Alþýðuhelgin - 26.02.1949, Blaðsíða 7
ALÞÝÐUHELGIN
í?3
Ezra Pound.
^egar bandamenn tóku Ítalíu her.
Skilcti árið 1945 og ráku Þjóðverja
c^uga út úr landinu, tóku þeir til
anga enska ljóðaskáldið Ezra Pound,
Verið hafði þá um skeið útvarps.
yrirlesari í þjónustu Mussolinis. Var
ann svo sanntrúaður fasisti, að hann
^afði meðal annars haldið þrumandi
r*ðu um tifreisishetjuna“ Hitler, og
v* konum við Jeanne d‘Arc. Eftir
Skarnma fangelsisvist í borginni Pisa,
Var Ezra Pound fluttur til Bandaríkj-
anna. Þar var hann að loknum rann-
a°knum úrskurðaður geðbilaður, og
efur síðan dvalizt í St. Elizabeth’s
s3úkrahúsinu í Washington.
Ezra Pound er 64 ára að aldri, fædd-
Ur í Bandaríkjunum, en hefur dvalizt
®hgstaf í Bretlandi og telur sig enskt
ald. Hann er einn helzti frumherji
eirrar stefnu í ljóðlist, sem Nóbels.
Verðlaunaskáldið T. S. Eliot er fræg-
astur fulltrúi fyrir, enda hefur Eliot
sJálfUr sag^ að Ezra Pound hafi haft
Sis mest áhrif allra samtíðarskálda.
á
Báð
lr eru þeir stórvel lesnir í 'klass,
|skum fræðum, og hefur Pound m. a.
ynnt sér mjög rækilega fornan, kín-
. erskan skáldskap. Voru Ijóð hans
l°g dáð af ýmsum hinum yngri
um, þótt miklu hljóðara yrði um
eftir að hann gerðist ákafur
skáld
kann,
fasisti.
Prægustu ljóðasöfn Ezra Pound
eita „Personæ“ og „Cantos“. Hið
' arnefnda er kvæðabálkur, sem
andum hefur verið líkt við „The
aste Land“ eftir Eliot.
j,., eint á liðnu ári kom út í Banda.
j iunum nýtt ljóðakver eftir „sjúkl-
jrs*nn í Elízabetharspítalanum". Heit.
nað „Pisan Cantos“, ellefu kvæði,
j,fst ort eða hugsuð í varðhaldinu í
^.iSa- Ameríska blaðið „Time“, sem
lr ritdóm um kvæðin, kemst svo
, °rði, að auk þess sem þar birtist
en0sleSar skammir um Churchill og
^aþá kátlegri lofgerð um Mussolini,
st?Sl flnna nokkur kvæði af ætt hins
rotna skáldskapar. í þeim megi
« ------- 9 —•--------<6------
* IT'
enn kenna þann Ezra Pound, sem
hafði varanleg áhrif á slík skáld sem
W: B. Yets, T. S. Eliot og James
Joyce.
Mýnd sú af Ezra Pound, sem fylgir
þessum línum, er tekin 1945, skömmu
eftir að honum var sleppt úr fangels-
inu í Pisa.
# *
ÚR HVAMMSANNÁL.
1718.
7. Novembris strandaði varnarskip.
ið Gothenborg að nafni skammt frá
Þorlákshöfn austur; voru þar á, að
sögn, 180 manns, 7 af þeim dóu af
flaka, sem þeir fóru á, og meintu sér
skyldi fleyta til lands, en hinir kom-
ust af. Var þeim um veturinn skipt og
skikkað á bæi um Rangárvalla- Ár.
ness. og Gullbringusýslur; þrír voru í
Skálholti, fjórir á Bessastöðum, einn
af þeim var kapteinninn með gull-
hring í hvoru eyra (ég kom þar um
veturinn til fundar við amtmanninn).
En sumarið eftir komu þeir undir
Jökul, voru niðursettir hjá megandi
bændum til þess skip sigldu.
1720.
Þeir dönsku matroser af því brotna
stríðsskipi áttu hér börn eftir sig,
sem ég vissi, eitt dóttir séra Snorra
á Mosfelli, annað kom í Hreppum
austur, þriðja í Biskupstung'um.
1727.
Guðbjörg kerling dó í Brokey, að
aldri 109 ára, svo gömul varð hún.
1728.
Kona nokkur að Hólakoti í Ytra.
hrepp þynnti skyr með vatni, og át
þar með ólyfjan í sig. Síra Björn í
Görðum náði að vísi} fjórum vatns-
köttum upp úr henní. Medici segja,
þeir tímgist með mönnum, til þess
þeir verða sjö.
Á þessu ári að ha.usti um veturnæt.
ur brann mikill hluti Kaupmanna-
hafnarstaðar, af litlu tilefni, nefni.
lega, að barn felldi Ijósskar niður upp
á lofti nokkru, þar hálmur var. Segja
menn meir en tvo parta brunna og
það á þrem dægrum. Kirkjur, sem
brunnu, hétu: Vor Frue kirkja, Hellig
Geist kirkja, Trinitatis kirkja, St.
Peders kirkja, Runde kirkja og sú
Calviniska kirkja, einninn brann
Academíið, mikið bibliotek og
margra peningar, svo ríkir urðu fá.
tækir, líka fátækir ríkir, því ómildir
hrifsuðu og stálu því út var snarað úr
loganum. Loginn skyldi hafa sést til
Noregs.
1733.
Danskir komu seint og kaupför í
fæsta máta, og voru þeir dýrir á vöru
sinni og mikið vandlátir um fisk.
Kaupmönnum og íslenzkum strengi-
lega 'boðið að halda og höndla eftir
taxtanum. Enginn undirmaður mútti
kaupa eitt fiskvirði.
1735.
Bág var íslenzkum kaupliöndlan á
á þessu ári. Danskir köstuðu prjón.
lesi, fiskur var ei aflögu, en slátur
var ei tekið nema á vissum höfnum.
1736.
Kóngsbréf kom út, að prestar
skyldu árlega uppteikna tölu og nöfn
þeirra, sem deyja og fæðast, hver í ■
sinni sókn, og senda það til prófasts,
prófastar til biskups, en hann fram'
í Kaupenhafn árlega. Annað um það,
menn aflegðu silfurburð og dýrindis
taua. Á fleiri nýjungum örlaði.
* *
Höfn í Rorgarfirði.
Við norðanveðri í Höfn er hnýtt,
hviflar hann upp úr sænum,
kerlingunum kemur það lítt,
þær kreppa sig inni í bænum.
(Steinunn Finnsdóttir).