Morgunblaðið - 11.10.2013, Side 35

MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 11. OKTÓBER 2013
✝ Ólöf GuðbjörgTryggvadóttir
fæddist í Gler-
árþorpi á Akureyri
20. október 1932.
Hún lést 27. sept-
ember 2013.
Foreldrar henn-
ar voru Guðlaug
Stefánsdóttir, f.
30.10. 1906, d. 25.1.
1989 og Valdimar
Tryggvi Ólafsson, f.
15.3. 1900, d. 16.9. 1936. Seinni
maður Guðlaugar var Karl Að-
alsteinsson, f. 22.8. 1907, d. 1.12.
1987 . Ólöf átti einn bróður, Stef-
án Steinar Tryggvason, f. 29.3.
1931, d. 24.2. 2009.
Ólöf giftist 28.3.
1964 Guðjóni Birni
Ásmundssyni, f.
17.9. 1935, d. 7.6.
2006. Börn þeirra
eru 1) Guðlaug Ósk,
f. 10.7. 1965, gift
Birgi Skjóldal, börn
þeirra eru Karen
Ósk , Guðjón Óli, og
Ólöf Inga. 2) Guð-
mundur Karl, f.
19.1. 1967, giftur Sigrúnu Guð-
mundsdóttur, börn þeirra eru
Valur og Þór, börn Guðmundar
Karls af fyrri sambúð með Rann-
veigu Hjaltadóttur eru Þórunn
Björg og Sigfús Heiðar. 3) Ás-
mundur Jónas, f. 27.2. 1968, gift-
ur Helgu Maríu Stefánsdóttur,
börn þeirra eru Stefanía Ósk,
Guðjón Björn og Fannar Snær .
4) Valborg Inga, f. 31.1. 1969,
gift Guðjóni Páli Jóhannssyni,
börn þeirra eru Jóhann Heiðar,
Axel Björn og Lilja Margrét.
Tryggvi Stefán, f. 17.7. 1975,
börn hans eru Bjarney Berta,
móðir hennar er Guðrún Fjóla
Bjarnadóttir, Freyja Emelía Rós
og Óðinn Guðjón Björn, móðir
þeirra er Marti Klaver. Ólöf átti
fjögur barnabarnabörn.
Ólöf gekk í barnaskóla á Ak-
ureyri en fór ung að vinna, hún
vann meðal annars við umönn-
unarstörf en lengst af í sút-
unarverksmiðjunni á Akureyri .
Útför Ólafar verður gerð frá
Glerárkirkju í dag, 11. október
2013, og hefst athöfnin klukkan
13.30.
Til mömmu.
Þú ert gull og gersemi,
góða besta mamma mín.
Dyggðir þínar dásami
eilíflega dóttir þín.
Vandvirkni og vinnusemi,
væntumþykja úr augum skín.
Hugrekki og hugulsemi
og huggun þegar hún er brýn.
Þrautseigja og þolinmæði
– kostir sem að prýða þig.
Bjölluhlátur, birtuljómi,
barlóm, lætur eiga sig.
Trygglynd, trú, já algjört æði.
Takk fyrir að eiga mig.
Takk fyrir allt, elsku besta
mamma mín, söknuðurinn er sár
en ég hugga mig við að nú eruð
þið pabbi saman og við hittumst
aftur.
Guð geymi þig, mamma mín.
Þín dóttir,
Guðlaug Ósk.
Nú er ástkæra mamma mín
farin mér frá en mun samt alltaf
vera mér hjá. Hún var mín stoð
og sterka hönd, ef það var eitt-
hvað að þá var hún mér ekki
fjarri. Hún mamma var hraust
og dugleg kona til hins síðasta.
Söknuður minn eftir henni er
og verður mikill og ást mín til
móður minnar enn meiri, ég
hefði viljað getað haft meiri tíma
með henni. En nú hefur Guð og
englar hans kallað hana til sín.
Í nóttinni löngu sefur þú vært.
Til þess englar koma,
bera þig upp, upp til míns föðurs.
Þar sem eilífðar ró bíður.
(TSG)
Þegar ég, Marti, kynntist hon-
um Tryggva og kom fyrst til Ís-
lands og kynntist henni Ólu eða
mömmu eins og ég kallaði hana
tók hún á móti mér sem dóttur
og ég mun ætíð virða hana og
elska enda var hún mér sem
móðir þann stutta tíma sem ég
var hjá henni og ég mun aldrei
gleyma hve góð hún var við mig
og börnin okkar.
Minning hennar lifir í hjörtum
okkar allra sem þekktu hana.
Hún var besta mamma í heimi
og hún var mamma okkar.
Tryggvi og fjölskylda.
Elsku amma.
Eitt það erfiðasta sem ég hef
gert er að setjast niður og skrifa
þetta til þín, sætta mig við það að
þú sért farin.
Mig langar að byrja á að
þakka þér fyrir allt sem þú hefur
gert fyrir mig í gegnum tíðina.
Öll knúsin sem ég hef fengið, tár-
in sem þú hefur þurrkað og ráðin
sem þú hefur veitt. Ég vil líka
þakka þér fyrir hversu yndisleg
og góð þú varst við strákana
mína, þeir voru heppnir að eiga
svona góða langömmu og ég
sömuleiðis að eiga heimsins
bestu ömmu.
Það er erfitt að hugsa til þess
að eiga ekki eftir að sjá þig aftur.
Að ég fái aldrei aftur símtal á
morgnana þar sem þú varst að
athuga hvernig strákarnir hefðu
það og hvernig gengi.
Ég man alltaf eftir því í öll
skiptin sem ég gisti hjá þér og
afa, þegar við kúrðum okkur
saman og þú last fyrir mig Sal-
ómon svarta eða söngst fyrir mig
lögin þín. Ég man að það mátti
allt hjá ömmu og afa.
Við höfði lútum í sorg og harmi
og hrygg við strjúkum burt tárin
af hvarmi.
Nú stórt er skarð í líf okkar sorfið
því fegursta blómið er frá okkur
horfið.
Við kveðjum þig, amma, með söknuð
í hjarta,
en minning um faðmlag og brosið
þitt bjarta.
Allar liðnar stundir um þig okkur
dreymi
og algóður Guð á himnum þig geymi.
(Sigfríður Sigurjónsdóttir)
Ég veit að þú ert á góðum stað
og þið afi dansið saman þarna
uppi. Ég veit að þú hefur auga
með okkur og passar uppá okkur
eins og þú gerðir alltaf.
Ég mun sakna þín, elsku
amma, þar til við hittumst aftur.
Þín dótturdóttir,
Karen Ósk.
Elsku amma.
Við sitjum hér saman systk-
inin og rifjum upp minningar um
þig. Þú varst alltaf svo hress og
kát. Aldrei hefði okkur dottið í
hug að þú myndir kveðja þennan
heim svona snemma.
Þegar við sitjum hér rifjast
upp svo margar og góðar minn-
ingar um þig, elsku amma. Þú
varst alltaf svo góð við okkur
systkinin, vildir allt fyrir okkur
gera og við fyrir þig, elsku
amma. Söknuðurinn er svo mikill
á þessari stundu og skrítið að
geta ekki leitað til þín. Þú munt
alltaf eiga stóran part í hjörtum
okkar og munum við aldrei
gleyma þér.
Við munum aldrei gleyma öll-
um þeim tíma sem þú eyddir í
okkur að horfa á börnin í Óláta-
garði eða Emil í Kattholti, spila
við okkur eða bara hvað sem
okkur datt í hug, aldrei sagðir þú
nei við okkur.
Guðjón hlær að því þegar þú
tókst alltaf tóbaksdósina hans og
vildir þefa af henni áður en hann
færi, því það minnti þig svo á
pabba þinn og hvað þú elskaðir
hárið hans, skeggið hans og
fannst gott að finna það.
Stefí er svo þakklát fyrir að þú
fékkst að kynnast dóttur hennar
og að hún fékk að kynnast þér,
elsku amma mín. Ég man alltaf
svo vel þegar ég var að koma
norður, þá sagðir þú að ég ætti
ekki að hringja í þig fyrr en ég
væri komin því þú vildir ekki
hafa áhyggjur af mér. Ég verð
alltaf litla stelpan þín, alveg
sama hvað ég eldist, þú sagðir
meira segja við Ingþór að ég
væri stelpan þín og hann yrði að
vera góður við mig. Þú hugsaðir
alltaf svo vel um mig, elsku
amma.
En nú ertu loksins komin aft-
ur til afa og við vitum að hann
mun passa þig fyrir okkur.
Hvíldu í friði, elsku amma.
„É á hi og hú á mi.“ Ég mun
alltaf muna orðin okkar, elsku
amma.
Þín
Stefanía (Stefí) og
Guðjón Björn.
Ólöf Guðbjörg
Tryggvadóttir
✝ Jóhanna Dag-mar Pálsdóttir
fæddist á Sveðju-
stöðum í Miðfirði í
V-Húnavatnssýslu
27. apríl 1930. Hún
lést á Hjúkr-
unarheimilinu
Garðvangi 4. októ-
ber 2013.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin á
Sveðjustöðum, Vin-
björg Ásta Jóhannsdóttur, f. 17.
ágúst 1893, d. 10. janúar 1980
og Páll Theodórsson, f. 17. nóv-
ember 1882, d. 20. desember
1939. Jóhanna var 3. í aldursröð
5 systkina. Elstur er 1) Friðrik
Theódór, f. 10. nóvember 1926,
giftur Lilju Lárusdóttur. 2) Arn-
dís, f. 28. janúar 1929, d. 10. maí
2007, gift Ragnari Benedikts-
syni. 4) Lára, f. 31. ágúst 1933,
d. 31. ágúst 1993, gift Jóni Jóns-
syni. 5) Finnbogi, f. 24. júní
1937, var giftur Ingu Helgu
Jónsdóttur, nú sambýliskona
Unnur Knudsen.
Jóhanna eignaðist soninn Pál
Stefánsdóttir, f. 1. febrúar 1965,
eiginmaður Jósef Hólmgeirsson,
þau eiga eitt barn. Jósef á eitt
barn frá fyrri sambúð og þrjú
barnabörn.
Jóhanna ólst upp á Sveðju-
stöðum með móður sinni og
systkinum en föður sinn missti
hún mjög ung. Stundaði hún
barnaskóla í farskóla sem var á
bæjunum í sveitinni og fram-
haldsnám í Reykjaskóla 1946 til
1948. Var hún við nám við Hús-
mæðraskólann á Blönduósi
1950-1951. Árið 1959 byggðu
þau Stefán nýbýlið Brúarholt og
flytja þangað tveimur árum síð-
ar. Stunduðu þau þar fjárbú-
skap. Árið 1991 flytja þau að
Miðgarði 14 í Keflavík. Í Mið-
firði tók Jóhanna þátt í ýmsum
félagsstörfum, meðal annars
kvenfélaginu Iðju og var for-
maður þess í nokkur ár. Var hún
félagi í leikfélaginu Gretti og
söng í kirkjukór Melstað-
arsóknar til margra ára. Einnig
vann hún um tíma í sláturhúsi
Sigurðar Pálmasonar á
Hvammstanga og svo á sauma-
stofunni á Laugarbakka. Í mars
2013 flyst Jóhanna á Hjúkr-
unarheimilið Garðvang.
Útför Jóhönnu fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag, 11. októ-
ber 2013, og hefst athöfnin kl.
14.
Björgvin, f. 13. apr-
íl 1951, með Hilm-
ari Daníelssyni, f. 6.
desember 1931,
flugmanni sem lést
í flugslysi 24. maí
1959. Páll er
kvæntur Signýju
Eggertsdóttur, þau
eiga þrjú börn og
sex barnabörn.
Jóhanna giftist
árið 1956 Stefáni
Eggerti Péturssyni, f. 23. júní
1932, syni hjónanna Péturs Jóns
Vermundssonar og Pálínu
Skarphéðinsdóttur. Þau eign-
uðust fimm börn, 1) Pétur
Skarphéðinn, f. 22. febrúar
1957, eiginkona Sæbjörg Brynja
Þórarinsdóttir, þau eiga þrjú
börn og sex barnabörn. 2)
Lovísa Guðlaug, f. 25. apríl
1959, eiginmaður Indriði Þórð-
ur Ólafsson, þau eiga tvö börn.
3) Ásta Pálína, f. 25. apríl 1959,
eiginmaður Gunnar Már Yngva-
son, þau eiga tvö börn og eitt
barnabarn. 4) Stúlka andvana
fædd 25. apríl 1959. 5) Hrönn
Elsku mamma, nú hefur þú
kvatt þetta líf.
Þú varst þessi sterka kona sem
vildir hafa alla í kringum þig. Við
höfum verið að kveðja þig. Und-
anfarin misseri hefur þú fjarlægst
okkur smátt og smátt. Þú hefur
átt sífellt erfiðara með að skynja
og heyra kveðjur okkar. Og nú
ertu horfin úr okkar augsýn til
nýrra heimkynna.
Eftir standa margar ljúfar og
góðar minningar svo skýrar fyrir
öllum, minningar úr sveitinni. Það
er ljúft að láta hugann reika og
rifja upp liðnar stundir frá Brúar-
holti. Heimilið sem þið byggðuð
svo fagurlega upp frá grunni. Ég
man alltaf hvað þú varst glöð þeg-
ar við héldum fyrstu jólin á Brú-
arholti þó að ekki væru allir hlutir
komnir.
Það reyndist þér auðvelt að
búa til góðan mat, sama hvert
hráefnið var enda varst þú snilld-
arkokkur. Ég minnist þess hvað
þú hafðir það í föstum skorðum
hvað væri í matinn. Sem dæmi,
var alltaf læri eða hryggur á
sunnudögum og svo ávaxtagraut-
ur.
Ekki var mikið verið að kaupa
fötin því þú saumaðir þau á allan
mannskapinn sama við hvaða
tækifæri ætti að nota þau, svo
ekki sé minnst á hannyrðirnar.
Mikið yndi hafðir þú af blómum og
má segja að það hafi ekki verið til
það blóm sem ekki þreifst hjá þér.
Hjá ykkur voru allir hlutir á sín-
um stað og hreinlæti fyrirrúmi.
Fenguð þið viðurkenningu fyrir
snyrtimennsku og hvað allir hlutir
voru vel til hafðir á Brúarholti.
Gestkvæmt var oft hjá ykkur. Í
minningu barna okkar standa upp
úr réttarböllin í Brúarholti. Fengu
börnin þá að fara í fataskáp ömmu
sinnar og klæða sig upp að eigin
smekk.
Þegar þið komuð til Keflavíkur
hafðir þú tök á því að hafa allt fólk-
ið þitt hjá þér. Liður í því var að í
Miðgarði var alltaf veisluborð á
sunnudögum. Heyrnin þín var
vandamál sem hrjáði þig um langa
tíð. Þú dróst þig til hlés vegna
hennar. Mér er minnisstætt hvað
þér leið oft illa vegna höfuðverkja
hér áður fyrr.
Fyrir um 5 árum fór að bera á
veikindum þínum. Þér tókst lengi
vel að leyna þessu. En ef þú varst
ekki viss hvað hver og einn hét
gastu fengið nafnið fram með
ýmsu móti. Þú varst kannski ekki
viss með yngstu börnin. Fórstu þá
með þau til hliðar og sýndir þeim
eitthvað og spurðir svo (hvað heitir
þú vinur?). Þegar líða tók á sjúk-
dóminn fannst þú þér verkefni sem
þú réðir við og það var að prjóna
vettlinga. Þú sagðir við mig að þú
værir alveg hætt að elda því Stef-
áni þætti svo gaman að því. Svona
leystir þú málin. Fjölskyldan var
þér alltaf efst í huga. Hversu veik
sem þú varst orðin spurðir þú alltaf
hvort allt væri ekki lagi hjá okkur
og hvort allir væru ekki frískir.
Elsku Stefán, missir þinn er mikill.
Megi góður Guð styrkja þig.
Elsku mamma. Nú ert þú á leið
til nýrra heimkynna þar sem þínir
vinir og ættingjar taka á móti þér
opnum örmum líkt og þú gerðir áð-
ur fyrr. Þú ert komin á stað þar
sem þér líður vel og þú þekkir alla
og heyrir í öllum. Þakka þér fyrir
allt sem þú hefur gefið og kennt
okkur. Góðar minningar um þig
munu lifa með okkur.
Megi góður Guð varðveita þig
og minningu þína.
Þinn sonur,
Páll Bj. Hilmars.
Meira: mbl.is/minningar
Nú er komið að kveðjustund og
er erfitt að trúa því að þú sért farin
frá okkur, elsku amma. Hugur
okkar fer í ferðalag við að rifja upp
margar minningar sem við eigum
frá þér. Það var alltaf mikill spenn-
ingur að fara til ykkar afa í sveit-
ina, réttirnar og réttarböllin stóðu
alltaf fyrir sínu þegar við barna-
börnin klæddum okkur upp í fötin
þín, þá var dansað, haldin leikrit
og veisluföngin ekki af verri end-
anum. Það eru ekki jól hjá okkur
nema að skera laufabrauð hjá
ömmu og afa í Miðgarði.
Allt sem þú tókst þér fyrir
hendur, það gerðir þú vel, hvort
sem það var að sauma, baka, elda
mat eða prjóna sem þú gerðir mik-
ið af sérstaklega eftir að þú varðst
veik, alltaf með prjónana. Minning
um góða konu lifir og munum við
segja drengjunum okkar sögur frá
elsku ömmu Jóhönnu sem er farin
frá okkur. Takk fyrir allt sem þú
gerðir fyrir okkur og við hittumst
á ný síðar.
Hversvegna er leiknum lokið?
Ég leita en finn ekki svar.
Ég finn hjá mér þörf til að þakka
þetta sem eitt sinn var.
(Starri í Garði)
Jóhanna María og
Hildur Hilmars.
Jóhanna Dagmar
Pálsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Hinsta kveðja til tengda-
móður.
Hver minning dýrmæt perla að
liðnum lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug
þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf,
sem gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu
að kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Hjartans þakkir fyrir
allt og allt.
Sæbjörg Brynja
Þórarinsdóttir.
Elsku besti
Sveinn. Þegar ég fékk fregnir
af því í miðjum göngum að þú
værir farinn stóð veröldin
kyrr í smástund. Þetta gat
bara ekki verið satt. Þetta
hlaut að vera einhver mis-
skilningur. Þú varst örugg-
lega á þínum stað í heiðinni
að smala eins og aðrir þennan
morgun. Svo byrjuðu tárin að
renna niður kinnarnar og ótal
hugsanir flugu um hugann á
meðan hesthófarnir báru mig
frá einni þúfunni yfir á þá
næstu og svo koll af kolli þar
til ég stóð á bæjarhlaðinu,
hálf-tilfinningadofin og vildi
enn ekki trúa því að þetta
væri staðreynd. Jafnvel þó ég
hafi fylgt þér til grafar í dag
og staðið yfir kistunni þinni í
kirkjugarðinum finnst mér
þetta enn óraunverulegt. Ég
man svo vel okkar fyrstu
kynni í Rifós þar sem við
unnum saman um tíma. Þar
uppgötvuðum við bæði að
hvorugt okkar var eins slæmt
og við héldum. Eftir að ég
varð þeirrar gæfu aðnjótandi
að fá að kynnast þér, óx dá-
læti mitt á þér sífellt. Það
sem ávallt mun standa upp úr
hjá mér þegar ég minnist þín
var þessi brennandi ljósi logi
inni í þér gagnvart mikilvægi
þess að fólk stæði saman í
okkar litla samfélagi. Sér í
lagi samstaða unga fólksins
hér í kring sem þú talaðir oft
um að væri svo nauðsynleg,
þar sem við værum nú ekki
svo mörg hér á sama reki.
Það var ekkert nema gott í
kringum þig hvar sem þú
fórst. Þú varst vinur allra.
Ég mun ætíð minnast sím-
talsins við þig seint á föstu-
dagskvöldið. Þú talaðir svo
fallega um vináttu okkar og
Sveinn Björnsson
✝ Sveinn Björns-son fæddist á
Húsavík 23. maí
1980. Hann lést af
slysförum í Keldu-
hverfi 28. sept-
ember 2013.
Útför Sveins fór
fram frá Garðs-
kirkju 5. október
2013.
hvað hún skipti
þig miklu máli.
Við ákváðum að
þegar mesta fjár-
stússinu væri
lokið, myndum
við mæla okkur
mót saman og
fara og gera eitt-
hvað skemmti-
legt. Rækta vin-
áttuna. Við
kvöddumst og
hlökkuðum til að hittast á
sunnudagsmorgni hér heima
á Meiðavöllum til að smala
skóginn saman ásamst öðrum
sveitungum. Ég ætlaði að
taka á móti þér með út-
breidda arma þegar þú kæm-
ir inn úr dyrunum og faðma
þig. En því miður kom sú
stund aldrei. Þess í stað bar
ég þig með mér í huganum í
gegnum skóginn.
Elsku Sveinn. Þú áttir svo
margt eftir ógert og maður á
erfitt með að ímynda sér til-
ganginn í því að þú hafir ver-
ið kallaður í burtu svo
snemma. Við áttum eftir að
eiga miklu fleiri stundir sam-
an, kynnast ennþá betur og
hlæja og skemmta okkur. En
ég mun hlýja mér um ókomna
tíð við þær góðu minningar
sem þú gafst mér. Þú varst
mér kær vinur sem ég sakna
mikið. Stórt skarð hefur ver-
ið höggvið í okkar samfélag
hér sem seint mun gróa, ef
þá nokkurn tíma alveg.
Sveinn minn, þú varst lífið
í allri sinni mynd á meðan við
fengum þín notið í jarðneskri
mynd. Í dag ertu ljósið í allri
sinni dýrð og mikilfengleika.
Haltu áfram óhræddur þinn
veg hvert sem hann nú leiðir
þig. Ég held áfram minn veg.
Og þarna einhvers staðar í
þessu mikla ferðalagi munum
við hittast aftur. Þar til sú
stund rennur upp mun ég
reyna dag hvern að hafa að
leiðarljósi allt það góða sem
þú gafst mér í veganesti.
Fjölskyldu þinni allri votta
ég mína dýpstu samúð og
sendi óskir um styrk og ljós
þeim til handa á þessum
þungu og erfiðu tímum.
Ágústa Ágústsdóttir.