Morgunblaðið - 17.03.2014, Blaðsíða 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 17. MARS 2014
✝ Kristinn MárHarðarson
fæddist 23. ágúst
1948. Hann lést 10.
mars 2014.
Foreldrar Krist-
ins voru Unnur
Jónsdóttir, f. 24.
maí 1922, d. 8. júlí
2010, og Hörður M.
Kristinsson, f. 13.
september 1920, d.
27. janúar 1983.
Systkini Kristins eru Hrafnhild-
ur, f. 1942, d. 2008, Gylfi, f. 1943,
d. 2008, Birgir Örn, f. 1946,
Anna, f. 1951, Guðrún, f. 1952, og
Matthías, f. 1961.
Dóttir Kristins er
Íris, f. 21. maí 1975.
Maður hennar er
Grettir Adolf Har-
aldsson. Börn
þeirra eru Kristinn
Freyr, f. 1993, Arn-
ar Breki, f. 2004,
Emilía Þóra, f. 2006,
Ólafur Styrmir, f.
2008, Hrafn Unnar,
f. 2012, og Rökkvi
Örn, f. 2012.
Útför Kristins fer fram frá
Akraneskirkju í dag, 17. mars
2014, kl. 14.
Fyrir þremur og hálfu ári feng-
um við þær fréttir að þú værir
með krabbamein, elsku pabbi
minn, því símtali gleymi ég aldrei
og mun ég heldur aldrei gleyma
símtalinu sem ég átti við þig
kvöldið áður en þú lést, en það var
okkar síðasta samtal. Ég heyrði
að þú varst þreyttur en þú kvart-
aðir ekki, sagðist hafa það gott,
þannig. Og þannig var það alla
þessa sjúkdómsgöngu þína, elsku
pabbi minn, þú hafðir það alltaf
gott. Og ég trúi því að það hafi
verið raunin, þó svo að þú hafir
verið veikur þá færði þetta þig
nær okkur og við áttum yndisleg-
an tíma með þér síðustu árin,
barnabörnin kynntust afa og
Rökkvi og Krummi lærðu meira
að segja að segja „afa“ og ég er
svo glöð að hafa tekið mynd af
þeim í fanginu á þér í hjólastóln-
um, get sýnt þeim hana þegar þeir
stækka.
Ég er nokkrum sinnum búin að
kveðja þig. Fyrst þegar ég var 10
ára, hræðilegur jóladagur þegar
Suðurlandið sökk og þú varst ein-
hvers staðar í ísköldu Atlantshaf-
inu, svo þegar þú varst greindur
þegar þú fórst upp á spítala í des-
ember og svo á aðfangadag. En
alltaf gafstu skít í dauðann og reist
upp aftur, en ekki á mánudaginn.
Það var sárt að sjá þig kveðja,
en ég verð að trúa því að þú sért
núna að hlaupa á eftir Nökkva og
kynna hann fyrir ömmu og þér líði
betur, ég veit þú varst orðinn
þreyttur og sáttur við hvíldina en
við munum alltaf sakna þín, elsku
pabbi minn. Minning þín mun lifa.
Íris Kristinsdóttir.
Kristinn Már
Harðarson
nánir og góðir vinir. Það fann
ég vel. Þau báru virðingu hvort
fyrir öðru og aldrei varð þeim
sundurorða. Það var enda alltaf
gaman að sækja föðursystur
mína heim, skemmtileg samtöl,
gamlir tímar rifjaðir upp og
hlegið yfir skemmtilegum sög-
um. Steinunn var í viðkynningu
mjög hlý og umhyggjusöm. Ef
erfiðleika bar á góma í sam-
tölum okkar þá minnti hún mig
oft á einkennislag kosningabar-
áttu Clintons „Don’t Stop
Thinking About Tomorrow“.
Það vill nefnilega oft verða
þannig að þegar einar dyr
lokast opnast aðrar. Það voru
orð að sönnu.
Eftir bankahrunið, þegar var
byrjað að tala um fátækt og erf-
iða stöðu hjá fólki, rifjaði Stein-
unn upp sögur af raunverulegri
fátækt hér á árum áður. Þegar
t.d. lýsisbræðingur var notaður
og gafst vel sem viðbit. Þá voru
erfiðir tímar hjá fólki og það
átti fullt í fangi með að láta
peninga endast. Það voru að-
stæður er reyndu mjög á fólk.
Steinunn frænka var stolt af
vestfirskum uppruna sínum og
var Hvammur í Hnífsdal stór
hluti af hjarta hennar. Er ég
var á ferðum um Djúpið hrindi
ég oft í Steinunni til að fá alla
söguna beint í æð. Eitt sinn var
ég í Fremri-Hnífsdal og lýsti
Steinunn fyrir mér staðháttum
líkt og hún væri mér við hlið.
Það eru góðar minningar er ég
mun eiga.
Veistu ef þú vin átt
þann er þú vel trúir
og vilt þú af honum gott geta.
Geði skaltu við þann blanda
og gjöfum skipta,
fara að finna oft.
(Úr Hávamálum)
Ég votta sonum Steinunnar,
Sverri, Guðmundi og Jóhannesi
Bjarna, og fjölskyldum þeirra
mína dýpstu samúð.
Einar Gunnar Einarsson.
✝ Karl JóhannGuðmundsson
fæddist 28. ágúst
1924 í Reykjavík.
Hann lést á Grund
aðfaranótt 3. mars
2014.
Foreldrar hans
voru Lára Jóhann-
esdóttir húsmóðir,
f. 25. maí 1899, og
Guðmundur Sig-
geir Guðmundsson
vélstjóri, f. 10. nóvember 1895,
verkstjóri í Héðni, síðar að-
alhvatamaður að stofnun
Hampiðjunnar 1934 og fyrsti
forstjóri hennar. Guðmundur
lést í Reykjavík 20. maí 1942.
Lára lést í Reykjavík 18. ágúst
1968. Systur Karls eru Soffía
Emilía Guðmundsdóttir, f.
25.1. 1927, d. 8.12. 2011, og
Sigríður Lára Guðmundsdóttir,
f. 26.5. 1939.
Eiginkona Karls var Guðrún
Ámundadóttir, fædd á Sandlæk
17.9. 1913. Hún lést í Reykja-
vík 26.9. 1997. Dóttir Guð-
rúnar og Sigurjóns Ólafssonar
myndhöggvara er Steingerður,
enskukennari, f. 23.1. 1947, en
Karl varð henni annar faðir.
Maður hennar er Luis Gonza-
lez Martinez, f. 13.10. 1937, d.
8.6. 2000. Börn þeirra eru
Maribel Gonzalez Sigurjóns, f.
1970, og Nanna Luisa (Lovísa)
Gonzalez, f. 1977, gift César
Rodríguez, f. 1977. Börn Mari-
hann árið 1961 og kenndi við
ýmsa skóla. Fyrsta hlutverk
hans eftir útskrift var í sýn-
ingu Þjóðleikhússins á Landinu
gleymda eftir Davíð Stef-
ánsson, en meðal fyrstu hlut-
verka hans hjá Leikfélagi
Reykjavíkur var Andrej í
Þremur systrum eftir Anton
Tsjekov. Karl var fastráðinn
hjá Leikfélagi Reykjavíkur 1.1.
1974 og lék í Iðnó og síðar
Borgarleikhúsinu til starfsloka
1994. Á yngri árum setti Karl
upp sýningar hjá leikfélögum
víða um land og lék með leik-
hópum, t.d. Grímu og Leik-
smiðjunni. Hann starfaði jafn-
framt sem eftirherma á
skemmtunum og í útvarpi. Líkt
og hann náði vel svipmóti
þeirra sem hann teiknaði náði
hann ekki síður röddum fólks
og látbragði. Karl var góður
upplesari og er mörgum eft-
irminnilegur lestur hans í út-
varpinu á Snörunni eftir Jak-
obínu Sigurðardóttur og
Passíusálmum Hallgríms Pét-
urssonar. Eftir starfslok hjá
Borgarleikhúsinu lék Karl í
ýmsum kvikmyndum, en síð-
asta hlutverk hans á sviði var í
leikverkinu Steinar í djúpinu
árið 2008 sem byggt var á
verkum Steinars Sigurjóns-
sonar og leikstýrt af Rúnari
Guðbrandssyni. Karl þýddi
mörg leikrit og ljóð sem birst
hafa í tímaritum eða verið gef-
in út á bók. Útgefin verk eru
t.d. Penninn hvassi eftir Sea-
mus Heaney og Morð í dóm-
kirkju eftir T.S. Eliot.
Útför Karls fer fram frá
Dómkirkjunni í dag, 17. mars
2014, og hefst athöfnin kl. 15.
bel og manns
hennar, Héðins
Gunnarssonar, f.
1966, eru Adrían,
f. 1998, og Írena,
f. 2004. Dætur
Guðrúnar og Karls
eru: 1) Soffía
Lára, heilsuþerap-
isti, f. 28.2. 1952.
Soffía var gift
Dominique De-
penne og er þeirra
sonur Tristan Pétur Depenne,
f. 1976. Dóttir Soffíu og Bern-
ards Marmié er Camille Mar-
mié, f. 1983. Börn Tristans eru
Svava Rósinkara, f. 1996, og
Ýmir, f. 2004. Móðir Svövu er
Harpa Jarlsdóttir, f. 1981.
Móðir Ýmis er Karolina Bogus-
lawska, f. 1980. 2) Sigríður
Helga, leikskólakennari, f.
14.10. 1953. Maður hennar er
Garðar Hansen, f. 5.6. 1952.
Börn þeirra eru Birta Guðrún,
f. 1977, Arnar Freyr, f. 1985,
Karl Óskar, f. 1987, og Mar-
grét Hanna, f. 1991. Sonur
Birtu er Leon Arnar Dagsson
Daram, f. 1998.
Karl lauk stúdentsprófi frá
MR 1944. Hann stundaði mynd-
listarnám við Handíðaskólann
og leiklistarnám hjá Lárusi
Pálssyni og Ævari Kvaran.
Karl hóf nám við Royal Aca-
demy of Dramatic Art, RADA,
í London árið 1949 og útskrif-
aðist 1952. Kennaraprófi lauk
Ó, jæja, þá er vinur okkar
Kalli genginn veg okkar allra á
enda. Kvaddi franskt án þess
að hvorugur okkar fengi sagt
svo mikið sem svei þér í
kveðjuskyni. Hafði ég þó und-
irbúið mig af kostgæfu undir
það. Svo vill til að ég er nokkuð
nýverið búinn að eignast
dásamlega fallegt lítið hljóðfæri
sem hentar vel að spila á undir
eigin söng, þetta er eiginlega
þjóðarhljóðfæri Rússa og heitir
balalæka sem ég veit ekki hvað
þýðir nema ef vera skyldi ball-
geltari, enda mikið notað til að
slá undir dansi. Var búinn að
æfa tvo glaðlega írska harm-
söngva til að heiðra hann með
og fá úttekt hans á eins og ég
hef gert með alla hluti sem ég
hef lagt hönd að á síðastliðnum
fimmtíu árum. Þegar ég svo
loks náði þangað sem hann
dvaldi, á Grund í Reykjavík,
var hann farinn, þá um nóttina.
Hefur margur áreiðanlega
fengið á kjaftinn fyrir minna.
En; „never mind“. Við höfum
áður verið hvor öðrum fjær
þegar meira lá við. Mest er um
vert að hann er nú kominn á
góðan stað þar sem öll borð
svigna undan hangiketi og rús-
ínugraut og allt flýtur í brenni-
víni. Illa hefur mér gengið að
trúa að ég fengi nokkurn tíma
að komast í það en aðventist-
arnir sem ég dvel hjá segja að
Guð sé svakalega góður og hafi
iðulega vistað meiri illmenni,
svo ég leyfi mér að hlakka til
vistaskiptanna. Hittumst heilir
þar. Ég kynni að segja frá
undrahæfileikum Kalla í list
senn ásamt endalausu örlæti
við mig og mína uppá tvær
heilar síður í þessu blaði en hér
eru kraftarnir þrotnir.
Eyvindur Erlendsson.
Karl Guðmundsson leikari
valdi sér sjálf orðin að ævi-
starfi, tungumálið sem túlkar
allar mannlegar tilfinningar,
fyrst sem leikari og síðan sem
mikilvirkur og afar vandaður
þýðandi. Hann var frá æskuár-
um þekktur fyrir fágætar gáfur
sínar til að líkja eftir málfari
manna og skemmti um árabil
samtíðarmönnum með eftir-
hermum og snjöllum textum,
sem hann lagði þjóðfrægum
mönnum í munn, – ætíð þó
græskulaust gaman. Hans er
minnst sem orðsnillings og þýð-
ingar hans úr erlendum málum
á íslensku bera vitni um mikla
tungumálaþekkingu og ekki
síður hve mikið vald og þekk-
ingu hann hafði á íslensku máli.
Karl hafði fágæta tilfinningu
fyrir ensku og talaði afar fal-
lega það tungumál, enda hafði
hann numið leiklist í hinum
þekkta leiklistarskóla The Ro-
yal Academy of Art í London.
Hann var kunnur fyrir að þýða
snilldarvel ljóð eftir írska nób-
elsskáldið Seamus Heaney, en
hann þýddi einnig úr spænsku
og frönsku, leikrit eftir Garcia
Lorca, Moliere og Ionesco. Ný-
lega kom út hjá Háskóla Ís-
lands tvímála bók, á ensku og á
íslensku, með leikritinu The
Murder in the Cathedral –
Morðið í dómkirkjunni, eftir
T.S. Eliot, sem Karl þýddi sér-
staklega fyrir Leikfélag
Reykjavíkur og flutt var á þess
vegum í Neskirkju á jólaföst-
unni 1974.
Allt var þetta samtvinnað í
huga Karls, leiklistin, góður
ljóðaskáldskapur og hvernig
átti að flytja orðið hverju sinni.
Í þýðingum sínum átti hann
það til að velta fyrir sér þýð-
ingu á einhverju einu orði í
langan tíma og bera ýmis blæ-
brigði undir okkur vini sína
alla, kom í heimsókn á hjólinu
sínu og bankaði uppá – með
orðið. „Finnst þér þetta vera
betra en það sem ég sýndi þér
síðast?“ Alla leikaratíð Karls
var Leikfélag Reykjavíkur í
Iðnó sem annað heimili hans.
Hann var einn af fasta leik-
araliðinu og aldrei kallaður
annað en Kalli Gúmm, einlægur
og hreinskiptinn, og alltaf
reiðubúinn að leggjast á árar
þegar á þurfti að halda. Í Iðnó
lék hann um árabil ótal hlut-
verk, en einu þeirra gleymir
áreiðanlega enginn sem sá
hann þá á sviði, leik hans og
söng í hlutverki klæðskerans í
kvennaskaranum í Saumastof-
unni, sem sýnd var á kvenna-
árinu 1975 í kjölfar kvennafrí-
dagsins fræga. Þar fór hann
svo sannarlega á kostum.
Ég minnist ævivinar míns
Karls Guðmundssonar með
virðingu og mikilli hlýju og
votta fjölskyldu hans innilegan
samhug minn.
Vigdís Finnbogadóttir.
Karl J. Guðmundsson er lát-
inn. Við Karl kynntumst á
fundum hjá Grikklandsvina-
félaginu Hellas í lok síðustu
aldar. Síðan þáði hann að fjalla
um þýðingar sínar á bókmennt-
um Vestur-Íslendinga hjá Vin-
áttufélagi Íslands og Kanada,
sem ég er formaður fyrir. Loks
varð hann einn af fastafélögum
okkar í VÍK í byrjun þessarar
aldar, og las þá upp hjá okkur
árlega í Hellas-hópnum, sem er
upplestrarfélag skálda, en einn-
ig nefnd í VÍK. Hann safnaði
ljóðabókum eftir mig og við
ræddum gjarnan um þýðingar
okkar milli íslensku og ensku;
en hann hafði þýtt T.S. Eliot og
Seamus Heaney og fleiri.
Síðustu málefnalegu sam-
skipti okkar Karls voru kannski
er ég las upp úr bók minni Æv-
intýraljóðum (2010), á fundi hjá
Hellas-hópnum. Þar er kvæða-
bálkur sem hann vildi heyra til
enda, er nefnist Uppreisn dís-
anna. En í honum læt ég Só-
krates vera að rekja garnirnar
úr Appólons-presti um fortíð
hinna grísku dísa; sem líkjast
huldufólkinu íslenska. Þykir
mér vel til fundið að kveðja
Karl með því efni hér. En þar
segi ég svo, í upphafi:
(Sókrates):
Seg mér, prestur, dísum af;
eigi þeim er gista haf,
heldur dvelja í stokkum, steinum,
sem og synda í lækjum beinum.
(Appólonsprestur):
Stórt er spurt og lítið svar;
spurnir litlar höfum af:
Sporum sínum vilja leyna;
heyrist skrjáf þó milli greina.
(S):
Heyr þú mig, nú prestur dísa!
Þekkja munt þú gátu þvísa:
Vita læst nú minna en veist;
því fá þær ei mönnum treyst?
Tryggvi V. Líndal.
Karl Jóhann
Guðmundsson
 Fleiri minningargreinar
um Karl Jóhann Guðmunds-
son bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.
varast þeim að veita styggð,
viljirðu gott barn heita.
Hugsa um það helst og fremst,
sem heiðurinn má næra
aldrei sá til æru kemst,
sem ekkert gott vill læra.
Vertu dyggur, trúr og tryggur,
tungu geymdu þína,
við engan styggur né í orðum hryggur,
athuga ræðu mína.
Víst ávallt þeim vana halt
vinna, lesa, iðja,
umfram allt þú ætíð skalt
elska Guð og biðja.
(Hallgrímur Pétursson)
Hvíl þú í friði elsku afi. Þínir
kæru vinir,
Victor Örn, Viðar Hrafn,
litli bróðir, Sigrún Hrefna
og Victor Björgvin.
Öddi afi var góður afi. Hann
tók alltaf vel á móti okkur. Ef
hann kom ekki til dyra þá sat
hann í stólnum sínum við sjón-
varpið. Hann var alltaf tilbúinn að
leyfa okkur að horfa og horfði oft
með okkur. Hann sýndi áhuga-
málum okkar mikinn áhuga og
spurði okkur oft hvernig okkur
gengi. Nú kveðjum við þennan
góða mann og munum geyma
minningu hans í hjörtum okkar.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Þín barnabörn,
Valdís, Örn Ingi, Stefanía,
Tindur, Inga Lillý,
Sölvi, Brynjólfur, Kristófer
og Selma.
 Fleiri minningargreinar
um Örn Axelsson bíða birt-
ingar og munu birtast í blað-
inu næstu daga.
✝
Ástkær systir okkar og föðursystir,
STEINUNN JÓNSDÓTTIR,
Melgerði 39,
Kópavogi,
áður til heimilis
Granaskjóli 3,
Reykjavík,
lést á Krabbameinsdeild Landspítalans þriðjudaginn 11. mars.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 21. mars
kl. 15.00.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Styrktarsjóð Steinars Mána
Guðmundssonar, kt.: 640811-0210. Reikn. 0537-14-045600.
Guðmundur Kjalar Jónsson,
Guðmundur Ingvar Jónsson,
Guðmundur Örn Ingvarsson,
Lilja Kjalarsdóttir,
Íris Kjalarsdóttir,
Guðmundur Gíslason
og aðrir aðstandendur.
✝
Ástkær maki, faðir, tengdafaðir, afi, bróðir og
vinur,
EIRÍKUR RÚNAR HERMANNSSON,
Laugarnesvegi 78,
lést á háskólasjúkrahúsinu í Ósló laugar-
daginn 8. mars.
Útför hans fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík
fimmtudaginn 20. mars kl. 15.00.
Ragnheiður Grétarsdóttir,
Erlendur Eiríksson, Fjóla Einarsdóttir,
Ragna Eiríksdóttir, Guðmundur Ingi Sigurvinsson,
Jóhannes Pétursson,
afabörn,
Sigursteinn Sævar Hermannsson.
✝
Útför ástkærrar móður minnar, tengdamóður,
ömmu, systur og mágkonu,
DÓRU INGVARSDÓTTUR
Stapaseli 13,
Reykjavík,
verður frá Seljakirkju fimmtudaginn 20. mars
kl. 11.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Heimahlynningu
Landspítalans í Kópavogi, sími 543 1159.
Þórunn Ólafsdóttir, Marteinn Sigurðsson,
Berglind Marteinsdóttir, Ólafur Marteinsson,
Helgi Ingvarsson, Bára Sólmundsdóttir.