Morgunblaðið - 21.07.2012, Blaðsíða 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 21. JÚLÍ 2012
✝ GuðbjörgHulda
Ragnarsdóttir
fæddist á Grund í
Vesturhópi 12.
mars 1930. Hún lést
á Heilbrigð-
isstofnun Vest-
urlands á Hvamms-
tanga 12. júlí 2012.
Móðir hennar
var Jónína Guð-
mundsdóttir f. 25.
ágúst 1903, d. 6. apríl 1980. Eig-
inmaður Huldu var Guðmundur
Axelsson fæddur að Lækjarmóti
í Víðidal 3. janúar 1920, d. 20.
júní 2010. Sonur Huldu og Guð-
mundar er Axel Rúnar, f. 31. maí
1963. Sambýliskona hans er Bo-
gey Erna Benediktsdóttir frá
Neðri-Torfustöðum í Miðfirði, f.
Hulda fæðist að Grund og
dvelur þar ásamt móður sinni
fyrstu mánuðina. Í desember
1930 flytur Hulda að Lækjarkoti
í Víðidal. Þar elst hún upp fyrstu
árin hjá móðurforeldrum sínum
þeim Ingibjörgu Árnadóttur f.
1873, d. 1955 og Guðmundi Jón-
assyni f. 1868 d. 1939 og þeirra
stóra barnahóp. Síðar flytur
stórfjölskyldan að Dalsbrún í
Víðidal og býr þar nokkur ár.
Árið 1944 flytur Hulda ásamt
ömmu sinni, móður og nokkrum
móðursystkinum að Dæli í Víði-
dal. Hulda sótti farskóla t.d. að
Kistu í Vesturhópi, og dvaldi
hluta úr sumri á Ósi við Akranes.
Vorið 1953 eða 11. júní það ár
hefur Hulda búskap að Valda-
rási í Fitjárdal með eiginmanni
sínum. Þar býr hún í 59 ár eða
allt til júní 2012 þegar heilsan
gaf sig. Síðasta mánuðinn dvaldi
hún á Heilbrigðisstofnun á
Hvammstanga.
Útför Huldu fer fram að Víði-
dalstungukirkju í dag, 21. júlí
2012 og hefst athöfnin kl. 14.
15. apríl 1970. Börn
þeirra eru Heiðrún
Nína, f. 10. febrúar
1997, og Anna El-
ísa, f. 9. maí 2004.
Uppeldissonur
Huldu og Guð-
mundar er Grétar
Gústavsson, f. 13.
júlí 1953. Dætur
Grétars eru Linda
Björk f. 14. maí
1980 og Lára Björg
f. 7. september 1988. Dætur
Lindu eru Perla Kristín, Brynja
Sól og Saga Lind. Móðir Lindu er
Sólveig Jónsdóttir og eldri dóttir
hennar er Kristín. Börn Láru
eru Grétar Snær og Erika Diljá.
Móðir Láru er Guðný Bech og
eldri börn hennar eru Anna
Ragnheiður og Halldór Rune.
Fyrir rúmri viku lést heiður-
skonan Hulda Ragnardóttir eða
Hulda í Valdarási, eins og hún
var alltaf kölluð, eftir um mán-
aðar sjúkralegu á Hvamms-
tanga. Ég man ekki eftir mér
öðruvísi en að hafa þekkt Huldu
og Mumma. Sem lítill stubbur
var ég í pössun hjá þeim og
Nínu, móður Huldu, meðan for-
eldrar mínir stunduðu vinnu í
sláturhúsinu á Hvammstanga á
haustin.
Það var alltaf mikið ævintýri
að koma í stóra húsið í Valdarási,
brattir stigar, ótal mörg her-
bergi og skúmaskot með margs
konar dóti. Mikið var til af bók-
um og sér í lagi bílum sem Rún-
ar átti sem gaman var að leika
sér að en fyrst og fremst var
heimsókn í Valdarás vissa um
hlýju og vináttu allra sem þar
bjuggu.
Hulda var dugleg og gekk í
flest verk í sveitinni, bæði innan-
húss og utan, líkt og margar hús-
freyjur í sveit af hennar kynslóð.
Hún var mikill dýravinur, hafði
mest dálæti á kúnum en kunni
vel við kindurnar líka. Réttar-
dagarnir skipuðu stóran sess í
sveitalífinu á ári hverju. Þá var
Hulda í essinu sínu að taka á
móti réttargestum með svignað
borð af kræsingum þar sem
spurt var frétta úr réttinni og
málin rædd. Réttarferðin í
Valdarásrétt verður fátækari en
áður eftir að þau hjón hafa nú
kvatt með ríflega tveggja ára
millibili.
Hulda var gjafmild með ein-
dæmum en hafði líka gaman af
fallegum hlutum og fötum, að
klæða sig upp á við viðeigandi
tilefni þó þau Mummi færu ekki
mjög oft af bæ, í seinni tíð í það
minnsta. Þau höfðu þó bæði
mjög gaman af styttri ferðalög-
um, sjá hvernig búskapur gengi
fyrir sig á öðrum slóðum en
heima fyrir og nutu þess einnig
að hitta fólk og spjalla.
Hulda og Mummi fylgdust
alltaf vel með því sem var að ger-
ast í sveitinni á hverjum tíma,
bæði á tímum sveitasímans og
síðar þegar aðrar tegundir síma
komu til sögunnar. Þau nutu
þess að fá fólk í heimsókn í
Valdarás, þar sem Hulda var
jafnan á þönum með veitingarn-
ar en Mummi lá á bekknum,
spurði frétta og ræddi landsmál-
in. Mörg undanfarin ár hefur
varla liðið sá dagur að móðir
mín, Maja í Tungu, hafi ekki
heyrt í Huldu þar sem skipst var
á sögum af barnabörnunum,
sveitungunum og persónum úr
Leiðarljósi, sem var þáttur sem
varla mátti missa af.
Ég hitti Huldu í síðasta sinn
fyrir rúmum þremur vikum á
sjúkrahúsinu á Hvammstanga.
Þá var hún í raun ótrúlega hress
andlega, með allt á hreinu varð-
andi nöfn og atburði sem átt
höfðu sér stað skömmu áður.
Hún var ekki sátt við sjúkra-
húsvistina, vildi komast heim í
Valdarás hið fyrsta, þar myndi
hún ná bata mun fyrr en á
sjúkrahúsinu. Við kvöddumst
með þeim orðum að næst mynd-
um við hittast heima í Valdarási.
Af því varð ekki en ég er viss um
að þar er hún í dag og líður vel.
Við fjölskyldan sendum
Rúnari, Grétari og fjölskyldum
þeirra innilegar samúðarkveðjur
og minnumst Huldu með þakk-
læti og hlýju í huga.
Eggert Teitsson.
Fyrir nokkru varð vinkona
mín Hulda í Valdarási að fara að
heiman, fárveik. Hún reyndist
sannspá um að ef hún færi á
sjúkrahúsið þá mundi hún ekki
koma heim aftur. Það kom
manni þó á óvart að frétta um lát
hennar, kannski vegna væntinga
um að þetta sumarið eins og svo
mörg önnur gætum við heimsótt
nágranna okkar og drukkið með
henni kaffi og rætt um daginn og
veginn. Nú er sá tími liðinn og
mikil eftirsjá að geta ekki notið
fleiri samverustunda með Huldu.
Ég man þá stund sem við
Hulda náðum fyrst saman, eins
og sagt er. Ég kúasmali á bæn-
um líklega 6 eða 7 ára. Við vor-
um að reka kýrnar saman við
Valdarástjörn þegar við fórum
að ræða saman. Hún, kona Guð-
mundar Axelssonar bónda á
Syðri-Valdarási. Ég, sveitastrák-
ur að sunnan í sveit hjá tengda-
föður hennar, Axel Guðmunds-
syni. Þarna var rekinn
samvinnubúskapur á bæjunum
Valdarási, Ytri-Valdarási og
Syðri- Valdarási. Samtal okkar
Huldu snérist um búrekstur, þar
sem við vorum sammála um að
ekkert væri að sækja á mölina
og hvað þá til Reykjavíkur.
Lengi vel steig Hulda ekki inn
fyrir borgarmörkin og undi sér
hvergi betur en heima á Valdar-
ási. Af þessu mætti ætla að
Hulda hafi verið skammsýn eða
ómeðvituð um heimsins gersem-
ar. En því fór fjarri. Hún var víð-
lesin og þekkt fyrir að hafa lesið
nær allt bókasafnið á Hvamms-
tanga.
Í samtölum yfir kaffibolla var
hún skýr og vissi vel hvað klukk-
an sló, hvort sem um var að ræða
atburði sveitarinnar eða fyrir ut-
an landsteinanna. Það er hins
vegar ekki hægt að segja að líf
Huldu hafi verið eintómur bók-
lestur, meiri dugnaðarforkur til
verka þekktist ekki hvort sem
um var að ræða innan heimilis
eða við bústörf. Hún sinnti
mjöltun frá því ég man eftir mér,
fyrst í torffjósinu fyrir norðan
Brunná, þar sem hún bar mjólk-
ina á rekkum heim í votkæli og
síðan í fjósinu sunnan við íbúðar-
húsið þar sem hún handmjólkaði
tugi kúa lengi fram eftir. Hún
sinnti þessum þætti búsins af al-
úð með manni sínum Guðmundi
bónda Axelssyni. Þau voru sam-
hent í rekstri búsins og gagn-
kvæm virðing einkenndi þeirra
samband.
Það var þroskandi og
skemmtilegt að eiga samleið með
Huldu alveg frá því að vera lítill
polli í sveit og síðan sem fullorð-
inn einstaklingur. Hún var höfð-
ingi heim að sækja, veitti það
sem hún hafði. Tegundafjöldinn
með kaffinu var oft yfirþyrm-
andi. Hulda tók vel á móti sveit-
ungum sínum ár hvert þegar
gáfnamenn komu að fjalli og
réttað var í Valdarásrétt. Hún
var spurul um hagi fjölskyldunn-
ar og sýndi væntumþykju um
sína nánustu. Hún var afsprengi
kynslóða þar sem uppvaxtarárin
voru umlukt óvissu, hún kom
ung að Valdarási ásamt móður
sinni og náði þar bólfestu. Hún
fær góða hvíld þar sem hún er
núna en söknuðurinn er hérna
megin. Takk fyrir góða samleið
Hulda mín.
Með samúðarkveðju til Grét-
ars og Axels Rúnars og fjöl-
skyldna.
Karl Friðriksson á Hrísum.
Guðbjörg Hulda
Ragnarsdóttir
✝ Hrönn Karól-ína Johnson
fæddist í Vest-
mannaeyjum 21.
janúar 1936. Hún
lést 29. júní 2012.
Foreldrar
Hrannar Karólínu
voru Óskar Em-
anúel Þorsteinn
Johnson fæddur í
Vestmannaeyjum
15. júlí 1915, látinn
28. júní 1999 og Sigríður Jóns-
dóttir fædd á Steig í Mýrdal 16.
sepember 1912, látin 21. janúar
2003. Systkin eru Margrét Ósk-
arsdóttir f. 1941, Þorsteinn
Óskar Johnsson f. 1944 og
Kristinn Óskarsson f. 1946.
Þann 20. júní 1964 giftist
Hrönn Karólína Daníel Péturs-
syni flugstjóra sem er fæddur í
Reykjavík 1932. Foreldrar
Daníels voru Pétur Daníelsson
hótelstjóri og Benedikta Jóns-
dóttir húsmóðir. Börn Hrannar
og Daníels eru fimm. Elísabet
fædd 17. nóvember 1955 gift
Hallgrími Scheving Krist-
inssyni, Oddur fæddur 6. októ-
ber 1959 giftur Áslaugu Krist-
insdóttur, María Sigríður fædd
8. júlí 1967 gift Sigurði Jóns-
syni, Pétur fæddur 28. apríl
1971 kvæntur Sigrúnu Ósk
Ólafsdóttur. Þóra
Hrönn fædd 28.
mars 1975 í sam-
búð með Patrik
Ahmed. Barna-
börnin eru 14 og
barnabarnabörn 3.
Hrönn Karólína
ólst upp í Vest-
mannaeyjum og
fluttist þaðan fljót-
lega eftir fermingu
til föðurömmu
sinnar, Önnu Margréti Madsen,
í Kaupmannahöfn. Þaðan hóf
hún nám í Hamborg og fluttist
aftur til Kaupmannahafnar og
vann þar við skrifstofustörf.
Hrönn Karólína fluttist aftur
heim til Íslands og vann við
verslunarstörf. Ráðin til Loft-
leiða hf. sem flugfreyja 1962 og
vann þar til 1971. Hóf rekstur á
bóka- og ritfangaverslun ásamt
eiginmanni sínum í Reykjavík.
Í framhaldi stofnaði hún og
fjölskylda heildverslunina
Danco sem hún vann ötullega
við þar til veikindi hömluði
henni viðveru. Hrönn Karólína
sinnti ritarastörum hjá Sam –
Frímúrararreglunni. Var í
stjórn Th. Johnson ehf. og
Danco ehf.
Útför Hrannar Karólínu var
gerð í kyrrþey.
Nú kveð ég og minnist minnar
fögru og yndislegu vinkonu,
tengdamóður og ömmu
barnanna minna, Hrönn Karól-
ínu Johnson.
Í hjartanu er sorg og sökn-
uður en jafnframt gleði og þakk-
læti fyrir að fá að kynnast og
eiga yndislegar stundir með
þessari frábæru konu.
Hennar viska, gleði, góð-
mennska, dugnaður og ást hefur
gefið mér nýja sýn á lífið, mikinn
lærdóm og ómetanlegar minn-
ingar.
Ég þakka Guði fyrir þennan
stutta tíma sem við fengum með
henni og ég veit við fáum meiri
tíma með henni seinna.
Ég hugsa um Hrönn og það
eru svo mörg orð sem koma í
hugann,
móðir, eiginkona, tengdamóð-
ir, amma og vinkona, glaðvær,
dugleg, vitur, björt, falleg, fynd-
in, trú og traust. Kjarninn okkar,
kjarni, styrkur og stoð fjölskyld-
unnar.
Hrönn var ekki… Hún er,
þetta allt og svo mikið meira.
Hún er í hjarta okkar, í huga
og í Guði, þar mun hún lifa og
vera alltaf.
Drottinn veri með allri fjöl-
skyldunni.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
( Valdimar Briem.)
Sigrún Ósk Ólafsdóttir.
Hrönn Karólína
Johnson
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Neðst á forsíðu mbl.is má finna
upplýsingar um innsendingarmáta og skilafrest. Einnig má smella á
Morgunblaðslógóið efst í hægra horninu og velja viðeigandi lið.
Skilafrestur | Sé óskað eftir birtingu á útfarardegi þarf greinin að
hafa borist á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför
er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, jafnvel þótt grein
hafi borist innan skilafrests.
Lengd | Hámarkslengd minningargreina er 3.000 slög. Lengri greinar
eru eingöngu birtar á vefnum. Hægt er að senda stutta kveðju, Hinstu
kveðju, 5-15 línur.
Minningargreinar
✝
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur hlýhug og samúð við andlát og útför
elskulegs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
EINARS JÓNSSONAR
frá Patreksfirði.
Dröfn Árnadóttir,
Árni Freyr Einarsson, Þorbjörg Sólbjartsdóttir,
Elín Kristín Einarsdóttir, Haraldur Árni Haraldsson,
Atli Már Einarsson, Margrét Hólmfríður Magnúsdóttir
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir till allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og vinarhug við andlát og
útför
SVEINFRÍÐAR H. SVEINSDÓTTUR.
Sveinn Ingvarsson, Katrín Andrésdóttir,
Magnús Gunnarsson,
Steinunn Ingvarsdóttir, Ólafur Hjaltason,
Erna Ingvarsdóttir, Þorsteinn Hjartarson
og fjölskyldur.
✝
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug vegna andláts ástkærrar
móður, tengdamóður, ömmu og langömmu,
VALGERÐAR GUÐLAUGSDÓTTUR
frá Seyðisfirði,
áður til heimilis að Smáraflöt 16,
Garðabæ.
Útför hennar hefur farið fram í kyrrþey að hennar ósk.
Starfsfólki og hjúkrunarfólki á Sólvangi í Hafnarfirði eru færðar
sérstakar þakkir fyrir frábæra umönnun hennar þar síðustu ár.
Guð veri með ykkur öllum.
Ásdís Bernburg,
Herdís Rut Hallgrímsdóttir, Grétar Guðmundsson,
Hallgrímur S. Hallgrímsson, Helga S.L. Bachmann,
Óli Svavar Hallgrímsson, Halldóra Gyða Matthíasdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
✝
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
ástkærs eiginmanns míns, föður, tengda-
föður, afa og langafa,
KARLS M. GUÐMUNDSSONAR,
íþróttakennara,
Suðurlandsbraut 58,
Reykjavík.
Sigríður Stefánsdóttir,
Guðrún Karlsdóttir, Jens Hilmarsson,
Ásta Sigrún Karlsdóttir,
Stefán Örn Karlsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Hjartans þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð, hlýhug og vináttu við
andlát og útför ástkærs bróður, föður, mágs
og frænda,
VILHELMS ARNAR OTTESEN,
Efstahjalla 13,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir færum við Hvítasunnukirkjunni Fíladelfíu fyrir
ómetanlegan stuðning á erfiðum tímum.
Guð veri með ykkur öllum.
Ásta Ottesen, Páll H. Jónsson,
Gunnlaug Ottesen, Friðrik Diego,
Þórhallur Ottesen, Elín Margrét Jóhannsdóttir,
Kristín Ottesen, Sigmundur Ásgeirsson,
Jón Ívar Vilhelmsson, Ellert Heiðar Vilhelmsson
og frændsystkini.