Boðsrit til Íslendinga - 01.06.1884, Blaðsíða 2

2
b 6 k mennt af j elags «, sern befir æbi vítt og allt of vítt
verksvib: þykir helzt vera sögulegt og málfrœfiislegt. — þarnæst
rná telja Arbók Fornleifafjelagsins, mjög nýtt rit, en
a& eins fyrir fomfrœ&i. — Andvari, tímarit þjá&vinafjelagsins,
og mun á |>a& ver&a drepi& brá&um. Heimdallur mána&ar-
bla& í Höfn, gefur sig ekki a& ö&ru en skáldmælum í bundinni
og áburrdinni ræ&u, og helzt þýddum. — [I&unn, sem á a&
fara a& koma út, á einkum aÖ vera skemmtilegs efnis]. þetta
er a& tölunni til ekki svo fátt, og fyllir nokkurn veginn au&
rúm. þa& er a& eins ein grein, sem sýnist vera alveg út undan,
fá hvergi samastaö, síjárnmál vor, og vjer komum nú til
Andvara aptur. þa& var upphaflega beinlínis ætla&, a&Andvari
skyldi vera polítískt rit, a&alból fyrir íslenzkar stjórnmálarit-
gjör&ir, og allt sem þar heyrir undir, og er þa& skiljanlegt af
því, a& hann var ekkert annaö en afkvæmi og erfingi »Nýrra
Fjelagsrita«. Enda var og svo, a& alla þá stund, sem Jáns
Sigur&ssonar naut vi&, var Andvari mjög gott stjárnfrœ&islegt
rit, en Jón dó 1879, og þá kom Tryggvi Gunnarsson, riddari,
og var& forma&ur þjá&v.fjel. og um lei& útgefandi Andvara, og
þá skipti um í tvö horn. Andvari var nú ekki framar sá hinn
vekjandi hreinsandi loptblær; dofi og drep fœr&ist í hann, vær&
og mák lag&ist á hann; hann ger&ist búna&arrit mestmegnis,
sem au&vitaö er gott a& hafa, cn þa& strí&ir engu sí&ur máti
npprunalegum tilgangi hans. Og hve geysilangt Andvari er
horfinn frá honum undir l'orystu Tryggva riddara gefur a& skilja
af or&um J. S. í Andvara III, 15—16: »þa& er bi& fyrsta,
a& fjelagiö vill »reyna me& sameiginlegum kröptum a& halda
uppi þjá&rjettindum vorum, efla samheldi og stu&la
til framfara landsins og þjá&arinnar í öllum greinum«.
þetta sýnist vera har&la yfirgripsmiki&, e&a ekki hafa nægilega
ákve&in takmörk, en þa& er ekki hætt vi& þa& ver&i misskiliö
a f neinum þeim, sem hefir hugmynd um hva& þjáferjettindi eru,
e&a samheldi, e&a framfarir landsins og þjá&arinnar. Um þjáfe-
rjettindin er þa& teki& fram ljáslega, hverja sko&an fjelagi& hefir,
og þa& er, a& þa& vill »vekja og lífga me&vitund ís-
lendinga um, a& þeir sje sjálfstætt |>jáfefjelag og
hafi því sambo&in rjettindi*. þa& mætti sýnast undar-