Hekla - 01.04.1939, Qupperneq 7

HEKLA
7
Valhöll n Þingvöllum.
hólmgcingur voru háoar. Búðartóttir sjáum við tvær,
Snorrabúð og búð Jóns Helgasonar sýslumanns í
Austur-Skaftafellssýslu. Svo heldur allur hópurinn að
öxarárfossi. Við, sjáum Drekkingarhyl. Fossinn steyp-
ist niður af gjárbarminum. Hann er ekki hár, en þó
fallegur. Par næst leitum við að sæmilegri uppgöngu
upp á hærri barminn. Par uppi sjáum við Botnsúlur.
Skömmu síðar höldum við niður aftur og förum nið-
ur brekku. I henni var girðing á aðra hönd, þar var
barrviður, lágvaxinn. að vísu. Við komum að»Peninga-
gjá«, og þeir fullorðnu hentu í hana peningum, sem
hringsnerust á leiðinni niður. Á botninum var ógrynni
peninga. En það var dálítil vindbára á vatninu, þess
vegna sáust þeir ógreinilega. Svo héldum við heim aö
Valhöll eftir langa göngu. Þar borðuðum við og lögð-
um svo enn af stað. Hjólin fóru að snúast og bíll-
inn hélt burtu frá Þingvöllum. Enginn Islendingur
ætti að láta ógert að fara á Pingvöll, ef hann getur
annað. Jæja, við holdum yfir Lyngdalsheiði áleiðis
að Laugarvatni. Við sáum Sandey í Pingvallavatni.
Þar verpa margar veiðibjöllur. Við Laugarvatnshell-
ana stönzuðum við og skoðuðum þá, og var mikið
grafið á veggina. Fyrir utan hellinn var tekin mynd
af okkur. Svo höldum við að Laugarvatni. Par feng-
um við okkur bita af nestinu. Á eftir skoðum við hver-
inn, sem hitar upp skólann. Ilann er niðri við vatnið.
Svo sjáum við bátaskýLið. Þar inni var »Ormurinn
langi«. Ekki samt Ölafs Tryggvasonar. Leikfimissa!-
urinn er stór, og eru þar margskonar tæki til æfinga,
slár og' bönd.
Grcðarstöðina skoðuðum við og vermireitina. 1 öðr-
um voru tómir tómatar. Eg vissi ekkert hvaða teg-
undir voru í hinum. Pað var tekin mynd af okkur
í gróðrarstöðinni. Svo labbaði hópurinn heim að Laug-
arvatni og- skoðaði sundlaugina. Par voru tveir smá-
strákar að synda, að ég held bara fyrir okkur. Svo
fengum við að ganga. gegnum skólann. Eftir það var
farið í bílana og ferðinni nú heitið að Soginu. Á leið-
Kistnfoss í Sogi.
inni skoðuðum við »Kerið« í Grímsnesinu. Pað er
hringmyndað. Kolgrænt vatn er í því, og það er sagt
vera hálfur km. á dýpt. Kennararnir tveir fóru aö
reyna að velta steinum niður í það. Svo fóru bílstjór-
arnir líka og nokkrir strákar. Pá heppnaðist að velta
niður í það grjóti, en það var svo brunnið, að þaö
vildi molna á leiðinni. Eftir dágóða stund var svo
haldið á stað enn 4 ný að Sogsvirkjun. Þegar þangað
er komið, þá förum við að skoða vélarnar. Rafvélin
hamaðist, snerist með krafti. Uppi í loftinu er stór
vagn, sem renna má tiþ og hangir í honum stór krók-
ur, sem hafður er til að lyfta þungum stykkjum. Frá
stíflunni ganga tvær stórar pípur og flytja þær mik-
ið vatn. Vatnið snýr öxli, mjög svo digrum, öllum
af stáli í gegn. Hann snýr rafvélinni uppi.
Síðan héldum við að Kistufossi, sem er í Soginu.
Fossinn er lágur og breiður, en vatnsmikill. Axar-
hóþni er skammt fyrir ofan fossinn. Sagan segir, að
karl einn, er bjó þar á næsta bæ hafi einn frosta-
vetur haft lítinn eldivið og ætlað út. í hólmann að
höggva sér í eldinn. En þegar hann er lcominn að
hólinanum,, heyrir hann brak, og er ísinn þá að bresta
í sundur. Hann verður þá dauðhræddur og hendir
öxinni út í hóLmann, en snýr við til lands og hafði
það með naumindum. Síðan lieitir þessi hólmi Axar-
hólmi. Ef við komumst út í hann, þá finnum við kann-
ske öxina. Loks var haldið að ölfusá, þar var staðio
við svolitla stund. Áfram er haldið austur í FLóann
og að Pjórsá. Þegar við förum yfir Þjórsá, hrópum
við húrra fyrir Rangárvallasýslu og fyrir því að vera
aftur komin heim í sýsluna okkar. Svo komumst. við
brátt í átthagana og þá fórum við að tínast úr bíl-
unum eftir mjög skemmtilega ferð.
Sigurökr Guðjónsson (13 ára).
f