Þjóðlíf - 01.12.1987, Síða 29

I'—
* Heimasætan í húsinu
við Starnbergvatn.
leynir sér ekki, að húsráðandi er konung-
hollur maður. Úr stofuglugganum sést út á
Starnbergvatnið og mér verður hugsað til
þess, að eigandinn hafi tæpast valið þennan
stað af handahófi, því það var einmitt í þessu
vatni, sem Lúðvík II. drukknaði með dular-
fullum hætti fyrirréttum 100 árum.
forstofunni rekst ég á unga og
þokkafulla stúlku, sem reynist
vera heimasætan á bænum.
Hún fylgist af áhuga með öllu
því, sem fram fer. Þegar við
förum að spjalla saman kemur í
ljós, að faðir hennar hafði verið
tregur til að lána sjónvarpsliðinu húsið sitt.
Dótturinni tókst hins vegar að telja honum
hughvarf, enda hefur hún í hyggju að leggja
fyrir sig leiklist og var því að sjálfsögðu
spennt að sjá, hvernig slíkir þættir yrðu til.
Eftir að hafa fylgst með þrálátum endur-
tekningum einstakra atriða eru reyndar
farnar að renna á heimasætuna tvær grímur
og ekki laust við að leiklistardraumurinn hafi
fölnað ofurlítið. Hún hefur orð á því, að sig
langi alla vega frekar að spreyta sig á sviði en
að stagast í sífellu á sömu setningunum fyrir
framan myndavélar. Hver veit nema þessi
kynni af allri þeirri nákvæmnisvinnu, sem
fylgir slíkri þáttagerð, leiði til þess að heima-
sætan í villunni við Starnbergvatn gefi alla
leiklistardrauma upp á bátinn...
Það kemur fram í tali við aðstoðarleik-
stjóra myndarinnar, að hver Derrick-þáttur
er tekinn upp á 15 dögum. Ég spyr, hvort
það sé ekki naumlega skammtaður tími fyrir
klukkutímamynd. Hann jánkar því og bætir
við, að forsendan fyrir slíkum hraða sé góð
samvinna allra þeirra, sem að þáttunum
29