Læknablaðið - 01.02.1937, Page 19

LÆKNABLAÐIÐ
13
IV.
Malignir tumorar alls (1908—35).
% %
Tunga 6 3-74
Kjálkar 20 2.47
Magi 344 42.69
Vélinda 22 2.72
Intestinum nema rec-
tum og anus .... 34 4.21
Rectum og anus ... 19 2-35
Lifur og gallvegir .. 36 4-45
Pancreas 9 I.IO
Larynx I 0.12
Lungu og pleura . . I 0.12
Uterus 58 7.20
Ovaria & tubae . .. 12 1.48
Mammae 102 12.64
Nýru og supraren. 14 i-73
Þvagblaðra 10 1.23
Prostatae 4 0.50
Hörund 4 0.50
Bein, nema kjálkar 31 3-84
Intracranial æxli . . 5 0.61 •
Aðrir staðir og ótilt. 75 9-30
807
l(jOh .odaAZt 1934
(dönsku heilbrigÖisskýrslurnar) er getiÖ um fáein atriÖi. Má þá fyrst
allmikil og író'Öleg bók, en af því telja barnkomu og manndauða.
að fæstir ísl. læknar sjá hana, skal
Danmörk
Fólksfjöldi ....... 3.656.000
Barnkoma %c ........... 17.8
Manndauði /0 .......... 10.4
BarnadauÖi %o lif. fæddra 64
Ennþá fjölgar fólkinu í öllum
löndunum, en jafnframt minkar
barnkoman. Hún er lík hjá oss og
Færeyingum, en á árunum 1921—25
var hún hér 26.2. Danir eru komn-
ir niÖur í 17.8, og eru þó betur
á vegi staddir en Sviar meÖ 13.7%o.
ÖÖruvísi er þetta á Grænlandi; þar
fæÖist fjöldi barna, og manndauÖ-
inn er eftir því. — Manndauði
minkar stöðugt, og löndin fyllast
af gömlu, liÖléttu fólki, en þar eru
Færeyingar öllum fremri, þrátt fyr-
ir lífið á sjónum. — Barnadauði
er lítill hjá öllum. en minstur hjá
oss. Er það hin rnesta furða, hvern-
ig vér getum staðiÖ jafnfætis ná-
Færeyjar Grænland (Island)
25.000 17-564 114-743
23.1 45-9 22.8
9-3 28.6 10.4
57-i ? 524
grönnum vorum, þó vér búum marg
ir í moldarhreysum og lifum að
mörgu leyti við verri kjör.
Hin stöðuga minkun barnkomu
er mörgum þjóðum mikið áhyggju-
efni. Hún getur leitt til þess að
ágætar þjóðir deyi út, eins og Forn-
Grikkir, en hinsvegar eru og dæmi
þess, að fólkið verður ofmargt, og
tekur þá við atvinnuleysi og mann-
fellir (Indland, Kína). — Hver
fólksfjöldi er þá heppilegastur ? Sá,
að nógu margar hendur séu til þess
að reka alla atvinnuvegi og rækta
alt ræktanlegt land, en þó ekki fleiri
en svo, að allir hafi nægilegt að
bíta og brenna, sem vilja bjarga sér