Skessuhorn


Skessuhorn - 04.07.2012, Blaðsíða 20

Skessuhorn - 04.07.2012, Blaðsíða 20
20 MIÐVIKUDAGUR 4. JÚLÍ Við búum í nokk uð fjöl þjóð legu sam fé lagi á Ís landi. Þar á með al er fólk frá Suð ur­Am er íku en það er þó ekki stór hóp ur með al inn flytj­ enda á Ís landi. Julio Ces ar Guti er­ rez bóndi á Há vars stöð um 2 í Leir­ ár sveit í Borg ar firði er frá Ur ugu ay og flutti hing að til lands 1994. Julio er bor inn og barn fædd ur í sveit og hef ur nán ast allt sitt líf ver ið að snú ast í kring um bú pen ing, eink um sauð fé og hesta. Á Ís landi er hann orð inn þekkt ur sem þre fald ur Ís­ lands meist ari í rún ingi. Nafnið er borið fram Húlíó en sum um geng­ ur erf ið lega að segja það. Eldri mað ur í Kjós inni kall ar hann Vúlí­ vú og ann ar upp í Borg ar firði seg­ ir Úli þeg ar hann á varp ar þenn an suð ur am er íska fjár hirði, hesta mann og hesta hvísl ara, en Julio hef ur get ið sér orð fyr ir að vera ó venju næm ur og slyng ur að fást við hesta. Hann hef ur tamið þá marga sem aðr ir voru bún ir að gef ast upp á að tjónka við. Kynnt ust á stór um bú garði Julio er frá svæði sem heit ir Paysandú í Ur ugu ay og er yngst­ ur fimm systk ina. For eldr ar hans voru sauð fjár bænd ur og eft ir að Julio sleit barns skón um fór hann að vinna á bú görð um bæði í Argent­ ínu og í Ur ugu ay. Hann var einmitt að vinna á bú garði í Ur ugu ay 1994 þeg ar þang að kom borg fisk stúlka, Lilja Grét ars dótt ir frá Há vars stöð­ um. Lilja var þá ný bú in að ljúka bú­ fræði námi frá Hvann eyri en nýtti eins árs bið í að kom ast í bú vís inda­ nám ið með því að fara í aðra heims­ álfu til að kynna sér störf í land bún­ aði. Bú garð ur inn sem þau Julio og Lilja unnu á var dæmi gerð ur fyr­ ir þá gríð ar legu fram leiðslu sem á sér stað á land bún að ar vör um úti í hin um stóra heimi. Þarna voru um fjórt án þús und fjár og gríð ar leg ur fjöldi naut gripa auk ann ars bú pen­ ings. Julio seg ir að ó mögu legt hafi ver ið að koma tölu á naut grip ina, því þeg ar mikl um fjölda var kom­ ið í slát ur hús einn dag inn kom strax þann dag eða næsta sæg ur af kálf­ um í upp eldi. Sjálf ur starf aði Julio mest við sauð féð. „Ég og ann ar strák ur rúð um öll fjórt án þús und­ in og að auki vor um við í eft ir liti á beit ar lönd un um, en í því var hóp­ ur fimmt án ríð andi manna. Heima í Ur ugu ay er fram leitt mjög gott lamba kjöt. Kind urn ar okk ar ganga ein göngu á ó rækt uðu landi og lifa á villi gróðri. Þær eru á beit all an árs­ ins hring. Okk ar kjöt er öðru vísi en það ís lenska sem líka er mjög gott. Ég held það sé ekki vafi á því að kjöt ið verð ur betra af kind um sem lifa á grasi og villi gróðri ein­ göngu." Eins og að lenda á tungl inu Skömmu eft ir að þau Julio og Lilja kynnt ust flutt ist hann til henn­ ar til Ís lands. Lilja var þá í Reykja­ vík og vann í Seðla banka Ís lands yfir sum ar tím ann. „Þeg ar ég kom til Kefla vík ur hafði ég á til finn ing­ unni að ég væri lent ur á tungl inu. Ég hafði lít ið fyr ir stafni í Reykja vík til að byrja með og Lilja sá að það var heppi leg ast að koma mér heim í Há vars staði og út vega mér verk efni þar. Ég var sett ur í að girða og líka að temja svo lít ið. Mér leist svo sem ekk ert vel á hesta kost inn á bæn­ um. Einn reið hest ur inn á bæn um var skeið ari út í eitt og svo grann­ ur að ég hélt að hann myndi slitna sund ur þeg ar ég var kom inn á fljúg­ andi skeið á hon um. Þeg ar ég tók í taum inn og ætl aði að hægja á hon­ um þá virk uðu brems urn ar ekk ert," seg ir Julio og hlær. „Ég girti af tún og þurfti að smala fénu sem var í slægj unni út úr girð ing unni. Ég vildi helst fá þæg asta hest inn í það verk til að geta hleypt fyr ir ó þekkt­ ar skját urn ar eins og ég var van­ ur heima í Ur ugu ay. Þeg ar til kom hreyfð ist hann varla úr spor un­ um og kind urn ar voru miklu fljót­ ari. Þannig að ég sá að það var best að stökkva af baki og hlaupa sjálf­ ur fyr ir kind urn ar. Ég próf aði svo ým is legt sem þyk ir sjálf sagt að all ir hest ar kunni í Ur ugu ay en gekk illa að fá hross in hér til að sam þykkja það, s.s. að reiða girð ing ar staura fyr ir fram an mig, draga staura og ann að þungt, vera bundn ir í löngu bandi og bíta í hafti." Lilja seg ir að fyrst eft ir að Julio kom hafi hann þurft að hafa mik ið fyr ir stafni. Hann undi sér til dæm is ekki við að horfa á sjón varp. Í girð­ ing ar vinn unni var hann að höggva staura langt framá kvöld. „ Pabbi fór þá út þeg ar langt var lið ið á kvöld­ ið og sagði við hann að það væri ó þarfi að vinna al veg fram í myrk­ ur. Þetta var reynd ar í júní mán uði," seg ir Lilja og hlær. Hún seg ir að Julio hafi fund ist margt öðru vísi en hann átti von á fyrst eft ir að hann kom til lands ins, en hann hafi svo van ist hlut un um. Tamn inga stöð í Lax ár nesi Grét ar tengda fað ir Julio nýtti rún ings kunn áttu hans haust ið eft ir að hann kom og svo fékk bónd inn á næsta bæ hann líka til að rýja fyr­ ir sig. Þannig vatt þetta smá sam an upp á sig og Julio sá að það var rétt­ ast að kaupa sínar eig in klipp ur og gera út á rún ings ver tíð ina. Hann starf aði reynd ar við úr bein ingu hjá Borg ar nes kjöt vör um í þrjú ár og í fyrstu sinnti hann rún ingn um um helg ar í byrj un og seinnipart vetr­ ar. Eft ir að bæj un um fjölg aði þar sem Julio rúði féð, fór hann að taka sér frí frá kjöt vinnsl unni til að sinna þessu hlið ar verk efni, sem fljót lega varð þó hans að al at vinna í vetr ar­ byrj un og seinnipart vetr ar. Julio var líka að sinna tamn ing­ um og eft ir að Lilja lauk bú vís inda­ nám inu frá Hvann eyri bjuggu þau í þrjú ár í Lax ár nesi í Kjós, þar sem Julio starf rækti tamn inga stöð og Lilja starf aði í Reykja vík. Leið in lá þó aft ur heim í Há vars staði þar sem þau bjuggu til að byrja með í gamla í búð ar hús inu, en byggðu sér síð an sitt eig ið hús fyr ir þrem ur árum. „ Lilja vinn ur enn í borg inni, keyr ir á milli. Við búum hérna með bæði sauð fé og hross, frem ur litlu búi. Við höf um smám sam an ver­ ið að fikra okk ur út í rækt un, erum svona að fikta. Það er þó ekki nema fimm eða sex ár síð an við byrj uð­ um að ein hverju marki í hrossa­ rækt. Við eig um þeg ar svo lít ið að velætt uðu og núna eru að koma upp fyrstu tripp in í okk ar eig in rækt un," seg ir Julio. Hesta hvísl ar inn Það orð fer af Julio að hann sé hesta hvísl ari. Hann hlær þeg ar minnst er á þetta. „Fólk seg ir nú ým is legt, en þetta snýst nú mest um það að reyna að skilja hross­ in sem við er að fást og sýna þeim þol in mæði. Þetta byrj aði held ég út frá því að Grét ar tengda fað ir minn átti hest sem mér fannst fal­ leg ur og lang aði að temja hann. Hann var sagð ur geð veik ur og að ekki væri hægt að temja hann. Það var greini legt að ekki var fyr ir alla að tjónka við hann og það tók tíma að vinna traust hans en í lok vetr ar gat ég rið ið hon um hvert sem var ber bakt og beisl is laust, stýrði bara með að toga í fax ið á hon um eða batt vasa klút upp í hann. Eft ir þetta fékk ég marga „vit leys inga" til að glíma við, ekki síst á þeim tíma sem ég var með tamn inga stöð ina í Lax­ ár nesi. Þá var miklu meira um að ég fengi ó þekka hesta en auð tamda og vel við ráð an lega. Fyr ir mig er það ekki stór mál að temja hest. Ég hef al veg frá því ég var smá polli ver ið að snigl ast í kring um hesta og er þess vegna í góðu sam bandi við þá, en það verð ur þó varla sagt um mig að ég sé hesta hvísl ari." Heim þrá in til stað ar Að spurð ur seg ist Julio kunna vel við sig í Leir ársveit inni, þótt oft tali hann um heima þeg ar talið berst að Ur ugu ay. „Ég er alla vega hérna enn þá en vissu lega hef ur heim­ þrá in gert vart við sig. Ekk ert síð­ ur núna eft ir að mað ur byrj aði að vera gam all," seg ir Julio og hlær. Þeg ar blaða mað ur Skessu horns var í heim sókn á Há vars stöð um í síð­ ustu viku var Julio einmitt að koma úr girð inga vinnu líkt og hans fyrstu verk voru á Há vars stöð um, enda ei­ lífð ar vinna að halda girð ing un um í góðu lagi. En það er ekki ein tóm vinna og púl í sveit inni. Það átti að kíkja á Lands mót hesta manna næsta dag, enda þá í braut inni hest ur sem Julio hafði tamið fyr ir ná granna sinn. Það var heima sæt an í Skipa­ nesi í Leir ár sveit sem reið hon um, en stúlk an sú á að baki stóra sigra á hesta mót um. þá Fyr ir mig er það ekki stór mál að temja hest Julio Ces ar á Há vars stöð um er sagð ur hesta hvísl ari með meiru Fjöl skyld an á Há vars stöð um 2, Julio Ces ar Guti er rez, Lilja Grét ars dótt ir og börn in Jór unn Nacísa og Em eli ano El var. Hér ligg ur Julio hjá Nú tíð frá Enni og Són ar frá Há vars stöð um sem er und an Skjanna frá Nýja­Bæ Julio með eldri son sinn, Dani el, sem nú er tví tug ur og býr í Ur ugu ay. Julio á „skólarútunni" hryss unni sem hann reið á í skól ann fyrstu árin.

x

Skessuhorn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.