Fréttir - Eyjafréttir - 25.06.1998, Qupperneq 9

Fimmtudagur 25. júní 1998
Fréttir
9
Fáll fyRÍR FlENdmx
Ámi Gunnarsson, sonur Gunnars
Jónssonar og Selmu Jóhannsdóttur,
leikur á sólógítar í D-7 og er 21 árs.
Hann segir þegar hann er spurður að
því hvað D-7 sé að það séu fimm
peyjar sem leggi sig alla fram um það
að spila og semja góða tónlist og að
þeir hafi metnað til þess að gera vel.
Ámi segir að þeir sem tjái sig í
tónlist séu að hans mati til-
finningaríkir og að það eigi líka við
um aðrar listir. „Það er eitthvað sem
maður vill tjá og reynir að skila þeiiri
tilfinningu gegnum tónlistina. Eg
spila á gítar, en hann hefur mikla
möguleika til að tjá tilfinningar og
miðla þeim. Eg hef lítið lært á
hljóðfæri, en fór þó til Reykjavíkur í
tónlistamám, en það er allt öðru vísi
að læra á hljóðfæri í skóla heldur en
að vera í hljómsveit og vinna við
þetta. Maður er miklu nær
tilfinningunni. í skóla er manni sett
fyrir eitthvert ákveðið verkefni. Hins
vegar ef maður er að spila sjálfur og
getur leikið sér dálítið reynir maður
meira á tóneyrað. Svo eru
tónlistarmenn í ættinni og sérstaklega
í móður-ættinni, þar sem er til að
mynda Páll Isólfsson."
Hvenær fórst þú fyrst að spila með
VÍNINIA
GunnarGeir.
á það, en við höfum nú tekið
stefnuna á Island til að byrja með.
Þetta er mjög harður bransi og
samkeppnin mikil. Svo er það galli
að búa í Vestmannaeyjum og að ætla
að ná til fólks upp á landi. Við
stæðum betur að vígi ef við byggjum
upp á landi ef við erum að hugsa um
stærri markað. En við höfum notið
góðrar aðstoðar frá til dæmis Dansi á
Rósum og viljum koma á framfæri
þakklæti fyrir það. Papamir hafa
líka boðist til þess að hjálpa okkur
og núna Þorvaldur í Todmobile
varðandi tíma í hljóðveri og svo í
framhaldi af því vonandi tónleika á
Gauk á Stöng.“
hljómsveit?
„Ég var 13 ára þegar við nokkrir
félagar stofnuðum hljómsveitina
Mömmustrákar í janúar 1989. Þessi
hljómsveit spilaði nokkuð víða á
skemmtunum í bænum og einnig á
Þjóðhátíð. Hún tók líka þátt í
Músíktilraunum á sínum tíma við
ágætan orðstír og undirtektir. Þetta
var ágætis hljómsveit sem flutti líka
frumsamið efni, en það er alltaf hægt
að bæta sig. Þar næst var ég í
hljómsveitinni Mas og svo síðar í Zoo.
Þetta voru svona hefðbundnar
rokkhljómsveitir, en entust ekki lengi.
í D-7 geng ég svo ekki fyrr en á þessu
ári um mánaðamótin febrúar/mars og
það samstarf hefur gengið mjög vel og
við ætlum okkur stóra hluti. Ekkert
styttra en á Wembley"
Hvemig fmnst þér tónlistarlífið í
Vestmannaeyjum og þá sérstak-lega
ef tekið er mið af ungu fólki í
hljómsveitarhugleiðingum?
,T>að er nú frekar rólegt yfir því. Þó
eru einhverjir peyjar að spila saman,
en við í D-7 erum trúlega með
stærstan aðdáendahóp. Hins vegar
þyrfti að koma upp tónlistarhúsi hér í
bænum. Þá á ég við hús þar sem
hljómsveitir gætu haft aðstöðu til
æfinga og hugsanlega samnýtt
hljóðkerfi og tæki sem dýrt er að
koma sér upp. Þetta ætti að vera
framkvæm-anlegt, en kannski er þetta
óráðs- hjal, vegna þess að
einstaklings-hyggjan er oft nokkuð
sterkari en samvinnuhugmyndir.
Svona sam-starf milli hljómsveita gæti
þó ýtt undir möguleikana hjá ungum
peyjum sem vilja spreyta sig. Það
þurfa að koma fleiri hljómsveitir fram
á sjónarsviðið. Það þýðir ekkert að
Ástþór Ágústsson er bassaleikari D-7
og er 19 ára gamall. Hann er sonur
Eddu Ólafsdóttur og Ágústs
Einarssonar. Hann segir að tón-
listarlíf ungra manna í Vest-
mannaeyjum snúist í fyrstu um að
komast inn á ballmarkaðinn, með því
að æfa og spiia lög eftir aðra, en síðar
komi kannski háleitari markmið.
„Þetta er að miklu leyti það ferli sem
D-7 hefur gengið í gegnum. Við
ákváðum það í byrjun að æfa fyrir
ballmarkaðinn og síðar þegar
fjármagn væri komið til og hægt að
kaupa almennilegar græjur, að þá
færum við að leggja meira upp úr því
að semja sjálfir."
Byrjuðuð þið með léleg tæki?
„Til að byrja með áttum við eigin-
lega ekki neitt. Ég átti ekki al-
mennilegan magnara og við höfðum
ekkert söngkerfi. Síðan fengum við
söngkerfi hjá Unnþóri vini okkar sem
var í hljómsveitinni. Það varð eftir
þegar hann hætti en kerfið okkar núna
er mjög basic. En við stefnum að því
að dnfa okkur f tækjakaup núna.“
„Ég keypti mér bassa í apríl sem
heitir Godn og varð ástfanginn af
honum um leið og ég heyrði sándið í
honum sem var alveg eftir mínu eyra.
Svo á ég Fender magnara sem er mjög
góður, en hann er ein 60 kg. að þyngd
og mikið mál að burðast með hann á
milli hæða.“
Hvenær vaknaði áhugi þinn á
tónlist?
„Ég held að ég hafi alltaf verið
trallandi með þeim lögum sem ég
heyrði þegar ég var lítill. En fyrsta
hljóðfærið sem ég lærði á var
hljómborð, þegar ég var tólf eða
þrettán ára. Síðan stakk vinur minn
upp á því að ég færi að læra á bassa í
framhaldi af hljómsveitarhug-
leiðingum sem þá voru í gangi. Þá fór
áhuginn að kvikna og ég fór að læra á
gítar sem undirbúning. Foreldrar
Árni.
vera einn í maraþoni."
Hvemig hafa foreldrar þínir tekið
þessu áhugamáli?
„Þeir hafa ekkert sett sig upp á móti
þessu og hafa frekar hvatt mig ef
eitthvað er. Gítarinn og D-7 er mitt
áhugamál og það gengur fyrir þessa
dagana.“
Áttu þér einhvem uppáhalds
gftarleikara?
„Já, já. Ég féll fyrir Jimi Hendrix
1989. Bróðir minn fór í siglingu til
Bremerhaven og kom heim með
einhvem slatta af diskum. Þar á meðal
var diskur með Hendrix og ég féll
fyrir laginu Purple Haze.“
Hvemig týpur em bassaleikarar?
„Þeir em rólegar týpur.“
mínir vom hins vegar ekkert allt of
tilbúnir til að hleypa mér í það að
kaupa bassagræjur upp á tugi
þúsunda, en núna þegar þeir sjá að
það er mikil alvara á bak við þetta hjá
manni hafa þeir stutt mann í þessu.“
Ástþór segir að fyrsta hljómsveitin
sem hann var í hafi verið nafnlaus en í
henni hafi verið Magni og Gunnar
Geir og strákur sem heitir Sæþór.
Fyrsta hljómsveitn með nafni hafi
hins vegar verið hljómsveitin Rattatti.
sem spilaði eitthvað á böllum. „í
henni vom Gunnar Geir, Rúnar
Karlsson, Unnþór og ég. Magni kom
svo inn í hljómsveitina undir það sem
hún hætti. Við sem emm í D-7 núna
höfum alltaf haldið hópinn og spilað
meira og minna saman.“
Hvemig lög semjið þið?
„Við semjum frekar lítið af
ballvænum lögum. Tónlistin okkar er
bræðingur úr öllum áttum og það er
gaman að sjá jákvæð viðbrögð í
salnum og því fylgir ákveðin
fullnægja. Sjálfur er ég mest fyrir
fönk bassaleik, en hlusta líka á þyngri
hljómsveitir. Kannski má segja að
hljómsveitin Radio-head sé sameigin-
legt uppáhald allra í D-7. Þar mætist
tónlistaráhuginn.“
Áttu þér einhverjar fyrirmyndir í
bassaleiknum?
„Það er bassaleikari sem kallar sig
Flea og er í fönkrokk hljómsveitnni
Red hot chilli peppers. Hann var
kosinn besti bassaleikari 1996. Ég fíla
mjög vel melódíumar hjá honum.
Svo er hann svona fríkí týpa, en
auðvitað heyrir maður alltaf eitthvað
hjá öðmm sem maður leggur eym við.
Sjálfur hef ég mestan áhuga á því að
semja eftir melódfskum skölum og frá
gmnnnótunum. Ef lagið býður ekki
upp á það held ég mig við
frumtónana. Svo er líka gaman að
vera með einhvetjar rosa línur sem em
flottar.“
BRÆÖÍNqUR
EiqiiN löq bíÖA
„D-7 er hljómsveit með fínum
peyjum,“ segir Magni Freyr Ingason
20 ára gamall og spilar á trommur í
hljómsveitinni. Hann er sonur Inga T.
Bjömssonar og Brynhildar Frið-
riksdóttur. „Hljómsveitin verður til
vegna þess að við áttum að verða
skemmtiatriði á árshátíð og út frá því
þróaðist þetta samstarf og við fórum
að spila nteira, en það var eins og hver
önnur tilviljun að nafnið varð D-7.“
Hvemig kom nafnið til?
„Hljómsveitin fékk nafnið lánað frá
Nirvana, en heitið er nafn á geisladiski
sem þeir gáfu út og heitir Dimension
seven og það festist við okkur."
Magni segir að hann hafi ekki
byrjað sinn tónlistarferil á því að leika
á trommur heldur hafi hann byrjað
sem krakki að læra á blokkflautu.
„Síðan fór ég yfir á baritón sem er
bassamálm-blásturshljóðfæri,
trompet, píanó og gítar. En ég hef
verið bassaleikari, sungið og spilað á
hljómborð en á trommur hef ég spilað
síðan 1995 eða 1996 og verið við
húðimar í D-7 frá upphafi. En eins og
sést hef ég verið alæta á hljóðfæri, en
ég lærði líklega lengst á trompetinn og
píanó f leiðinni. Ég er hins vegar
sjálflærður á gítar, bassa og trommur.“
Ér mikið um hljóðfæraleik í
fjölskyldunni?
„Systir mín spilar á píanó og
þverflautu, pabbi spilar á píanó og
gítar, og mamma „glamrar“ aðeins á
gítar, þannig að tónlistin er í
fjölskyldunni. Reyndar voru það for-
eldrar mínir sem komu mér af stað í
þessu og ýttu á eftir mér að byrja, hins
vegar hef ég sjálfur ákveðið hvaða
hljóðfæri ég hef Iært á og hvað ég hef
Ástbór
Hvers konar týpur em gítarleikarar?
„Þeir eru skjótir að hrinda hug-
myndum í framkvæmd. Kannski
dutl- ungagjamir og hressir. En
auðvitað er fólk mismunandi en
almennt em gítarleikarar stuðboltar og
alltaf að.“
Ástþór var svo sniðugur að koma
með kærustuna sína Ernu Björk
Einarsdóttur í viðtalið, svo að hún
sleppur ekki við að svara því hvemig
sé að vera með svona hljóm-
sveitartöffara.
„Það er mjög fínt. Hann er mjög
góður strákur og ég hef engar
áhyggjur af honum. Ég held að það sé
ekkert merkilegra en að vera með
einhverjum sem vinnur í sjoppu."
Ástþór vill að lokum koma
þakklæti til allra styrktaraðila hljóm-
sveitarinnar gegnum tíðina og segir
D-7 hafa mætt miklum velvilja og
örlæti.
MagniFreyr.
viljað gera.“
Magni segist hafa byrjað á að spila
með það fyrir augum að spila
klassíska tónlist. „Þegar ég var að
læra á trompetinn var það meira og
minna klassík sem ég spilaði, en ég
var líka í lúðrasveitinni og í
jasshljómsveitum. Svo missti ég bara
áhugann. Mest kannski vegna þess að
þetta er svo lítið bæjarfélag. Það
vantar svo mikið ef maður vill halda
áfram. Til dæmis gæti ég ekki lært
neitt á trommur hér. Ég yrði að fara til
Reykjavíkur. Hins vegar var þetta
ágætur skóli. Við í hljómsveitinni
notum ekki nótur við að semja eða
pikka upp lög. Við erum allir sjálf-
lærðir að mestu. Við hlustum sarnan á
lögin og út frá því finnum við hvaða
hljómar em í lögunum."
Hver finnst þér vera munurinn á því
að kljást við nótur og hins vegar að
spila og semja meira og minna með
því að hlusta á aðra tónlist?
„Þegar maður er með nótumar fyrir
framan sig á maður að geta spilað
lagið í fyrsta skipti, þegar maður sér
nóturnar. Þetta er öðru vísi þegar
maður hlustar á lögin. þá þurfum við
fyrsta að finna út hljómaganginn og
púsla þessu saman og fínpússa í lokin.
Frjálsræðið er kannski meira og lög
em miserfið."
Hvers konar týpur eru rythma-
gítarleikarar?
Magni hlær og segir: „Týpur. Þeir
eru kannski ekki neinar sérstakar
týpur. Við erum bara við sjálfir og
höfum gaman að þessu og reynum
ekki að vera neinar sérstakar týpur og
það er eitt af því sem heldur
grúppunni saman. Menn eru að
sjálfsögðu undir áhrifum frá öðrum
tónlistarmönnum, en týpur ég held
ekki.“
Hver er mestur áhrifavaldur í
þínum trommuleik?
„Ég er nú ekki búinn að spila það
lengi á trommur að ég geti sagt til um
það. Ég hef hlustað á margar
hljómsveitir. Kannski ágætt að nefna
John Bonham, trommarann í Led
Zeppelin, sem var algjört undrabam."
Magni segir að það sé ekki mikil
togstreita milli þess að spila á böllum
og að reyna að koma sínu efni að á
tónleikum. „Inn á rnilli höfum við svo
verið að semja og tekið þátt í
Rokkstokk og Músíktilraunum.
Þannig hefur ballhlutinn verið
tfmafrekari og á kostnað eigin laga-
smíða. Hins vegar kemur að því að
við getum gefið okkur meiri tíma í að
semja. Við eigum líka nokkur ó-
klámð lög sem bíða síns tíma.“
Er ekki erfitt að vera trommari og
aftarlega á sviðinu?
„Nei nei. Það hentar mér ágætlega.
Ég segi ekki að ég sé hlédrægur,
heldur frekar rólyndismaður og fæ
ágætis útrás á trommunum. Þetta er
það sem mig hefur alltaf langað til
þess að gera og ætla að vera áfram í
tónlistinni.“
Benedikt Gestsson.