Harmonikublaðið - 01.12.2010, Síða 8

Maður forsmáir nú ekki gjafirnar
frá elskunni sinni
Alli ísfjörð lítur til baka, í spjalli við Björn Björnsson
Tilefni þessa spjalls er, að fyrir allnokkru
komst Harmonikublaðið á snoðir um, að
fyrsta laugardag í Þorra, árið 1961 hafði
verið haldið eitt herlegt þorrablót í félags-
heimilinuSólvangi áTjörnesi ÍSuður Þing-
eyjarsýslu. Þetta þorrablót var svo sem
ekkert öðruvísi í laginu en verið hafði um
árabil, þar komu sveitungarnirsaman, allir
sem vettlingi gátu valdið og gerðu sér
glaðan dag, snæddu þorramatinn, reyktan,
kæstan, súran, hertan og saltan og sungu
svo og dönsuðu af hjartans list. En það sem
var öðruvísi en áður var, að fyrir dansi lék
nú kornungur Húsvíkingur, Aðalsteinn
ísfjörð ásamt hljómsveitinni GH kvartett og
var þetta fyrsta ballið þar sem hann hafði
veg og vanda af tónlistinni.
ítiiefni þess að hálföld er síðan Alli ísfjörð
mætti með nikkuna til leiks og fór að þenja
hana á böllum, ætlar hann að endurtaka
leikinn fyrstu helgi í þorra árið 2011, á sama
stað, með tvo meðhjálpara og nú mun ekki
verða síðra fjörið heldur en fyrir fimmtíu
árum. Og um þennan hálfrar aldar tón-
listarferil vildi blaðið gjarna heyra.
Aðalsteinn ísfjörð Sigurpálsson erfæddur
á Húsavík þann 13. febrúar 1947, sonur
hjónanna Önnu Huldu Símonardóttur frá
Siglufirði og Sigurpáls ísfjörð Aðalsteins-
sonar frá Húsavfk, þar ólst hann upp og þar
ánetjaðist hann tónlistinni fyrir lífstíð.
Aðalsteinn er giftur Unni Sigfúsdóttur frá
Sandhólum á Tjörnesi og eiga þau þrjú
börn: Sigurpál og Lindu Rós, sem búsett
eru á Sauðárkróki ogÁsu Birnu, sem býr í
Reykjavík. Barnabörn þeirra Aðalsteins og
Unnar eru fimm.
En þannig byrjaði þetta allt saman ogvildi
þannigtil, að sjö ára strákur erá leið heim
úr skólanum á kyrrum vetrardegi og hefur
strandað f götunni sinni og ekki hálfnaður
heim, - hann stendur með töskuna á bakinu
eins og dæmdur, framan við lokaðan bfl-
skúr og starir á hurðina rétt eins og hún
muni opnast ef hann bara starir á hana
nógu lengi.
Og hann stendur þarna vegna þess að nú
er aftur farið að spila á harmonikuna þarna
inni. Hann hefur heyrt þetta mörgum,
mörgum sinnum og alltaf hefur hann sár-
langað til að fara inn, fá að sjá hann spila,
kannski að fá að prófa að spila. En hann
hefur aldrei haft uppburði í sér
til að stíga þetta skref.
Án þess að sú ákvörðunin sé á
einhvern hátt meðvituð, þá ger-
8
Aðalsteinn ísfjörd Sigurpálsson.
ist það einmitt núna og eins
og ósjálfrátt gengur hann að
hurðinni.tekuríhúninn, opnar
og stígur inn, - og það sem
meira er hann fær að prófa að
spila - og frá þessari stundu
verður ekki aftur snúið.
Þannig hófust kynni Alla ísfjörð
af harmonikunni, sem átti eftir
að vera honum trú fylgikona,
með hléum þó, allt til þessa
dags.
Eftir að hafa fengið að renna
fingrum yfir gljáfægt nótna-
borð nikkunnar í fyrsta sinni,
finna þyngd henni í fanginu,
uppgötva hvernig hann ein-
hvern veginn tengdist hljóð-
færinu með taug sem auðfinn-
anlega yrði ekki svo léttilega
slitin, þá hófst nú skelegg bar-
átta ogeinarðuráróðurstráks-
ins við foreldra sína til þess að
sannfæra þau um að hann yrði að eignast
harmoniku. Eins og oftast vill verða þegar
vel er á málum haldið endaði baráttan með
fullnaðarsigri oghann eignaðist sitt fyrsta
hljóðfæri, þá sjö ára gamall. Þessa nikku
á hann ennþá, vissulega er hún farin að
láta á sjá og orðin nokkuð löskuð og lúin,
enda hefur hún marga fjöruna sopið ásamt
eiganda sínum.
Áþessum árum var ekki almennttónlistar-
skólanám barna og unglinga ogAlli ísfjörð
léksérað nikkunni sinni, án nokkurra utan-
aðkomandi áhrifa eða tilsagnar og náði
fljótlega góðum tökum á gripnum, svo
góðum að flestir sem til hans heyrðu urðu
til að hvetja hann til dáða og að láta hvergi
deigan síga og nágrannarnirgerðu aldeilis
ekki athugasemdir þegar hann að sumrinu
settist út á svalir og tók nokkra vinsælustu
slagarana.
Stúkan og fyrstu hljómsveitirnar
Alli hélt áfram að spila og kom víða við,
meðal annars kom það f hans hlut þegar
hann var níu eða tíu ára að leika inngöngu-
lagið í stúkunni - með einum fingri, mesta
lagi tveimur, fyrsta hluta lagsins Washington
Post, áður en fundir hófust, en tónlistar-
maður stúkunnar, var þegar hér var komið
sögu kominn í gagnfræðaskólann og því
ekki lengur gjaldgengur í barnastúkunni.
Þessum starfa sinnti Alli þann tíma sem
hann var í barnaskóla og í stúkunni þar.
Veturinn '59 stofnaði hann svo ásamt
tveimur bekkjarbræðrum sínum þeim
Þórhalli Aðalsteinssyni sem léká píanó og
Sigþóri Sigurjónssyni sem léká trommur
sitt fyrsta band, Skólahljómsveit Barna-
skóla Húsavíkur og varð sú hljómsveit
býsna vinsæl meðal nemenda.
Þannig sleppti tónlistin ekki tökunum á Alla
ísfjörð og um leið og hann komst upp á
gagnfræðastigið varð fyrst til GH kvartett-
inn en sfðan GH kvintettinn ogvarsú hljóm-
sveit við lýði allt til 1963.
Á þessum skólaárum hafði Alli uppgötvað
fleiri spennandi hljóðfæri og 13 ára gamall
byrjar hann að leika með Lúðrasveit Húsa-
víkur og nú var aðalhljóðfærið klarinett,
en síðar var það hljóðfæri sett til hliðar og
saxófónninn, sem var ómissandi í rock'n
roll tónlistinni sem á þessum tíma varalls-
ráðandi á öllum dansleikjum, ýtti lúðra-
sveitinni og klarinettinu til hliðar og varð
saxinn hans aðalhljóðfæri um árabil. Alli
segir að þessi ár í túðrasveitinni hafi verið
sér mjög mikilvæg, því að þarna náði hann
undirstöðuatriðum í nótnalestri sem hafi
gagnast sér vel sfðar, þó leikni í þessum
fræðum hafi ekki verið neitt sérstök.
Sveitaböll og héraðsmót
Og danshljómsveitirnar komu hver af ann-
arri. Þegar eftir skyldunámið gekk Alli í Hauk-
ana, sem vegna deilna við sunnlenska hljóm-
sveitsem líka kallaði sig Hauka, breytti um
nafn og hét upp frá því Húsavíkur Haukar.