Læknablaðið - 01.11.1933, Blaðsíða 44

I/O
LÆKNABLAÐIÐ
Mánedsskrif't for praktisk lægegæming og social medicin.
Eg held aS eg lesi ekki minna af læknaritum en aörir, og þó hefir þetta
danska tímarit fariö fram hjá mér, svo eg vil vekja athygli á því. Þaö
er aöallega blað sjúkrasjóöalækna, en ræöir um fleira, eins og sjá má á
titlinum. Aðal ritstjóri er K. H. Backer og heyrði eg af því látiö að
honum færist ritstjórnin ágætlega úr hendi.
I septemberblaðinu er rætt uin „socialreformen." hina miklu trygginga-
löggjöf Dana, sem gerir meðal annars öllum að skyldu, að tryggja sig
fyrir sjúkdómum. Er víst leitun á betra skipulagi í þeim efnum en í
Danmörku, þó allur sá socialismus hafi sínar skuggahliðar. — I nóv.
blaðinu ritar Erik Garde um „forsikrings-medicinske 1>etragtninger,“ lífs-
horfur manna með ýmsa kvilla, fróðleg grein og nauðsynleg fyrir skoö-
anir til lífsábyrgðar. H. Tvedegárd skrifar um „konsultationslokaler og
armamentarium" og gefur ágætar bendingar um ýmsan útbúnað lækna
og áhöld, sem notuð eru dagíega.
Allar tryggingar vorar eru enn í bernsku og gætum vér eflaust lært
mikið af Dönum i þeim efnum. Það er því ástæða til að veita þessu litla,
laglega tímariti eftirtekt. Verðið er lágt: 6 kr. á ári.
G. H.
Eru héraðslæknar skyldir að lána lyf ?
Landlæknir hefir í smíðum erindisbréf fyrir héraðslækna. 12. grein
þess hljóðar þannig:
„Héraðslækni er skvlt að láta sjúklingi í té nauðsynlega læknishjálp
og nauðsynleg lyf, þó ekki sé greitt samstundis og eins þó fullnægjandi
trygging fyrir greiðslu sé ekki fyrir hendi.“
Einn héraðslæknir hefir spurt hvort jietta sé lögum samkvæmt. Það
sé og aðgætandi, að héraðsl. sé einnig skyldur til þess að afgreiða !yf-
seðla frá öðrum læknum og væntanlega lána einnig þau lyf.
Vér teljum það vafalaust, að læknum verði e k k i lögö slík skylda
á herðar. Verði grein þessari ekki breytt til batnaöar, þá er óumflýjan-
legt, að láta dómstólana skera úr þessu máli.
Framhaldsnáms-skóla )
fyrir lækna eru nú Bretar aö bvggja viö Hammersmiths-spítalann í
Lundúnum. Verður þetta mikil stofnun, því ráð var gert fyrir því að
hún myndi kosta £ 250,000. Neville Chamberlain ráðherra lagöi hornstein-
inn og sagði þá meðal annars: „Læknar í afskektum héruðum geta ekki
komist hjá því að rifja upp þekkingu sína og æfa sig á ný. Þegar skóli
þessi er fullgerður má heita að hliðum þekkingarinnar sé slegið opnum
fyrir læknum vorum, og það kemur sá tínii, að enginn starfandi læknir,
hvort sem hann er karl éða kona, lætur mörg ár liöa án þess að hafa end-
urnýiað þekkingu sína og sjálfan sig á þessum skóla.“ — (Lancet 22.
júU ’33).
Svona hugsa Englendingar og í raun og veru allar siðaöar þjóðir nema
íslendingar. Þann litla styrk, sem kandidatar höföu til þess aö sigla á
fæðingarstofnun afnam þingiö. Og þaö lét ekki þar við sitja. Það strikaði