Læknablaðið - 15.06.1980, Side 43
LÆKNABLAÐID
163
Sérstaklega skal tekið tillit til ef umsækj-
andi hefur skarað fram úr í starfi, einkum
hafi hann flýtt fyrir framþróun lækninga á
ákveðnu sviði eða bætt starfsháttu og
árangur viðkomandi stofnunar.
b) Hæfni vid vísindastörf: Metist fyrst og
fremst af skráðum gögnum. Við mat á
vísindastörfum skal hvers konar reynsla á
pessu sviði metin, en pó mest tillit tekið til
vísindastarfa í viðkomandi grein eða á sviði
væntanlegs starfs. Doktorsritgerðir og
aðrar ritgerðir skal meta í fyrsta lagi sem
mælikvarða á hæfni umsækjanda til vísinda-
starfa og í öðru lagi með tilliti til skyldleika
og hugsanlegrar gagnsemi við væntanlegt
starf.
Doktorsritgerð skal metin til jafns við 1-3
starfsár í viðkomandi grein.
c) Hæfni við stjórnunarstörf: Einkum skal
tekið tillit til stjórnunarreynslu sem yfir-
læknir, forstöðumaður eða forsvarsmaður
sjúkradeilda eða sjúkrastofnana. Einnig
skal tekið tillit til reynslu við skipulagningu
og stjórnun á öðrum sviðum heilbrigðis-
mála svo og annarrar stjórnunarreynslu, er
umsækjandi kann að hafa. Hér skal ekki
aðeins metinn árafjöldinn við stjórnun og
skipulagningu, heldur einnig gæði m. t. t.
árangurs. Þannig skal sérstaklega metið
hafi stjórnun og skipulagning leitt til um-
bóta.
d) Hæfni við kennslu: Með hæfni við kennslu
er átt við kennslureynslu og leiðbeiningu
við vísindastörf. Gerður skal munur á stöðu
með leiðbeiningum og tilsögn (kliniskri
kennslu) og fastri kennslustöðu, þar sem
kennarinn setur fram kennsluefni í fyrir-
lestrarformi. Taka skal tillit til, hvort um-
sækjandi hafi kennt við kennsluspítala eða
við önnur sjúkrahús, ennfremur hvort
kennt var læknastúdentum, læknum eða
öðrum starfshópum í framhaldsnámi.
Nauðsynlegar eru nákvæmar upplýsingar
um eðli kennslunnar, fjölda kennslustunda
og hvort viðkomandi hafi einnig annast
kennsluskipulagningu. Meta skal sérstak-
lega hafi umsækjandi samið kennslubók
eða rit, sem notað er við kennslu lækna-
nema, lækna eða annarra heilbrigðisstétta
og ennfremur hafi umsækjandi aflað sér
sérstakrar menntunar til þess að auka
kennslúhæfni sína.
e) Hæfni á öðrum sviðum: Tillit skal tekið til
námskeiða, námsferða, þátttöku í lækna-
þingum og annarrar viðleitni til að auka
þekkingu og hæfni, sem ekki hefur verið
metin undir öðrum Iiðum. f>á skal metin
þátttka í félagsmálum og öðrum störfum,
sem ætla má að geri viðkomandi hæfari til
þess að gegna væntanlegu starfi.
II-2. B) Samanburður og endanlegt mat á
hæfni
Þegar upplýsingum hefur verið safnað ber að
samræma þær og bera saman verðleika um-
sækjenda og út frá því meta hver sé heppi-
legastur fyrir umrætt starf. Þá ber ekki einung-
is að meta starfsreynslu og færni hvers og eins
heldur einnig að meta þessa þætti með hlið-
sjón af því hvaða hæfni verði að krefjast fyrir
væntanlega stöðu. Þannig getur ákveðinn um-
sækjandi, að öllu samanlögðu, haft meiri
starfsreynslu þótt annar umsækjandi verði að
teljast hæfari til að gegna einmitt þessari
stöðu. Þar sem tekið er tillit til starfsreynslu er
sérfræðingsviðurkenning sem slík ekki metin
sérstaklega þó að hún kunni að vera skilyrði.
Til þess að auðvelda mat á starfsreynslu skal
stuðst við eftirfarandi töflu, þar sem greindir
eru einstakir starfshættir og þeim skipt niður í
þrjú stig m. t. t. skyldleika, þ. e.:
1) starfsreynsla í aðalgrein, sem umsækjanda
er ætlað að fást við í væntanlegu starfi,
2) starfsreynsla í náskyldum hliðargreinum og
3) starfsreynsla í fjarskyldum hliðargreinum.
Starfs- Starfs- Starfs-
reynsla reynsla reynsla
í aðal- í násk. í fjarsk.
grein greinum greinum
a) Læknisstörf
b) Vísindastörf
c) Stjórnunarstörf
d) Kennsla
e) önnur svið
Svipaða töflu má hafa til hliðsjónar við
samanburð á færni.
Til þess að fært sé að leggja slíkan útreikn-
ing til grundvallar við röðun umsækjenda
verður mismunurinn á niðurstöðum að vera
verulegur.
III. LEIÐBEININGAR UM
HÆENISKRÖFUR TIL EINSTAKRA
STARFA
Reglugerð um sérfræðingsviðurkenningu er
höfð til hliðsjónar við mat á verðleikum náms