Fréttir - Eyjafréttir - 13.09.2007, Síða 9

Fréttir / Fimmtudagur 13. september 2007
9
na í bæjarstjórn:
ína manna í pólitíkinni
Bertha: -Ég vissi alltaf að hugur hans stefndi í þessa átt, örugglega á undan honum sjálfum. Hann
hefur alltaf haft áhuga á þjóðfélagsmálunum og markvisst æft sig á viðmælendum.
Hvar er Bertha 1 Johansen fcedd og uppalin?
„Ég fæddist í Reykjavík og er elst þriggja
systkina, Gyða Dan sem er rúmum tveimur
árum yngri en ég og Hallur Dan sem er
rúmum átta árum yngri en ég. Foreldrar mínir
eru Rósa Thorsteinsson og Þórhallur Dan
Johansen. Fjölskyldan bjó fyrstu 5 árin í
Breiðholtinu, svo fluttum við í Espigerðið og
þar hóf ég skólagöngu mína. Við bjuggum
þar í 3 eða 4 ár en þá fluttum við út á Sel-
tjamames. Það var mjög gott að alast upp á
Nesinu. Ég ímynda mér að það geti verið
svipað því og að alast upp hér í Eyjum. Lítið
samfélag og allt á sama stað, stutt í alla vini,
stutt í skólann, tónlistarskóla, íþróttahúsið og
fleira.
Ég átti frekar áhyggjulausa og skemmtilega
æsku. Ég átti fullt af vinum sem bjuggu
nánast allir á sama blettinum, vestast á
Nesinu, ég stundaði bæði handbolta með
Gróttu og fótbolta með KR, lærði á píanó og
sótti ballett í Þjóðleikhúsinu.
Er sest aftur á skólabekk
Við hvað starfar þú?
-Sl. 10 ár hef ég verið að kenna íslensku við
Framhaldsskólann í Vestmannaeyjum en núna
er ég í ársleyfi frá kennslu og er sest aftur á
skólabekk. Ég er að stúdera verðbréfavið-
skipti við Háskólann í Reykjavík. Það má
segja að ég sé að fikra mig aftur inn á það
svið sem ég stefndi að á sínum tíma. Þegar ég
var 15 ára þá var ég búin að ákveða að fara í
Verslunarskólann, fara síðan í viðskiptafræð-
ina og sérhæfa mig sem endurskoðandi. Mér
fannst þetta mest heillandi á menntaskóla-
árunum enda gekk mér alltaf best í
stærðfræði, hagfræði og bókfærslu.
Hvað gerðist þarna í millitíðinni? -Já, hvað
gerðist? Það er góð spuming, sérstaklega í
ljósi þess að ég var svo ákveðin í þessu. Ég
held að sjarminn hafi farið eftir að ég fór að
vinna við bókhald hjá skipasmíðastöð eftir
stúdentinn. Mér fannst það svolítið einmana-
legt starf að vera innan um pappíra allan
daginn. Mig langaði að starfa með fólki. Eftir
miklar pælingar ákvað ég á endanum að skrá
mig í hugvísindadeild og lesa íslensku.
Ég veit ekki af hverju íslenskan varð fyrir
valinu af því að nú var ég bara meðalnemandi
í íslensku og ekkert sérstaklega vel lesin, svo
að ég sé hreinskilin. En ég hugsaði að þetta
væri þá alltaf góður gmnnur til þess að
byggja á. Þegar ég var komin á 2. ár þá fann
ég mig sérstaklega vel í málvísindum og
valdi þá áfanga sem fjölluðu um íslenskt mál
bæði að fomu og nýju. Það var þá sem ég
ákvað að fara í talmeinafræði.
Svo ég kláraði að lesa íslensk fræði til BA-
prófs og ákvað síðan að taka kennsluréttindin
einfaldlega upp á atvinnuöryggi. Ég var ekki
endilega að hugsa um að leggja kennsluna
fyrir mig en ég hugsaði með mér að BA-próf
eitt og sér gæfi manni engin starfsréttindi.
Svo þetta var niðurstaðan. Við Elliði vomm
saman í kennsluréttindanáminu og útskrif-
uðumst 1996. Þá héldum við út til Dan-
mörku, hann í mastersnám í sálfræði og ég í
talmeinafræðina.
Þegar við höfðum verið þar ytra í hálft
annað ár þá komum við heim í jólafrí sem er
ekki í frásögur færandi nema að Ólafur
Hreinn, skólameistari við FIV, hafði samband
við okkur og spurði okkur hvort við gætum
kennt eina önn. Þá stóð þannig á hjá okkur að
ég hafði gert hlé á námi vegna þess að þá
vomm við nýbúin að eiga okkar fyrsta bam
og Elliði var að vinna að mastersritgerðinni.
Svo að það var ekkert því til fyrirstöðu að
vera eina önn hér og kenna og halda síðan
aftur út um vorið og halda áfram. En okkur
líkaði vel í kennslunni svo við ákváðum að
flytja heim. Ég segi stundum að ég sé enn í
jólakjólnum. Én ég hef aldrei séð eftir því,
mér líkar mjög vel í kennslunni og Fram-
haldsskólinn í Vestmannaeyjum er mjög
góður vinnustaður.
Strax ástfangin af Eyjunum
Hver voru þínfyrstu kynni afEyjum? -Mér
finnst alltaf gaman að segja frá mínum fyrstu
kynnum af Vestmannaeyjum því ég varð strax
ástfangin af Eyjunum, segir Bertha dreym-
andi. -Það sem heillaði mig mest var
glaðværð Eyjamanna og samhjálpin. Það er
alltaf mesta fjörið þar sem Eyjamaður er,
segir Bertha hlæjandi.
-Nei, í alvörunni þá er einkum þetta tvennt
sem mér finnst einkennandi fyrir samfélagið
hér. Og mér finnst þetta enn þá eftir kynni
mín af Eyjamönnum í 18 ár. Það hefur ekkert
breyst þó ég þekki orðið innviði samfélagsins
betur núna. Mér er það svo eftirminnilegt
þegar ég kom til Eyja þá gerði það ekkert til
þó fólk stoppaði á bflum sínum út á miðri
götu og talaði saman og teppti þ.a.l. umferð-
ina. Fólk smeygði sér einfaldlega fram hjá.
Það er einhvem veginn aldrei neitt vandamál,
því er bara reddað. Það sem annars staðar er
vandamál er verkefni í Eyjum, sá hugsunar-
háttur líkar mér vel.
Fyrirmyndar kommúna
Hvar kynntist þú maka þínum og hvencer?
-Ég kynntist Elliða í gegnum strákana í
Fyrirmyndarbflstjórafélaginu. Þá hafði ég
þekkt þessa stráka í rúmt ár en aldrei hitt
Elliða. Mér er það svo minnisstætt að þeir
töluðu stundum um þennan Elliða, sögðu
okkur sögur af honum og ég hugsaði stund-
um með sjálfri mér að hann hlyti nú að vera
svoh'tið brjálaður.
En svo var það í október árið 1990 sem ég
hitti Elliða fyrst. Arið sem við bjuggum í e.k.
kommúnu ég, systir mín Gyða, vinkona mín
Sigrún og Svenni, þá bjuggu Jarl og Óli
Snorra saman í Breiðholtinu og buðu okkur
stundum í mat á sunnudagskvöldum. Þegar
við höfðum borðað og sátum inni í stofu að
spjalla kemur minn maður inn, nýkominn af
handboltaæfmgu, ferskur með trópí í annarri
hendinni og prinspóló í hinni. Ég man þetta
svo vel af því að mér fannst þetta engan
veginn passa saman. Hver drekkur eiginlega
trópí með prinspóló? En það sem kórónaði
innkomuna hjá manninum var að hann var í
leðurjakka og tríkot buxum sem voru svo
brókaðar, segir Bertha með stríðnisglampa í
augunum.
-Það varð þó ekki aftur snúið því ég féll
kylliflöt fyrir þessum manni. Hann fór að
venja komur sínar heim til mín og við vorum
byrjuð saman 28. desember 1990. Við vorum
ekkert að tvrnóna við þetta og fórum að búa
saman í janúar. Þá var Elliði í Háskólanum
og ég á síðasta ári í menntaskóla.
Pólitíkin hefur mikil áhrif á fjöl-
skylduna
Nú er maki þinn forustumaður í bœjarpól-
itíkinni. Kom þessi áhugi makans þér á óvart
eða vissir þú kannski alltaf að hugur hans
stóð til þess að vasast í pólitík?
-Ég ætla ekkert að draga úr þvt', auðvitað
hefur það mikil áhrif á fjölskylduna og heim-
ilið. Ég lít þó á þetta sem spennandi verkefni
sem hefur bæði kosti og galla. Annaðhvort
tekst maður á við það eins og það kemur fyrir
eða sleppir því. Við völdum að gera það og
við erum svo lánsöm að fjölskylda og vinir
standa dyggilega við bakið á okkur. Þetta er
ekki hægt án þeirra.
Aðspurð hvort þessi áhugi Elliða á pólitík
komi á óvart svarar Bertha því til: -Ég vissi
alltaf að hugur hans stefndi í þessa átt, ör-
ugglega á undan honum sjálfum. Hann hefur
alltaf haft áhuga á þjóðfélagsmálunum og
markvisst æft sig á viðmælendum. Ég man
þegar Svavar, bróðir Elliða, sagði frá því
þegar þeir bræður voru á rölti milli bæja hér í
bæ og Elliði tók alltaf upp sama
umræðuefnið á hverjum stað en alltaf með
mismunandi skoðanir og alltaf á móti gest-
gjafanum. Þegar þeir höfðu farið á nokkra
staði þá held ég að Svavari haft þótt nóg um,
bæði var hann alltaf jafnsannfærður eftir
hverja heimsókn, fannst Elliði alltaf koma
með réttu rökin á hverjum stað og t' senn
ruglaður og spurði bróður sinn: „A hvaða
skoðun ertu eiginlega?” -Mér skilst líka að
hann hafi æft sig á mömmu sinni og rökrætt
við hana frá 5 ára aldri og þau eru enn að.
Ég er pólitísk
Ert þú sjálf pólitísk? Hefðir þú sjálf getað
hugsað þér að bjóða þigfram?
-Já, ég er pólitísk og hef alltaf verið. Þá á
ég við að ég hef skoðanir á nærumhverfi
mínu og vil frekar vera gerandi í mótun þess.
Ég hef aldrei staðið frammi fyrir þeirri
spumingu hvort ég ætti að bjóða mig fram en
dreg í efa að ég hefði áhuga á slíkum störf-
um.
Nú er umrœðan og pólitíkin oft hörð í Eyjum,
bitnar það á heimilinu þegar mikið gengur á?
Hvað tekur þú helst nœrri þér í sambandi við
gagnrýni á Elliða ?
-Já, eins og ég sagði áðan þá hefur pólitíkin
bæði kosti og galla. Mér frnnst verst þegar
fólk leyfir sér að fara niður á það plan að
draga persónur pólitískra andstæðinga og
jafnvel vini þeirra og vandamenn inn í um-
ræðuna. Stjómmál snúast um málefni og
ákvarðanir. Umræðan á að gera slíkt hið
sama og öll málefnaleg gagnrýni er af hinu
góða og enginn er hafinn yfir slíka gagnrýni.
Auðvitað eru þær fjöldamörgu ákvarðanir
sem þarf að taka í 4000 þúsund manna sam-
félagi umdeilanlegar og ekki allir sáttir. Ég
þekki hins vegar minn mann og veit að hann
hræðist ekki ákvarðanir og er tilbúinn til að
standa og falla með þeim. Þá veit ég líka
sem er að hann missir ekki svefn yfir því þótt
fólk tali um hann og hefur aldrei leitast eftir
því að þóknast öðmm. Það er sjaldgæfur
kostur að mínu mati.
Kostirnir líka margir
Það hljóta líka að vera kostir. Er ekki líka
gaman að sjá góð mál ganga upp og hafa
þar með áhrif á samfélagið til góðs og er
pólitík mikið rœdd á heimilinu?
-Já, kostimir em sannarlega margir. Það eru
t.d. forréttindi að fá að vera þátttakandi í
mótun þess samfélags sem manni er kærast
og velur að búa í. Þetta hefur líka mótandi
áhrif á krakkana. Ég held að pólitík hljóti að
vera mikið rædd á heimilinu því til að nefna
dæmi þá tilkynnti 10 ára sonur okkur það í
óspurðum fréttum að hann vildi taka upp
evmna enda það ekki verjandi að skólatöskur
væru mikið ódýrari í Danmörku en hér á
landi. Krakkamir fylgjast vel með og finnst
þau vera gerendur f mótun síns umhverfis.
Það er í mínum huga mjög jákvætt.
Hvað finnst þér að mcetti fara betur í Eyjum
og hvað vantar okkur helst?
-Nú ríður á að stækka atvinnusvæðið og það
gerum við ekki nema með bættum samgöng-
um. Vestmannaeyjar byggðust upp í kringum
veiðar og vinnslu. Það hefur hins vegar orðið
breyting á og við verðum að horfast í augu
við að sú þróun heldur áfram. Samfélagið
hér þarf að stefna til móts við nýja tíma um
leið og við stöndum vörð um stöðu okkar
innan sjávarútvegs. Þetta tel ég að eigi að
vera aðaláherslan til þess að viðhalda blóm-
legri byggð og efla hana og styrkja.
Þá er ég einnig á því að þótt hvergi sé betra
að vera með böm þá megi enn gera betur svo
sem með aukinni aðstöðu og lægri gjald-
heimtu. Þar má t.a.m. nefna útivistarsvæði
við sundlaugina svo eitthvað sé nefnt. Það á
við alla grunnþjónustu sem sveitarfélag þarf
að bjóða upp á, það þarf stöðugt að vera á
tánum og vil ég sérstaklega benda á þjónustu
við aldraða. Hún þarf að vera í lagi.
Það er alveg Ijóst að við getum ekki boðið
upp á jafnmikið úrval af tómstundum og
stærri sveitarfélög. Þess vegna er svo gaman
að sjá jafn lítil félög eins og Fimleikafélagið,
Sundfélagið, Taflfélagið og Frjálsíþrótta-
félagið borið upp af nokkmm konum og körl-
um af svo miklum krafti. Það er eiginlega
alveg ótrúlegt hvað er boðið upp á hér, miðað
við fólksfjöldann. Það ber allt að sama
bmnni, það er þessi ótrúlegi kraftur sem dríf-
ur fólk áfram hér í Eyjum og er smitandi.
Reynir þú að hafa áhrifá makann í ein-
stökum málum?
-Nei, það held ég ekki. Við ræðum oft
málin, kosti og galla þeirra. Við höfum alla
tíð rætt mikið saman og Elliði leitar oft ráða
hjá mér eins og hjá svo mörgum öðmm,”
segir Bertha að lokum.
Samantekt: gudbjörg @ eyjafrettir. is