Harmonikublaðið - 01.06.2002, Blaðsíða 10

VIÐTAL
HARMONIKUBLAÐIÐ
Ingvi Vadav
Mikií gróska hefur verið í
harmonikukennslu á Akureyri
nú síðustu árin, jöfn og stöðug
fjölgun nemenda. Nú kynnumst
við þeim manni sem mest hef-
ur brotið á í þessum efnum
Ingva Vaclav tónlistarkennara.
Ingvi Vaclav Alfreðsson er
fæddur í Póllandi. Fluttist til
Dalvíkur 1986 ásamt eigin-
konu sinni Dórótheu Tómas-
dóttur. Kenndi við Tónlistar-
skóla Dalvíkur í tvö ár, fluttist
þá til Akureyrar og kennir nú
bæði við Tónlistarskólann á
Akureyri og Tónlistarskóla
Eyjafjarðar.
Fyrst spyrjum við Vaclav.
Hvar ertu fæddur?
Ég er fæddur 1950 í Chrza-
nów í Póllandi, það er bær svip-
uður Akureyri að stærð.
Hvervoru fyrstu kynni þín af
harmonikunni?
Ég fluttist með foreldrum
mfnum rúmlega 1/2 árs gamall
til bæjar sem heitir Oswiecim
þar sem faðir minn fékk vinnu í
efnaverksmiðju og nokkrum
árum síðar kynntist ég harmon-
ikunni í tónlistarskólanum sem
þar var.Þetta var þegar ég var 9 ára gam-
all og þá byrjaði ég að læra á harmoniku.
Þess má geta að harmonika var fyrsta
hljóðfærið á minni lífsleið og ég byrjaði
að læra á harmoniku af gerðinni „Welt-
meister". Síðan eignaðist ég „Victoriu" og nú
finnst mér skemmtilegast að spila á fjög-
urra kóra „Exelsior" með fjjórum höku-
skiptingum, þá sem ég kenni á í skólan-
um.
Hver voru tildrög þess að þú fluttist
til íslands?
Þannig var að á kommúnistatímanum
í Póllandi var skólaganga ókeypis og
menntun á háu stigi. En eftir nokkurra
ára vinnu f Póllandi fór ég að leita eftir
vinnu erlendis, það var því atvinnuleit og
persónuleg sambönd kunningja minna í
Amsterdam við íslendinga þar, sem urðu
til þess að ég sótti um vinnu á íslandi.
Dalvík varð fyrir valinu enda verið að leita
eftir tóníistarkennara þar. Ég fíuttist sfð-
an til Dalvíkur um miðjan september '86
og byrjaði að kenna á tréblásturshljóð-
færi og harmoniku við tónlistarskólann
þar. Konan mín kom svo 4 vikum síðar.
Hvað varstu lengi við kennslu á Dal-
vík?
Ég kenndi þar í tvo vetur en byrjaði
líka að kenna við Tónlistarskólann á Ak-
ureyri veturinn 1987 og tók þá ennfremur
þátt í uppfærslu á ýmsum söngleikjum
hjá Leikfélagi Akureyrar sem harmoniku-
leikari t.d. Emil f Kattholti og fleiri. Það
var mikil vinna að spila á harmonikuna í
söngleikjunum m.a. vegna þess að píanó
var ekki til staðar og um það leiti byrjaði
ég líka að kenna á harmoniku á Akureyri.
Raunar var það þannig að þetta mikla
harmonikuspil í söngleikjunum virtist
vekja áhuga fyrir harmonikuleik og fólk
kom og spurði hvort kennt væri á
harmoniku í skólanum.
Hvenær byrjaði svo kennsla á harm-
oniku fyrir alvöru í Tónlistarskólanum á
Akureyri?
Á tímabili virtist áhugi skólastjórn-
enda lítill fyrir harmonikukennslu þótt
áhugi almennings væri vakandi. Árið
1993 hófst svo kennsla á harmoniku á ný
fyrir alvöru eftir nokkurra ára hlé og eftir
7 tií 8 ár tókst að móta 100% stöðu fyrir
harmonikukennara. En áður hafði ég
einnig kennt við Tóniistarskóla Eyjafjarð-
ar og kenni reyndar enn, enda mjög góð
samvinna milli skólanna. Skólastjórarnir
þeir Guðmundur Óli Gunnarsson, Atli
Guðlaugsson og núverandi skólastjóri
Helgi Svavarsson voru allir og eru mjög
velviljaðir nemendum og kennurum hvað
varðar harmonikukennslu.
Eins og við vitum er harm-
onikan mjög fjölbreytt hljóð-
færi og vegna þess var nauð-
synlegt að búa til nótnasafn
sem uppfyllti bæði klassískar
og þjóðlegar kröfur hljóðfæris-
ins og eins og skiljanlegt er átti
ég ekki í erfiðleikum með upp-
byggingu á klassíska hlutanum
sá hluti var frá námsárum mín-
um í Academy of musik in Cracow,
t.d. tónstigar, æfingar, fjölrödd-
uð tónlist og konserttónlist í
sérstökum útsetningum fyrir
harmoniku. Nokkuð snemma
eftir komuna til íslands kynnt-
ist ég manni að nafni Gunnar
lónsson, gítarkennara og hann
varð þá fyrstur að liði við að
bæta verulega í harmoniku-
nótnasafnið mitt. Nokkrum
árum síðar, ekki fyrir löngu,
kynntist ég Þór Steinberg Páls-
syni. Vil ég þakka báðum þessum mönn-
um ómetanlegan stuðning við uppbygg-
ingu harmonikunótnasafnsins við Tón-
listaskóla Akureyrar. Gunnar sá um
konserttónlist aðallega en Þór Steinberg
um þjóðlega hlutann, einleik og samspil
sem nýtist bæði byrendum og lengra
komnum.
Einnig vil ég þakka Félagi Harmoniku-
unnenda við Eyjafjörð fyrir mikinn stuðn-
ing við harmonikukennslu sérstaklega
fyrir kaup á lítilli harmoniku fyrir yngri
nemendur. Það hefur gert þeim kleift að
kynnast hljóðfærinu áður en ákvörðun
um kaup á eigin hljóðfæri yrði tekin. Því
fleiri sem fá tækifæri til að kynnast hljóð-
færinu því fleiri verða eftir sem velja það
sem sitt hljóðfæri.
Hvað finnst þér að eigi að vera mark-
mið í harmonikukennslu?
í mínum augum er aðalatriðið að brúa
Ingvi Vaclav með „Hohmer student", sem kennt er á í skólanum.
HI3P