Fréttir - Eyjafréttir - 04.12.2008, Blaðsíða 11

Fréttir / Fimmtudagur 4. desember 2008
11
Kári Bjarnason safnvörður - Hugleiðingar:
Sjóður Sagnheima - Ingólfsstofa
Frábærir franskir tónar
Hér hvatar nýr kálfur för sína.
Ætlunin er að aðra hverja viku
birtist hugleiðingar undirritaðs um
efni er tengist sagnasjóði Vest-
mannaeyja eða þeim nýja Sagn-
heimi er Safnahúsið mun brátt
íklæðast.
Með reglulegu millibili verður
jafnframt ritað um skáld vikunnar
eða myndir úr safni Kjartans birtar
á sama vettvangi. Að öðru leyti
verður frá og með áramótum hvoru
tveggja skáld vikunnar og myndir
af okkur óþekktum birtar á netinu
og gerðar aðgengilegar í Safna-
húsinu.
Efni þessa dags er bókasafn Ing-
ólfs Guðjónssonar frá Oddsstöðum.
Þökk sé samstarfi okkar Guðjóns
Hjörleifssonar, velvilja ættinga
hans og vina bæði úr Akóges og
víðar að, þetta langmerkasta safn í
Bókasafninu er nú orðið aðgengi-
legt í lokuðu rými sem kennt er við
Ingólf og kallað Ingólfsstofa.
Ingólfsstofa er jafnframt lesstofa
safnsins, þar eru tvö borð fyrir
gesti, þráðlaust netsamband og
annað sem heyrir til venjubund-
innar lesstofu með einni góðri
viðbót. í Ingólfsstofu hefur verið
komið fyrir forláta nýjum sófa, sem
ættingjar hans hafa geftð til minn-
ingar um góðan dreng og mikinn
bókamann. Það er mér sérstakt
gleðiefni að safn hans skuli loks
vera öllum sýnilegt og að bókagjöf
hans skuli nú vera sá sómi sýndur
er vera ber.
Eg vil nota þetta tækifæri til að
þakka öllum er gerðu 10 ára dánar-
dægur hans eða ártíð svo eftir-
minnilegt sem varð. Fer þar
fremstur vinur hans og ættingi,
Guðjón Hjörleifsson. I síðustu
Fréttum var vönduð umfjöllun um
Ingólfssafnið og þann bautastein er
reistur hefur verið á safninu honum
til heiðurs og er vísað til þeirrar
umfjöllunar að öðru leyti um að-
draganda þessa góða máls.
Skal þess í stað vikið nánar að
safni Ingólfs. Að hálfu verður safn
hans lokað af með gleri fyrir fram-
KÁRI: Safnið geymir um 3000 bækur og er þeim öllum komið fyrir í Ingólfsstofu. Hluti af safninu er í tvö-
faldri hillu (um fimm hillumetrar) og eru þær bækur er aftar standa ritraðir er víða fást, s.s. Árbók
Landsbókasafns; smáprent ýmiss konar (þó ekkert fágætt) og algeng rit.
an hillumar. Einu sinni á ári - á
þeim laugardegi er næstur fellur
dánardægri hans munum við hafa
safnið opið og aðgengilegt til skoð-
unar. Jafnframt mun verða efnt til
dagskrár í Ingólfsstofu er tengist
með einum eða öðrum hætti Ingólfi
og bókasafni hans. Er þar af nógu
að taka enda safn hans víða fágætt.
Safnið geymir um 3000 bækur og
er þeim öllum komið fyrir í Ing-
ólfsstofu. Hluti af safninu er í tvö-
faldri hillu (um fimm hillumetrar)
og eru þær bækur er aftar standa
ritraðir er víða fást, s.s. Árbók
Landsbókasafns; smáprent ýmiss
konar (þó ekkert fágætt) og algeng
rit. Um helmingur safnsins er í
ólæstum hillum. Eru þar bækur sem
víðar eru til, ævinlega í forlags-
bandi og annað sambærilegt.
Bjóramir em í þeim helmingi er
vísar vestur. Þær hillur verða í gler-
skápum. Þar fer saman fágætt band,
fágætar bækur og frumútgáfur. Ég
hef ekki enn kannað safnið til allrar
hlítar. En svo vel þekki ég það að
ég get fullyrt að það á sér fáa jafn-
oka.
Islendingasagnaútgáfa^ Sigurðar
Kristjánssonar, Lýsing Islands Þor-
valdar Thoroddsens, Stefán Olafs-
son Jóns foma eða bækumar hans
Styrr Stofuglamms eru nokkrar
perlur sem ég handfjallaði er við
Guðjón þrumuðum safninu upp og
ég sat svo yfir í meiri ró er dag-
skránni var lokið og aðrir höfðu
kvatt. Ég hefði getað nefnt allt
aðrar bækur með sömu einkennum:
Fágæt rit til í heild sinni, fullkomin
eintök og ævinlega frumútgáfur.
Ingólfur hefur verið það sem kallað
er óforbetranlegur bókavinur, hann
hefur lagt alla ástríðu sína, metnað
og langlundargeð í að finna og hlúa
að fágætum bókum, sérstökum
útgáfum eða ákveðnum söfnum. í
þjóðfræði eru ótrúlega margar
fágætar útgáfur og ævinlega heilar.
Blöndu skortir ekki 9. bindið,
nafnabindið, eins og víða er; Is-
lenskir sagnaþættir eru þarna með
öllum sínum mörgu kynlegu
kvistum og Sögur fjallkonunnar era
fagurlega innbundnar í heild sinni.
Hér vantar ekkert í. Ljóðasöfn eru
hér mörg. Bensi er með sína
Dægradvöl í frumútgáfunni frá
1923 og heildarsafn kvæða hans
einnig. Elstu innlendu skáldsög-
unum hefur öllum verið gersópað
saman á langri bókamannsævi.
Það verður mér hvatning að gera
svo vel við þetta góða bókasafn
sem vinir og ættingar hans hafa
stofnað til á þessum tímamótum.
I þriðja sinn bauð Annika Tönuri,
söngkennari við Tónlistarskólann,
upp á nemendatónleika í Safnaðar-
heimilinu á miðvikudaginn var. Að
þessu sinni var viðfangsefnið
frönsk tónlist, bæði rómantísk og
impressíónisk. Fyrirferðarmestir í
þeim hópi voru tónskáldin Chopin,
Debussy og Bizet en einnig kom
Offenbach við sögu sem og Cecile
Chaminat.
Að þessu sinni voru það fjórir af
nemendum Anniku sem komu
fram, þau Auður Ásgeirsdóttir, Inga
Þórarinsdóttir, Rúnar Kristinn
Rúnarsson og Valgerður
Guðjónsdóttir. Þá komu einnig
tveir af kennurum Tónlistarskólans
fram, Stefán Sigurjónsson sem lék
á klarinett í þremur lögum og svo
Védís Guðmundsdóttir flautu-
leikari. Þá var Annika sjálf í stóra
hlutverki, sat við flygilinn allan
tímann sem undirleikari, auk þess
sem hún ílutti einleiksverk.
Frönsk tónlist er einkar áheyrileg
enda hljómuðu mörg stef kunnug-
lega í eyrum þetta kvöld.
Hápunkturinn var líklega flautu-
konsert eftir Cecile Chaminat, einu
konuna í tónskáldaflóra þessa
kvölds. Þetta mun vera í fyrsta
sinn sem verkið er flutt hér á landi
og verkið er hið skemmtilegasta.
Ekki skemmdi hnökralaus flutn-
ingur þeirra Anniku og Védísar,
tveggja frábærra hljómlistarmanna.
Þá var lokaverk tónleikanna, kunn-
uglegt verk eftir Debussy, í flutn-
ingi Anniku, einkar áhrifamikið.
Ekki er á neinn hallað þótt
sérstaklega sé minnst á eina karl-
manninn í flytjendahópnum þetta
kvöld. Rúnar Kristin Rúnarsson.
ÞAU komu fram, Védís, Stefán, Valgerður, Auður, Inga, Rúnar Kristinn og fyrir neðan Fríða og Annika.
Hann skilaði sfnu verki einstaklega
vel og áreynslulítið og söng
blaðalaust á nær lýtalausri frönsku.
Rúnar er með mjög lýriska rödd og
þessi tónlist virðist henta honum
afar vel. Söngkonumar þrjár
skiluðu sínu líka prýðisvel og hið
sama má segja um Stefán skósmið í
tveimur lögum úr Carmen og einu
eftir tónskáldið stórskemmtilega,
Offenbach. Hólmfríður
Sigurðardóttir, bústýra Tónlistar-
skólans og leikkona af guðs náð, sá
um kynningar kvöldsins á sinn létta
og einlæga hátt.
En í aðalhlutverki þetta kvöld var
upphafsmanneskjan að öllu saman,
Annika Tönuri. Þarna kom berlega
í Ijós hvílíkur happafengur það var
fyrir Tónlistarskólann að fá þessa
eistnesku tónlistarkonu til starfa
hér. Hún er frábær konsertpíanisti
og á einnig miklar þakkir skilið
fyrir þann brennandi áhuga sinn að
kynna okkur það besta úr tónbók-
menntum heimsins. Skrifara fannst
það eitt vanta á að hún leyfði
áheyrendum einnig að heyra hve
góð söngkona hún er en hún var
um árabil fastráðin við Operuna í
Tallinn í Eistlandi auk þess sem
hún hélt tónleika víða um heim.
En þetta voru nú reyndar nem-
endatónleikar og kannski vill hún
ekki skyggja á nemendur sína sem
er þó ekki ástæða til, þar sem þeir
sýndu þetta kvöld að Annika er að
gera einkar góða hluti hjá okkur í
Vestmannaeyjum.
Þetta var sérdeilis ánægjuleg
kvöldstund, það eina sem skyggði á
var hve kalt var í Safnaðar-
heimilinu, svo kalt að píanistinn
þurfti undir lokin að fá handanudd
að hætti Strandamanna til að fá yl í
puttana. Kannski eru þetta bara
áhrif heimskreppunnar sem farin
eru að virka á þennan hátt. Ef þau
áhrif verða þó ekki alvarlegri en
spamaður í kyndingu, þá hljótum
við að lifa það af.
Sigurg.
í ýmsu að snúast hjá
lögreglu:
Kör á flugi,
fíkniefni og
skemmd-
arverk
Það var í ýmsu að snúast hjá
lögreglu í vikunni sem leið, eins
og er reyndar er búið að vera
undanfarnar vikur. Að vanda
þurfti Iögreglan að aðstoða fólk
til síns heima sökum ölvunará-
stands þess.
Lögreglan fékk fjórar til-
kynningar um fok vegna hvass-
viðris sem gekk yfir Eyjamar á
fimmtudagskvöldið og aðfara-
nótt föstudags. Var helst um að
ræða fískikör sem höfðu fokið. I
einu tilviki fauk kar á bifreið sem
skemmdist.
Stúlka um tvítugt var stöðvuð á
flugvellinum í Vestmannaeyjum
og reyndist hún vera með um 2
grömm af amfetamíni meðferðis.
Hún viðurkenndi að eiga efnið og
telst málið upplýst.
Tvö skemmdarverk voru til-
kynnt í vikunni. I öðru tilvikinu
var um að ræða skemmdir á
glugga í Félagsheimilinu Rauða-
gerði að talið er að kvöldi 24.
nóvember sl. eða aðfaranótt 25.
nóvember sl. Jafnframt hafði
verið farið inn í húsið og skrúfað
frá vatni inni á salerni þannig að
það flæddi þar um. Éitlar sem
engar skemmdur urðu þó. Ekki
er vitað hver eða hverjir þarna
voru að verki en lögreglan hvetur
þá sem einhverjar upplýsingar
hafa um þetta að hafa samband.
í hinu tilvikinu hafði verið brot-
ist inn að Vestmannabraut 22
undir morgun þann 30. nóvember
sl., með því að brjóta upp hurð
jafnframt sem rúða hafði verið
brotin. Höfðu þeir sem þarna
voru að verki valdið nokkrum
skemmdum innandyra.
Lögreglan hefur upplýsingar um
hverjir þarna voru að verki og er
málið í rannsókn.
Einn fékk að gista fangageymslu
lögreglu um helgina en hann
hafði verið til óþurftar á veitinga-
staðnum Lundanum aðfaranótt
29. nóvember sl.
Þrjú umferðaróhöpp voru til-
kynnt lögreglu í vikunni. Engin
slys á fólki urðu í þessum óhöpp-
um en eitthvert tjón á ökutækjum.
Þrettánd-
inn sam-
kvæmt
dagatalinu
Ákvörðun var tekin á fundi þrett-
ándanefndar ÍBV í síðustu viku
um að þrettándinn 2009 verður
haldinn þriðjudaginn 6. janúar á
þrettándanum sjálfum, og hefst
kl. 19.00.
í frétt frá ÍBV segir að umræða
hafi verið um breytingar og færa
hátíðina til laugardagsins 10.
„Það fór hins vegar ekkert á milli
mála að Grýla, Leppalúði og
jólasveinarnir þrettán höfðu haft
eitthvert veður af þessu. Það
hvein og söng í Hánni hér
skammt frá, þar sem þetta hyski
býr allt saman. Menn þóttusl
heyra á Grýlu gömlu, sem lætur í
sér heyra ef henni mislíkar, að
svona breytingar væru henni ekki
að skapi. Já, hún Grýla gamla er
íhaldssöm eins og flestir Eyja-
menn. Leppalúði og jólasvein-
arnir þora ekki annað en hlýða,
og þar við situr,“ segir í frétt frá
ÍBV.