Fréttir - Eyjafréttir - 16.10.2008, Blaðsíða 11

Fréttif / Fimmtudagur 16. október2008
11
Kristín Ósk - Skyndibitar fyrir sálina:
Flæktu ekki líf
í öllu þessu krepputali þá veitir víst
ekki af að skrifa um eitthvað
jákvætt og uppbyggilegt. Þó það
verði ekki nema eins og fimm
mínútur þar sem við leggjum okkur
fram við að hugsa jákvæðar
hugsanir.
Sjötta geðorðið er: Flæktu ekki líf
þitt að óþörfu. Sem er kannski
svolítið mótsagnarkennt, miðað við
flækjur þjóðfélagsins. Þannig að
núna koma pottþétt einhverjir góðir
punktar um hvernig við eigum að
sigla í gegnum þetta tímabil. Mér
finnst samt best að lifa bara einn
dag í einu og læt það duga, burtséð
frá því hvemig þjóðfélagsástandið
er!
Sjötta geðorðið er hvatning um að
vinna gegn áreiti og streituvöldum í
lífinu. „I raun er það hvatning um
að eyða ekki óþarfa orku í það sem
skiptir ekki máli. Það er með
öðrum orðum talið mikilvægt fyrir
geðheilsuna að hafa stjóm á eigin
lífi, frnna fyrir sjálfstæði og vera
ekki of háður öðrum.
Styrkleikamerki er að finnast
maður þurfa ekki að þóknast fjöld-
anum og geta metið sjálfan sig að
eigin verðleikum. Það er dýrmætur
eiginleiki að þekkja sjálfan sig,
kosti sína og galla, vita hvað maður
vill og láta ekki undan þrýstingi frá
öðrum um að gera eitthvað gegn
eigin sannfæringu. Mikil orka getur
farið í að vera alltaf að reyna að
geðjast öðrum eða falla í hópinn og
því fylgir gjarnan streita."
Úr bókinni Velgengni og vellíðan
um geðorðin 10 eftir Dóru Guð-
rúnu Guðmundsdóttur. Ég sé mikið
af sjálfri mér í þessum setningum
sem ég skrifa hér á undan. Ég var
ein þeirra sem vildi alltaf hafa alla
góða í kringum mig og reyndi því
að þóknast öllum eftir bestu getu.
Þetta var mikill tímaþjófur og að
endingu var ég í raun búin að glata
sjálfri mér. Það tók mig dágóðan
þitt að
tíma að finna sjálfa mig aftur og nú
þegar ég hef gert það, þá sleppi ég
því að eyða orkunni í að þóknast
öðrum. Ég er bara ég sjálf og get
einfaldlega ekki ætlast til þess að
öllum líki vel við mig, það er
óraunhæft! í stað þess nýt ég þess
að vera ég, einstök á minn hátt eins
og við erum öll, EINSTÖK!
„I nútímasamfélagi er mikið um
orkufrekt áreiti. Ekki þarf annað en
að kveikja á sjónvarpi eða skoða
blöð til að sjá auglýsingar sem
reyna að sannfæra fólk um nauðsyn
þess að eignast þetta eða hitt. Langi
mann alltaf í það sem maður á ekki
verður maður aldrei hamingju-
samur. Til að finna hamingjuna
verður maður að kunna að meta og
njóta þess sem maður á þessa
stundina. Þá er mikilvægt að staldra
við og hugsa um hvað það er sem
við þurfum í raun og veru.“ Úr
bókinni Velgengni og vellíðan um
geðorðin 10 eftir Dóru Guðrúnu
Guðmundsdóttur.
Með því gefst tækifæri til að velta
fyrir sér hvað það er sem leiðir
mann til hamingju. Þegar við
höfum uppgötvað hvað það er sem
gefur lífi okkar gildi, þá þurfum við
að leggja rækt við það. Við getum
því þakkað fyrir það á þessum
krepputímum að það kostar lítið
óþörfu
sem ekkert að vera umkringdur
þeim sem manni þykir vænt um eða
elskar. Það er ómetanlegt að eiga
góða fjölskyldu eða vini sem gera
líf okkar betra og fyrir það þurfum
við að muna að vera þakklát.
„Það að flækja ekki líf sitt að
óþörfu snýst um að finna þær
flækjur sem við getum verið án.
Ákveðnar flækjur í lífinu eru alltaf
slæmar og orkufrekar og þær ber að
forðast. Það er því mikilvægt að
átta sig á, hvaða flækjur valda
streitu og vanlíðan"
Úr bókinni Velgengni og vellíðan
um geðorðin 10 eftir Dóru Guð-
rúnu Guðmundsdóttur.
Það verður ekki auðveldara að
takast á við vandamál eða verkefni
þó við höfum áhyggjur af þeim
líka. Spenna og streita í lífinu eykst
við það að flækja sér í eigin
hugsanir um allt sem maður á eftir
að gera. Það er betra að huga að
einum þætti í einu sem maður hefur
möguleika á að takast á við og vera
maður sjálfur meðan á því stendur.
Með þeim orðum kveð ég að sinni!
Kœr kveðja ykkar Kristín Osk
Oskarsdóttir
kristino @ vestmannaeyjar.is
Er dýrbítur samasem „barnabítur“?
Grein.................
Heiðar Hinriksson
skrifar
Höfundur er lögreglumaður
Mér finnst ég knúinn til að skrifa
þessa grein og leiðrétta hluta af
vangaveltum manna eftir að lamb
fannst illa bitið á Breiðabakka.
Talið er líklegast að dýrbfturinn,
sem þarna var á ferð, sé stór hundur
(sem ég er sammála) og geng ég út
frá því að svo sé í þessum skrifum
mínum.
I viðtali við fjölmiðla og í greina-
skrifum, eftir að lambið fannst,
voru menn að gefa í skyn að hætta
væri á að dýrbíturinn (hundurinn)
réðist á lítil böm og biti þau. Má
skilja það þannig að samasemmerki
sé á milli dýrbfta og „barnabíta“.
Það að hundur sé dýrbítur þýðir
EKKI að hann ráðist á böm og bíti
þau. Það er ekkert samhengi þar á
milli og hundur gerir sér fyllilega
grein fyrir muninum á búfénaði og
börnum. Yfirleitt eru þessir dýr-
bítar traustir og góðir heimilis-
hundar sem þrífast vel með
börnum.
Ég hef t.d. ekki heyrt talað um
það að menn hafi áhyggjur af því
að kettir leggist á böm og bíti þó
svo þeir komist upp á lagið með að
veiða fugla og mýs - já og ganga
lausir alla daga.
Ég á dreng sem er fjögurra ára
gamall og hefur hann alist upp með
hundunum mínum. Hann hefur eitt
og annað misjafnt brallað með
hundunum, sem og öðrum hundum
en aldrei hefur hundur glefsað í
hann. Aftur á móti hefur hann
komið grátandi heim, með sár á
fingri, eftir að köttur hafði glefsað í
hann.
Þegar hundur gerist dýrbítur hafa
aðstæður þróast þannig að það
kviknar á veiðieðli hundsins og
hann fer á „veiðar“, t.d. eftir að
hafa fengið að atast í hjörðinni
óáreittur í einhvem tíma. Margar
hundategundir em dýrbítar í eðli
sínu og í raun ekkert óeðlilegt við
það að þeir leggist á búfénað. Það
er aftur á móti á ábyrgð eigandans
að gæta þess að hundurinn komist
ekki í þá aðstöðu að gerast dýrbítur.
Það er mjög líklegt að hundur sem
hefur gerst dýrbítur endurtaki
leikinn og ráðist aftur á búfénað,
komist hann í aðstöðu til þess. Það
er aftur á móti mjög ólíklegt að
hann leggist á böm og bíti. Ef
hundur ræðst að bami og bítur það
þá er eitthvað mikið að í höfði
hundsins og hann ekki eðlilegur,
hvort sem það er af náttúrulegum
orsökum eða uppeldislegum.
Menn mega ekki gleyma sér í
dramatíkinni í þessu máli og mála
skrattann á vegginn. Það að vera
að senda þau skilaboð að foreldrar
geti átt von á því að einn góðan
veðurdag geti þessi hundur ráðist á
böm þeirra og nánast étið þau
finnst mér vera mjög óábyrgt.
Hræðsla margra við hunda er alveg
nógu mikil fyrir og þetta er ekki
rétta leiðin til að þrýsta á að þessi
tiltekni hundur verði aflífaður.
Ég vil nota þetta tækifæri og
benda fólki á muninn á biti og
glefsi hjá hundum. Þegar hundur
bítur þá fer það ekki á milli mála
og sá sem verður fyrir bitinu er
slasaður á eftir. Hið ógæfusama
lamb sem varð fyrir barðinu á dýr-
bftnum bar merki eftir bit, þ.e. það
var illa slasað.
Glefs er aftur á mót allt annar
handleggur. Þegar hundur glefsar
þá er sá sem verður fyrir glefsinu
ekki slasaður á eftir. Oft sést
ekkert eftir glefsið eða þá að það
koma fram marblettir eða rispur en
einnig getur komið gat eftir víg-
tönn. Þegar hundur glefsar þá er
hann að senda skilaboð til þess sem
glefsað er í, þ.e. þegar ekki er um
leik að ræða.
Þegar hundar eru að glefsa í böm
þá er það yfirleitt eftir að bömin
eru búin að vera að atast í þeim,
þeir eru búnir að fá nóg og glefsa
til að vara þau við að nú sé komið
nóg. Hundar geta einnig glefsað
þegar þeir eru hræddir og eru að
verja sig. Þá gerist það oft í æstum
leik að hundurinn gleymir sér og
glefsar aðeins of fast, eins og hann
gerir við aðra hunda í leik en þeir
bara þola það betur en mann-
skepnan. Þar sem hundur og barn
tala ekki sama tungumál þá verður
oft misskilningur þeirra á milli og
yfirleitt er það barnið sem les ekki
hundinn rétt. Það að hundur
glefsar í barn er ekki merki um það
að hann sé grimmt óargadýr sem
beri að lóga með það sama. Oftar
en ekki verða hundarnir mjög
skömmustulegir eftir að hafa
glefsað í mann, sem sýnir að þeir
eru ekki stoltir af því.
Þá er ábyrgð foreldra talsverð í
þessu og ber þeim að vara börnin
við að vera að atast í hundum sem
þau þekkja ekki, kenna þeim að
umgangast ókunnuga hunda. Þó
ber að varast að taka of djúpt í ár-
inni svo bömin þrói ekki með sér
hræðslu við hunda. Ég hef oftar en
einu sinni verið vitni að því að for-
eldrar hreinlega bendi krökkunum á
að fara að ókunnugum hundum og
klappa þeim, án samráðs við hund-
eigandann. Bömin eru jafnvel send
inn á lóðina heima hjá hundinum,
þar sem hann (hundurinn) ræður
ríkjum.
Hundaeigendur: Sýnum ábyrgð í
verki og tryggjum að hundamir
okkar séu ekki að lenda í vand-
ræðum sökum okkar vanrækslu og
kæruleysis, ábyrgðin er okkar.
Foreldrar: Temjum börnunum
okkar góða siði varðandi umgengni
við hunda og þá er ég sannfærður
um að það dregur úr árekstrum
milli hunda og manna.
Heiðar Hinriksson.
Spurning vikunnar:
Ertu bjart-
sýnná
kreppu-
tímumP
Kolbeinn
flrnarson:
Já, ég tel mig
vera það.
Hjalti Pálsson:
Já, það eru
bjartir tímar
framundan.
Sigurður
Kristíánsson:
Að sjálfsögðu,
það er ekki
annað hægt.
Birkir
Guðbjörnsson:
Já, ég verð að
segja það.
Eyjafréttir.is
Fréttir rnilli
Frétta
Eldri
borgarar
skemmta sér
Haustfagnaður Félags eldri
borgara var í Alþýðuhúsinu
á laugardaginn þar sem
boðið var upp á veislumat,
heimatilbúin skemmtiatriði
og dansiball.
Góð þátttaka var og ekki
að sjá annað en að fólkið
skemmti sér. HRESSAR Lilla og Kristín stigu dansinn af miklum móð.
HRESSIR Biggi á Sólheimum og Hávarður í Áhaldahúsinu á spjalli.