Hús & Búnaður - 01.06.1968, Blaðsíða 8

GRINDVERK
mmm
ffflpmr
!w'Jm
Þegar ekið er um götur Reykjavíkur, ber víða fyrir
augu snotrar girðingar frá ýmsum tímum. Þótt segja
megi, að margar þeirra hafi borið vott um snyrti-
mennsku og fegurð síns tíma og því gegnt þýðing-
armiklu og sögulegu hlutverki, finnst okkur þær nú
verka þungt á umhverfið. Bæjarhverfið verður þröngt
og steinrunnið innan um háa múra girðinganna.
Tímarnir breytast ört, og nú kysum við fremur létt-
ar girðingar og lágar, enda eru þær oftast ódýrari í
gerð. Fallegastur yrði garðurinn vafalaust án allra
girðinga eða þar sem gróðurinn einn sér væri látinn
mynda hana. En því miður hefur gengið erfiðlega að
hafa slíkar girðingar enn sem komið er, vegna á-
troðnings, einkanlega að vetrinum meðan snjór ligg-
ur yfir. Þó má greinilega merkja, að í nýrri hverfum
þar sem ungt fólk stofnar sér heimili hefur verið um
greinilega framför að ræða. Væntum við, að síðar
gefist tækifæri til að benda á slík dæmi.
Meðfylgjandi myndir eru teknar á nokkrum stöð-
um hér í Reykjavík. Hér er aðeins verið að sýna
nokkrar gerðir girðinga frá ýmsum tímum, ef verða
mætti til þess að vekja athygli manna á því, að mikið
atriði er, að þær fari vel, án þess að ætlazt sé til
þess að menn taki þær til fyrirmyndar. Sumar þeirra
að minnsta kosti heyra hinum liðna tíma til, og við
þurfum sjálf að finna okkur ný form. Ef girðingin er
létt, lág og gisin eða mynduð af limgerði, njótum við
betur en ella útsýnis yfir garðinn. Fyrir augum vegfar
andans blasir við nýtt líf, fersk fegurð, gróskumikið
líf milli steinlagðra stræta.
Yfirleitt má segja, að umhirða og snyrting kring-
um hús hafi allmikið batnað á síðari árum. Á þetta
bæði við til bæja og þó ekki síður til sveita. Miklum
framförum á þessu sviði þurfum við þó enn að ná, ef
vel á að vera. Við þurfum öll að hrista af okkur það
kæruleysi, sem ríkt hefur í þessum efnum, og leyfa
hugsun okkar að ná ofurlítið út fyrir hinn steypta
stofuvegg. Naumast er hægt að líta svo á, að húsið
sé fullreist fyrr en gengið hefur verið frá lóðinni líka.