Harmonikublaðið - 01.12.2010, Síða 6

Hver er fyrsti kvenformaður FHUR,
elsta harmonikufélagsins á íslandi?
Elísabet Halldóra Einarsdóttir, formaður Félags harmonikuunn-
enda í Reykjavík.
Ég heiti Elísabet Halldóra Einarsdóttir og
er fædd þann 15. sept. 1951 á Akranesi en
er ættuð vestan af fjörðum. Foreldrar mínir
hétu Einar Gíslason skipstjóri og Elísabet
Sveinbjörnsdóttir Ijósmóðir. Þau fluttu frá
Súðavík vorið 1951. Á Akranesi ólst ég upp
og átti góða æsku í fimm systkinahópi
þeirra Sillu, Gísla, Rögga, Dobbu og Rósu.
Systkini mfn rifjuðu ýmislegt upp þegar ég
varð fimmtug. Gísli bróðir sagði m.a. „Það
er fyrst sem maður man hana Elsu systur
að hún var sísyngjandi, síhlæjandi, pískr-
andi við vinkonur sínar um ...“ Silla systir
sagði að ég hefði verið fljót að læra að tala
og syngja og lærði undrafljótt þau lög sem
mérþóttu skemmtileg. Égvarfjögursumur
í sveit á Ytri-Rauðamel á Snæfellsnesi hjá
góðu fólki. Vann sfðar hjá Kaupfélagi
Suður-Borgfirðinga (KSB).
Ég flutti afSkaganum íyára erégfóríHús-
mæðraskóla Blönduóss. Vann ímötuneyti
skólanna á Laugarvatni 1969-70 og kynnt-
ist þar mannsefni mínu, Reyni Elíeserssyni.
Við giftum okkur árið 1972 og eigum þrjú
börn, þrjú tengdabörn og þrjú barnabörn.
Þau eru búsett í Reykjavík, Borgarfirði og
Japan. Ég var aðallega heimavinnandi
þegar börnin voru lítil. Seinna vann ég við
bankastörf hjá Iðnaðarbankanum, íslands-
banka og Sparisjóði Vélstjóra. Ég lauk
stúdentsprófi frá Öldungadeildinni í Hamra-
hlíð um vorið 2000. Árið 2003
ákvað ég að sækja um nám við
Kennaraháskóla íslands og
Háskóla íslands. Fékk inni í HÍ
og tók þaðan BA próf í íslensku
2006. Lauk svo diplomaprófi í
kennsluréttindum fyrirgrunn-ogframhalds-
skóla 2007. Kenndi við Vesturbæjarskól-
ann, fslensku fyrir útlendinga 2007-2008
og hef sótt námskeið við Háskólann.
Ég fékk snemma áhuga á söng og hljóð-
færaleik og hlustaði með athygli á lög í
útvarpinu og lærði lögin og textana. Tvö
elstu systkini mín spiluðu á hljóðfæri og
foreldrar mínir sungu mikið. Afi minn spil-
aði á tvöfalda harmoniku. Hann lærði af
norsku hvalveiðimönnunum og þannig
kynntist ég Lördagsvalsen og fleiri gömlum
og góðum lögum. Jónatan móðurbróðir
minn og Haukur Daníels frændi minn voru
líka góðir á nikkurnar. Gítarinn varð fyrsta
hljóðfærið mittogum 12 árafékkéglánaða
bók um gítargrip með nokkrum lögum. Gísli
bróðirátti ágæta harmoniku (Weltmeister
ef ég man rétt) sem ég fiktaði
við og hann sagði mér aðeins
til. Svo keypti ég mér litla svarta
Weltmeister harmoniku á 650
krónur þegar ég var 15 ára.
Ég spilaði lítið meðan börnin
voru ung. Grettir Björnsson og
John Molinari voru og eru alltaf
í uppáhaldi hjá mér og seinna
bættust þeir við Bragi Hlíðberg,
Reynir Jónasson og Lars Ek.
Fleiri góðir íslenskir og erlendir
harmonikuleikarar hafa bæst f
hópinn. Þegar ég fékk nýja
svarta Parrot harmoniku fór ég
ítíma hjá Gretti Björnssyni árið
1981. Ég var í námi hjá honum
u.þ.b. tvö ár og lærði nótna-
lestur og tónfræði í Tónskóla
Sigursveins. Ennþá á ég miða með tilsögn
frá Gretti um belgnotkunina og margt fleira
rifjast upp. Þegar ég varð fertug fékk ég
svo Bugari harmonikuna, sem frændi minn
hafði séð og prufað norður á Akureyri í
versluninni hjá Pálma og hana nota ég enn.
Aðaláhugamálin fyrir utan harmonikuna
hafa verið söngur, dans, fjallgöngur, ferða-
lög innanlands og til annarra landa og
tungumálanám. Auk dönsku.ensku og
þýskukunnáttu hef ég sótt námskeið í
spænsku og japönsku og er að læra á pfanó
og bjástra við eina diatóniska þriggja raða
hnappanikku.
í Félag harmonikuunnenda ÍReykjavfkgekk
ég árið 1987 og byrjaði þá að æfa með
hljómsveit félagsins og hef gert það með
nokkrum hléum. Spilaði með félögunum í
Léttum tónum frá 1993 og urðum við fræg
af mynd og blaðagrein í Svíþjóð. Fljótlega
starfaði ég með skemmtinefnd félagsins
og frá þeim tíma hef ég meira eða minna
verið viðloðandi skemmtinefnd eða stjórn.
Núna er annað starfsár mitt sem formaður
og hafa þessi árverið mjöglærdómsrík. Ég
er þakklát fyrir að eiga góða félagsmenn
að sem ég get leitað til og á engan er hallað
þó ég nefni Friðjón Hallgrfmsson sérstak-
lega.
Ég nýt þess að sækja harmonikumót víðs-
vegar um landið. Harmonikumótin á íslandi
eru líkt og ættarmót þar hittir maður góða
félaga úrstórharmoniku-.fjölskyldunni þar
sem við spilum, spjöllum, dönsum og
syngjum saman. Margar góðar minningar
lifa.
Ég vil að lokum óska öllum harmoniku-
félögum landsins góðs gengis.
Hljóðfærasafn Elísabetar.