Akureyri - 19.07.2012, Qupperneq 12

12 19. JÚLÍ 2012
Það fór af stað stórkostleg tilbeiðsluvél
Bíll ók á sjötíu km hraða ók á Aðalstein Bergdal leikara
í október sl. Alli eins og hann er oftast kallaður lenti í
lífshættu eftir slysið en er ekki í vafa um að bænaátak og
andlegur stuðningur hafi orðið honum til bjargar á ögur-
stundu. Bati Alla hefur síðan verið hraður og hefur vakið
landsathygli hve mikilli jákvæðni, gæsku og náungakær-
leik hann hefur miðlað í baráttu sinni við mótlætið. Í
viðtali við Akureyri vikublað segir Aðalsteinn söguna alla
og hvernig upphaf þess styrks sem hann þurfti að sýna má
e.t.v. rekja til dularfullra atburða á Akureyri árið 1977.
Þegar ferjan leggur að bryggju í Hrísey
tekur hann á móti okkur á dráttarvélinni
sinni, meira en fimmtíu ára gömlum Massey
Ferguson, en í Hrísey þykir enginn maður
með mönnum nema eiga traktor. Áður en við
göngum inn í hlýleg heimkynni leikarans,
sem reyndar er einnig rafvirki, gengur hann
ögn haltur til nágranna í næsta húsi og kem-
ur til baka með „besta soðna brauð í heimi“.
Fat fullt af heimabakaðri hjónabandssælu
fer einnig á eldhúsborðið og yfir rjúkandi
kaffi er okkur ekkert að vanbúnaði.
Alli, förum aftur til október í fyrra, hvernig
bar þetta slys að?
„Já, ég fór suður á árshátíð með sambýl-
iskonu minni. Við erum svo á leið heim að
henni lokinni í leiðindaveðri, rigningu og
blæstri, eigum leið yfir Lækjargötuna og
það stoppar fyrir okkur bíll áður en við
komum að gangbraut. Við hlaupum af stað
yfir en þá er bíll á hinni akreininni, ungur
piltur ekur sem var ekki einu sinni búinn að
hafa bílpróf í heila viku. Hann gætir ekki
að sér og sér okkur ekki fyrr en eftir höggið.
Samkvæmt útreikningum sem gerðir voru
eftir myndavélum er hann á rúmlega 75 km
hraða þannig að smellurinn verður ansi
þokkalegur. Sem betur fer lendir sambýl-
iskonan ekki á bílnum heldur bara á mér
en hún þeytist samt 16 metra eftir þann
árekstur en sleppur furðu vel. Ég hins vegar
tvíkyssi bílinn en þeytist svo 12 metra.“
Upp á líf og dauða
Alli geymir ekki í minni sínu síðustu sek-
úndurnar við Lækjargötuna fyrir árekstur-
inn. Segir hann kenningar uppi um að rétt
fyrir mjög alvarleg slys sé eins og slökkni á
fólki. Og það má vel kalla lífsreynslu hans
mjög alvarlega. Beinið neðan við hnéð
vinstra megin hafði kubbast í sundur, opið
brot þannig að beinflísar lágu úti á götu. Þá
festust hálsliðir og auk hættu á örkumlun
blæddi úr milta og báðum nýrum auk þess
sem lifrin bólgnaði illa upp við höggið.
„Í hálfan sólarhring eða svo var þetta
spurning hvort ég myndi fara. En þegar
komið var undir hádegi daginn eftir þá
stöðvast blæðingarnar allar þrjár í einu. Ég
veit núna að þá var farin af stað stórkostleg
tilbeiðsluvél nánast á öllu landinu og ég tel
að þetta hafi ráðið úrslitum.“
Alli segir að ekkert lát sé á bænaátak-
inu. „Þetta hefur verið viðloðandi síðan,
að fólk um allt land hefur haldið mér inni
í bænum sínum. Ég frétti meðal annars hjá
Stefáni handboltadómara sem starfar í Ak-
ureyrarkirkju að þar hefur verið beðið fyrir
mér alla fimmtudaga síðan í fyrravetur. Og
þar sem ég er trúaður á þessa hluti og þekki
þá af eigin raun held ég að þetta hafi ráðið
úrslitum með að blæðingarnar stoppuðu.“
Henti út allri neikvæðni
Alli hafði um árabil lengi unnið í sér bæði and-
lega og líkamlega og segist hann fljótt eftir slys-
ið þegar hann fór að gera sér grein fyrir ástandi
sínu hafa séð að hann hlyti engan bata ef hann
færi að fjargviðrast út í óréttlæti heimsins.
„Þannig að ég ákvað að henda öllu til hliðar
nema sjálfum mér. Ákvað að taka á málinu
jákvætt frá fyrsta augnabliki og held að
síðan megi telja neikvæð augnablik hjá mér
í sekúndum. Ég hef aldrei vorkennt mér,
það er einfaldlega full vinna að ná sér og
ég hef ekkert gefið eftir í því þótt sitthvað
hafi tafið fyrir.“
Alli segist reyndar hafa ef eitthvað er hafa
verið aðeins of duglegur að bjarga sér. Hann
er 62ja ára gamall.
„Einn læknirinn sagði reyndar við mig:
Ef þú værir ekki svona andskoti vel á þig
kominn líkamlega, Aðalsteinn minn, þá
værirðu steindauður. Trúðurinn hefur sko
alveg séð um að halda mér í formi, hann
þarf að geta sprellað, farið á róló og látið
öllum illum látum.“
Með síðustu ummælum sínum á Aðalsteinn
við Skralla trúð sem er eitt af hans alter leik-
araegóum. Hann segir það líka hafa hjálpað að
hætta meðvitað allri verkjalyfjatöku um leið
og hann yfirgaf spítalann.
„Ég vildi vita hvar mig verkjaði og bregðast
við. Ég vildi bara fá að vera með mína verki
ef eitthvað væri að og vita þá hvar ég stæði.“
Er það stefna í lífinu heilt yfir að vilja vita
hvar þú stendur?
„Já, það má segja það. Og þótt ég fyndi
auðvitað stundum til þá held ég að þetta
hafi hjálpað mér í því að laga mig að því
áfalli sem öll hryggsúlan fékk.“
Þakkargjörð á facebook
Alli notar facebook mikið og skrifar að jafn-
aði statusa sem eru eins konar þakkargjörð
til lífsins. Hann segir fólk hafa tekið eftir
skrifum sínum og segist hafa áttað sig á
að eigin hugrenningar gætu reynst fínasta
hjálp fyrir aðra. „Mottóið er: Vorkennum
okkur ekki, verum bara jákvæð, sjáum bara
jákvæðu hliðarnar og þá kemur þetta allt.“
Er það hluti af þeirri hugsun að við berum
öll ábyrgð hvert á öðru með orðum okkar og
athöfnum?
„Já, nákvæmlega. Það hefur hringt í mig
ókunnugt fólk sem hefur lesið mig á face-
book og lýst fyrir mér einhverjum meinum
og spurt: Hvað get ég gert? Ég reyni þá að
miðla einhverju. Margir slá reyndar fyrir-
vara og telja ólíklegt að ég vilji hjálpa þeim
sem ég þekki en það skiptir mig engu máli
hvort ég hef hitt fólk eða ekki. Maður bara
reynir að hjálpa til.“
Dularfull veira og ofurálag
En hvað öðru fremur varð til þess að skapa
þinn andlega styrk?
„Ef ég hefði ekki kynnst hugleiðslu held ég
að ég hefði hugsanlega lent í vandræðum
með þetta.“
Og hvað varð þá til þess að þú fórst að hug-
leiða? Hafðirðu rekist á vegg, lent í áfalli eða
vanda?
„Já. Eigum við að fara alveg aftur til ársins
1977? Það var merkilegur tími, þá var ég
að æfa hjá Leikfélagi Akureyrar og lék
djöfulinn í söngleiknum Loftur. Ég var að
vinna á sex stöðum sem rafvirki líka og
ALLI BERGDAL
á dráttarvélinni sinni,
eldgömlum Ferguson,
alsæll í Hrísey.