Fréttir - Eyjafréttir - 18.09.2003, Blaðsíða 16

16
Fréttir / Fimmtudagur 18. september 2003
mmmiKM
"ir
PI^'rT'/T t ~ l.: *~:í' ^
>11 .íæB • 11 4ÆriiB n U r j 1 1 '%iA tk. A
URÐAVEGUR, myndin sem Guðgeir Matthíasson málaði í sumar. Aðalsjónarhornið er í'rá hólnum vestan gömlu sundlaugarinnar en Guðgeir segist hafa „fantaserað“ myndina
nokkuð, kafað dýpra í myndina sem hann studdist við, lyft sumum húsanna og hliðrað öðrum til, þannig að þau sæjust og nytu sín betur. Að því leyti er myndin ekki „kórrétt“
sögulega séð, heldur sjálfstætt listaverk sem gefur engu að síður góða mynd af þessu umhveríi eins og það var.
Eg mála ekki eftir ljósmynd
-en ég skal vinna eftir henni, segir Guðgeir Matthíasson um tilurð
myndarinnar á norðurhlið mjölskemmu FES
Myndirnar sem Guðgeir
Matthíasson hefur málað á
húsveggi, bæði áður og
svo nú í sumar, hafa vakið
verðskuldaða athygli. Ekki
síst stærsta myndin, á
norðurgafli mjölskemmu
Isfélagsins og ber nafnið
Urðavegur. Þar má sjá
húsin sem stóðu við
austanverðan Urðaveginn
og hús úr næsta nágrenni
þeirra, við Landagötu,
Heimagötu, Grænuhlíð,
Helgafellsbraut og fleiri
götur. Hefur oft mátt sjá
fólk standa við myndina og
rifja upp sögu húsanna,
sem flest urðu hrauninu að
bráð 1973, og þá ekki
síður sögur af mörgum
nafnfrægum íbúum þeirra
Guðgeir segir að
upphafið að þessari mynd
hafi verið að Runólfur
Gíslason frá Hvanneyri hafi
komið til sín árið 2000
með gamla Ijósmynd af
svæðinu og sagt við sig:
„Málaðu þetta."
Guðgeir svaraði því með því að segja:
„Nei, ég mála ekki eí'tir ljósmynd en
ég skal vinna eftir henni.“
„Þannig byrjaði þetta nú,“ segir
Guðgeir og brosir. „Og ég get sagt þér
að þetta sagði ég nú bara við Runa af
mínum húmor. Og líka það að ég hef
aldrei getað hugsað mér að fara að
kópera eitlhvað og kalla mitt verk. Ef
menn vilja sjá mynd málaða eftir
ljósmynd þá geta þeir farið í Spari-
sjóðinn og kíkt á vegginn þar. Þetta er
kannski ekki ósvipað því og þegar
kvikmynd er gerð eftir sögu úr bók.
Kvikmyndin verður aldrei nákvæm
eftirmynd af bókinni og áekki að vera
það, kvikmyndagerðarmaðurinn
„fantaserar" með efnið og skapar því
nýjan búning. Myndin uian á mjöl-
skemmunni styðst vissulega við ljós-
myndina en ég ákvað að „fantasera"
hana verulega, t.d. færði ég sum húsin
til þannig að þau nytu sín betur en
væru ekki í hvarfi við önnur. En ég
held að höfuðatriðin í þessu verki séu
í því ljósi sem fólk man þau.“
Guðgeir er sjálfur uppalinn á þess-
um slóðum. Foreldrar hans, þau
Matthías skreðari og Unnur Pálsdóttir,
bjuggu í húsinu Vinaminni á homi
Heimatorgs og Urðavegar og þar var
heimili Guðgeirs frá því hann var sjö
ára og fram yfir unglingsár þegar hann
stofnaði sjálfur sitt heimili.
„Ég get ekki neitað því að margt er
farið að dofna úr minningunni um
þessar slóðir, enda er ég kominn á
sjötugsaldurinn og mér finnst orðið
erfiðara að hugsa til baka en áður var.
Til dæmis vom sum húsanöfnin
algerlega dottin úr kollinum á mér.
Ég held að ljósmyndin, sem ég
studdist við, sé tekin á sjötta ára-
tugnum, alla vega er hún tekin áður en
farið var að byggja á Gjábakkatúninu
sem er í miðjum myndfletinum. Og
aðalsjónarhornið er frá hólnum vestan
við sundlaugina.
Ég byrjaði að mála í Eyjum í byrjun
júní í sumar. A þessari mynd byrjaði
ég 15. júní og var í fimm vikur að
Ijúka henni en alls var ég hér að mála í
sjö vikur. Aður var ég þó búinn að
vinna verulega undirbúningsvinnu,
byrjaði í nóvember 2001 að teikna
þetta upp heima hjá mér.“
Nú er á þessari mynd aðeins
austurhlutinn af Urðaveginum, hvað
með hinn hlutann og svo önnur hverfi
sem einnig fóru undir hraun. Megum
við eiga von á að því verði gerð skil
síðar?
„Ég er með vesturpartinn af Urða-
veginum í kollinum og meira úr
austur- og miðbænum, svo sem
kvosina kringum Þingvelli og gömlu
Rafstöðina. Ef mér endist aldur og
heilsa til er aldrei að vita nema
eitthvað af því sjái dagsins Ijós. En
allt kostar þetta vinnu og peninga."
Guðgeir er að fiytja til Eyja á ný,
stefnir á að vera alkominn hingað I.
nóvember. Vtirhannorðinnþreytturá
höfuðborginni?
„Reykjavík er orðin borg gleymsk-
unnar. Landsbyggðin gleymist í
þögninni. Það er ýmislegt í Reykjavík
sem landsbyggðin fer á mis við, bæði
pólitískt og efnahagslega. Þegar ég
fiutti héðan á sínum tíma gaf ég þá
yfirlýsingu að ég ætlaði að vera í
Reykjavík í tvö til þrjú ár. Síðan eru
liðin átta ár og löngu kominn tími á að
standa við yfirlýsinguna. Ég hlakka til
að fara að fýlgjast með bæjarmálunum
og félagsmálunum á nýjan leik. Og
svo eigum við húsið okkar ennþá,
Akurey við Vestmannabraut, seldum
það ekki sem betur fer og það er allt
konunni að þakka.
En á þessari stundu er mér efst í huga
þakklæti til allra þeirra sem studdu
mig til góðra verka í sumar þegar ég
var hér að mála. Og ég hlakka virki-
lega til þess að vera alkominn heim á
ný.“
GUÐGEIR við Urðavegarskiltið sem komið hefur verið upp á hrauninu: „Ég held að höfuðatriðin í
þessu verki séu í því Ijósi sem fólk man þau.“