Morgunblaðið - 01.11.2011, Blaðsíða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 1. NÓVEMBER 2011
Elsku pabbi, það eru þung slög-
in á lyklaborðinu í vanmáttugri leit
eftir orðum til að tjá hugsanir og
tilfinningar sem flæða fram í
kaldri vetrarnóttinni þegar minn-
ingarnar sækja á og myrkrið virð-
ist dimmara en nokkru sinni áður.
Tifandi hraði lífsklukkunnar
þinnar síðustu mánuði skilur eftir
holan hljóm í eyrum mínum og tár-
in virðast renna viðstöðulaust eins
og stórfljót um vor. En nú hefur
klukkan þagnað, þrautirnar á enda
og augun þín hafa lokast. Lítill afa-
strákur segist sakna Lappa og
stóri afastrákurinn passar allt í
einu í gömlu skóna þína og spurt
er af einlægni með blik í augum:
„Er afi búinn að hitta Guð“? Tifið í
tímanum heldur viðstöðulaust
áfram, óvægið og dregur morgun-
inn inn í myrkrið. Rúmið mitt er
stútfullt af höndum og fótum í
flækju, lágværum andardrætti og
friðsælum draumum. Litli afa-
strákurinn þinn stelur sænginni af
mér og leggst ofan á stóra afa-
strákinn þinn. Afmælisbókin þín
Haukur
Ástvaldsson
✝ Haukur Ást-valdsson fædd-
ist í Fljótum í
Skagafirði 25. sept-
ember 1950. Hann
lést á Heilbrigð-
isstofnuninni á
Sauðárkróki 24.
október 2011.
Útför Hauks fór
fram frá Barðs-
kirkju í Fljótum 29.
október 2011.
pabbi liggur hálf
undan koddanum,
hún hefur mikið ver-
ið skoðuð síðustu
daga. Morgunskím-
an vex og tárafljótið
þornar og dagurinn
dregur smám saman
niður í myrkrinu.
Þannig verður það
endalaust eins og í
sveitinni okkar; þar
sem takast á nótt og
dagur, vetur og sumar, líf og dauði.
Hringrás lífsins endalaust með öll-
um sínum blæbrigðum. Allt hefur
sinn tíma. Það var aldrei þinn stíll
að vera með málskrúð eða mikið
mas, og það væri stílbrot að fara að
baða þig upp úr því núna þótt þú
eigir það svo margfalt skilið. Við
söknum þín og biðjum þig að passa
Lappa.
Við sjáum að dýrð á djúpið slær,
þó degi sé tekið að halla.
Það er eins og festingin færist nær,
og faðmi jörðina alla.
Svo djúp er þögnin við þína sæng,
að þar heyrast englar tala,
og einn þeirra blakar bleikum væng,
svo brjóst þitt fái svala.
Nú strýkur hann barm þinn blítt og
hljótt,
svo blaktir síðasti loginn.
En svo kemur dagur og sumarnótt,
og svanur á bláan voginn.
(Davíð Stefánsson)
Sigríður Ásta Hauksdóttir.
Traustur vinur,
Guðni Ólafsson, er
fallinn frá. Sú frétt kallaði fram
hjá okkur margar góðar minning-
ar frá liðnum samverustundum.
Ferðir um óbyggðir Íslands með
þeim hjónum Magneu og Guðna
voru ljúfar. Oft lentum við í ein-
hverjum ævintýrum sem gaman
er að minnast. Við áttum þess
ekki kost sem ungt fólk að ferðast
mikið um óbyggðir landsins en
nutum þess því enn betur að
ferðast saman síðari árin eftir að
Guðni kom í land.
Patrol-jeppinn var vinsælt far-
artæki. Hljóðið í gömlu díselvél-
inni hljómaði svo vel í eyrum vél-
stjórans. Oft þurfti að yfirfara og
undirbúa farartækið fyrir ferð-
irnar og kom sér þá vel næm til-
finning vélstjórans sem var fljót-
ur að átta sig á hlutunum og
saman stóðum við að lagfæring-
um og endurbótum á jeppanum.
Minnisstæð er ferð norður
Sprengisand. Þegar við komum
að Hagakvísl var okkur sagt frá
útlendu pari sem hefði lent í vand-
ræðum á vélhjólum sínum. Konan
hafði fallið í ána og vélhjólið henn-
ar var á kafi í ánni. Var strax haf-
ist handa við að ná vélhjólinu á
Guðni Ólafsson
✝ Guðni Ólafssonfæddist í Reykja-
vík 8. október 1924.
Hann lést á Hjúkr-
unarheimilinu Eir 1.
október 2011.
Útför Guðna fór
fram frá Lágafells-
kirkju 11. október
2011.
þurrt og hlúa að
konunni. Guðni,
með sína reynslu af
vélum, sá strax
hvað gera þurfti og
var skipt um olíu á
vélinni og hreinsað-
ar síur. Það tókst að
koma vélinni í gang
og parið varð sam-
ferða okkur til Ak-
ureyrar. Þetta
ágæta fólk sýndi
þakklæti sitt í verki með því að
senda okkur pakka um haustið.
Pakkinn átti að innihalda þýska
osta og pylsur ásamt fleira góð-
gæti sem vegna íslenskra laga var
gert upptækt af tollyfirvöldum.
Í ferð inn að Lakagígum lent-
um við á illfærri gamalli slóð.
Guðni var þá við stýrið og sýndi
þá sem fyrr lagni við meðferð vél-
ar og tækis.
Síðasta ferð okkar saman var
ferð með ms. Herjólfi úr Land-
eyjahöfn til Vestmannaeyja. Það
vildi svo til að þetta var fyrsta
ferð Herjólfs með farþega úr
þeirri höfn. Það var glampandi sól
og stillilogn. Við nutum öll dags-
ins í Eyjum og ekki síst stund-
arinnar uppi á Stórhöfða sem var
ógleymanleg.
Áætlað var að fara aftur til
Eyja með Herjólfi síðastliðið
sumar en heilsa okkar góða vinar
leyfði það ekki.
Við viljum þakka Guðna sam-
fylgdina og biðjum honum guðs
blessunar. Magneu, vinkonu okk-
ar, biðjum við guð að styrkja í
hennar mikla missi.
Kjartan og Margrét.
✝ HaraldurBergþórsson
fæddist 31. júlí
1926 í Reykjavík.
Hann lést þriðju-
daginn 25. október
2011.
Foreldrar hans
voru Þórdís Jó-
hannesdóttir, f. 1.
okt. 1904, d. 23.
júní 1998, og
Bergþór Pálsson,
f. 10. ágúst 1901, d. 7. jan.
1968. Systkini Haraldar eru
Helga, f. 1925, Guðlaug, f.
1927, Hjördís, f. 1935, og
Helgi Jóhannes, f. 1937. Eft-
irlifandi eiginkona Haraldar
er Guðrún Ingibjörg Magn-
úsdóttir Stephensen, f. 26.
mars 1928. Foreldrar hennar
voru Magnús Ólafsson Steph-
ensen, f. 4. nóv. 1891, d. 7. júlí
1976, og Sigurbjörg Björns-
dóttir, f. 9. ágúst 1896, d. 21.
ágúst 1986. Synir
Haraldar og Guð-
rúnar eru: 1)
Magnús, f. 1954,
maki Heiða
Pálmadóttir,
þeirra dætur eru
Guðrún og Hulda.
2) Björn, f. 1957.
Sverrir, f. 1960,
maki Guðrún Guð-
björnsdóttir,
þeirra synir eru
Freyr og Þór. 4) Bergþór, f.
1961, maki María Guðrún
Jónsdóttir, þeirra börn eru
Árni Reynir, Bryndís Björk og
Haraldur Páll.
Haraldur lauk vélstjóra-
menntun og starfaði meiri-
hluta starfsævinnar hjá RA-
RIK.
Útför Haraldar fer fram frá
Langholtskirkju í dag, þriðju-
daginn 1. nóv. 2011, og hefst
athöfnin kl. 13.
Það er með sárum söknuði
sem ég kveð nú hann tengda-
pabba minn, hann Halla, en
jafnframt veit ég að hann er
kominn á góðan stað laus við
allar þjáningar.
Nú við kveðjustund vil ég
þakka Halla fyrir allt sem
hann hefur gert fyrir mig og
fjölskyldu mína. Hann var afar
stoltur af barnabörnum sínum
og fátt gladdi hann meira en
að vera beðinn um að passa
þau. Ófáar ferðirnar kom hann
norður til okkar og naut þess
að aðstoða okkur með börnin.
Nú í seinni tíð glöddu heim-
sóknir afabarnanna hann mik-
ið.
Halli var hjálpsamur maður
og handlaginn, ef hlutir þörfn-
uðust lagfæringar var fyrst
talað við Halla því fátt var það
sem hann ekki gat lagað.
Elsku Halli minn, minning
þín lifir hjá okkur öllum.
Takk fyrir samfylgdina.
Þín tengdadóttir,
María Guðrún.
og Haraldur Páll.
Já, verkefnið var hvorki
meira né minna en að rafvæða
Ísland. Það var gaman að upp-
lifa þetta ævintýri og starfa
með Haraldi, já, og öllu þessu
skapandi og hæfileika ríka Ra-
rik-fólki, ekki síst vegna þeirr-
ar festu sem fyrirtækið Rarik
skóp og hafði mótað sem gerði
mögulega samninga með
stjórnvöldum um vöruskipti á
þorski og rafvélum við þá
austur í Tékkóslóvakíu og
skapaði traust á fyrirtækinu
um Evrópu alla. Og þá ekki
síður hjá þeim sem fóru með
almenna valdið á hverjum tíma
hér í landinu oft svo dimma og
kalda hér á ystu nöf. Haraldur
var vélamaðurinn sem vissi
allt um vélarnar hvort heldur
voru knúnar vatni eða olíu,
þekkti allar með nafni og afl-
getu, fann varahluti og gerði
við hvort heldur var Grímsey
eða Grímsárvirkjun.
Þjóðin átti RARIK, en Ra-
rikarnir vorum við sem í ná-
lægð þessa ævintýris vorum
og gátum „dimmu í dagsljós
breytt, sem dropi breytir veig
heillar skálar“, já, samherja-
stundirnar í rafvæðingar
vinnunni voru sem óðurinn til
lífsins, þá voru engir afslættir
gefnir og rafmagnið kastaði
birtu og yl í bæ eftir bæ.
Tengistundirnar voru dásam-
legar, nýja stundin var önnur
og betri en stundin sem var
liðin. En í öllu þessu ferli
sannaði Haraldur að í hverju
lífsins spori getur maður verið
manns gaman, en samt starfað
af alvöru lífsins af mikilli
ábyrgðarkennd. Stundum sæk-
ir maður vini með leyndri þrá
eftir að líkjast þeim að mann-
gildi, stundum fyrir suma
næst árangur, en aðra ekki.
Þótt rætur okkar Haraldar
væru þéttriðnar saman í
starfslundum okkar var gildið
ólíkt. Kannski þess vegna
skapaðist sönn vinátta okkar á
milli og þar var ég þiggjand-
inn.
Nú er rafmagn komið inn til
innstu dala um fjöll og strend-
ur og er í sjálfu sér jafn nauð-
synlegt hráefni fyrir nútíma-
framleiðslu sem súrefnið fyrir
okkur fólkið. Rafmagnið þessi
lífsandi þjóðarframleiðslunnar
er nú komið á borð allra lands-
manna sem betur fer.
Haraldur Bergþórsson var
ekki frekar en við hinir mædd-
ur af langskólamenntun, en
hann var hugsuður, fræðimað-
ur og einstakt eljumenni til
bókar og handar, hann kunni
ekki að gefast upp og kom
miklu í verk. Haraldur var
ekki eins og við hinir, þessir
ungu galgopar sem vorum þar
saman á ferð á þessum fæðing-
artíma RARIK. Harður, æðru-
laus, yfirvegaður, já, einrænn,
sjálfum sér nægur en umfram
allt annað, heiðursmaður. Aðal
einkennið var samt rósemdin,
hæversk og siðavönd fram-
koma sem fékk okkur hina til
að bera virðingu fyrir og muna
manninn. Rósemd og staðfesta
þar sem ekkert atvik, stórt
eða smátt, fékk breytt.
Okkur fækkar frumherjum,
en nýir forkar feta í spor og
hafa gert Rarik að efnahags-
legu stórveldi með þjónustu-
víddir og kröfur betri en nokk-
urt annað fyrirtæki getur
sýnt.
Það átti svo sannarlega við í
lífi Haraldar að bak við hvern
sterkan leiðtoga af kyni karla
stendur góð kona. Innilegar
samúðarkveðjur sendi ég
henni og börnum þeirra svo og
öllum öðrum aðstandendum.
Guð blessi minningu þessa
merka manns Haraldar Berg-
þórssonar.
Erling Garðar Jónasson.
Haraldur
Bergþórsson
HINSTA KVEÐJA
Elsku afi Halli.
Takk fyrir allt sem þú
hefur gert fyrir okkur.
Hvíldu í friði, afi.
Við söknum þín mikið.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ók.)
Árni Reynir, Bryndís
Björk
og Haraldur Páll.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
systir,
AUÐUR STEFÁNSDÓTTIR,
Skúlagötu 20,
101 Reykjavík,
lést miðvikudaginn 19. október.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey
að ósk hinnar látnu.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Krabbameinsfélag
Íslands.
Björg Haraldsdóttir,
Pálmi Haraldsson, Halla R. Halldórsdóttir,
barnabörn og systur hinnar látnu.
MOSAIK Hamarshöfða 4 110 Rvk
sími 587 1960 www.mosaik.is
TILBOÐSDAGAR
Frí uppsetning á
höfuðborgarsvæðinu og frí
sending út á land á legsteinum
sem pantaðir eru í nóvember
✝
Hjartkær eiginmaður minn, stjúpfaðir, tengda-
faðir, afi, bróðir og mágur,
ÓLAFUR H. ÓSKARSSON,
landfræðingur og fv. skólastjóri,
Logalandi 16,
Reykjavík,
lést í Gautaborg mánudaginn 24. október.
Jarðsungið verður frá Dómkirkjunni
föstudaginn 4. nóvember kl. 13.00.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir en
þeir sem vilja minnast hans láti Rauða kross Íslands
njóta þess.
Ingibjörg Björnsdóttir,
Vilhjálmur Þorsteinsson, Anna Ragna Magnúsardóttir,
Þorsteinn og Hlín,
Björn Þorsteinsson, Sigrún Sigurðardóttir,
Snædís, Matthildur, Lena Charlotta,
Þórdís Katrín Þorsteinsdóttir, Ásgeir Thoroddsen,
Tómas Jökull, Ingibjörg, Svanbjörn Orri,
Signý Þ.Óskarsdóttir,
Anna H. Óskarsdóttir, Þorgrímur Ólafsson,
Þráinn Sigurbjörnsson,
Skarphéðinn P. Óskarsson, Valgerður G. Björnsdóttir.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
SVEINN HALLDÓR HERMANN
FRIÐBJÖRNSSON,
Dalbraut 12,
Hnífsdal,
sem lést á Landspítalanum við Hringbraut
miðvikudaginn 26. október 2011, verður
jarðsunginn frá Ísafjarðarkirkju fimmtudaginn
3. nóvember kl. 14.00.
Jóhanna Sigrún Ingvarsdóttir,
Salbjörg Sveinsdóttir Hotz, Peter Eugen Hotz,
Ingvar Friðbjörn Sveinsson,
Jón Hermann Sveinsson
og barnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
FRIÐGERÐUR SIGURÐARDÓTTIR,
Kirkjulundi 6,
Garðabæ,
lést á líknardeild Landakotsspítala fimmtu-
daginn 27. október.
Útförin fer fram frá Garðakirkju þriðjudaginn
8. nóvember kl. 13.00.
Páll Kristmundsson, Sigurbjörg Þorsteinsdóttir,
Guðrún Kristmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
SIGRÍÐUR MARÍN EINARSDÓTTIR,
dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund,
lést fimmtudaginn 27. okt. á Landspítala,
Fossvogi.
Fyrir hönd aðstandenda,
Einar Guðni Ólafsson,
Guðlaug Ólafsdóttir,
Pétur Ólafur Einarsson.