Fréttir - Eyjafréttir - 17.09.1998, Side 8

8
Fréttir
Fimmtudagur 17. september 1998
Hvíti boltinn
hefur rúllað í
60 ár í Eyjum
-Kylfingar minnast merkis-
afmælis golfíþróttarinnar
Golfarar minntust þess á laugar-
daginn að 60 ár eru frá stofnun
Golfklúbbs Vestmannaeyja og 61
ár frá því að golfíþróttin barst til
Eyja. I Ijiilmennu afmælishófi í
Golfskálanum stiklaði Gunnar
Gunnarsson, formaður GV á stóru
í sögu klúbbsins. Þar kom m.a.
fram að fyrsta golfsettið kom til
Eyja sumarið 1937 en það hafði
þau áhrif að ári scinna var Golf-
klúhlnirinn stofnaður og síðan
hefur hvíti boltinn rúllað í Eyjum
og höggin orðin fleiri en tölu
verður komið á.
„Um þessar mundir eru 60 ár liðin
síðan hafið var að leika golf í Vest-
mannaeyjum," sagði Gunnar í upphafi
ræðu sinnar og hélt svo áfram. „Það
var um sumarið 1937 að nokkrir
einstaklingar hér í bæ héldu inn í Dal
og hófu að lemja hvíta bolta með þar
til gerðum kylfum og reyna að koma
þeim í fyrirfram gerðar holur.
Tildrögin voru þau að Magnús Magn-
ússon skipstjóri frá Boston, mágur
Þórhalls Gunnlaugssonar símstöðvar-
stjóra kom með golftæki úr siglingu.
Fyrst var farið með tækin inn í Botn
en þarþótti jarðvegurinn of sendinn til
að unnt væri að leika golf. Var þá
haldið inn í Herjólfsdal og gafst þessi
íþróttaiðkun mun betur þar enda hefur
Dalurinn síðan verið vetvangur golf-
iðkunar í Vestmannaeyjum. Aðeins
fjórir menn gerðu þessa fyrstu tilraun
til golfiðkunnar með tækjum Magn-
úsar en lljótlega fór áhugamönnum að
fjölga og fór það svo að ákveðið var
að stofna félag um þessa íþróttaiðkun.
Stofnfundur Golfklúbbs Vestmanna-
eyja var haldinn á Hótel Berg sunnu-
daginn 4. Desember 1938 og voru
mætlir 20 manns á fundinn. Fram-
haldstofnfundur var síðan haldinn 11.
desember og urðu stofnfélagar alls 37.
Fyrsta stjórn klúbbsins var skipuð
eftirfarandi: Þórhalli Gunnlaugssyni
formanni, Georg Gíslasyni, Ólafi
Halldórssyni, Einari Guttormssyni og
Viggó Bjömssyni.'1
Gunnar segir að í fyrstu hafi verið
gerður sex holu golfvöllur í inndalnum
og var leikið í kringum tjömina. „Það
olli nokkrum vandræðum því Her-
jóllsdalur var vinsælt útivistarsvæði
fyrir bæjarbúa á sumrin og kylllngar
að leik og börn að leik fara ekki vel
saman. Það fór því svo að á aðalfundi
GV 1946 var samþykkt að banna að
leika golf á sunnudögum kl. eitt til sex
frá 15. maí til 15. ágúst. Vegna þessa
sem og að ekki var unnt að leika golf í
Dalnum um mánaðartíma á sumrin
vegna undirbúnings Þjóðhátíðar
reyndu kylfingar mikið að fá land utar
í Dalnum en frekar gekk það illa. Þó
fór svo að smám saman tókst að bæta
við landssvæði utar í Dalnum og var
hann stækkaður í níu holur 1962. A
ámnum 1966-1968 var vellinum
smám saman breytt þannig að 1968
var hætt að leika í inndalnum og farið
að leika hann eins og fyrri níu
holumar eru leiknar í dag.“
Gosið 1973 hafði áhrif á starfsemi
GV eins og annað í bæjarlífinu enda
féll mikil aska og vikur í Herjólfsdal í
gosinu. „Kylfingar hófu að hreinsa
Dalinn vorið 1975 og var hann
kominn í leikhæft ástand vorið 1977.
Frá 1974 til 1977 var leikið golf utan í
Sæfellinu á sex holu velli sem
Marteinn Guðjónsson hannaði."
Siyinundsson. Sigurður Sveínsson, Kristín Einarsdóttir, Marteínn Guðjónsson, Sighuatur Arnarsson, Margrét
Þóroddsdóttir, Sverrir Eínarsson tannlæknír, Bergur Sigmundsson fyrruerandi tormaður og Gunnar Gunnarsson sem nú
fer með stíórnartaumana í klúbbnum.
Síðan hefur mikið vatn mnnið til
sjávar og GV hefur vaxið ásmeginn
með árunum. Frá því hafið var að
leika golf á ný í Herjólfsdal 1977
hefur risið myndarlegt hús undir
starfsemina og í dag státar klúbburinn
af 18 holu velli.
GV fékk gjafir og kveðjur í tilefni
tímamótanna. „Við fengum m.a. gjafir
frá íþróttabandalagi Vestmanna-eyja,
ÍBV-íþróttafélagi. Frá Nes- klúbbnum
fengum við nokkuð sem þeir eiga nóg
af en við emm sem betur fer lausir við
Formaður þeirra kom með upp-
stoppaaða kríju sem hann færði
klúbbnum og fylgdi sögunni að
goflbolti hefði orðið henni að aldurtila.
Þá kom Guðjón Hjörleifsson bæjar-
stjóri færandi hendi en hann tilkynnti
að bæjarstjóm hefði ákveðið að setja
tvær milljónir króna í tækjageymslu
sem ennþá er á hönnunarstiginu,"
sagði Gunnar og bætti að lokum við
að kylfingar væm bjartsýnir á
framtíðina enda bæri GV aldurinn vel.
í tilefní af mælisins voru veittar margar viðurkenningar. Gullmerkí GV hlutu heir Kristián Ólafsson, Gunnlaugur
Axelsson og Bergur Sigmundsson. Silfurmerki GV hlutu bau Elsa Valgeírsdóttlr, Guðni Grímsson og Stefán S.
Guðjónsson. Þá var gull-og silfurmerki ÍBV afhent svo og gullkross ÍBV. Silfurmerki ÍBV hlutu heir Böðvar
Berghórsson, Leifur Gunnarsson, Þorsteinn Hallgrímsson, Sigurður Þ. Sveinsson, Hallgrímur Júlíusson, Haraldur
Júlíusson og Haraldur Óskarsson. Gullmerki ÍBV hlaut Atli Elíasson. Gullkross ÍBV hlutu heir Marteínn
Guðjónsson og Gunnar Stefánsson og eru beir hér með Asmundi Friðrikssyni formanni íbróttabandalags
Vestmannaeyja.
Dagur hafsins heppnaðist vel
Efnt var til teiknisamkeppni meðal barna og er afraksturinn til sýnis í Náttúrugrípasafninu. Að
sjálfsögðu er Keikó fiar í ueigamiklu hlutuerki.
Dagur hafsins var haldinn hátíðlegur á
laugardaginn og af því tilefni var
bæjarbúum boöið upp á að skoða tvö
veiðiskip og á Náttúrugripasafninu var
opnuð sérstök sýning sem tengist hafinu.
Þátttaka var þokkaleg og sjá aðstandendur í
Vestmannaeyjum ástæðu til þess tekinn verði
frá einn dagur á ári hverju sem helgaður sé
hafinu.
Vertjðarbáturinn Guðrún VE 122 og loðnu-
skipið Isleifur VE 63 vom almenningi til sýnis
frá klukkan 14.00 til 16.00 á laugardaginn.
„Þetta gekk ágætlega en gestir hefðu mátt vera
lleiri," segir Guðjón Rögnvaldsson útgerðar-
maður Guðrúnar. „A þessum tíma fór fram
leikur Grindavíkur og ÍBV sem var sjónvarpað
og það hefur haft áhrif á aðsóknina," bætti hann
við.
Guðjón er samt ánægður með hvemig tókst til
en útgerðirnar höfðu undirbúið daginn vel í
samstarfi við áhafnirnar. „Það var tekið á móti
fólkinu og það leitt um skipið. Því var sagt frá
tækjum og búnaði og hvernig veiðamar ganga
fyrir sig. Um borð í Isleifi var uppsett nót sem
Ingólfur heilinn Theódórsson gerði á sínum
tíma. Um borð hjá okkur fengu gestir að sjá
veiðarfæri og hvemig veiðamar ganga fyrir sig.
Loks var öllum svo boðið upp á kaffi."
Guðjón segir það hafa vakið athygli sína að
margir Eyjamenn, ekki síst konur hefðu aldrei
komið um borð í veiðiskip. „Þetta sýnir að við
þurfunt að gera þetta aftur og það helst einu
sinni á ári. Mér finnst þetta jákvætt fyrir okkur
útgerðarmenn og sjómenn og það sýndi sig að
lölkið var mjög áhugasamt. En það voru ekki
bara Islendingar sem komu um borð, það kom
líka mikið af útlendingum og þeir spurðu
öðruvísi spuminga. Þeir vildu fá að vita aldur og
lengd skipanna og Guðrúnu tengdu þeir Keikó,"
sagði Guðjón.
Ar hufsins á Náttúrugripasafninu
Árið 1998 er ár hafsins og alþjóðlegur dagur
vegna þess var 12. september sl. I tilefni
dagsins var sett upp sýning á Náttúm-
gripasafninu þar sem ýmislegt sem tengist starfi
við hafið var kynnt. Hafsteinn Guðfinnsson, frá
Hafrann-sókanrstofnun kynnti þar dýrasvif,
hafstrauma og fiskimið. Sigmar Hjartarson
kynnti starfsemi Rannsóknarstofnunar fisk-
iðnaðarins og var m.a. með sýnishorn af mjöli,
lýsi o.ll. Þá vom Páll Marvin Jónsson og Sigrún
Jónbjamardóttir með kynningu á humarverkefni
sínu en þau eru að gera tilraunir með veiðar á
humri í gildrur. Hópur nemenda úr
Framhaldsskólanum sem vann
Hugvísiskeppnina sl. vor með rannsóknar-
verkefni sínu um lundann kynnti verkefnið og
svaraði fyrirspumum. Þá var einnig kynnt
verkefni Páls Marvins og Gísla Óskarssonar um
merkingar á lunda með merkjum ffá fyrirtækinu
Stjömu Odda en merki þessi em fest á lundann
og skrá hitastig og dýpi sem hann kafar á.
Fjöldi mynda eftir böm og var til sýnis í
safninu en auglýst var eftir teikningum sem
tengdust á einhvem hátt hafinu og bámst 130
teikningar frá bömum á aldrinum tveggja til
fjórtán ára.
Kristján Egilsson, safnvörður, sagði í samtali
við Fréttir að þessi sýning hafi tekist ákaflega
vel og hafi verið góð aðsókn að henni. Sýningin
hófst um síðustu helgi og lýkur næsta sunnudag
og sagði Kristján að um 300 manns hefðu
komið um helgina og hefði fólk verið hrifið af
því sem boðið var uppá. Það hafi verið mjög
áhugasamt og spurt mikið. Þá sagði hann að
töluvert af erlendum fréttamönnum og
dálkahöfundum, sem hafi verið hér undanfama
daga vegna komu Keikós, hafi litið við á safninu
og verið mjög hrifnir. Sérstaklega hafi þeir haft
áhuga fyrir lundarannsóknarverkefninu og þeir
hafi verið mjög ánægðir með hversu vel
krakkamir vom að sér urn það og gátu vel
svarað fyrirspumum þeinra.