Morgunblaðið - 05.02.2014, Qupperneq 27

UMRÆÐAN 27
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 5. FEBRÚAR 2014
LAUGAVEGI 5 - SÍMI 551 3383 | SPÖNGIN GRAFARVOGI - SÍMI 577 1660
Verslunin í
Spönginni
LOKAR
– allt á að seljast
SILFUR
50% afsláttur
GULL
30% afsláttur
ÚR
50% af
sláttur
DKNY
- Casio
- Fossil
- Diese
l
Konan mín er hetja.
Hún er kvenkyns Hrói
höttur nema hún stal
ekki og mér virðast
vondu karlarnir enn
stjórna í spillta ríkinu.
Íslenska réttarríkið
stóðst ekki afskipti
pólitískra misind-
ismanna og spilltra
embættismanna. Hetj-
an mín náði að bjarga
stórum hluta af fjármunum ellilíf-
eyrisþega frá svikamyllum og Ponzi-
ráðabruggi siðblindra bankamanna,
fjárfesta og getulausra eftirlitsaðila.
En henni var refsað fyrir það harka-
lega. Hún þurfti að upplifa skömm
og svívirðingar, lygar og aðdrótt-
anir. Í rúm þrjú ár var hún föst í
dómsmáli sem Fjármálaeftirlitið
(FME) höfðaði gegn henni og stjórn
Lífeyrissjóðs starfsmanna Kópa-
vogsbæjar (LSK). Fyrir að lána
Kópavogsbæ (ábyrgðaraðila sjóðs-
ins) fjármuni í formi peningamark-
aðslána í því skyni að koma eignum í
öruggt skjól þegar fjármálakerfið á
Íslandi hrundi. Hún stóð keik allan
tímann, í gegnum smánarlega upp-
sögn, yfirheyrslur og opinbera af-
töku á mannorði hennar og starfs-
ferli. Hún fór ekki létt með það en
vissa hennar yfir því að hafa gert
rétt hjálpaði mikið. Tré festu hennar
brotnaði aldrei, eins og Vilhjálmur
Vilhjálmsson orðaði svo fallega í
texta sínum. Margir hafa bugast við
minna.
Hún var útilokuð frá starfi fyrir
fjármálastofnanir og fyrirtæki, sem
er skringilegt í ljósi þess að afrek
hennar tala sínu máli og mega lífeyr-
isþegar í LSK þakka það. Hún
reyndist þeim góður starfskraftur.
Að sama skapi var það gott fyrir
íbúa í Kópavogsbæ, verandi ábyrgð-
araðilar þeirra fjármuna. Ísland
væri betur statt í dag hefðu fleiri
tekið hagsmuni skjólstæðinga sína
fram yfir eigin.
En hún fékk engar þakkir fyrir
framsýni sína og hæfni í starfi. Þvert
á móti. Hún var kærð, því fulltrúar
FME voru þeirrar „skoðunar“ að
peningamarkaðslán væru ólögleg
milli lífeyrissjóðs og sveitarfélags.
En þegar þeir voru beðnir um að
skilgreina „peningamarkaðslán“
frammi fyrir dómara gátu þeir það
ekki. Enda komst dómurinn að því
að það var ekkert ólög-
legt við lánin. Þvert á
móti hefði það reynst
frábærlega vel fyrir líf-
eyrissjóðinn.
Það er með öllu
óskiljanlegt hvers
vegna FME ákvað að
yfirtaka starfsemi LSK
nema skýringa sé að
leita í pólitík. Aftakan
var undirrituð af þáver-
andi fjármálaráðherra
og formanni VG. Mörg
dæmi má finna fyrir og
eftir hrun um vafasamar og ólögleg-
ar fjárfestingar lífeyrissjóða og
óhæfa stjórnendur. Hver er þar að
verja hagsmuni lífeyrisþega? Þáver-
andi dómsmálaráðherra bar ábyrgð
á hundraða milljarða tapi sem for-
svarsmaður stærsta lífeyrissjóðs
landsins. Hefur hann þurft að bera
ábyrgð? Í öllum þessum málum hafa
aðgerðir FME og stjórnvalda verið
með allt öðrum hætti.
Konan mín var á endanum hreins-
uð af öllum ásökunum en dæmd í
smásekt fyrir „ranga“ dagsetningu.
Hún átti að hafa blekkt FME með
því að dagsetja stöðu fjárfestinga
m.v. ársuppgjör en ekki nokkrum
dögum síðar þegar bréf var sent.
Þetta var öll sökin. Ekkert var þó
efnislega rangt í bréfinu.
Eftir sátu ákærendur með mála-
ferli sem tóku hátt á fjórða ár og
kostuðu skattborgara tugi milljóna.
Engum fjölmiðli hefur dottið í hug
að velta þessu fyrir sér af alvöru.
Það er stórmerkilegt að stjórnvöld
ráðist að þeim sem reyndi að bjarga
eignum lífeyrisþega í stað þeirra
sem töpuðu svo ævintýralegum upp-
hæðum að ellilífeyrisþegar bíða þess
vart bætur. En tilgangi ákærunnar
var náð, breytingar urðu í pólitísku
umhverfi í Kópavogsbæ.
Undirréttur var skýr að því leyti
að hann sýknaði konuna mína af
mikilvægustu atriðunum, eftir sat
óskiljanleg smásekt. Því óskaði kon-
an mín eftir að málinu yrði vísað í
Hæstarétt. Hún vildi vandaðri máls-
meðferð enda starfsferill og mann-
orð hennar að veði. Beiðninni var
hafnað því hagsmunir þóttu ekki
nægir. Svívirt mannorð, útskúfun frá
vinnumarkaði og tugmilljóna tap
þykja ekki merkilegir hagsmunir.
Aðalmálið var að sektin var of lág.
Mér er næst að halda að smásektin
hafi átt að þjóna þeim tilgangi að
koma í veg fyrir skaðabótamál gegn
ríkinu. Sniðugir, eða kannski hags-
munatengdir?
Fyrir stuttu sendi hetjan mín bréf
til bæjarstjórans í Kópavogi og ósk-
aði eftir að Kópavogsbær kæmi að
greiðslu lítils hluta kostnaðar sem
hún hafði orðið fyrir í þessu máli.
Bæjarlögmaður komst að því að hún
hefði bara alls ekki verið starfs-
maður Kópavogsbæjar og því bæri
sveitarfélaginu ekki að standa með
þeim ákvörðunum sem sveitarfélagið
sannarlega bar ábyrgð á. Álit í
skringilegu ósamræmi við alla launa-
seðla konunnar minnar frá sveitarfé-
laginu Kópavogsbæ.
Í stað þess að standa með ákvörð-
unum sveitarfélagsins þá ákváðu for-
svarsmenn Kópavogsbæjar að leka
bréfinu snarlega í fjölmiðla og sömu
leið fór álit lögmannsins, því þarna
er væntanlega tækifæri til þess að
koma enn einu höggi á pólitískan
andstæðing. Í ljósi annarra mála þá
kemur það reyndar ekki á óvart. Sú
ákvörðun dæmir sig sjálf og er þeim
sem sök eiga til mikillar skammar.
Skúrkar lifa góðu lífi á Íslandi. En
hetjurnar þurfa að lifa með sannfær-
ingu sinni og þeim sektum sem því
fylgir. Það er því ekkert annað eftir
en að óska sjóðsfélögum í Lífeyr-
issjóði starfsmanna Kópavogsbæjar
til hamingju. Hrói höttur mun vart
bíða þess bætur.
Af hetjum og skúrkum í Kópavogi og víðar
Eftir Gústaf
Gústafsson
Gústaf Gústafsson
»Konan mín er hetja
sem tók hagsmuni
annarra fram yfir eigin;
gjaldið var hátt. Pólitík-
in eirir engum. Skúrkar
lifa góðu lífi á Íslandi.
Höfundur er ráðgjafi á sviði
markaðsmála og stoltur eiginmaður.
Í kvöldfréttatíma
Ríkisútvarpsins föstu-
daginn 31. janúar var
fjallað um makríl-
samningaviðræðurnar
bæði í fréttum og í
Speglinum, báðir
þættirnir eru undir
stjórn Óðins frétta-
stjóra. Þar á Ísland
ásamt Færeyjum í
harðvítugri hags-
munabaráttu við norska fiskihags-
muni og Evrópusambandið. Þau
hafa m.a. hótað okkur viðskiptarefsi-
aðgerðum og fleiru gagnvart eðlileg-
um óskum okkar um hlutdeild í mak-
rílstofninum vegna breyttrar
hagagöngu og útbreiðslu makríls.
Lengi vel neituðu Norðmenn sér-
staklega og Evrópusambandið að
hleypa okkur að viðræðuborðinu.
Okkur var sagt að makríll væri sama
og ekkert við Ísland. Jafnframt vildu
þessir mótaðilar rannsaka sem
minnst útbreiðslu stofnsins og hegð-
un hans.
Það sætir því furðu að fréttastofa
RÚV skuli líta á það sem sitt sér-
staka hlutverk að kynna málstað
Norðmanna með löngum viðtölum
við helstu hags-
munaaðila Norðmanna
sem hafa beitt sér sví-
virðilega gegn Íslend-
ingum og Færeyingum
í makrílmálinu frá upp-
hafi. Þetta gerist á
sama tíma og samn-
ingamenn Íslands eru
undir stöðugum árásum
og heitingum af hálfu
Norðmanna við að
halda fram hagsmunum
Íslendinga í málinu.
Norska ríkisútvarpið myndi aldrei
hampa málstað Íslendinga í þjóð-
arútvarpi Noregs í slíkum málum en
enn einu sinni telur fréttastofa RÚV
sér sæma að taka hagsmuni er-
lendra kröfuhafa fram yfir íslenska.
Er ekki kominn tími á að þessari
undarlegu þjónkun við erlenda hags-
muni linni?
Er þetta fréttastofa
ríkisútvarps Íslendinga?
Eftir Atla
Árnason
Atli Árnason
» Lengi vel neituðu
Norðmenn sér-
staklega og Evrópusam-
bandið að hleypa okkur
að viðræðuborðinu
Höfundur er læknir.