Fréttir - Eyjafréttir - 17.09.1998, Side 11

Fimmtudagur 17. ágúst 1998
Fréttir
11
r
íitaiin og jxmgaim af tmdirbtmmgi að komu háhymingsins
Eyj amenn
ern með
vinningsstöðu
-sem á að geta orðið þeim til framdráttar á
mörgum sviðum, segir Guðlaugur Sigurgeirsson
Nú þegar Keikó er kominn heilu og
höldnu í kví sína í Klettsvíkinni er
ckki nema eðlilegt að menn hugsi
um framhaldið og hvernig best
verði hugað að sáðkorninu sem sáð
hefur verið í Vestmannaeyjum.
Það er að minnsta kosti ljóst að
giftursamleg ferð Keikós um hálfan
hnöttinn, er aðeins fyrsta skrefið af
mörgum sem hægt er að stíga á
þeim akri sem sáð hefur verið í.
Guðlaugur Sigurgeirsson fjöl-
miðlafulltrúi aðgerðarinnar og skipu-
leggjandi, segir mjög mikilvægt
hvemig staðið verði að framhaldinu.
„Möguleikamir eru óendanlegir og
spuming um það hvaða spil verða
lögð út. Vestmannaeyingar eru með
vinningsstöðu sem á að geta orðið
þeim til framdráttar á mörgum
sviðum.“
Guðlaugur segir að þetta hafi verið
verkefni sem byggðist upp á sam-
vinnu margra aðila og það hafi gengið
fullkomlega upp. „Maður varð þess
áskynja þegar hvalurinn var kominn í
kvínna með þjálfurum sínum að þetta
er miklu meira og stærra mál en bara
flutningurinn á Keikó. Þama er eitt-
hvað samand milli manns og dýrs
sem á ekki sinn líka og í framhaldinu
er að sjá hvemig hann bregst við
þessum nýju aðstæðum."
Um möguleikana fyrir Vestmanna-
eyjar segir Guðlaugur: „Þetta verður
áram samstarfsverkefni Vestmanna-
eyja og Keikó samtakanna. I því
sambandi má nefna uppbyggingu til
vísindarannsókna. Þar er hægt benda
á allt sjávarlífið og fuglalífið í kring
um Eyjar og því hæg heimantökin.
Þessi þáttur vísinda í vem Keikós í
Eyjum er bara hrein viðbót við til
dæmis ferðamannaiðnaðinn. Þar
getum við séð fyrir okkur þátttöku
Rannsóknarsetursins og Náttúmgripa-
safns Vestmannaeyja. I annan stað
getum við tengt þetta menntun og
kennslu og eiga bömin ekki síst að
geta verið sá tengiliður á nýja sýn í
umhverfismálum og annað í nátt-
úmnni sem betur mætti fara. í þriðja
lagi er svo ferðamannaiðnaðurinn
sjálfur. Þar gæti maður séð fyrir sér
paradís fyrir ferðamenn og kannski
ekki síst með að fá ferðamenn beint tíl
Eyja erlendis frá. Þannig er alveg
hugsanlegt að taka upp beint flug til
-Þarna er eitthuað samand milli manns og dýrs sem á ekki sinn líka og í framhaldinu er að sjá huernig hann
bregstuið þessum nýju aðstæðum, segir Guðlaugur.
Vestmannaeyja, sérstaklega vegna
þess að Keikó er hér. I Oregon var
Keikó aðallega tengdur ferðamönn-
um, sem komu í löngum röðum til að
skoða hann og sá áhugi þarf ekki að
dvína þó að Keikó sé í Eyjum.“
Guðlaugur segir að margir þættir
hafi ráðið úrslitum að Vestmanna-
eyjar vom valdar sem framtíðar-
heimili Keikó. „Það vom margir
staðir sem komu til greina, ekki bara
á Islandi heldur vom og önnur lönd
inni í þeirri mynd. Fyrir utan Vest-
mannaeyjar eru háymingaslóðir og
umhverfið mjög svo hentugt. En það
má ekki gleyma því að þegar farið var
að vinna í því að fá Keikó hingað
vom kallaðir til góðir ráðgjafar sem
kunna að vinna vinnuna sína og fóm
mjög faglega í þetta mál. Einnig
emm við líka að tala um það fólk sem
fylgir Keikó hingað. Margir þeirra
hafa kannski aldrei farið út fyrir sína
heimabyggð og búið í allt öðm vísi
samfélagi. Héma sáu menn til að
mynda að í Eyjum er þjónusta góð til
dæmis varðandi heilsugæslu og
annað slíkt sem fólk leggur mikið upp
úr. Hér em einnig góðar samgöngur
og ekkert sem hindrar með hvers
kyns aðföng sem nauðsynleg em.“
Guðlaugur segir að þegar hann líti
tíl baka sé þetta eins og ævintýri líkast
og hann sé ánægður með hvernig til
tókst. „Það má merkja það af við-
brögðum þeirra fjölmiðlamanna sem
hingað komu, því þeir voru mjög
ánægðir með alla aðstöðu og skipu-
lag. Þeir gátu unnið sína vinnu og
þurftu ekki að hafa neinar áhyggjur,
þess vegna.“
Þó segir hann að sitthvað vegna
komu Keikós hefði mátt gera öðru
vísi. Menn sjái það þegar litið er til
baka. „Að vissu leyti emm við við-
vaningar í að skipuleggja svona
uppákomu, því þetta var ekkert
venjulegt að umfangi. Erlendis er
fagfólk í að skipuleggja sambærileg
verkefni. Við fengum hins vegar
frábæra aðstoð frá Keikósamtök-
unum. Það var hvert svæði tekið fyrir
í smáatriðum og allir hjálpuðust að
við skipulagninguna. Þetta var unnið
við mjög erfíðar aðstæður og það
sem maður hefði kannski viljað sjá
öðm vísi var að gera almenningi
hærra undir höfði. Það voru hins
vegar fjölmiðlarnir sem léku þarna
stærra hlutverk á kostnað almennings,
en það er alltaf spurning hvar eigi að
draga mörkin þar á milli.“
Guðlaugur vildi að lokum koma
þakklæti á framfæri til allra sam-
starfsmanna sem unnu að þessu
vandasama verkefni. „Allir sem ég
talaði við vom tilbúnir til að taka þátt
í undirbúningnum að komu Keikós
og gera ferð hans sem besta úr garði
og vil að lokum þakka Vestmanna-
eyingum ánægjulegt samstarf."
Eyrún fjölmiðlanemi tók
púlsinn á heimspressunni

Ævintýralegt fískirí
r œcn.zznxn
1
Eyrún segir hað mikið æuintýri að hafa fengið að fylgjast með komu
Keikóstil Eyja.
Eyrún Gunnarssdóttir er nemi í
fjölmiðlafræði við Fjölbrautar-
skólann í Breiðholti. Henni þótti
mjög spennandi viðfangsefni að
kanna hvernig fjölmiðlar tækju á
komu Keikós til Islands. Hún er í
lokaáfanga fjölmiðlafræðinnar og
ákvað að ganga í verkefnið út frá
hugmyndinni: „Keikó kemur
heim“. Hún setti sig í samband við
Nolan einn þjálfara Keikó og Hall
Hallsson fulltrúa Keikósamtakanna
sem tóku málaleitan hennar vel og
kom hún til Eyja á Keikódeginum
og fylgdist með umfjöllun erlendra
og íslenskra fjölmiðla.
Eyrún segir að það hafi vakið
nokkra athygli og jafnvel hlátur félaga
hennar að ætla sér í þetta verkefni.
„En þetta var ómetanleg reynsla og
skemmtilegt verkefni fyrir nema á
fjölmiðlasviði. Reyndar studdi það
mig í þessari ákvörðun að kærastinn
minn er úr Eyjum og það gerði mér
auðveldara um vik að fylgjast méð
öllum atburðum hér í Eyjum.“
Eyrún vill meina að það sem hafí
rekið hana í íjölmiðlafræðina sé fyrst
og fremst forvitni og það var einnig
forvitnin sem rak hana af stað í
heimkomu Keikós. „Eg fékk
smjörþefinn af þessu og langaði að
vita meira. Eg byrjaði á því að afla
mér upplýsinga á Intemetinu, en þar
var óhemju mikið magn upplýsinga
unt Keikó og allt tilstandið í kringum
hann. Svo safnaði ég saman efni úr
blöðum og þar inni var líka umfjöllun
Frétta um málið. En markmiðið sem
að ég lagði upp með var að fá heild-
arsýn og hvemig fjallað var um málið.
Ég ræddi líka sjálf við fólk og fékk
mat þess á öllu þessu fjölmiðlamáli í
kringum Keikó.“
Hvemig fannst þér svo fjölmiðlar taka
á þessu máli?
„Mér fannst þetta í æsifréttastíl og
öll umgjörðin í þeim dúr. Þetta er
óhemju magn upplýsinga, og það sem
fór í umræðuna í fjölmiðlunum var oft
minniháttar mál, eins og hvort Keikó
væri graður eða veikur. Þetta endur-
speglaðist líka í umræðunni á
blaðamannafundinum eftír að Keikó
var kominn í kvínna. Hann var
vægast sagt dramatískur og endur-
speglaði ákveðið undirliggjandi
við-horf um það hvemig fólk sem
stendur fyrir einhver málefni getur náð
tökum á svona sal. Þegar læknir
Keikó hafði talað var klappað og
feginstraumur fór um salinn. Keikó
var því kominn heim í vissum
skilningi og var í ömggum höndum.“
En hvemig upplifðir þú fjölmiðla-
fólkið á vettvangi og í
fjölmiðlasetrinu?
„Fyrir mér er fréttamennska eins og
baktería. Þetta er ákveðin stressfíkn
og ekki laust við að maður hafí
skynjað andrúmsloftið þannig. Hins
vegar sá maður hvað sjónvarp hefur
mikla yfirburði í að vera fyrstir með
fréttir í beinni útsendingu, þó að blöð
nái líka að koma sinni sýn á framfæri,
enda fannst mér margir vera að skrifa
þama fyrir morgunblöð. En það var
stressið sem var aðal einkennið á
þessu liði. Kannski er ég ekki týpa í
þetta. Kaffíð og sígarettan var einnig
áberandi.“
Eyrún segir að fyrir hana hafí þetta
verið mikið ævintýri og upplifun og sé
ómetanlegt að hafa fengið að fylgjast
með þessum atburðum í Éyjum.
„Kannski er ég ekki týpan í þetta, en
það gæti verið spennandi að fá að
spreyta sig.“
Að lokum vildi Eyrún koma á
þakklæti til allra þeirra sem greiddu
götu hennar í sambandi við þetta
verkefni. „Og án þess að á nokkum sé
hallað vil ég nefna Bjarka Brynjarsson
og Guðlaug Sigurgeirsson, sem vom
mjög svo elskulegir í alla staði.“