Skessuhorn - 26.01.2011, Blaðsíða 24

24 MIÐVIKUDAGUR 26. JANÚAR
Ein hvern tím ann kvað
Stein grím ur Bald vins­
son í Nesi um á stand og
horf ur í efna hags mál um
og virð ast ekki hafa orð­
ið mikl ar breyt ing ar til
batn að ar frá þeim tím­
um:
Tóma hausa og dálka dreg ur
dap ur afla mað ur ­ hinu
hef ur sporð rennt hættu leg ur
há karl inn í kjöl far inu.
Karl Sig tryggs son á Húsa vík orti um sitt
fjár mála lega gengi sem virð ist hafa ver ið líkt
og gengi okk ar í fjár mál um yf ir leitt. Ann að
hvort tapa menn á því að spara eða menn tapa
á því að skulda:
Ég hef minni ævi eytt
allri í slysa hröp in.
Enda hef ég aldrei neitt
eign ast ­ nema töp in.
Sig urð ur Árna son á Rauf ar höfn taldi það
heppi leg ast að leika sér bara með an hægt væri
og vera ekk ert að pæla of mik ið í því hvað
öðr um fynd ist:
Marg ur orð ið betra ber
baugs hjá storð og runni
en löng um þorði ég leika mér
lífs á sporða grunni.
Ari Jochum son, bróð ir Matth í as ar, fékkst
við barna kennslu á samt fleiru og hef ur án efa
reynt að inn ræta nem end um sín um það hug­
ar far til ná ung ans sem hon um fannst til heyr­
andi. En þó ým is legt á vinn ist verða samt lengi
eft ir ein hverj ir brest ir í manns sál inni:
Mörg þó séu mein in bætt
mann fé lags í ríki.
Eng inn sér að upp sé rætt
auðs­ og valda sýki
All ar lík ur eru þó á að við fáum öll á líka
langa gröf á end an um hvern ig sem upp gjör­
ið stend ur á efna hags reikn ingn um þeg ar þar
að kem ur. Bald ur á Ó feigs stöð um orti af ein­
hverju til efni sem mér er ó kunn ugt nema það
sem hægt er að giska á af sam heng inu:
Eigna hreyf ing er oft á mörgu.
Æði marg ar ég þekki.
Samt á ég enn þá Sig ur björgu
en sýslu mað ur inn ekki.
Sig ur björg hét kona Bald urs og þar að lút­
andi er vísa Stein gríms í Nesi:
Bald ur seint ég blessa mun.
Bygg ist það á mörgu.
Eink um þó hans ein ok un
á henni Sig ur björgu.
Þessu mátti ekki láta ó svar að enda brást
Bald ur við rösk mann lega:
Svart an Steini svip inn bar.
Sig ríði vel ég kenni.
En aldrei hef ég orð ið var
við ein ok un á henni.
Ein hvern veg inn hafð ist það nú af hjá ungu
fólki að ná sam an áður en GSM sím arn ir
komu til sög unn ar enda hefði mann kyn ið að
öðr um kosti dáið út og engu að kenna nema
bölv uðu upp burð ar leysi. Ó lína Jón as dótt ir sá
stúlku ganga á götu á Sauð ár króki og kvað:
Hún er að spranga víða vega.
Vök ur í gangi, arm ar lyft ast.
Skreyt ir hún vanga skrýti lega.
Skyldi hana langa til að gift ast?
Vafa laust hef ur stúlk an haft það af að gifta
sig. Gæti jafn vel hafa orð ið prestsmaddama
sem einu sinni þótti nú tölu vert í munni.
Prest arn ir eru líka svo ó skap lega stillt ir eig in­
menn og gjóa aldrei aug um út und an sér. Enda
kvað Ein ar Karl Sig valda son:
Þeg ar aðr ir úti lóna,
eiga vin gott hér og þar.
Dyggð um prýdda drott ins þjóna
dreym ir ekki kvenna far.
Bless að ir prest arn ir minna okk ur líka sam­
visku sam lega á lesti okk ar ef það skyldi nú
vera hætta á að við gleymd um þeim. Alla­
vega gleym um við sjaldn ast að iðka þá. Björn
Hall dórs son orti og hef ur haft tölu vert til síns
máls:
Löst um slíta út sér í
ekki er lít il blindni.
Og af víti þykj ast því­.
­Það er skíta fyndni.
Tó baks reyk ing ar hafa í seinni tíð ver ið
tald ar frek ar löst ur á mönn um þó þær þættu
einu sinni ó skap lega fín ar. Hálf dan Á Björns­
son kvað um mann sem var hætt ur að reykja
eins og marg ir fleiri:
Þó kul sé og kreppu gjósta
Hann kvelst ekki af reyk ing hósta.
Í nef ið hann tek ur,
­ úr nös un um lek ur.
­Og kon an er brún milli brjósta.
Benja mín Jó hann es son á Hall kels stöð um
var þjóð haga smið ur og sagt að hann gæti gert
við allt sem brotn aði, nema lampa glös. Á hans
æsku dög um og reynd ar alla tíð þurfti að hafa
það mik ið fyr ir verð mæta öfl un inni að viss ara
var að fara vel með það sem í búið kom þó
kannske mætti leyfa sér lít ils hátt ar lífs nautn­
ir stöku sinn um:
Þótt mér ógni alls stað ar
eyðsla og sóun hvers kon ar
til að róa taug arn ar
treð ég þó í nas irn ar.
Ekki veit ég hver það var sem Lúð vík Kemp
orti um en hann orti um marga og sumt ljót­
ara en þetta:
Átti í þófi alls stað ar.
Aðra hóf til veg semd ar.
Full vel óf í eyð urn ar.
Auðg aði lófa sam tíð ar.
Þessi bless að ur auð ur er nú með ýmsu móti.
Stund um er hann mæl an leg ur í ein hverj um
ein ing um sem möl ur og ryð fær grand að eða
hann erf ist sem þekk ing á milli kyn slóð anna
sem er að sjálf sögðu auð ur þó það sé ekki
þægi legt að fara með ein hvern slatta af slíkri
þekk ingu út í búð til að versla. Ein hvern veg­
inn held ég að Svein björn heit inn Bein teins­
son hafi aldrei átt mik ið af þess um ver ald lega
auði þó hann ætti mik ið af öðr um verð mæt­
um. Ein hvern tím ann kvað hann um blaða­
skrif sem hon um þóttu mið ur skemmti leg:
Um eyð ingu refa og lista manns laun
svo lang dregna þvælu má skrifa
að snill inga drepi sú dæma laus raun
­ en djöf uls ins tóf urn ar lifa.
Guð mund ur Helga son í Stang ar holti orti
um góð bónda nokkurn sem var að búa sig í
fjós til kvöld mjalta en ekki leist Guð mundi á
að sú för yrði hon um drjúg tekju lind:
Fjós ið í sig bónd inn býr
belj ur níu að totta.
Úr þeim kríar fræg ur fýr
fjöru tíu potta.
Það er nú held ur ekki eins og þessi land­
bún að ur sé ein hver sér stök auðs upp spretta
svona yf ir leitt. Benja mín Sig valda son sá aldr­
að an mann sem fyrr um hafði búið á Hóls fjöll­
um vera að breiða gær ur í slát ur húsi og orti:
Björn sem feita fjalla sauði
fyrr um lagði hérna inn
lif ir nú á litlu brauði.
­Lát inn breiða gæru skinn.
Jæja. Eig um við ekki að enda þetta samt á
ein hverj um já kvæð um nót um eins og til dæm­
is þess ari.
Framund an er feigð ar ós
flana ég hála veg inn.
Þó er alltaf leið ar ljós
við land ið hinumeg in .
Með þökk fyr ir lest ur inn,
Dag bjart ur Dag bjarts son
Hrís um, 320 Reyk holt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is
Vísnahorn
Framund an er feigð ar ós - flana ég hála veg inn
Þú færð skrifstofu- og skólavörurnar frá í
Ef varan er ekki í Omnis búðinni þá er hún sérpöntuð og send í búðina daginn eftir.
Einnig er hægt að senda fyrirspurnir og pantanir á panta@omnis.is Akranes Dalbraut 1 Borgarnes Brúartorgi 4 Sími 444 9900 www.omnis.is
Frost og þýða. Ljósm. Kol brún Ingv ars dótt ir.