Dagblaðið Vísir - DV - 13.03.2007, Blaðsíða 14

Að undanförnu hefur nokkuð verið rætt um sam-
stöðu Vinstrihreyfingarinnar-græns framboðs og
Sjálfstæðisflokksins um andstöðu við aðild Íslands að
ESB. Sú samstaða rímar vel við aftuhaldssinnuð við-
horf flokkanna gagnvart alþjóðavæddu og framsæknu
atvinnulífi, eins og sést í endurteknum ofstjórnar-
tilburðum Sjálfstæðisflokksins og áhuga Ögmundar
Jónassonar á að losna við íslensku bankana úr landi.
Kraftahagstjórn af þessum toga er líka í fullu samræmi
við þá aðferðafræði sem hið vinstri græna íhald hef-
ur tamið sér í ástríku samstarfi flokkanna í Mosfells-
bæ. Þar er VG í fararbroddi bæjarstjórnar sem geng-
ur á friðlýst svæði og menningarminjar og neitar jafnt
lýðræðislegri samræðu við bæjarbúa og því að fara að
lagareglum á sviði umhverfisverndar. Að áliti VG virð-
ist umhverfið ávallt eiga að njóta vafans – svo fremi
það sé utan Mosfellsbæjar. Mosfellsbæjarmódelið er
því réttnefni á því kyrrstöðubandalagi sem bíður ef
þessir flokkar ná saman um stjórnarmyndun í vor.
Andstaða við EES
Færri vita hins vegar að VG hefur árum saman
haft á stefnuskrá sinni að
ljúka samstarfi Íslands
við nágrannaríkin innan
EES og leita þess í stað tvíhliða samninga um viðskipti
og samvinnu við ESB. Öll þekkjum við þann gríðar-
lega ávinning sem þjóðin hefur haft af EES-samningn-
um. Við höfum fengið óhindraðan aðgang að sameig-
inlegum markaði EES-ríkjanna, sem hefur nýst okkur
í útflutningi vöru og þjónustu. EES-samningurinn er
forsenda útrásarinnar. Ómögulegt er að tryggja sama
aðgang og sama ávinning með tvíhliða samningi. Við
höfum óhindraðan rétt til að sækja okkur atvinnu og
menntun hvert sem er á svæðinu. Við höfum fengið
margvíslega réttarbót um réttindi launafólks og á sviði
jafnréttismála. Þá er ótalin svo að segja öll innlend
löggjöf um umhverfismál, sem byggir alfarið á kröf-
um EES-samningsins. Það var vegna EES-samnings-
ins sem hér voru sett lög um mat á umhverfisáhrifum
og það er á grundvelli EES-samningsins sem allar rétt-
arbætur á sviði umhverfismála hafa verið lögleiddar á
undanförnum árum.
Rjómakenning Steingríms J.
Ef við værum spurð hvort við vildum frekar halda
laununum okkar eða vinnunni myndum við væntan-
lega flest velja launin. Það er ekkert athugavert, enda
vitum við öll að launin fáum við ekki nema vinna fyr-
ir þeim. VG verður að átta sig á að því er eins farið í
alþjóðasamskiptum. Steingrímur J. hefur lengi að-
hyllst hina svokölluðu rjómakenningu í alþjóðamál-
um. Hún felst í því að við Íslendingar eigum alltaf að
fleyta rjómann af alþjóðasamstarfi og helst aldrei að
axla skuldbindingar til samræmis við ávinninginn. En
þannig ganga hlutirnir ekki fyrir sig – hvorki í alþjóða-
samstarfi né í mannlegu samfélagi almennt. Draum-
sýn VG um að losna undan skuldbindingum EES-
samningsins er nákvæmlega það – óábyrg draumsýn
– en kannski í samræmi við tengsl VG við raunveru-
leikann svona almennt séð.
Rjómakenning Steingríms J.
Kjallari
Hvað skal kjósa?
Enn berast litlar fréttir af fram-
boði Margrétar Sverrisdótt-
ur, Ómars Ragnarssonar og
samstarfs-
fólks þeirra.
All nokkur
dráttur hefur
orðið á að
framboðið
yrði kynnt
og nafn
framboðs-
ins breyst
eftir því sem á líður. Þannig mun
Aflvaki nú vikinn fyrir Íslands-
flokknum og Sigurlín Margrét
Sigurðardóttir varaþingmaður
búin að skrá lénið Íslandsflokk-
urinn.is. Nú er spurningin hvort
framboðið verði kynnt áður en
landsmenn geta tekið til við að
kjósa. Kosning utan kjörfundar
hefst nefnilega á laugardag.
Víti til að varast
Aðsvif Magnúsar Stefánsson-
ar í ræðupúlti á Alþingi í síðustu
viku virðist ætla að verða öðrum
hvati til að huga vel að heilsu
sinni. Svo má í það minnsta lesa
á heimasíðu Sivjar Friðleifsdótt-
ur heilbrigð-
isráðherra.
Hún segist nú
ætla að beita
sig hörðu
til að vinna
ekki of marga
klukkutíma á
hverjum sól-
arhring. Segir
heilsu meira virði en yfirvinnu
alla daga. Svo er spurning hversu
vel heilsuræktin gengur en þar
sem Siv skráir daga sína vel á
síðu sína ættu netverjar að geta
bent henni á þegar hún vinnur
of mikið.
Yfirvinna lögmannanna
Lagatextar eiga það til að flækjast
fyrir mönnum og stundum meira
en lítið. Stjórnarskránni hafa
menn reyndar
reynt að halda
einfaldri og
auðskilinni
þó einhverjir
kaflar virðist
stangast á við
veruleikann
(samanber
um völd og
hlutverk forseta og ráðherra). Þó
virðist sem nýja viðbótin þeirra
Geirs H. Haarde og Jóns Sig-
urðssonar ætli að slá öll met og
sagt að nú hafi hver lögmaðurinn
á fætur öðrum unnið yfirvinnu til
að fá réttan skilning á auðlindaá-
kvæðinu.
Öll spjót á Framsókn
Einar Oddur Kristjánsson,
þingmaður Sjálfstæðisflokksins
á Vestfjörðum, tók undir gagn-
rýni margra
stjórnarand-
stæðinga
þegar Jóhann
Hauksson
ræddi við
hann í þætti
sínum Morg-
unhananum á
Útvarpi sögu
í gær. Einar Oddur sagði þá að
það hefðu verið mistök að færa
byggðamálin frá forsætisráðu-
neytinu undir iðnaðarráðuneyt-
ið. Þetta hafa margir stjórnar-
andstæðingar sagt og fóru jafnan
hörðum orðum um Valgerði
Sverrisdóttur meðan hún stýrði
málaflokknum.
SandKorn
ÁRni PÁll ÁRnASon
stjórnmálamaður skrifar
„Rjómakenningin felst í því að
við Íslendingar eigum alltaf að
fleyta rjómann af alþjóðasam-
starfi og helst aldrei að axla
skuldbindingar til samræmis
við ávinninginn.“
Brautarholti 26 · 105 Reykjavík · 512 7000 · dv@dv.is
DV greiðir 2.500 krónur fyrir þau fréttaskot sem
leiða til frétta. Fyrir besta fréttaskot hverrar viku
eru greiddar 5.000 krónur og 10.000 fyrir besta
fréttaskot mánaðarins.
512 7070
frettaskot@dv.is
Fimmtudagur 1. mars 200714 Umræða DV
Þeir sem hafa möguleika á að taka hluta þeirra lækkana, sem verða
á nauðsynjavörum frá og með deginum í dag, í eigin vasa verða að þola
refsingar okkar neytenda. Margir verða á verði til að fylgjast með að rétt
verði staðið að málum. Þeir sem gera það ekki, þeir verða að fá yfir sig
viðskiptaþvinganir okkar, hins almenna neytanda. Við verðum að snúa
baki við þeim sem svindla.
Allir sem hafa getu og vald til að
veita beint aðhald verða að vera á
tánum. Þar er Alþýðusambandið
sennilega sterkast. Það hefur ver-
ið með fínar verðkannanir með
reglulegu millibili, verðkannan-
ir sem hafa verið óumdeildar og
marktækar. Með því starfi sínu hef-
ur ASÍ tekið ákveðna forystu, for-
ystu sem kallar á ábyrgð og þess
vegna er hreinlega ætlast til þess
að ASÍ geri enn betur og gæti að því
að verðlækkanir verði eins og að er
stefnt. Talsmaður neytenda skiptir einnig miklu máli og hans starf tekur
á sig nýjar og fjölbreyttari myndir frá og með deginum í dag. Sama er að
segja um Neytendasamtökin.
Það eru samt aðrir sem skipta mestu máli. Það eru þeir sem hafa
ákvarðanirnar í sínum höndum, það eru seljendurnir, kaupmenn og
aðrir, og svo við, neytendur. Þeir kaupmenn sem standast allar freist-
ingar verða ofan á takist að virkja neytendur á þá leið sem þarf, það er
að veita aðhald og refsa þeim sem fara út af sporinu.
Tækifærið er sögulegt og því má ekki glutra niður. Margir hafa ef-
ast um að þær lækkanir sem verða vegna breytinga á lögum gangi alla
leið til neytenda. Forsætisráðherrann hefur lýst efasemdum sínum, það
hafa margir aðrir gert. Þar sem tækifærið er sérstakt verða öll fyrirheit
að ganga eftir. Íslenskir neytendur eiga það skilið, þeir eiga það inni,
að matarverð lækki svo það taki skref í átt til þess verðlags sem þekkist
meðal annarra þjóða.
Svo er hitt, að þetta er ekki nóg. Verðmyndun á nauðsynjavörum er
önnur hér en víðast annars staðar. Hér er styrkur við landbúnað greidd-
ur hærra verði af okkur neytendum en þekkist víðast. Svo er annað sem
við vitum ekki, það er hvaðan ríkissjóður ætlar að fá þá sjö milljarða
sem lækkun virðisaukaskatts og afnám vörugjalda kosta sjóðinn. Fari
svo að þeir peningar verði sóttir með hækkun þjónustugjalda, lækkun
barnabóta eða vaxtabóta, þá er kannski eins vel heima setið og af stað
farið.
Hvað sem verður er ljóst að það þarf að beita marga aðhaldi. Um-
fram allt er gott að treysta á það góða í hverjum og einum. Meðan ekkert
svindl þekkist og ekki hefur komið fram að ríkissjóður sæki í vasa okk-
ar það sem sjóðurinn missir er ástæðulaust annað en að fagna í dag og
næstu daga. Dagurinn í dag er merkilegur, en ekki merkilegri en svo að
mikið meira þarf til að verð hér og í öðrum löndum verði sambærilegt.
Sigurjón M. Egilsson
Umbrot: dV. Prentvinnsla: Prentsmiðja morgunblaðsins. Dreifing: Árvakur. dV áskilur sér rétt til að
birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
Ekkert svindl
Útgáfufélag: Dagblaðið-Vísir útgáfufélag ehf.
Stjórnarformaður: Hreinn loftsson framkVæmDaStjóri: Hjálmar Blöndal
ritStjóri og áByrgðarmaður: Sigurjón m. Egilsson
fréttaStjóri: Þröstur Emilsson ritStjórnarfulltrÚi: janus Sigurjónsson
Þeir kaupmenn sem
standast allar freisting-
ar verða ofan á takist
að virkja neytendur á
þá leið sem þarf, það er
að veita aðhald og refsa
þeim sem fara út af
sporinu.
Árið 1975 kom út í Bandaríkjunum bók eftir Martin
Gosch og Richard Hammer um “Lucky Luciano”, einn
mikilvirkasta mafíuforingja Bandaríkjanna fyrr og síðar.
Saga Lucianos er ævintýraleg, en hann hefur verið kall-
aður sjálfur höfuðpaur skipulagðrar glæpastarfsemi í
Bandaríkjunum, sjálfur skipuleggjandinn.
Í “Síðustu játningu Lucky Lucianos” (The last Testa-
ment of Lucky Luciano) er að finna frásögn sem hér skal
rakin eftir minni.
Rekstraröryggi fyrirtækja
Luciano og skósveinar hans voru ævinlega í brýnni
þörf fyrir að ávaxta illa fengið fé á sæmilega heiðarleg-
an hátt. Þeir höfðu meðal annars lánað verksmiðjueig-
anda í nauðum mikið fé
sem þeim hafði áskotn-
ast með rekstri spilavíta,
vændishúsa og eiturlyfjasölu. Þeir innheimtu himinháa
okurvexti til þess eins að komast yfir verksmiðjuna sem
framleiddi tómatsósu og tómatkraft. Verksmiðjueigand-
inn komst í vanskil við Mafíuna og engin grið voru gefin;
okrararnir hirtu verksmiðjuna upp í skuld.
Nýju eigendunum var tilkynnt, að til þess að örva
söluna og auka tekjurnar yrði að koma framleiðsluvör-
unum fyrir á heppilegum stað í stórmörkuðunum, ná-
lægt kössunum og helst í augnhæð viðskiptavinanna.
Dag einn stóðu útsendarar Lucianos á gólfinu í stór-
um matvörumarkaði og tilkynntu verslunarstjóranum
að þeirra tómatsósa yrði að vera á besta stað í búðinni
og öðrum vörumerkjum yrði að víkja til hliðar á verri
staði. Þegar verslunarstjórinn brást ókvæða við frekj-
unni kváðust snyrtilegir útsendarar Lucianos koma aft-
ur eftir viku til að ganga úr skugga um hvort orðið hefði
verið við óskum þeirra. Að þeim tíma liðnum komust
mafíósarnir að því að engu hafði verið hreyft í matvöru-
markaðnum, verslunarstjórinn hafði boðið þeim byrg-
inn. Segja má að með þessum derringi hafi verslunar-
stjórinn safnað glóðum elds að höfði sér enda gerðist
nú margt í senn. Fyrir einhverja slysni sleit skurðgrafa
rafmagnslínuna að matvörumarkaðnum daginn eftir
heimsóknina. Tveimur dögum síðar varð allt vatnslaust
og olli hvort tveggja mikilli röskun á starfsemi verslun-
arinnar. Því næst brutu dularfullir skemmdaverkamenn
s órar rúður um miðja nótt og ollu miklu tjóni. Þegar hér
var komið sögu var tómatsósunni og tómatkraftinum frá
verksmiðju Lucianos og mafíósum hans umsvifalaust
komið fyrir á besta stað í versluninni. Salan tók að auk-
ast. Eftir á að hyggja hefði verið viturlegra fyrir verslun-
areigandann að verða við óskum útsendara mafíunnar,
til að kaupa frið og vernd fyrir miklu veseni.
Rekstraröryggi stjórnmálaflokka
Árið 2005 kom út á Íslandi bók eftir Einar Kárason um
athafnamanninn Jón Ólafsson, „Jónsbók“.
Eftirfarandi frásögn er að finna á blaðsíðu 421:
„Auðvitað má segja að Jón og félagar hafi verið að
safna glóðum elds að höfði sér með því að vera með
derring við Flokkinn. Það má til dæmis segja frá því að
fyrst um sinn eftir að Sýn varð að alvörusjónvarpsstöð
árið 1995 var heimilisfang hennar á Suðurlandsbraut
4a, lögmannsskrifstofu stjórnarformannsins Sigurðar G.
Guðjónssonar. Og þangað komu um það leyti stafnbúar
úr Sjálfstæðisflokknum, þeir Sigurður Gísli Pálmason
og Páll Kr. Pálsson, fyrir hönd fjármálaráðsins, og sögðu
Sigurði að ÍÚ ætti að borga fimm milljónir á ári til Flokksins;
sú upphæð væri bara reiknuð út frá stærð og veltu
fyrirtækisins. En Sigurður svaraði því til að þeir myndu
ekki borga í flokkssjóði. Félagið hefði þá stefnu að styrkja
pólitískar hreyfingar í kring um kosningar, og þá með því
að bjóða þeim öllum 50% afslátt af auglýsingaverði.
Svo að mennirnir fóru tómhentir á dyr.
Jón segir núna að í ljósi sögunnar hefði líklega verið
viturlegra af Sigga að borga þetta – bara til að kaupa
þeim frið; það hefði verndað þá fyrir miklu veseni... Um
andbyrinn sem hann fór nú að mæta má nefna ýmis
dæmi...
Hvað skyldi Eimskipafélagið hafa átt að greiða til
Flokksins á þessum tíma miðað við veltu?
Árið 1996 var ársvelta Íslenska útvarpsfélagsins 1,8
milljarðar króna. Þetta sama ár var velta Eimskipafélags
Íslands nálægt 13 milljörðum króna eða sjöföld velta
Íslenska útvarpsfélagsins. Þetta jafngildir því að Eim-
skipafélagið, slagæð Kolkrabbans á þeim tíma, hafi átt
að greiða allt að 35 milljónir króna til Flokksins ár hvert,
eða því sem næst 3 milljónir króna á mánuði.
Nú eru breyttir tímar og Sjálfstæðisflokkurinn hef-
ur ákveðið að opna bókhald allra stjórnmálaflokka og
koma þeim á ríkisjötuna. Ákvörðunin var tekin mun síð-
ar en annars staðar í siðmenntuðum löndum Evrópu.
Var hún tekin vegna rýrnandi tekjustofna Flokksins?
Þegar opinberlega var tilkynnt um tímamótaákvörð-
un um fjármál íslenskra stjórnmálaflokka sagði formað-
ur Sjálfstæðisflokksins í ljósvakamiðlum 22. nóvember
síðastliðinn: “Við höfum ekki neitt að fela í þessu og höf-
um aldrei haft.”
um rekstraröryggi
stjórnmálaflokka
Kj lari
Jóhann hauksson
útvarpsmaður skrifar
Luciano og skósvein-
ar hans voru ævinlega
í brýnni þörf fyrir að
ávaxta illa fengið fé á
sæmilega heiðarlegan
hátt.
klerkurinn í Frjálslynda
flokkinn
Séra Björn Önundarson gekk til
liðs við Frjálslynda flokkinn í gær
og virðist þess albúinn að fara í
framboð fyrir flokk-
inn. Séra Björn er
nú varaþingmaður
Samfylkingarinnar
en náði ekki þeim ár-
angri sem hann von-
aðist eftir í prófkjöri. Nú gæti far-
ið svo að tveir kratar skipi tvö efstu
sætin hjá Frjálslyndum í Suður-
kjördæmi því Grétar Mar Jónsson
sem sækist eftir fyrsta sætinu var á
árum áður í Alþýðuflokknum.
kosningabragur?
Kosningaloforð framsóknar-
manna frá því fyrir fjórum árum
um 90 prósenta íbúðalán eru aft-
ur orðin að veruleika,
rétt rúmum tveimur
mánuðum fyrir kosn-
ingar. Framsóknar-
menn keyrðu á þessu
með eftirminnileg-
um auglýsingum fyrir fjórum
árum og því var neyðarlegt fyrir
þá að þurfa að lækka lánshlutfall-
ið þegar verðbólgan fór úr bönd-
unum. Spurning hvort hækkunin
nú komi Jóni Sigurðssyni og fé-
lögum til góða.
Öryrkjar í framboð
Nú þegar útlit er fyr-
ir að aldraðir og ör-
yrkjar fari saman í
framboð er spurn-
ing hverjir kynnu að
vera á listum fyrir
þá. Búast má við að þeir sem ver-
ið hafa í fararbroddi viðræðna taki
sæti á lista hvar sem þeir verða.
Einn er auðvitað Arnþór Helga-
son, fyrrverandi framkvæmda-
stjóri Öryrkjabandalags Íslands,
sem gegndi því starfi þar til hann
og Sigursteinn Másson, formað-
ur samtakanna, áttu ekki lengur
samleið.
Gulur í baráttuna
Annar sem kynni að láta til sín taka
er Arnór Pétursson sem lengi
hefur starfað fyrir Sjálfsbjörgu og
Íþróttafélag fatlaðra
í Reykjavík. Auk þess
að láta til sín taka í
baráttu öryrkja hef-
ur Arnór verið áber-
andi á fótboltavell-
inum þó fæstir hafi þar vitað hver
væri á ferðinni. Arnór er nefnilega
maðurinn í hjólastólnum sem er
ávallt við hlið varamannaklefa ÍA
í fótboltanum, enda með dyggari
stuðningsmönnum liðsins.
aftur til starfa
Björn Bjarnason
dómsmálaráðherra
sneri aftur til starfa
í ráðuneytinu í gær-
morgun í fyrsta skipti eftir að hann
lagðist inn á sjúkrahús vegna veik-
inda. Björn hafði þá unnið nokk-
uð heima við og á sjúkrahúsinu
þannig að ekki kom hann að stafla
óafgreiddra mála. Nokkur bið
verður þó væntanlega á að hann
snúi aftur í þingið. Ingvi Hrafn
Óskarsson tók sæti sem varamað-
ur hans á þingi fyrr í vikunni og sit-
ur minnst tvær vikur.
SandKorn
Brautarholti 26 · 105 Reykjavík · 512 7000 · dv@dv.is
DV greiðir 2.500 krónur fyrir þau fréttaskot sem
leiða til frétta. Fyrir besta fréttaskot hverrar viku
eru greiddar 5.000 krónur og 10.000 fyrir besta
fréttaskot mánaðarins.

frettaskot@dv.is
Útvatnaður saltfiskur án beina til að sjóða
Sérútvatn. saltfiskur án beina til að steikja
Saltfisksteikur (Lomos) fyrir veitingahús
þriðjudagur 13. mars 200714 Umræða DV
Það blæs ekki byrlega fyrir Samfylkinguna og Ingibjörgu Sólrúnu
Gísladóttur. Hver könnunin á eftir annarri sýnir flokkinn missa fylgi og
þegar spurt er um traust til forystumanna flokkanna fær Ingibjörg Sól-
rún slæma útreið. En hvað veldur?
Samfylkingin virtist ætla að verða stór flokkur sem tæki til sín fylgi
frá flestum hinna flokkanna, ef ekki öllum. Saman hefur andstæðing-
unum tekist að tala inn mikinn vafa um Samfylkinguna og forystu-
fólk flokksins. Össur Skarphéðinsson var kallaður vindhani, allt þar til
hann hætti að vera formaður, þá varð hann aftur ágætur. Nú tekst and-
stæðingum Samfylkingarinnar að strá fræjum fasemda um Samfylk-
inguna og einkum og sér í lagi um
Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur. Ár-
angurinn er að koma í ljós, Samfylk-
ingin er í einna verstu málum allra
stjórnmálaflokka nú þegar aðeins
tveir mánuðir eru til kosninga og
forystu flokksins og frambjóðenda
bíður mikið starf ef forðast á veru-
legt áfall. Ekki órar nokkurn fyrir því að Samfylkingin haldi því sem hún
fékk í síðustu kosningum. Þessi er staðan þar á bæ þrátt fyrir að hafa
verið í stjórnarandstöðu, verið í andstöðu við ríkisstjórnina sem hefur
fengið á baukinn ítrekað og þjóðin virðist búin að fá meira en nóg af.
Ingibjörg Sólrún var lánsamur borgarstjóri. Hélt velli í mörg ár og
hafði góð tök á samstarfsfólki sínu. Henni virðist eins erfitt að fóta sig í
landsmálunum og hún átti gott með það í borginni. Helstu stuðnings-
menn hennar í gegnum árin eru ráðþrota og spunameistarar Samfylk-
ingarinnar eru ráðalausir. Hvað veldur þessu mikla fylgistapi? Fyrst ber
að leita skýringa hjá formanninum. Þar er nokkrar að finna. Ingibjörg
Sólrún sagðist skilja að þjóðin bæri ekki fullt traust til þingflokks Sam-
fylkingarinnar. Þetta voru vond orð sem hafa skaðað ótrúlega mikið.
Andstæðingarnir tóku yfirlýsingunni fegins hendi og hafa haldið á lofti.
Þetta er versti afleikur Ingibjargar Sólrúnar í aðdraganda kosninganna.
Stóryrtar ræður hennar hafa líka farið beint í hakkavélar hinna flokk-
anna og öllu snúið á versta veg. Samfylkingin og formaðurinn hafa orð-
ið undir í þeim orðahríðum.
Á sama tíma kemst Geir H. Haarde upp með að kalla jafnréttismál
gervimál, og segjast fara heim með annarri konu en þeirri sætustu, þar
sem hún geri sama gagn og að konurnar sem urðu þungaðar í Byrginu
hefðu sennilega orðið þungaðar hvort sem er. Orð Geirs eru svo asnaleg
og galin en hann kemst upp með það. Ingibjörgu Sólrúnu er hins vegar
ekkert fyrirgefið. Hún fær engin tækifæri hjá andstæðingunum. Takist
henni að snúa flokknum frá fylgishruninu verður hún að byrja núna og
mæta trúverðug og hrinda frá sér af krafti áróðri hinna flokkanna. Í dag
er ekkert sem bendir til þess að það takist. Ekkert.
Sigurjón M. Egilsson
Samfylkingin og
I gibjörg Sólrún
Útgáfufélag: Dagblaðið-Vísir útgáfufélag ehf.
StJóRnaRfoRmaðuR: Hreinn loftsson fRamkVæmDaStJóRI: Hjálmar Blöndal
RItStJóRI og áByRgðaRmaðuR: Sigurjón m. Egilsson
fRéttaStJóRI: Þröstur Emilsson RItStJóRnaRfulltRÚI: Janus Sigurjónsson
Henni virðist eins erfitt
að fóta sig í landsmál-
unum og hún átti gott
með það í borginni.
Umbrot: dV. Prentvinnsla: Prentsmiðja morgunblaðsins. Dreifing: Árvakur. dV áskilur sér rétt til að
birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
fRéttaStJóRI: Þröstur Emilsson auglýSIngaStJóRI: auður Húnfjörð