginn skapfestu-
maður, svo að hann hætti von bráðar
því námi, kom hingað heim aftur og
settist í læknaskólann.
Hendrik var gleðimaður mikill,
söngvinn og hafði góða rödd, þó ekki
væri mikil, og söng oft opinberlega
hér í Reykjavík á þeim árum og
hrókur var hann alls fagnaðar í stú-
dentalífi bæjarins og annarsstaðar
þar sem hann kom. Á þessum árum
lærði hann frakkneska tungu til fulln-
ustu og unni henni mest allra tungu-
mála, þótt hann einnig talaði nokkuð bæði ensku og þýsku. Var því ekki
að undra, þó að námið vildi sækjast seint. En árið 1908 gerðist hann alger
bindindismaður og lauk námi á næstu 2 árum. Bindindið hélt hann til
dauðadags.
Eftir siglingu á fæðingarstofnun og veru á spítölum í Höfn veturinn
1910—11, sem hann notfærði sér ágætlega, var m. a. kandidat á Sct. Elisa-
beth’s Hospital og kir. deild Kommunespítalans, hvarf hann heim aftur vorið
1911 og fékk þá þegar Homafjarðarhérað, sem hann þjónaði alla tið síðan.
Arið 1911 gekk hann að eiga Súsönnu Friðriksdóttur, sem lifir mann sinn
ásamt 8 börnum þeirra, en 2 dætur hafði Hendrik eignast áður.
Sumarið 1929 varð Hendrik fyrir slysi á ferðalagi, og þótt ekki væri
í verunni mikið, þá drógu afleiðingar þess hann til dauða. Kom hann þá
um haustið hingað suður til lækninga og fór aftur til héraðs sins vorið
1930 sæmilega hraustur, en mein tók sig upp í meiöslinu, svo að hann varð
aftur að flytjast hingað á síðastliðnu hausti, og dó hér í sjúkrahúsinu í
Landakoti 27. des. f. á. M. J. M.