Málfríður - 15.10.2009, Blaðsíða 6

 MÁLFRÍÐUR
Höldum áfram með hugtakið þrívídd í þeim skiln­
ingi að fara með kennsluna „alla leið.” Þar á ég við
alla leið inn í aðstæður þar sem fagið nýtist nem­
andanum til að meðtaka ákveðnar upplýsingar, og
koma skilaboðum frá sér þannig að aðrir hafi gagn
af; að nemandinn geti tekið virkan þátt í samskiptum
innan greinarinnar á þann hátt að hann og aðrir geti
unnið það áfram. Í uppbyggingu íslensks samfélags
á leið sinni út úr hremmingunum er aukin þörf en
ekki minni fyrir góða tungumálakunnáttu. Við þurf­
um nauðsynlega að auka hæfni okkar til að geta á
árangursríkan máta gert okkur skiljanleg á erlend­
um málum, túlkað okkur sjálf og menningu okkar,
skilið til hlítar viðmælendur okkar og verið vel hæf í
því ferli að senda frá okkur og meðtaka upplýsingar
milli menningarheima.
Meðal tækifæranna sem leynast í endurskoð­
un kennslufyrirkomulagsins er aukin samþætting
greina, þar sem tungumálin hafa óendanlega blönd­
unarmöguleika. Það mætti hugsa sér að tungu­
málakennari og annar faggreinakennari samnýttu
krafta sína í ljósi tengsla greinarinnar við ákveðin
tungumál. Ef íslenskir námsmenn sækja helst fram­
haldsmenntun í félagsgreinum til Norðurlanda,
mætti útfæra námskeið þar sem annar kennaranna
væri tungumálakennari og hinn félagsgreinakenn­
ari. Slíka samvinnu má útfæra á marga vegu; les­
efnið gæti að hluta til verið á erlenda málinu, koma
mætti í kring aðstæðum þar sem hluti hóps eða
samstarfsaðili væri útlendur, t.d. að nemendur settu
fram niðurstöður verkefna á erlenda málinu til að
bera undir, ímyndaða eða alvöru, samverkamenn í
útlöndum, nemendur skiluðu verkefnum sínum á
báðum tungumálum, og svo framvegis. Saga, lista­
saga, heimspeki og fleiri greinar gætu átt samleið
með frönsku, spænsku, ítölsku og þýsku og mögu­
leikarnir eru óþrjótandi. Ég deili þessum hugmynd­
um hér ekki til þess að finna verkefni fyrir kenn­
ara sem annars myndu missa vinnuna, ég set þær
fram í tilraun til að hugsa upp nýjar víddir innan
nýs skipulags, fyrir hæfni sem við vitum að þarf
nauðsynlega að rækta með þjóðinni. Spurningin er
hvernig við finnum farveg innan menntakerfisins til
að tryggja að áfram verið hlúð að hæfni Íslendinga
til samskipta við umheiminn, og er greinilegt á stöðu
okkar í samtímanum að þar þarf að bæta í frekar en
að draga úr.
Tungumálakennarar skilja mikilvægi tungu­
málakunnáttu í víðri merkingu, og er fullljós þessi
þörf. Það er því í okkar verkahring að sjá til þess að
samfélagið geri það líka. Ég legg áherslu á að þessi
orðræða er ekki spunnin af eiginhagsmunahyggju
til varnar störfum tungumálakennara, heldur vegna
þess að þörfin hefur aldrei verið brýnni.
••
Nýstárleg útgáfa af Hrafnkels sögu þar sem
fléttað er saman sögutexta og ýmsum áhuga-
verðum upplýsingum sem gerir ferðalag á
söguslóðir bæði auðvelt og spennandi. Hrafn-
kels saga er með þekktari Íslendingasögum og hefur
hróður hennar borist langt út fyrir landsteinana. Auk
sögutextans sjálfs er í bókinni að finna ítarefni sem
varpar ljósi á samfélagsmynd sögutímans. Þá hafa verið
unnin ítarleg kort sem gera lesendum og ferðalöngum
kleift að glöggva sig nánar á staðháttum, hvar söguskilti
og gönguleiðir er að finna og hvernig best megi haga
ferðum með tilliti til áhuga, getu og langana þeirra sem
leggja upp í ferð um söguslóðirnar.
Hrafnkels saga
Freysgoða
Brautarholti 8 • 105 Reykjavík
Sími 562 3370 • www.idnu.is
Hrafnkels s
aga
Freysgoða
Kort og gön
guleiðir
H
r
a
fn
k
e
ls
s
a
g
a
F
r
e
y
s
g
o
ð
a