Morgunblaðið - 24.01.2014, Qupperneq 2
Þorrabjórarnir hafa aldrei
verið fleiri. Nýir og spenn-
andi í bland við sígilda.
08
2 | MORGUNBLAÐIÐ
24.01.2014
ÞORRABLÓT
24.01.2014
Útgefandi
Árvakur
Umsjón
Jón Agnar Ólason jonagnar@mbl.is
Blaðamenn
Ásgeir Ingvarsson asgeiri@mbl.is
Jón Agnar Ólason jonagnar@mbl.is
Auglýsingar
Katrín Theodórsdóttir kata@mbl.is
Forsíðumyndina tók Ómar Óskarsson
Prentun
Landsprent ehf.
Þorrahefðin er í heiðri höfð á leik-
skólanum Krakkakoti á Álftanesi.
4
Íslensk og þjóðleg
hönnun er sérstaklega
viðeigandi á þorra, og
úrvalið er veglegt.
10
Jóhannes í Múlakaffi er ekki að
eiga neitt við hefðirnar enda
óþarfi að finna upp þorrahjólið.
13
Hjá Sláturfélagi Suðurlands
stendur þorrahefðin á ævagöml-
um merg og ekkert er til sparað.
14
Þá er upprunninn sá árstími þegar mörlandinn
gerist hvað þjóðlegastur í háttu. Trog eru fyllt af
krásum sem ekki sjást á borðum Íslendinga á öðr-
um tímum ársins og hin ramma taug rekur brott-
flutta að borðum svo þeir geti blótað þorrann
sjálfir hið sama. Merkilegt sem það kann að
hljóma þá hafa ýmsir spáð því gegnum árin að
þorrahefðin myndi fjara út og safnast til feðra
sinna á síður sögunnar, ekki síst í kjölfar skyndi-
bitavæðingarinnar sem hélt innreið sína á árunum
upp úr 1980. En þorrinn heldur ennþá velli. Að
sönnu taka færri slátur frá degi til dags, en þegar
sjálfur þorramánuðurinn gengur í garð kveður við
annan tón. Þorrablótin verða vinsælli og fjölmenn-
ari milli ára, börnin eru sem fyrr sólgin í að
smakka þorramatinn í skólum og leikskólum og
sérbruggaðir þorrabjórar hafa aldrei verið fleiri en
í ár. Þetta er fagnaðarefni, þó ef til vill sé þorra-
maturinn ekki öllum að skapi. Það er bæði gaman
að halda í þjóðlegar hefðir og um leið mikilvægt að
standa vörð um menningararfinn sem í þorranum
felst og þá tengingu við fortíð landsins sem felst í
því að halda þorrann í heiðri.
Gleðilegan þorra, góðir lesendur!
Morgunblaðið/Kristinn
Sumir vildu helst geta hámað í sig þorramat árið um kring, öðrum finnst gaman að gera vel við sig í þorramat einu sinni á ári. Hvað sem því líður þá heldur hefðin velli.
Þorrahefðin heldur velli