Fréttir - Eyjafréttir - 13.09.2007, Qupperneq 11

Fréttir / Fimmtudagur 13. september 2007
11
Með Helgafellið í bakgarðinum
Grein
Hildur Sif Thorarensen
Höfundur er nemi
Ég hef oft verið spurð af hverju í
ósköpunum mér hafi dottið í hug að
flytja til Vestmannaeyja. Upphaflega
var hugsunin sú að vera nær kær-
astanum sem er á sjó héðan en í
rauninni heilluðu Vestmannaeyjar
mig frá fyrstu kynnum. Þegar ég
stóð á sólpallinum í Herjólfi og
horfði á ljósin lýsa upp Heimaklett
og byggðina koma æðandi að mér
var eins og ég væri að sigla inn í
nýjan heim. Ósnortið lítið bæjar-
félag undan ströndu Islands þar sem
græðgin og spilling höfuðborgar-
svæðisins hafði ekki enn náð ból-
festu.
I Eyjum upplifi ég friðsemd sem ég
finn ekki lengur í Reykjavík. Fyrir
nokkrum árum leyndist hún á fáum
eftirlifandi grænum blettum en þau
auðu svæði fara hratt víkjandi fyrir
eilífum og óstöðvandi bygginga-
framkvæmdum. Hér leita ég ekki
grasbletta heldur geng upp götuna
og er komin út í náttúruna þar sem
ekkert heyrist nema örlítill sjáv-
amiður í fjarska og suðið í vindinum
sem leikur ósjaldan við Eyjar.
Finn ekki fyrir innilokun
Færð þú ekki innilokunarkennd að
komast ekki í burtu þegar þú vilt?,
hafa margir Reykvíkingar spurt mig.
Það er svo einkennilegt að ég finn
ekki fyrir innilokunarkennd fyrr en
ég er komin aftur upp á land og þarf
að takast á við ógreiðfæra og krefj-
andi umferðina eða örtröð búðanna.
Þar fmnst mér ég þvinguð og
komast hægt á milli staða. Alls
staðar em raðir, troðningur eða ein-
hver í vegi fyrir mér. Ég fæ hvergi
bflastæði og hlutimir sem ég leita að
em sjaldnast til. Það eru allir brjál-
aðir því hraðinn er svo mikill og
sólarhringurinn svo stuttur og allir
ætla að gera allt núna á stundinni. I
Eyjum liggur ekkert á, þó búðimar
séu opnar styttra og úrvalið minna er
afgreiðslufólkið brosmilt og
viðskiptavinimir ánægðir. Ef eitt-
hvað vantar er það bara pantað í
snarhasti og hægt að sækja það
nokkrum dögum seinna. Ekkert
stress, enginn hamagangur og nóg
af bflastæðum.
Yndislegir nágrannar
Þrátt fyrir lítið og að vissu leyti
lokað samfélag finnst mér Eyja-
menn hafa tekið mér opnum örmum.
Nágrannar mínir em yndislegt fólk
sem heilsar mér ef þeir sjá mér
bregða fyrir og kippa sér ekki upp
við það þó hvolpurinn á heimilinu
sleppi yfir í garðinn þeirra stöku
sinnum. Hér þekkja næstum allir
alla en hafa jafnframt skilning og
þolinmæði gagnvart náunganum.
Afgreiðslufólk búðanna er kurteis-
ara og vill meira fyrir mann gera þó
það hafi jafnvel aldrei séð mann
áður. Það má vera að mér sé betur
tekið því kærastinn minn er fæddur
og uppalinn í Vestmannaeyjum en
þó held ég að það skipti ekki megin-
máli. Mér hefur sýnst fólkið hér að
mestum parti vera góðhjartað, vin-
gjarnlegt og hjálpsamt hvort sem
það eru ungir, aldnir, ríkir eða
fátækir.
Nóg um að vera
Þó bærinn sé ekki stór er alltaf eitt-
hvað um að vera. Hér er Gosloka-
hátfð, Bryggjudagar, Tyrkjaráns-
upplifun og margt fleira og það allt
bara á einum mánuði. Vestmanna-
eyingar kunna sko svo sannarlega að
skemmta sér og leikur hver við sinn
fingur á þessum uppákomum. Það er
líka gaman að sjá eldra og yngra
fólk skemmta sér saman. Þetta
verður eins og risaættarmót þar sem
allir mega vera með.
Ég get ekki neitað því að ég öf-
unda kærastann minn af því að hafa
fengið að alast upp í Vest-
mannaeyjum. Að fá tækifæri til að
leika sér úti án þess að þurfa alltaf
að vera að passa sig á umferðinni
eða vondu fólki sem reynir að lokka
lítil böm upp í bíla með sér.
Börnin fá að vera litlir krakkar
lengur og stelpumar þurfa ekki að
fylgja tískubólum um stuttar galla-
buxur og þrönga boli jafn snemma.
Æskan fer svo ört víkjandi fyrir
alvörunni að það gleður mig að sjá
að enn eru til staðir þar sem það
liggur ekki jafn mikið á að verða
stór.
Ég er nýlega flutt hingað svo
hveitibrauðsdagarnir eru líklega enn
ekki liðnir. Samt get ég ekki sagt
annað en að enn sem komið er hefur
mér hvergi liðið betur en hér í
austurbæ Heimaeyjar. Þegar hús-
bóndinn er á sjó trítlum við, ég og
hundspottið, upp á Nýja hraunið og
njótum náttúrunnar. Hann er ofsa-
lega ánægður enda búinn að eignast
vinkonu hinum megin við götuna.
Ég sit oft heima við lestur og þessi
ró og kyrrð gerir mér bara gott í
náminu. Frá heimili mínu sé ég yfir
næstum alla eyjuna og náttúran er
svo nálæg að það er eins og að hafa
fjöllin í garðinum hjá sér. Hvers er
hægt að óska sér meira á þessum
hamfaratímum þar sem tilveran
stendur vart í stað eitt sekúndubrot?
Að hafa ró í beinunum og gott fólk í
kringum sig, er það ekki allt sem
maður þarf?
Hildur Sif Thorarensen
Kristín Ósk Óskarsdóttir:
Skyndibitar fyrir sálina
Ástæðan fyrir því að ég skrifa þessi
orð er í raun einföld, ég er að fylgja
eftir einum af draumunum mfnum.
Mér finnst mjög mikilvægt að eiga
drauma og það sem meira er að ég
legg mig af alhug fram við að láta
draumana mína rætast.
Ég set mér því ávallt markmið um
hvemig ég ætla að láta hvem og
einn draum verða að veruleika, en
meira um það seinna. Pabbi sagði
alltaf að ég yrði blaðamaður en mig
langar að fara aðeins lengra með
hugmyndina hans. Ég er nefnilega
staðráðin í því að gefa út bók, eða
öllu heldur að verða rithöfundur
þegar ég verð „stór“.
Eg spurði því sjálfa mig hvað ég
þyrfti að gera til að komast nær
þeim draumi mínum? Eitt kvöldið
þegar ég var að tala við vinkonu
mína í símann fékk ég hugljómun.
Stuttu eftir þessa vakningu mína
hringdi ég í Omar hér á Fréttum og
spurði hann hvort ég mætti skrifa
dálk um hinar ýmsu hugrenningar
mínar. Honum leist vel á hugmynd-
irnar hjá mér og ákvað að slá til.
Núna sit ég við að skrifa fyrsta
dálkinn minn, spennandi!
Hann kemur til með að birtast aðra
hverja viku, þá hafið þið lesendur
STUTTU eftir þessa vakningu
mína hringdi ég í Omar hér á
Fréttum og spurði hann hvort ég
mætti skrifa dálk um hinar ýmsu
hugrenningar mínar. Honum leist
vel á hugmyndirnar hjá mér og
ákvað að slá til. Núna sit ég við
að skrifa fyrsta dáikinn minn,
spennandi, segir Kristín Oskars-
dóttir sem er nýr pistlahöfundur
á Fréttum.
eitthvað til að hlakka til. Andleg
málefni hafa lengi heillað mig og
hef ég lesið margar bækur þess
efnis. Það er því von mín að ég geti
miðlað einhverjum nærandi skyndi-
bitum fyrir sálina til ykkar, en það
verður einmitt heitið á þessum dálki
mínum; Skyndibitar fyrir sálina.
Nafnið er dregið af heiti bókar eftir
Barbara Bexter og er ein af mínum
uppáhalds sjálfshjálparbókum. Hún
er einstaklega gagnleg, markviss og
stutt! Sem er nákvæmlega það sem
við nútímafólkið þurfum í þessu
hraða þjóðfélagi okkar.
Mín fyrsta umfjöllun verður um
mikilvægi þess að brosa!:) Mál-
tækið segir; Bros getur dimmu í
dagsljós breytt. Þetta eru orð að
sönnu að mínu mati. Mér er sérstak-
lega minnisstætt þegar ég átti frekar
leiðinlegan dag, allt var eitthvað svo
erfitt. A þessum tíma bjó ég í borg
óttans, nánar tiltekið í Mosfellsbæ,
og var að labba inn í verslunarkjam-
ann í Mosó.
Ég mæti þar konu sem brosir þessu
líka bjarta brosi til mín, alveg að
ástæðulausu. Þessi kona veit ekki
enn þann dag í dag að hún bjargaði
deginum fyrir mér. Með brosi sínu
þá fyllti hún mig af von, sem varð til
þess að ég fór að brosa og mætti
annarri manneskju sem ég brosti til.
Sumt fólk brosir svo fallega að
þegar aðrir sjá það líður þeim vel.
Þannig að bros getur svo sannarlega
virkað keðjuverkandi. Einhvers
staðar las ég líka að við notuðum
sautján vöðva til að brosa en þyrft-
um fjörutíu og þrjá til að yggla
okkur. Þannig að það er mun
auðveldara að brosa, miklu minni
áreynsla, brostu því endilega sem
oftast.
Ef við getum brosað í daglegu
lífi, ef við getum lifað í friðsemd og
gleði, njótum við þess ekki ein held-
ur allir aðrir líka. Með þessu leggj-
um við grunninn að friði í heiminum
(úr bókinni Bros eftir Helen Exley).
Þetta er heldur betur flott leið til að
leggja sitt af mörkum við að bæta
heiminn, smá bros. Móðir Teresa
sagði jafnframt að friður myndi
byrja með brosi. Þið gerið ykkur því
vonandi ljóst hversu miklu þessi
fyrirhafnarlausa athöfn getur í raun
og vent breytt.
Ég ætla að slá botninn í þessi
skrif mín með japönsku spakmæli:
Hamingjan kemur til þeirra sem
brosa!! :) Þannig að kæri lesandi
BROSTU!
Met hjá
pysjueftirlitinu
Pysjueftirlitið hefur verið öflugt og mikið að
gera á Náttúrugripasafninu um síðustu helgi og
undanfarna daga. Nú þegar hafa 809 pysjur
verið vigtaðar og vængir þeirra mældir sem er
mesti fjöldi frá því Pysjueftirlitið hóf göngu
sína.
Kristján Egilsson á Náttúrugripasafninu sagði
fólk hafa verið duglegt að koma með pysjur til
að kanna ástand þeirra. Þetta er mesti fjöldi
sem við höfum fengið en til samanburðar voru
130 pysjur í fyrra. Um síðustu helgi var mikið
líf á safninu og pysjan er vel haldin.
Meðalþyngdin er 250-260 gr. og við fengum
pysju í gær sem var 344 gr þannig að pysjan
hefur haft nóg æti seinni partinn. Við vonumst
eftir að fá fleiri pysjur og viljum helst að fúlk
komi með þær inn til okkar því þá getum við
mælt vængina líka. Það er búið að vera líflegt
og mjög gaman á safninu undafarið og við
viljum fá alla sem finna pysju til okkar, “ sagði
Kristján.
Ómar Smári er einn fjölda barna af fastalandinu sem komið hefur gagngert til Eyja í
pysjuleitina.
Spurning vikunnar:
Kemst ÍBV
upp í úrvals-
deildinaP
Magnús Bragason
Já!!
Haraldur
Hannesson
Þeir komast upp ef
þeir vinna Grinda-
vík og þeir vinna
Grindavík 1-0.
SigmarGeorgsson
Já, ég hef alltaf
verið bjartsýnn.
Það hefur verið
minn draumur að
þeir komist upp og
ég vona að við
vinnum þá leiki
sem eftir eru og úrslitin hjá hinum
verði hagstæð fyrir okkur.

Bakkafjara:
Nýr 11
km vegur
-200 til 300 bílar á dag
Matsáætlun Vegagerðarinnar gerir
ráð fyrir 200 til 300 bfla umferð á
Bakkafjöruvegi, nýjum 11 km
löngum vegi frá þjóðvegi 1 að ferju-
höfn í Bakkafjöru. Þetta kemur fram
í tillögu að matsáætlun vegna
Bakkafjöruhafnar, Bakkafjöruvegar
og efnistöku á Seljalandsheiði og úr
Markarfljótsaurum, sem Vegagerðin
og Siglingastofnun hafa birt. AI-
menningur getur nú kynnt sér til-
löguna á vef Vegagerðarinnar en
frestur til að senda inn athugasemdir
er til 14. september nk.
Stefnt er að því að framkvæmdir
við mannvirkjagerð í Bakkafjöru
geti hafist árið 2008 og þeim verði
lokið árið 2010. Höfnin verður varin
með 600 m löngum brimgörðum og
mynni hennar verður 70 nt breitt.
Áætlaður kostnaður vegna hafnar-
gerðarinnar og annarra mannvirkja
er 5,6 milljarðar.
Áætlanir um ferjuhöfn við Bakka-
fjöru eru ekki í samræmi við nú-
gildandi aðalskipulag Rangárþings
eystra. Sveitarfélagið hefur hins
vegar auglýst tillögu að breytingum
á aðalskipulaginu vegna fyrir-
hugaðra framkvæmda og er athuga-
semdafrestur til 28. september.
I matsáætlun Vegagerðarinnar og
Siglingastofnunar kemur fram að
efnistökuþörf vegna hafnarmann-
virkja, vamargarða og vegagerðar er
um 900.000 rúmmetrar. Lagður
verður tengivegur frá Þjóðvegi 1
meðfram vestari bakka Markarfljóts
niður að hafnarstæðinu. Fram-
kvæmdimar em að mestu sjálfkrafa
skyldar til umhverfismats, enda veg-
urinn lengri en 10 kílómetrar,
efnistaka meiri en viðmiðað magn
og höfnin ætluð til þjónustu við allt
að 2.000 tonna skip. I matinu verður
megináhersla lögð á jarðmyndanir,
vatnafar, gróðurfar, fugla, fornminj-
ar, samgöngur, umferðaröryggi og
samfélagsleg áhrif.