Dagblaðið Vísir - DV - 08.08.2007, Blaðsíða 6

Blindir og sjónskertir nemendur í
Lúxemborg fá margfalt fleiri stund-
ir á viku með faglærðum blindra-
kennurum heldur en íslenskir nem-
endur. Fjöldi nemenda í löndunum
tveimur, sem þurfa á aðstoð blindra-
kennara að halda, er álíka mik-
ill og samanburður á fyrirkomulagi
blindrakennslu því nokkuð auðveld-
ur. Síðasta skólavetur þjónaði einn
blindrakennari öllu skólakerfinu hér
á landi þar sem tæplega 140 nem-
endur þurftu á hjálp að halda. Í Lúx-
emborg halda 15 blindrakennarar
utan um svipaðan fjölda sjónskertra
eða blindra nemenda.
Í báðum löndum er lögð áhersla
á blandað skólastarf þar sem öllum
nemendum er blandað saman, hvort
sem þeir hafa sérþarfir eður ei. Rík-
isstjórn Íslands samþykkti nýverið
bráðaaðgerðir til að bæta þjónust-
una í skólakerfinu næsta skólavet-
ur þar sem horfur voru á ófremdar-
ástandi. Þremur nýjum stöðugildum
blindrakennara var bætt við í snar-
heitum.
Næstu misseri verður lögð áhersla
á að fræða kennara um þarfir blindra
og sjónskertra nemenda. Liður í því
er námskeið á vegum Blindrafélags-
ins, samtaka blindra og sjónskertra á
Íslandi, og Kennaraháskóla Íslands
þar sem sérstakur gestakennari frá
Lúxemborg miðlar af reynslu sinni.
Námskeiðið hefst á mánudaginn og
17 grunn- og framhaldsskólakennar-
ar hafa skráð sig til þátttöku.
Þörfin er rík
Pascale Wietor, sérfræðingur í
blindrakennslu, er hingað kom-
in til að miðla af reynslu sinni eft-
ir tveggja áratuga störf við blindra-
kennslu í Lúxemborg. Þar hefur hún
meðal annars aðstoðað íslenskan
dreng, Má Gunnarsson, 7 ára, eft-
ir að foreldrar hans gáfust upp hér
á landi þar sem takmörkuð aðstoð
fékkst í skólakerfinu. „Mér var boðið
að koma hingað til námskeiðshalds
til að miðla af reynslu minni hvern-
ig fyrirkomulagi blindrakennslu er
háttað í Lúxemborg. Að mörgu leyti
er samanburðurinn auðveldur þar
sem fjöldi skjólstæðinga er álíka í
löndunum tveimur. Ég hef kennt ís-
lenskum dreng úti í Lúxemborg og
þar fékk hann miklu fleiri stundir á
viku með blindrakennara, enda var
þörf hans mikil. Fyrir tilstuðlan föð-
ur hans kom upp sú hugmynd að ég
kæmi til Íslands og vonandi kemst á
gott samstarf milli landanna,“ segir
Pascale. „Staða blindrakennslu hér
á landi er betri en margur heldur en
vandinn liggur fyrst og fremst í því
hversu fáir menntaðir einstaklingar
hafa unnið að þessu. Það er útilok-
að að sinna þessu starfi einn, eins
og verið hefur undanfarið. Landið
er allt of stórt til þess og ómögulegt
er að vera á mörgum stöðum í einu
þrátt fyrir að þörfin sé rík.“
Slítandi starf
Helga Einarsdóttir, kennsluráð-
gjafi í blindrakennslu, hefur síðasta
áratug starfað við blindrakennslu
hér á landi. Síðasta skólavetur var
hún eini blindrakennarinn hér á
landi sem þjóna átti nærri 140 blind-
um eða sjónskertum nemendum
víða um land. „Ég er virkilega ánægð
með skref ríkisstjórnarinnar með
fjölgun stöðugilda í blindrakennslu.
Það hefur verið mjög erfitt og slít-
andi að halda ein utan um málefni
blindrakennslu hér á landi og því
er ég mjög ánægð með komu Pas-
cale hingað til að styðja mig. Nám-
skeiðið nú er haldið sérstaklega til
að fræða kennara sem hafa blinda
nemendur í bekkjum sínum næsta
skólavetur,“ segir Helga. „Það er svo
mikilvægt að geta hjálpað nemend-
um alveg frá upphafi því þá þurfa
þeir mesta hjálp. Starf mitt hefur ver-
ið nærri ómögulegt og því eru fjórar
manneskjur til viðbótar lífsnauðsyn-
leg hjálp. Auðvitað þurfum við samt
miklu fleiri menntaða starfsmenn og
það er okkar helsta vandamál hér á
landi. Í sjálfu sér eru lögin skýr en
það hefur einfaldlega vantað fjár-
magn til að framfylgja þeim.“
Algjör draumur
Aðspurð tekur Pascale undir mik-
ilvægi þess að fjölga blindrakennur-
um hér á landi. Hún segir mikilvægt
að meta sem fyrst þarfir þeirra ein-
staklinga sem á hjálp þurfa að halda
þannig að hægt sé að gera áætlun
fyrir hvern og einn með það að mark-
miði að draga úr þörf þeirra fyrir að-
stoð. „Okkar starf felst í því að hjálpa
fólki að hjálpa sér sjálft og markmið-
ið í sjálfu sér er ekki að halda aðstoð
að þeim sem ekki þurfa á henni að
halda. Rétta aðferðin er að einstakl-
ingsmiða námið í stað þess að eyrna-
merkja sama tímafjölda yfir heild-
ina,“ segir Pascale.
Helga tekur í sama streng og legg-
ur áherslu á þörfina fyrir einstakl-
ingsmiðað nám blindra hér á landi.
Hún bendir á að Már litli hafi fengið
eina kennslustund á viku hér á landi
á móti 15 stundum á viku í Lúxem-
borg. „Eðli málsins samkvæmt væri
draumur ef við gætum veitt jafn-
miðvikudagur 8. ágúst 20076 Fréttir DV
við Kolföllum í
blindraKennslu
Blindir og sjónskertir nemendur í Lúxem-
borg fá mun meiri aðstoð en íslenskir nem-
endur í sömu sporum. Á vegum Blindrafé-
lagsins og Kennaraháskóla Íslands fer
fram námskeið þar sem sérfræðingur í
blindrakennslu frá Lúxemborg miðlar af
reynslu sinni.
TrAuSTi hAfSTeinSSon
blaðamaður skrifar: trausti@dv.is
ekki á heimleið gunnar már másson
treystir sér ekki heim með blindan son
sinn. Í Lúxemborg fær sonur hans
margfalt fleiri kennslustundir í viku hverri.
Áratuga reynsla Helga Einarsdóttir og Pascale Wietor hafa áratuga reynslu í blindra-
kennslu barna og fullorðinna. Þær miðla af reynslu sinni á námskeiði Blindrafélagsins
og kennaraháskólans.