Morgunblaðið - 01.11.2011, Blaðsíða 24
24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 1. NÓVEMBER 2011
Komið er að
kveðjustund, en í dag fylgjum við
Ægi frænda mínum til grafar.
Kallið kom alltof fljótt, og við
stórfjölskyldan alls ekki tilbúin
að kveðja þennan yndislega
mann. Ægir frændi hafði marga
kosti. Hann var hlýr, umhyggju-
samur, glettinn, ósérhlífinn, dug-
legur og skyldurækinn. Skyldu-
rækni hans og umhyggju sáum
við ættingjar hans á hverjum jól-
um, en það brást ekki að Ægir fór
í kirkjugarðinn til að huga að
leiðum foreldra sinna og frænku.
Hann og María kona hans fóru
iðulega með leiðisskreytingar og
kerti. Mér þótti það alltaf svo hlý-
legt að koma að leiðunum á að-
fangadagskvöldi, þegar ég sá að
elsku frændi var búinn að koma
fyrr um daginn. Ægir var líka
ættrækinn og var tíður gestur
hjá Bjarna móðurbróður sínum
og Gunnu konu hans.
Margar eru þær minningarnar
um Ægi frænda og allar inni-
halda þær myndavél. Ægir var
nefnilega alltaf með myndavélina
hvert sem hann fór. Ég er viss
Jón Ægir
Guðmundsson
✝ Jón ÆgirNorðfjörð Guð-
mundsson fæddist á
Norðfirði 18. ágúst
1939. Hann lést af
slysförum 18. októ-
ber 2011.
Útför Jóns Ægis
fór fram frá Graf-
arvogskirkju 28.
október 2011.
um að ef við færum í
gegnum allar mynd-
irnar hans þá gæt-
um við stórfjöl-
skyldan séð
æviskeið okkar og
alla fjölskylduvið-
burði skráða í ljós-
myndum hans. Nú
síðast tók hann
fjöldann allan af
myndum í 75 ára af-
mæli systur sinnar.
Í dag sé ég mikið eftir því, að hafa
ekki beðið hann um að vera hin-
um megin við vélina svo ég gæti
tekið mynd af honum með systr-
um sínum.
Ægir átti fleiri áhugamál en
bara ljósmyndun og má þar nefna
kvikmyndir. Þær eru örugglega
óteljandi bíóferðirnar hans og
það skipti engu máli þó að hann
færi einsamall í bíó. Svo átti
rokkkóngurinn Elvis hug hans
allan en Ægir átti tugi ef ekki
hundruð Elvisdiska og ýmiss
konar Elvismuni. Ægir frændi,
mamma og Gústi heitinn frændi
keyrðu einu sinni alla leið frá
Seattle til Las Vegas til að sjá
Elvis á tónleikum en því miður
hafði Elvis yfirgefið Vegas dag-
inn áður. En í sárabætur fóru þau
á tónleika með Engilbert Hum-
berting. Hve oft hefur þessi ferð
ekki verið rifjuð upp í gegnum ár-
in!
Ég á bara góðar minningar
tengdar Ægi frænda mínum en
minningabrot eins og heimsóknir
í Nökkvavoginn, útileiga á Þing-
völlum, jólaboðin með stórfjöl-
skyldunni heima hjá Báru ömmu,
heimsóknir í Dalselið þar sem
maður gapti yfir öllum Elvis-
hlutunum, stundirnar heima hjá
Siggu ömmu, vindlalykt, góðlát-
leg stríðni og umhyggja koma
upp í hugann þegar ég hugsa um
Ægi frænda. Það er sárt til þess
að hugsa að elsku frændi sem var
nýlega orðinn afi fái ekki að njóta
sín lengur í afahlutverkinu.
Ægir kvaddi á fæðingardegi
Ágústs bróður síns sem lést fyrir
aldur fram í bílslysi í Seattle. Ég
trúi að Gústi frændi, Klara
frænka, Guðmundur afi og Sigga
amma hafi tekið vel á móti hon-
um. Ég er þakklát frænda mínum
fyrir okkar samveru hér á jörð og
ég mun ávallt sakna hans. Guð
geymi hann.
Elsku Mæja, Gísli, Gústi,
Gróa, María, Sunneva og Salvör.
Megi góður Guð styrkja ykkur.
Minningin um góðan mann lifir.
Hvíl í friði, elsku frændi.
Helga Heiða Helgadóttir.
Það er erfitt að sætta sig við
það að komið sé að kveðjustund,
elsku Ægir minn. Þú sem varst
svo hress í afmælinu hennar
mömmu fyrir stuttu, tilbúinn með
brandarana þína og myndavélina
sem fylgdi þér alltaf. Eftir þig
liggur þvílíkur fjársjóður ljós-
mynda frá margs konar uppá-
komum innan fjölskyldunnar, og
ég sem var alltaf á leiðinni til þín
að skoða myndasafnið þitt.
Hugur minn reikar til upp-
vaxtaráranna er ég var lítil stúlka
þar sem ég var alin upp hjá
ömmu og afa með ykkur strákun-
um. Þá var ég prinsessan á bæn-
um. Ég hef alltaf litið á þig sem
bróður og leit mikið upp til þín.
Þú áttir allt safnið með Elvis
Presley og Fats Domino og allri
þeirri tónlist sem var vinsæl þá.
Þannig að ég fékk þessa músík
beint í æð enda hefur Elvis verið
mitt goð alla tíð. Það var mikil
gleði í húsinu hjá ömmu og afa,
Siggi með gítarinn og Presley á
fóninum.
Á tímabili þegar þú varst laus
og liðugur fékk ég það hlutverk
að pressa buxur af þér og Sigga,
og bursta skóna ykkar fyrir pen-
ing áður en þið fóruð út að
skemmta ykkur. Þú varst alltaf
reglumaður með vín og tóbak en
fékkst þér þó vindil af og til.
Seinna er þú varst farinn að
búa var ég barnapían hjá þér að
passa Gísla sem svaf reyndar allt-
af eins og engill þó svo að frænka
væri að spila plöturnar með Pres-
ley. Ég ætla rétt að vona að ég
hafi ekki rispað þær. Ég held í
rauninni að ég muni hvernig öll
plötualbúmin þín litu út.
Ógleymanleg var ferðin um
vesturströnd Bandaríkjanna með
þér og Gústa heitnum. Þá var
ferðinni heitið til Las Vegas að
sjá kónginn sjálfan, Elvis Pres-
ley. Ferðin byrjaði í Seattle og
endaði í Vegas, og þeirri ferð
gleymi ég aldrei. Þar sem við vor-
um á háannatíma í Vegas voru öll
hótel og mótel uppbókuð. Því var
bjargað með því að ég svaf í bíln-
um, sem þið læstuð svo og þið
sváfuð á ströndinni.
Minningarnar sem ég á um þig
og samverustundirnar voru ljúf-
ar og skemmtilegar þó svo að þú
ættir það til að tuða svolítið í mér
en samt fylgdi alltaf húmor með
tuðinu, og þú vildir mér alltaf vel.
Ég mun ávallt sakna þín.
Hvíl í friði, elsku Ægir minn.
Svanhildur Norðfjörð
Erlingsdóttir.
Elsku Kristrún
mín. Ég man þegar
við mæðgur hittum þig fyrst, þú
tókst brosandi á móti okkur í
vinnunni þinni. Ég fann strax að
þarna var á ferðinni hlý og góð
kona og með ótrúlega góðan
húmor. Frá þessari stundu vor-
um við góðir vinir og þú varðst
snemma einskonar amma Berg-
lindar. Berglind sagði stundum
„ég vildi að Kristrún væri amma
mín“. Þú hafðir næmt auga fyrir
Kristrún Helga M.
Waage
✝ Kristrún HelgaMagnúsdóttir
Waage var fædd 17.
október 1942. Hún
lést 10. október
2011.
Útför Kristrúnar
fór fram frá Árbæj-
arkirkju 17. októ-
ber 2011.
svo mörgu, ég man
að einu sinni þegar
þið hjónin komuð í
mat til okkar að þá
var Berglind búin
að skrifa á miða
hvar hver ætti að
sitja við matarborð-
ið, hún var enn í
leikskóla en nýbúin
að læra að skrifa.
Þú sagðir við hana
að þú ætlaðir að
eiga miðann með nafninu þínu af
því að þetta væri svo flott hjá
henni. Berglind var alveg í alsæl
með þetta. Mér fannst þú alltaf
hafa ótrúlega góðan húmor, enda
voru ófáir brandararnir sem við
sendum á milli okkar. Mér
fannst magnað að kona á þínum
aldri væri svona góð í ensku og
ég varð alveg steinhissa þegar
þú sagðir að þú hefðir talað
þýsku í Þýskalandi. Ég hélt að
fólk á þínum aldri hefði ekki haft
tækifæri til mikils náms og hvað
þá að læra ensku og þýsku. En
þú lést ekkert stoppa þig og last
hverja bókina á fætur annarri á
ensku og lánaðir mér góðar bæk-
ur. Ég met mikils þær góðu
stundir sem við áttum saman
ýmist á kaffihúsi eða heima hjá
mér eða þér. Við trúðum báðar á
líf eftir þetta líf og kannski var
þetta tal okkar skýringin á því af
hverju mig dreymdi þig svona
sterkt sólarhring fyrir andlát
þitt. Kannski varstu að segja
mér eitthvað, manneskjunni sem
dreymir aldrei fyrir neinu. Við
mæðgur vorum nýkomnar til
landsins þegar ég frétti af and-
láti þínu og þegar ég sagði Berg-
lindi frá því þá varð hún óugg-
andi um stund, en ég sagði henni
að við hefðum báðar trúað á líf
eftir þetta líf og ættum örugg-
lega eftir að hittast í næsta lífi.
Berglind sér líka mikið eftir þér
og taldi upp þína kosti og sagði
m.a. Kristrún var aldrei reið eða
pirruð, heldur alltaf kát,
skemmtileg, ljúf og góð. Þú
sýndir börnum okkar hjóna allt-
af áhuga og þótti okkur afskap-
lega vænt um það, þetta lýsir
þinni ræktarsemi, takk fyrir það.
Ég gleymi því ekki þegar ég
komst að því að þú værir fædd
1942, mér fannst það ekki passa,
þú varst alltaf svo ung í anda.
Elsku Kristrún, við erum
þakklát fyrir það að þrátt fyrir
alla þína mörgu vini þá hafðirðu
líka pláss og tíma fyrir okkur,
fólk sem var þér óskylt, þessi
samskipti voru okkur mikils
virði.
Kæra vinkona, takk fyrir allar
góðu stundirnar sem við áttum
saman, við hittumst seinna.
Við sendum samúðarkveðjur
til móður þinnar, Viðars, barna,
barnabarna og tengdabarna.
Kveðja,
Erla og Berglind.
Eldhús sannleikans er í mín-
um huga einn af þeim stöðum þar
sem ég hef tekið út mestan
þroska í lífinu. En ég kynntist
Óla þegar ég kom ungur maður á
Patreksfjörð til að vinna ráð-
gjafaverkefni fyrir Patreks-
hrepp. Hreppsskrifstofan var þá
búin að panta fyrir mig gistingu
en Óli, sem ég hafði aldrei heyrt
um, tók ekki í mál að tengdason-
ur Svanhildar yrði á gistihúsi. Ég
endaði með að gista hjá honum
þar sem endalaust var borið í mig
af veitingum og þar af 3 fýlsegg
(sem er eins og heill eggjabakki).
Þar kynntist ég eldhúsi sann-
leikans, því það var stöðugt ren-
nerí í eldhúsið hjá Óla í kaffi af
mönnum sem bjuggu beggja
vegna fjarðarins. Ég var svo
heppinn að fá að kynnast öllum
þessum mönnum sem margir
hafa haft aðra sýn á heiminn en
maður á að venjast. Mangi í
Botni, síðasti landpósturinn,
Gummi klippari og Elli ásamt
yngri mönnum eins og Daða mál-
ara og Árna fyrir utan marga
fleiri. Það eru forréttindi að hafa
fengið að sjá heiminn með þeirra
Ólafur Árnason
✝ Ólafur Árna-son var fæddur
á Hnjóti í Örlygs-
höfn, Rauðasands-
hreppi, hinn 19.
apríl 1922. Hann
lést á Sjúkrahúsi
Patreksfjarðar 19.
október 2011.
Útför Ólafs fór
fram frá Patreks-
fjarðarkirkju 29.
október 2011.
augum, staldra við
og endurskoða mína
sýn.
Það býr viska í
hverri kynslóð sem
er svo verðmæt að
við sem á eftir kom-
um nýtum okkur,
hlustum á sögur og
skoðanir og veltum
upp spurningum til
umræðu með svo
lífsreyndum mönn-
um sem ég fékk að hitta í þessu
eldhúsi.
Eftir að þessu verkefni mínu
lauk fyrir hreppinn sá ég fram á
að ég fengi ekki lengur þessa
visku úr eldhúsi sannleikans. Þá
ákvað ég að rúpnaveiðar væru
upplagðar í kringum Patreks-
fjörð, ekki af því að þetta sé svo
gott veiðisvæði, heldur til að geta
komið í eldhús sannleikans og
sleppa úr skarkalanum í nokkra
daga. Fyrir utan hvesu oft hann
lánaði okkur fjölskyldunni bú-
stað sinn við Hvallátur þar sem
við áttum ógleymanlegar stund-
ir.
Nú tæplega 20 árum síðar var
Óli nánast eins og þegar við hitt-
umst fyrst og síðasta samtal sem
ég átti við hann var jafn efti-
minnilegt og það fyrsta.
Það er merkur maður sem við
erum að kveðja og með honum
fer fastur punktur í lífi margra.
Ég er þakklátur fyrir að hafa
kynnst Óla og eldhúsi sannleik-
ans og ég nýti mér nánast dag-
lega visku sem þaðan hefur kom-
ið.
Takk fyrir allt.
Valgeir Magnússon.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi, langafi og bróðir,
ÓLI TYNES JÓNSSON
fréttamaður,
Hamrahlíð 23,
Reykjavík,
veður jarðsunginn frá Fossvogskirkju fimmtu-
daginn 3 nóvember kl. 13:00.
þeir sem vilja minnast hans er bent á að láta Styrktarsjóð
Sólheima njóta þess.
Vilborg Halldórsdóttir,
Jón Gunnar Ólason,
Indíana Rut Jónsdóttir,
Karítas Ósk Jónsdóttir,
Eva Dögg Jónsdóttir,
Þráinn Berg,
Jón Þór Ólason, Elín Björg Harðardóttir,
Tryggvi Garðar Jónsson,
Arna Sif Jónsdóttir,
Jón Örn Jónsson, Guðrún Sigurlína Mjöll Guðbergsdóttir,
Ingvi Hrafn Jónsson, Ragnheiður Sara Hafsteinsdóttir,
Sigtryggur Jónsson, Guðlaug Helga Konráðsdóttir,
Margrét Jónsdóttir.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
KRISTÍN GUÐBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR,
áður til heimilis að Kambsvegi 22,
lést 21. október
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju
föstudaginn 4. nóvember kl. 13:00.
Magni Guðmundsson, Halldóra Þorvaldsdóttir,
Halla Soffía Guðmundsdóttir, Halldór K. Karlsson,
Viðar Guðmundsson, Stella Berglind Hálfdánardóttir,
Margrét Heiðdís Guðmundsdóttir, Jóhann G. Guðbjartsson,
Oddný Guðfinna Guðmundsdóttir, Hörður Hallgrímsson,
Sigurgeir Guðmundsson, Svava Þorsteinsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 – www.utforin.is – Allan sólarhringinn
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sverrir Einarsson Kristín Ingólfsdóttir Jón G. BjarnasonHermann Jónasson
✝
JENS K. HANSEN,
Eyrarvegi 5,
Grundarfirði,
lést hinn 23. október á Sjúkrahúsi Akraness.
Útförin fer fram frá Grundarfjarðarkirkju
laugardaginn 5. nóvember kl. 14.00.
Aðstandendur.
✝
Elskuleg móðir okkar og tengdamóðir,
KRISTÍN STEINÞÓRSDÓTTIR,
Austurbrún 6,
Reykjavík,
lést fimmtudaginn 20. október.
Útför hennar fer fram frá Áskirkju
miðvikudaginn 2. nóvember kl. 13.00.
Laugheiður Bjarnadóttir, Ketill R. Tryggvason,
Steinþór Nicolai,
Sigurður Nicolai,
Kristinn Nicolai.
Á langri leið er margs að
minnast og margt sem kemur
upp í huga manns, þar sem við
vorum sessunautar í fjögur ár í
Versló, hittumst við daglega og
eftir að skóla lauk og þau giftu
sig Hjördís og Magnús hélt
kunningsskapur okkar áfram.
Magnús var einn af fáum í okkar
hópi, sem á þeim tíma átti Po-
bedu, rússneska lystikerru, sem
við nutum ánægju af með þeim.
Magnús
Jóhannsson
✝ Magnús Jó-hannsson
fæddist á Patreks-
firði 24. desember
1928. Hann lést á
líknardeild LHS á
Landakoti hinn 16.
október 2011.
Útför Magnúsar
fór fram frá Ás-
kirkju 26. október
2011.
Margar voru farnar
ferðirnar og mikið
hlegið, já, jafnvel
eftir 67 ár er hægt
að hlæja að brönd-
urum sem voru
sagðir í Bjarkalundi
eða hvar sem við
vorum stödd á þeim
tíma. Árin liðu og
Lilja Huld kom til
skjalanna og ekki
minnkaði vináttan,
enda Magnús lukkunnar pamfíll
að fá slíka konu að öllum ólöst-
uðum. Yndislegi bústaðurinn
þeirra við Hafravatn var unaðs-
reitur þeirra beggja og
barnanna enda þau bæði gestris-
in og vinaglöð. Á þessari stundu
kveðjum við góðan vin og send-
um hjartans kveðjur úr húsi
okkar.
Ásthildur og Garðar
Steinsen.