Reykjanes - 12.12.2013, Blaðsíða 4

4 12. desember 2013
Gallery átta
listmunir og handverk
Fyrir tæpum þremur árum tóku átta konur sig saman og byrj-uðu að vinna listmuni og ýmis
konar handverk. Í dag eru konurnar
orðnar 14 og er með Gallery átta á
Hafbargötu 21. Reykjanes leit við hjá
þeim á dögunum. Það var Hildur
Harðardóttir sem stóð þá vaktina.
Mikið og flott úrval af alls konar fal-
legum vörum. Má þar nefna glerlist,
steinalist, málverk, vörur unnar úr
leðri. Einnig er mikið úrval skartgripa,
alls konar peysum og öðrum glæsi-
legum fartnaði. Falleg jólakort, glæsi-
legar dagbækur o. m. fleira. Hildur
sagði að opið væri alla virka daga frá
13-18 og á laugardögum frá kl.11-16.
Lengri opnunartími er svo þegar bær
dregur jólum.
Ef þú ert að leita að flottum og fal-
legum vörum þá er um að gera að líta
við í Gallery átta.
Opið bréf til bæjarstjórnar Reykjanesbæjar
Hér í Reykjanesbæ er margt vel gert, annað síðra, bara eins og í
öllum bæjarfélögum. Hér eru glæsi-
legir skólar og leikskólar, sundhöll og
íþróttamannvirki, hjúkrunarheimili að
rísa, Hljómahöllin að verða tilbúin og
frábær aðstaða fyrir tónlistarskólann
og torgin verða glæsilegri og glæsilegri.
Mikið er ég glöð með þetta allt saman.
En þá kemur í hugann Hæfingarstöðin,
sem er dagvistun fyrir fullorðna með
fatlanir. Ég velti því fyrir mér af hverju
ekki er hugsað betur um þá starfsemi?
Sem stendur er Hæfó (stytting á Hæf-
ingarstöðinni) á hálfgerðum hrak-
hólum. Í 20 ár hefur hún verið með
starfsemi sína á Hafnargötu 90, eða
alveg frá stofnun. Nú hefur Hafnar-
gatan verið lokuð í margar vikur vegna
myglusvepps, fyrir utan opnun í smá
tíma eftir viðgerðir sem voru svo sem
ekkert, allavega var myglusveppurinn
þar enn, sem kom starfsfólki svosem
ekki á óvart, sem hafði lengi kvartað yfir
húsnæðinu (sem m.a míglak þau 3 ár
sem ég vann þar, fastur punktur í rign-
ingu voru balar um öll gólf smiðjunnar)
og heilsuleysi sem fór síversnandi. S.l.
vikur hefur fólk verið sent heim, fengið
að vera á Ragnarseli og á Suðurgötu
í einn dag og svo aftur á Ragnarsel,
fyrir utan þá sem búa á sambýlum eða
í búsetukjörnum sem mega bara vera
heima og bíða, eitthvað sem ég held að
við myndum ekki bjóða hverjum sem
er uppá. Og nú er verið að ráða bót á
húsnæðinu, en mig langar að spyrja
hvers vegna ? Af hverju í ósköpunum
er verið að láta lagfæra leiguhúsnæði
sem hentar ekki. Í vor voru allir starfs-
menn Reykjanesbæjar skikkaðir á fund
í Stapa til að fara yfir ýmislegt varðandi
Reykjanesbæ, gott og vel. Starfsmenn
máttu skrifa á þar til gerð blöð allt sem
þeir hefðu fram að færa varðandi bæj-
arfélagið, sem ég og gerði, og þar stóð
að öllum yrði svarað. Ég skrifaði um
Hæfó og þar sem ég hef ekki heyrt svo
mikið sem „takk fyrir ábendingarna“ þá
skrifa ég hér með þetta bréf. Þar benti ég
á að húsnæðið hentar ekki Hæfó, sem
hefur tekið þónokkrum breytingum frá
stofnun. Þar vantar t.d herbergi fyrir þá
sem þurfa afdrep út af fyrir sig, stærri
matsal og grænt svæði. Við þurfum að
gera okkur grein fyrir að þeir sem koma
á Hæfó mega margir gera ráð fyrir að
vera þar það sem eftir lifir ævinnar.
Og því miður finnst mér metnaður
bæjarins ekki vera mikill fyrir hönd
Hæfingarstöðvarinnar. Stundum hef
ég hugsað, ef þeir sem taka ákvarðanir
um mál Hæfingastöðvarinnar ættu þar
aðstandanda, væri þetta svona? Sem
fyrrverandi starfsmaður hef ég því
miður upplifað hana á stundum sem
geymslustað, sem er mjög sorglegt, því
það væri hæglega hægt að gera þetta að
betri stað, og þar þarf að byrja á hús-
næðinu, því ekki vantar elju hjá flottu
starfsfólk. Ef það væri t.d húsnæði
með garði, allavega grænu grasi, sem
hægt væri að leggjast í á sumrin, setja
niður blóm eða jafnvel grænmeti, en
ekki malbikað bílastæði sem við höfum
hangið á, í mestu blíðunni, þar til við
þurfum að færa okkur vegna flutninga-
bíla. Eða að þeir sem hafa þörf fyrir að
vera útaf fyrir sig geti fengið það, mikið
yrði það dásamlegt. Og matsal þar sem
allir geta setið og borðað í rólegheitum,
þar sem ekki þarf að færa fólk allan
matartímann til að hleypa öðrum til og
frá borðum. Við megum ekki gleyma
þeim sem hljóðastir eru í samfélaginu,
því þó að margir hverjir eigi erfitt
með að tjá sig þá hafa þau þarfir og
við ættum að veita þeim allra bestu og
vænlegustu aðstæður sem hægt er. En
til þess þarf að setjast niður og hugsa
alla leið, og leggja metnað í verkin, ekki
bara setja þau einhversstaðar af því það
hentar öðrum.
Með ósk um að Hæfingarstöðin komi
til með að fá að verða eitt af „stoltum“
bæjarins.
Rut Ingólfsdóttir fyrrverandi
starfsmaður og ævarandi vinur
Hæfingarstöðvarinnar.
Hefðbundnar læknisaðferðir
og náttúrulækningar
Hefðbundnar læknisaðferðir og náttúrulækningar eru ekki í mótsögn hvor við aðra. Þvert
á móti geta aðferðirnar bætt hvor aðra
upp. Þess vegna er mikilvægt að fara
fyrst í læknisrannsókn og fá greiningu
á sjúkdóminum áður en leitað er óhefð-
bundinna lækninga.
Til hinna hefðbundnu náttúrulækn-
inga má nefna lífsöndun, meðferð
sem byggist á breyttu mataræði sem
miðast við heilsu sjúklingsins sem í
hlut á og handfjötlunarmeðferðir þar
sem mikil áhersla er lögð á þekkingu
á líkamanum. Lífsöndun er ekki það
sama og jóga, hún er hins vegar sérstök
tegund meðferðar. Öndun er ómeð-
vitað ferli, það er það fyrsta sem við
gerum þegar við komum í heiminn, og
það er það síðasta sem við gerum þegar
við förum héðan. Auk þess má nefna
náttúrulækningar, grasalækningar og
næringarfræði, en þetta tekur lágmark
3 ár að læra það minsta. Það er mjög
mikilvægt fyrir leikmenn að þekkja
hvaða meðferðir eru skynsamlegar og
læknisfræðilega nauðsynlegar, meðal
annars svo þeir kasti ekki penningum
á glæ.
Ef fólk lendir í því að eyða miklum
peningum án þess að fá neitt út úr því
hefur verið beitt óábyrgum aðferðum.
Ef árangur næst ekki innan skamms þá
henta þér ekki þessar meðferðir.
Hin mikla list felst í því að þekkja
mörkin á milli læknisfræði og nátt-
úrulækninga, sem eru þau að læknis-
fræði fæst við alvarlega eða ólæknandi
sjúkdóma en náttúrulækningum má
beita þegar um minniháttar kvilla eða
truflun á líkamsstarfsemi er að ræða.
Náttúrulækningar geta gagnast vel
til dæmis ef sjúklingur kvartar yfir
verkjum án þess að hægt sé að greina
ákveðinn sjúkdóm í einhverju líffæri.
Þegar um lífshættulega sjúkdóma
er að ræða eiga aðferðir hinnar óhefð-
bundnu læknisfræði ekki við. Það er
líka óviðeigandi og jafnvel hættulegt
þegar meðferðaraðilar líta svo á að
einhver ein aðferð sé sú eina rétta.
Náttúrulækningar verða stöðugt að
skoðast í heildrænu meðferðarsam-
hengi. Úrslitaatriðið hér er að hver og
einn meðferðaraðili verður að þekkja
sín takmörk, meira að segja útlærður
náttúrulæknir, grasalæknir og nær-
ingarfræðingur.
Fólk á að geta læknað sig sjálft ef
það fer eftir lífsreglum, sem eru góður
svefn, góður morgunverður og heil-
brigður hádegisverður, eitthvað lítið
á kvöldin, drekka nóg af vatni á dag
og gleyma ekki ávöxtum og grænmeti.
Góð heilsa ætti ekki að vera dýr, það
eru aðrir sem gera hana dýra.
Birgitta Jónsdóttir Klasen
Heilsumiðstöð Birgittu
Gleðilegt Jól
Sandgerði:
Eflum líkama og sál – heilsuefling eldri borgara
„Eflum líkama og sál“ – heilsu-efling eldri borgara hófst mánu-daginn 25. nóvember og stendur
til 7. mars.
Átakið hófst í Vörðunni með fyr-
irlestrinum „Að halda heilsunni“ þar
sem Ragnheiður Ásta Magnúsdóttir
líffræðingur fræddi fólk um hvað hægt
væri að gera til að halda góðri heilsu
alla ævi, hvað bæri helst að varast og
hverju við gætum breytt með réttum
lífsstíl.
Á tímabilinu verða hinir ýmsu við-
burðir í boði s. s. gönguhópur, jóga,
boccia, sundleikfimi og margt fleira.
Með heilsueflingunni vill Sandgerð-
isbær hvetja fólk til þess að efla líkama
og sál t. d. með hreyfingu. Hreyfing
skiptir miklu máli og sérstaklega fyrir
eldra fólk, því rannsóknir sýna að með
reglubundinni hreyfingu er hægt að
hægja á þeim öldrunarbreytingum
sem verða í líkamanum með hækk-
andi aldri. Með markvissri og stigvax-
andi þjálfun má bæta heilsu og líðan
fólks á hvaða aldri sem er.
Þetta er frábært framtak hjá Sand-
gerðisbæ og öðrum bæjarfélögum til
eftirbreytni. Silla E.