Nýtt Helgafell - 01.10.1959, Side 50

120
HELGAFELL
og liðu svo nokkrir dagar. Þá þoldi Jónas
ekki þögnina og gerði kvæði til Gísla, og er
þetta upphaf að: „Ég á bágt, mér er ami
allt um kring, innra lágt einhver hulin til-
finning.“ Meira hefi ég ekki heyrt. Nú skal
ég komast að því, hvort séra isleifur veit
nokkuð um þctta eða ekki. Vera má og,
að séra Jón í Kálfholti Brynjúlfsson, sem er
skáldmæltur og var lengur samtíða Jónasi í
skóla en ég, viti og kunni eitthvað frá Jón-
asi að segja, og skal ég skrifa honum.
Þér sjáið nú að þessu, minn elskulegi, að ég
hefi viljann, þó getuna vanti, til þess að
vcrða við áskorun ykkar. Ég álít það skyldu,
helga skyldu okkar, sem sáum Jónas og
heyrðum, að segja frá því sem vitum um
hann; ef að við þcgjum og svöruni engu,
þá hverfur margt í moldina með okkur, sem
glatt getur eftirkomendurna, að vita um þetta
góða skáld. Eitthvað orti Jónas á dönsku, t.d.
eftir Maack sál. hér í Rvík, og máske fleiri.
Vera má og að Steenstrup viti eitthvað um
hann og hans ljóðmæli. Annaðhvort orti Jón-
as til Salom. Dreiers, grasafræðings, eða eftir
hann, ef Dreier dó á undan, sem ég nú ekki
man. Það eru þessir þrír hjá ykkur í Höfn,
sem sáu Jónas og heyrðu: Konráð, Oddgeir,
Stecnstrup. Ilér eru það Grímur Thomsen og
séra Sigurður á Útskálum, scm hljóta eitthvað
að geta frætt ykkur. En að þeim vil ég hvor-
ugum leggja. Þcir kunna að verða við bón
ykkar, ef leitað er eftir. Séra Sigurður dimit-
teraðist sama ár sem Jónas, og er minnugur
vel og fyrir fróðleik gefinn. í Eyjafirði þekkið
þér nú manna bezt, hverjir þar mundu vita
eitthvað. Þá dettur mér einn í hug, sem má
til að vita eitthvað um Jónas, það er Pétur
biskup. Ef Konráð eða Oddgeir beiddu hann,
fengist máske eitthvað, en smámennin þurfa
varla að reyna það.
Ég má nú ekki meira. Lifið heilir og vel.
yðar
Páll Melsted.
Reykjavík 30. nóvember 1882.
Minn góði vin.
Ég þakka yður fyrir þetta síðasta bréf
skrifað á afmælisdaginn minn (13. nóv.) og
var ég þá 70 ára, en rétt 100 ár síðan Esaias
Tegner fæddist. Ég, sem hef fátt mér til ágæt-
is, tel mér það til gildis að eiga afmælis-
dag saman við þann mikla mann.
Mér þykir vænt um bréfin vðar, og þó ég
megi nú daglega búast við að hrökkva af
klakknum, er ég ekki vonlaus um að fá enn-
þá nokkur, máske mörg bréf frá yður. Nú
sem stendur er Jónas hérumbil eina umtals-
efnið okkar í milli, eins og er eðlilegt, ósk-
andi væri að ég gæti sagt yður margt og mik-
ið af lionum, en það er öðru nær, og er það
honum sjálfum meira að kenna en mér. Ef við
lifum dálítið lengur og skrifumst á og ég verð
með rænu, getur verið að fleira verði um-
talsefni. En Jónas er ekki lítið thema, og
má margt um hann segja af þeim, sem dálít-
inn anda hafa. Mér líkar það ekki við Kon-
ráð, ef hann segir ykkur ekki margt, hann
hlýtur að hafa talað margt og mikið við Jón-
as, og Konráð vantaði ekki vitið til að sjá
talsvert vel hvernig Jónas var gerður. Konráð
hafði bæði meira vit og meiri þekkingu en
ég og gat skilið hann betur en ég. Ég er
hræddur um að Konráð sé sérhlífinn og nenni
ekki að leggja það á sig að gefa að minnsta
kosti ríflegan skerf til æfi Jónasar. Eg segi
það enn: enginn á hægra með það en Kon-
ráð.
Anna dóttir mín á Akureyri skrifar mér
6. þ.m. og segir: „Ég skal reyna að grafa upp
allt það sem ég get um Jónas í vetur, frænd-
fólk lians er hér í bænum.“ Nú er að sjá
hvcrnig hún efnir þctta.
Þér minnist á að J. H. sé kominn af Hall-
grími Péturssyni. í því skyni sendi ég yður
þessa 2 miða, og af þeim sem Hannes skóla-
piltur hefir skrifað sjáið þér að Jónas er
kominn af systur séra Hallgríms.
Það er eflaust, að fótasár Jónasar og sjúk-
dómur í kroppnum þeim fylgjandi, hafa haft
meira en lítil áhrif á geðsmuni hans. Honum
var oft þúngt niðri fyrir, þó yfir tæki vet-
urna sem hann var hér í Rvík nálega 1840.
Það sýnir meðal annars „Andvökusálmur“
hans. Slíkir menn hafa sínar kolsvörtu stund-