Fréttir - Eyjafréttir - 06.03.2008, Blaðsíða 9

Fréttir / Fimmtudagur 6. mars 2008
9
1*
5 sáum að hann andaði
sunnudag þegar tveir Skotar, nær dauða en lífi, reyndu að gera vart við sig
GVENDARHÚS fyrir ofan hraun. Þeir Ross og Philip sáu útiljósin sem eru mjög björt og fóru upp á svalirnar á efri hæðinni þar sem þeim tókst að gera vart við sig.
skónum sínum í ófærðinni og fékk
því skó af húsbóndanunr til að
komast heim. „Eg setti fötin þeirra
í þurrkarann og á mánudaginn
bönkuðu þeir upp á og færðu okkur
konfekt í þakklætisskyni, um leið
og við skiptum á fötum,“ segir
Katrín brosandi.
„Þetta voru afskaplega ljúfir
drengir og þakklátir fyrir aðstoð-
ina,“ segir Sigurgeir. „Þeir fullyrtu
að við hefðum bjargað lífí þeirra og
höfðu mestar áhyggjur af brotnu
rúðunni. Eg sagði þeim að lífið
héma fyrir ofan hraun væri alltaf
svona, samfélagið hér væri eins og
ein stór fjölskylda sem teldi það
eðlilegt að rétta nágrönnunum
hjálparhönd ef þyrfti. Sem það í
raun og vem er. Það hefðu sjálf-
sagt allir Eyjamenn brugðist eins
við í svona aðstæðum. Svo brostu
þeir við þegar við kvöddum þá og
ég þakkaði þeim fyrir þessa ágætu
heimsókn og sagðist vonast til að
þeir kæmu sem fyrst aftur, þó ekki
alveg svona snemma og helst í
betra veðri,“ sagði Sigurgeir.
Þau hjón vildu ekki gera mikið úr
þessum atburðum, þetta væri eitt-
hvað sem búast mætti við á Islandi
yfir vetrartímann þó svo að ekki
væri það algengt í Vestmanna-
eyjum. Katrín, sem er úr Dölunum,
sagðist kannast við ámóta atvik frá
sinni æsku, þá hefði oft Iegið nærri
að menn yrðu úti á leið milli bæja.
„Þetta voru bara menn sem ætluðu
að rölta heim til sín, ókunnir að-
stæðum og áttu ekki von á þessum
ósköpum. Það er varla hægt að
álasa þeim fyrir það. En svo eru
íslendingar, sem ættu að þekkja til
aðstæðna, að leika sér uppi á öræf-
um, þrátt fyrir varasama veðurspá,
villast þar og björgunarsveitir jafn-
vel að leggja sig í lífshættu við að
leita að þeim. Það er fíflagangur
og gáleysi og þetta ævintýri Bret-
anna á ekkert skylt við það,“ sagði
Sigurgeir að lokum.
Fólkið hér er í Eyjum er
vingjarnlegt, klæðir
mann úr fötunum og
setur mann í bað!
Bretarnir tveir, sem lentu í hremm-
ingum við að komast til síns heima
á sunnudagsmorguninn, heita Philip
Grant og Ross Lewis. Philip er tví-
tugur, frá eyjunni Isle of Ewe við
vesturströnd Skotlands en Ross er
29 ára frá Liverpool.
Þeir eru báðir kafarar að atvinnu
og starfa hjá fyrirtækinu Djúptækni
sem sér um eftirlit og viðgerðir á
neðansjávarlögnum milli lands og
Eyja. Báðir hafa þeir verið hér
síðan í janúar. Þeir láta báðir vel af
dvölinni hér ef frá er skilin sú
óskemmtilega reynsla sem þeir
urðu fyrir á sunnudag þegar þeir
voru næstum því orðnir úti á leið
milli bæja. „Fólkið hér í Vest-
mannaeyjum er einstaklega vin-
gjarnlegt og almennilegt,“ sögðu
þeir. „Klæðir mann meira að segja
úr fötunum og setur mann í bað,“
bætti Philip við og kímdi.
„Við vinnum við köfun sem er
talin fremur hættuleg atvinnu-
grein,“ sögðu þeir. „En þarna
höfum við sennilega komist í hann
hvað krappastan og það á þurru
landi.“
Þeir ákváðu að líta á skemmtana-
lífið í bænum á laugardagskvöldið
og teygðist úr því fram á nóttina
eins og verða vill. Nokkuð öðru-
vísi en á þeirra heimaslóðum, þar
sem fólk byrjar að skemmta sér fyrr
á kvöldin og er komið heim mun
fyrr en hér. Eftir langa bið fengu
þeir loks leigubíl en sá komst ekki
langt og þeir lögðu því á sig um
hálfs annars kílómetra göngu upp
að Steinsstöðum í stórhríð.
Venjulega tekur sá göngutúr um
15 til 20 mínútur en þeir telja sig
hafa verið að minnsta kosti
klukkutíma á leiðinni. „Við
hefðum aldrei lagt í þetta, hefði
okkur grunað hvernig veðrið gat
orðið, og frekar reynt að fá gistingu
í bænum," segja þeir. „Við misst-
um allt áttaskyn, lentum út af veg-
inum í hríðinni og vissum ekkert
hvar við vorum. Sáum svo grilla í
ljós og gengum á það. Sem betur
fer var þar fólk heima sem tók á
móti okkur opnum örmurn."
Munum ekki aftur storka
íslensku vetrarveðri
Þeir félagar sögðust verða hér við
störf fram í apríl og þeir væru
nokkurn veginn búnir að jafna sig á
atburðum helgarinnar. „Nema hvað
við munum ekki framar reyna að
storka íslensku vetrarveðri, við
þekkjum það orðið af eigin raun,
sögðu þeir félagar og vildu koma á
framfæri þakklæti sínu til Björg-
unarsveitarmanna, sem þeir sögðu
hafa verið frábæra, sem og íbúanna
í Gvendarhúsi fyrir móttökurnar.
Fleiri lentu í hrakningum:
Kona var komin í mikil vandræði
3-
-Bankað upp hjá góðu fólki þar sem hún fékk að bíða
VIÐTflL
Guðbjörg Sigurgeirsdóttir
gudbjorg@ eyjafrettir. is
Snjókoman um síðustu helgi var
mjög mikil og kom bæjarbúum í
opna skjöldu. Fólk sem þurfti að
mæta til vinnu á sunnudagsmorgun
lenti sumt í vandræðum, sömuleiðis
þeir sem voru að ljúka vakt og
dæmi um að fólk yrði að halda
kyrru fyrir á vinnustaðnum. Sumir
sem æddu út í óvissuna voru jafn-
vel í hættu staddir, um tíma a.m.k.
Dæmi eru um að farþegar Herjólfs
lentu í vandræðum þegar þeir
reyndu að komast til síns heima.
Fréttir heyrðu í konu sem kom
með fyrri ferð Herjólfs á sunnudag
en áður en skipið lagðist að
bryggju var farþegum bent á að
skilja bifreiðar sínar eftir á bryggj-
unni. Hún fékk hins vegar rangar
upplýsingar þegar hún kom úr skip-
inu og hélt af stað upp í bæ og festi
bílinn.
Hún sagðist síðan hafa ætlað að
ganga nokkra húslengdir en hafi þá
lent í miklum hremmingum. „Eg
gerði mér enga grein fyrir hvað
hafði snjóað mikið og þegar ég
lagði af stað var ég farin að vaða
snjó upp í mitti og uppundir hendur
áður en ég vissi af. Það var blind-
bylur og ég sá ekki handa minna
skil en sneri við og gat bankað upp
hjá góðu fólki þar sem ég fékk að
bíða. Það var tekið vel á móti mér,
HEIÐARVEGURINN var ekki árennilegur á sunnudaginn. é8 fékk kaffl °g mér hlýnaði fljótt
en ég var komin í mikil vandræði
þarna úti. Ég veit um fleiri sem
lentu í hremmingum þegar þeir
reyndu að komast heim. Ég gerði
mér ekki grein fyrir ástandinu og
ég var alveg að gefast upp þegar ég
komst í hús. Maður heldur alltaf að
maður geti allt en þetta voru vissu-
lega erfiðar aðstæður," sagði konan.
Fréttir heyrðu í öðrum farþega sem
hafði svipaða sögu að segja. Konan
kom með fyrri ferð Herjólfs á
sunnudag og þurfti eðlilega að
komast heim. Konan sem er í
fantaformi sagðist hafa þurft að
vaða snjó upp í mitti til að komast
að heimili sínu. Hún var mikið
fegin þegar inn var komið enda
ekki klædd til að vera úti við þessar
aðstæður.